Aντιδράσεις έχει προκαλέσει η κατάθεση τροπολογίας, που επί της ουσίας κάνει πιο εύκολη την απόκτηση άδειας εργασίας (άρα και παραμονής) σε όσους βρίσκονται (παρανόμως) στην Ελλάδα πάνω από τρία χρόνια. Αυτή ακριβώς είναι και η αλλαγή που επιφέρει η νέα ρύθμιση του υπουργού Καιρίδη.

Με τον προηγούμενο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, για να αποκτήσει κάποιος άδεια εργασίας έπρεπε να βρίσκεται στην Ελλάδα επτά χρόνια και αυτό να το αποδεικνύει από διάφορα έγγραφα. Η τροπολογία που κατατέθηκε την Παρασκευή στη Βουλή έρχεται να μειώσει κατά τέσσερα έτη τον χρόνο απόκτησης δικαιώματος της χορήγησης άδειας εργασίας για τους παρανόμως κατοικούντες στη χώρα μας.

Η εξέλιξη αυτή μαθαίνω ότι έχει προκαλέσει ένταση στη «δεξιά πολυκατοικία», αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι «δεν είναι δυνατόν μια κεντροδεξιά κυβέρνηση να προωθεί μια πιο light διάταξη για τους μετανάστες απ’ αυτήν που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Ανάμεσα στους πολλούς που αντέδρασαν μαθαίνω ότι ήταν και ο πρόεδρος της καρδιάς μας, Αντώνης Σαμαράς, που εσχάτως έχει αρχίσει να ασχολείται πιο ενεργά με τα θέματα που περιέχονται στην επονομαζόμενη «δεξιά ατζέντα». Ο Μεσσήνιος έπειτα από καιρό βγήκε και με επίσημη δήλωση ζήτησε την απόσυρση (εδώ και τώρα) της επίμαχης τροπολογίας.

Εξ όσων μου μεταφέρουν, ο πρόεδρος Σαμαράς το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι γενικώς σε μια περίεργη κατάσταση. Το κακό είναι ότι σε αντίστοιχη κατάσταση (εννοώ περίεργη) είναι και καμιά δεκαριά βουλευτές του... κλίματός του. Και επειδή τίποτα δεν κάνει τυχαία ο πρώην πρωθυπουργός και επειδή τον γνωρίζω από μικρό παιδί (και μεγάλωσα), δεν σας κρύβω ότι διακρίνω έναν σχετικό συντονισμό δράσεων.


Το επιχείρημα και ο... δεξιός φορέας

Να σας πω ότι η τροπολογία Καιρίδη είχε συζητηθεί εκτενώς στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον πρόεδρο Μητσοτάκη να κατανοεί τους λόγους που (σχεδόν) κρίνεται επιβεβλημένη η ψήφισή της. Και οι λόγοι έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή περίπου 28.000 μετανάστες κατοικούν και δουλεύουν στην Ελλάδα υπό το καθεστώς της «μαύρης» εργασίας.

Με τη ρύθμιση που προωθείται, εκτός του ότι νομιμοποιείται μια παρανομία, δίνεται και μια ανάσα στο μείζον θέμα του εργατικού δυναμικού, που δεν σας κρύβω ότι απασχολεί και μάλιστα έντονα κυρίως την ελληνική περιφέρεια. Παρά την αναγκαιότητα, αντιλαμβάνομαι (και το μοιράζομαι μαζί σας) ότι η ψήφιση της τροπολογίας θα προκαλέσει κάποιες αναταράξεις στο κυβερνητικό σκάφος.

Επίσης, μετά τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, όπως και να το κάνουμε είναι ένα θέμα που ενισχύει την άποψη όσων εκτιμούν ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στη δημιουργία ενός αμιγώς δεξιού πολιτικού φορέα. Επ’ αυτού αναπτύσσεται μια επιχειρηματολογία, σύμφωνα με την οποία, για να έχει τύχη ένα (τέτοιο) κόμμα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να δημιουργηθούν οι σχετικές συνθήκες. Εν προκειμένω, φαίνεται ότι παραδημιουργούνται...


Οι καρέκλες του Αδωνη

Ξέρε τι δώρο έκανε ο υπουργός Αδωνης με το που πήγε στο υπουργείο Απασχόλησης στους υφυπουργούς του, Τσακλόγλου και Σπανάκη; Δύο ανατομικές καρέκλες. Οχι, δεν ξεκίνησε να πουλάει καρέκλες ο υπουργός, αλλά επειδή αντιμετωπίζει (αν και νέος) κάποια προβλήματα με τη μέση του, όταν ήταν υπουργός Ανάπτυξης είχε ανακαλύψει μια ανατομική καρέκλα, η οποία όπως διατείνεται τον έσωσε!

Με το που άλλαξε υπουργικό χαρτοφυλάκιο και επειδή δεν θα μπορούσε να κουβαλάει από υπουργείο σε υπουργείο την παλιά καρέκλα, αποφάσισε να παραγγείλει τρεις, κάνοντας τις δύο δώρο στους υφυπουργούς του. Μάλιστα, ο υφυπουργός Σπανάκης, που έχει τα κιλά του, κινείται στη «γραμμή Γεωργιάδη», επισημαίνοντας το ευεργετικό της συγκεκριμένης καρέκλας.


Το άρθρο του Καρτερού και η... «Αυγή»

Τα όσα έχουν εκτυλιχθεί με τη δημοσιογράφο Λουπάκη, η οποία, επειδή τόλμησε να γράψει κάτι στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook για τον σκύλο του προέδρου Κασσελάκη, τέθηκε σε υποχρεωτική άδεια, είναι λίγο-πολύ γνωστά. Οπως πασίγνωστα, υποθέτω, είναι και τα σοβαρά (οικονομικά) προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο η κομματική εφημερίδα «Αυγή» όσο και ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο».

Οσοι γνωρίζουν, κάνουν λόγο περί κανονικού αδιεξόδου, που αργά ή γρήγορα (μάλλον γρήγορα) θα οδηγήσει σε δύσκολες αποφάσεις τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά της κατάστασης είναι τα όσα υποστήριξε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Kontra του Κουρή ο αρχηγός Στέφανος, ο οποίος αποκάλυψε ότι δυσκολεύθηκε να βρει τα χρήματα για να πληρώσει τα Δώρα των εργαζομένων.

Μπροστά σ’ αυτό το αδιέξοδο στα media του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος Κασσελάκης βρίσκεται αντιμέτωπος (μεταξύ των άλλων) και με τις σκουριασμένες νοοτροπίες κάποιων, που αντιμετωπίζουν ακόμη και τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις με έναν ιδιότυπο ρομαντισμό. Και σε όλους αυτούς, κάτι σαν κερασάκι στην τούρτα, έρχεται να προστεθεί και ο Θανάσης Καρτερός, που όπως και να το κάνουμε έχει μια κάποια ευθύνη για το γεγονός ότι η «Αυγή» πουλάει 700 φύλλα. Ομως τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον Καρτερό, μπροστά στην ανάγκη να έχει μια στήλη για να γράφει (καθημερινώς) τις αμπελοφιλοσοφίες του...

! Κάτι καλό αναζητεί (εσχάτως) στην αγορά ο ιδιοκτήτης του ΑΝΤ1, Θοδωρής Κυριακού. Μάλιστα έχω την αίσθηση ότι κοντεύει να το εντοπίσει.


Ο εγκλωβισμός Κόκκαλη στο καζίνο

Τη συμμετοχή του στη Regency, που ελέγχει τα καζίνα της Πάρνηθας και της Θεσσαλονίκης, αυξάνει ο όμιλος της Intracom και η οικογένεια Κόκκαλη. Οπως έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό, η συμμετοχή θα γίνει μέσω εταιρείας που θα σχηματίσουν η Lamda και η Intracom, και η οποία θα αναλάβει το 33% των μετοχών της Regency στην Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε μια δύσκολη ομολογουμένως περίοδο για τα καζίνα, γι’ αυτό και προκαλεί μια κάποια αίσθηση.

Μάλιστα αυτή η αίσθηση-έκπληξη γίνεται ακόμη πιο έντονη, αν ληφθεί υπόψη ότι ο πρόεδρος Σωκράτης (Κόκκαλης) πριν από κάμποσο καιρό είχε αποφασίσει να αποεπενδύσει από το καζίνο. Βλέπετε ο άνθρωπος, που διαθέτει μακρά εμπειρία στο πώς βγαίνουν γρήγορα τα λεφτά, άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι όσα του αράδιαζε ο υιός Ντίνος (Κόκκαλης) ήταν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες.

Η αλήθεια είναι ότι ο πρεσβύτερος Κόκκαλης έψαξε να ξεφορτωθεί το ποσοστό που κατείχε στο καζίνο. Μάλιστα λίγο μετά την πώληση της Intrakat, είχε προσεγγίσει τους Μπάκο, Καϋμενάκη και Εξάρχου, προτείνοντάς τους και τη συγκεκριμένη επένδυση. Αφού εξάντλησε κάθε δυνατότητα να αποεπενδύσει και διαπιστώνοντας τον ιδιότυπο εγκλωβισμό του, εσχάτως αναγκάστηκε να βάλει φρέσκο χρήμα σε κάτι που δεν πιστεύει. Εκανε ό,τι κάνουν οι εγκλωβισμένοι στις επενδύσεις τους.


Τα λάθη του (ΣΥΡΙΖΑίου) Ντίνου

Μιας και το ’φερε η κουβέντα, πρέπει να σας πω ότι τα τελευταία χρόνια ο πατέρας Κόκκαλης έχει μαζέψει, εκτός από την έκθεσή του, και κάτι (πολλά) εκατομμύρια. Ο λόγος που οδηγήθηκε σ’ αυτή την τακτική έχει να κάνει κυρίως με την έλλειψη εμπιστοσύνης στους κατά καιρούς χειρισμούς του Ντίνου Κόκκαλη.

Με απλά λόγια, ο πολύπειρος Σωκράτης καταλαβαίνει ότι ο διάδοχός του όχι μόνο δεν μπορεί να σηκώσει το φορτίο μιας μεγάλης εταιρείας, αλλά με τις επιλογές του μπορεί κάλλιστα να τινάξει συνολικά την μπάνκα στον αέρα.

Προς επίρρωσιν αυτού, οι γνωρίζοντες (μάλιστα δεν είναι λίγοι) επισημαίνουν το γεγονός ότι