Σας έχω πει κατ’ επανάληψη ότι ένα από τα ισχυρά του χαρακτήρα που διαθέτει ο πρόεδρος Μητσοτάκης είναι το απρόβλεπτο. Τα µπροστά και τα πίσω του. Τη µία µέρα µπορεί να έχει λάβει µια συγκεκριµένη απόφαση και την εποµένη, έχοντας προφανώς λάβει υπόψη νέα δεδοµένα, αποφασίζει να αλλάξει εκείνο που είχε αποφασίσει την προηγουµένη.

Αυτό συνέβη προσφάτως και στη διαδικασία συγκρότησης της νέας κυβέρνησης. Οπως έµαθα (γιατί προσπαθώ εδώ που έχω µπλέξει, στη σφηκοφωλιά των Νεοδηµοκρατών) δεκαπέντε µέρες πριν από τις δεύτερες εκλογές ο πρωθυπουργός είχε καταλήξει να τοποθετήσει την υπουργό Κεραµέως στο Υγείας. Σε αντίθεση µε τα όσα κυκλοφόρησαν στην πιάτσα, η τελευταία είχε δεχτεί µε µεγάλη ικανοποίηση την πρόταση-πρόκληση. Κάποιος µου είπε ότι είχε αρχίσει να προετοιµάζεται και σχετικώς, χωρίς ωστόσο να είµαι σίγουρος ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Ολα αυτά µέχρι την Πέµπτη (ή κάπου εκεί) προ των εκλογών, οπότε ο πρόεδρος Κυριάκος άλλαξε γνώµη, στέλνοντας τη Νίκη στο Εσωτερικών και τον Χρυσοχοΐδη στην «ηλεκτρική καρέκλα» του υπουργείου Υγείας.

Επειδή κάπως έχω αρχίσει να καταλαβαίνω πώς σκέφτεται ο Μητσοτάκης, έχω την αίσθηση ότι µε την αλλαγή θέλησε να προστατεύσει πρωτίστως την Κεραµέως και δευτερευόντως τον εαυτό του. Λογικό, αφού -όπως και να το κάνουµε- υπάρχει µια ταύτιση των δύο, σε αντίθεση µε τον Χρυσοχοΐδη που, αν αποτύχει, δεν θα τον «χρεώσει» κανείς στο Μαξίµου. Τι σας λέω τώρα; Αυτά που σκέφτοµαι και δεν µπορώ να συγκρατήσω.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» 1/7