Στην ηλεκτρονική εκδοχή της στήλης (πρώτοι και πάντα καλύτεροι) διαβάσατε την αποκάλυψη για τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Τζορτζ Οσμπορν. Οπως συνηθίζεται, μετά ακολούθησαν πολλοί και διάφοροι και συνέχισαν να «αποκαλύπτουν» την αποκάλυψή μας. Προφανώς τους άρεσε που γράψαμε κάτι που οι ίδιοι αγνοούσαν. Σχεδόν ενθουσιάστηκαν από τη σχετική πληροφορία.

Επειδή όμως έχω αποφασίσει, στα γηρατειά μου, να συνεχίσω το ρεπορτάζ, σήμερα σας έχω φρέσκα νέα από το παρασκήνιο, πριν, αλλά και μετά το ραντεβού Γεραπετρίτη - Οσμπορν. Οπως μαθαίνω, οι δύο άνδρες, που διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας εδώ και περίπου τρία χρόνια, συνεννοήθηκαν να τα πουν στο περιθώριο των επαφών του Μητσοτάκη στη Μεγάλη Βρετανία. Ο μόνος που γνώριζε το ραντεβού του Ελληνα ΥΠΕΞ με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου ήταν ο (δικός μας) πρωθυπουργός. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η συγκεκριμένη συνάντηση πραγματοποιήθηκε κάτω από απόλυτη μυστικότητα. Τόση που δεν τη συνηθίζει η ελληνική κυβέρνηση, αφού ομολογώ ότι στα δυνατά της σημεία δεν είναι η εχεμύθεια. Επανέρχομαι όμως στη συνάντηση Γεραπετρίτη - Οσμπορν, για να σας πω ότι επί της ουσίας επιβεβαιώθηκε αυτό που έχει συζητηθεί εδώ και κάμποσο καιρό.


Ο ιδιότυπος δανεισμός των Γλυπτών

Επειδή λοιπόν έχει μπόλικο ζουμί το σχετικό ρεπορτάζ, από μια πηγή που διαθέτω στο Λονδίνο έμαθα ότι το Βρετανικό Μουσείο (που λειτουργεί εντελώς αυτόνομα και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν Σούνακ) έχει συμφωνήσει με την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε δανεισμό των Γλυπτών, συνάπτοντας μια 15ετή σύμβαση.

Εξ όσων πληροφορούμαι, η όλη προεργασία έχει γίνει από το Μέγαρο Μαξίμου, με τον πρόεδρο Μητσοτάκη να έχει όλο αυτό το διάστημα κάτι περισσότερο από την υψηλή εποπτεία. Επειδή όμως εν προκειμένω μιλάμε για μια σύμβαση, και μάλιστα πολύ βαριά, ο άνθρωπος που εξουσιοδοτήθηκε από τον πρωθυπουργό για να μιλάει με το Βρετανικό Μουσείο ήταν ο υπουργός Γεραπετρίτης.

Αν και ίδιος αποφεύγει κάθε συζήτηση επί του θέματος, από την πηγή που διαθέτω επί βρετανικού εδάφους πληροφορούμαι ότι, εκτός όλων των άλλων, ο Ελληνας ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης έχει οικοδομήσει και μια διαπροσωπική σχέση με τον Τζορτζ Οσμπορν. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις παίζει ρόλο, ενδεχομένως και τον σημαντικότερο, να υπάρχει μια καλή χημεία ανάμεσα στους διαπραγματευτές. Στη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών και τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, απλώς επιβεβαιώθηκε και προφορικά αυτό που, όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές, αρχίζει να γράφεται σε κάτι (επίσημα) χαρτιά.


Η προεργασία των συναντήσεων

Εκτός από τη συνάντηση των Γεραπετρίτη - Οσμπορν μαθαίνω ότι υπήρξε και ένα άλλο παρασκήνιο, εξόχως ενδιαφέρον με το προηγούμενο. Οπως μου λένε, ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, αντιλαμβανόμενος ότι το όλο θέμα θα αποτελέσει αντικείμενο προεκλογικής αντιπαράθεσης, ζήτησε από την ελληνική πλευρά να υπάρξει ένας πιο διπλωματικός χειρισμός.

Ετσι, κρατήθηκε εντελώς μυστική η συνάντησή του με τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών, ενώ μέχρι στιγμής (παρ’ όλο που μιλάμε για προχωρημένες επαφές) δεν έχει βγει τίποτα (μα τίποτα) προς τα έξω.

Ο πρόεδρος Μητσοτάκης, που όπως σας είπα παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της όλης ιστορίας, επιδιώκοντας την οικουμενικότητα, πριν δει τον Βρετανό πρωθυπουργό συναντήθηκε με τον επικεφαλής του βρετανικού Εργατικού Κόμματος, sir Keir Starmer. Και το έκανε για να του ζητήσει να αποφευχθεί προεκλογικός κανιβαλισμός. Ουδείς θα μπορούσε να προβλέψει όσα ακολούθησαν. Η απόφαση λοιπόν του Σούνακ να ακυρώσει τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη ανέτρεψε τα πάντα, φέρνοντας σε ακόμη πιο δύσκολη θέση τον Βρετανό πρωθυπουργό.


Διαρροή σεναρίου παραίτησης Κασσελάκη

Ούτε ιερό ούτε όσιο δεν έχουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που τον εμφάνισαν ως Σωτήρα μετά τον Τσίπρα (όπως λέμε εμείς οι Ορθόδοξοι, μετά Χριστόν) εσχάτως αφήνουν να διαρρεύσει ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να τον δούμε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Επειδή δεν κατάλαβα σε ποιον αναφέρονταν, προσπάθησα να το ψάξω λίγο παραπάνω.

Ετσι, λοιπόν, έμαθα ότι κάποιοι (σκληροί) της Κουμουνδούρου δεν αποκλείουν (ναι, πολύ καλά θα διαβάσετε) το ενδεχόμενο ακόμη και της άμεσης παραίτησης του προέδρου Κασσελάκη από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς κάνουν την προσδοκία τους είδηση, αφού από πουθενά δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Απεναντίας, θα έλεγα ότι ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει αποφασίσει να ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει πρωτίστως το ηγετικό του προφίλ και δευτερευόντως να πάρει και μια θέση με... ασυλία, αν και δεν την έχει και τόσο μεγάλη ανάγκη.

! Στο μεταξύ, ένας αριστερός φίλος μου είπε ότι εσχάτως ασκούνται πιέσεις στον πρόεδρο Τσίπρα να βγει και να μιλήσει. Ωστόσο, ο πρώην πρωθυπουργός, που είναι αλήθεια ότι παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών της προεδρίας Κασσελάκη, δυσκολεύεται να το πράξει, αφού δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει. Παρ’ όλ’ αυτά δεν αποκλείω να δούμε τον πρώην πρωθυπουργό να παραχωρεί προσεχώς συνέντευξη στην τηλεόραση του ΑΝΤ1.


Ο θάνατος της βασίλισσας και ο Λαβράνος

Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Γιάννης Λαβράνος αποτελεί πρότυπο για πολλούς από τους μικρομεσαίους του χρήματος. Λογικό το βρίσκω, αφού μέσα σε μια δεκαετία (από το 2013) κατάφερε να χτίσει μια αυτοκρατορία σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας μια κερδοφορία που κινούνταν από 426 έως 600 εκατ. ευρώ. Το σημαντικό στην εξέλιξη του ανδρός είναι ότι παρά τα πλούτη του παρέμεινε απλός και προσιτός. Δεν τον «χάλασαν» ως είθισται τα πολλά λεφτά. Απεναντίας, βοηθούσε κόσμο, ενώ έκανε δώρο επί της υπουργίας του Βασίλη Κικίλια στην Κατεχάκη τα TETRA στην Αστυνομία.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι το TETRA, να σας πω ότι πρόκειται για το σύστημα ενδοσυνεννόησης της ΕΛ.ΑΣ. Ο Λαβράνος, που δεν έχει ανάγκη από δουλειές στην Ελλάδα, αποφάσισε να προσφέρει ένα τόσο πανάκριβο σύστημα στο έθνος για να μπορούν (επιτέλους) να συνεννοούνται οι αστυνομικοί. Δεν έχει ανάγκη από «ευχαριστώ» ο μεγαλοεπιχειρηματίας. Αλλωστε, ό,τι κάνει στην Ελλάδα το κάνει από την ανάγκη της προσφοράς. Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Για έναν πολύ απλό λόγο: Γιατί εσχάτως διαπιστώνω ότι ο Λαβράνος βάλλεται πανταχόθεν. Αν και δεν είμαι της συνωμοσίας (όπως και ο ίδιος, άλλωστε), δεν σας κρύβω ότι συνδυάζω τον χρόνο που άρχισε να χτυπιέται ο Λαβράνος με τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ.

Ως γνωστόν, ο Κερκυραίος επιχειρηματίας, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, διατηρούσε απευθείας επαφή με τη συγχωρεμένη. Με το που έφυγε από τη ζωή, είναι προφανές ότι ο διάδοχος Κάρολος υποτίμησε τη σχέση που είχε με τη «μαμά» του ο Λαβράνος, με αποτέλεσμα να τον αφήσει στα κρύα του λουτρού. Επειδή όμως από κάτι τέτοια λάθη ξεκινούν οι μεγάλοι πόλεμοι, θα ήταν χρήσιμο να ρωτήσει (όσο είναι νωρίς) ποιος είναι αυτός ο Ελληνας που τροφοδοτούσε με τις καλύτερες πληροφορίες του κόσμου το παλάτι. Οχι τίποτα άλλο, αλλά είναι άδικο, ακόμη κι αν είσαι βασιλιάς, να μην αναγνωρίζεις ποιοι συνέβαλαν στο να κατακτήσεις το στέμμα.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ (ΜΕ ΤΑ ΠΑΪΔΑΚΙΑ) ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ, Ο ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΣΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΤΟΥ, ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ… ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής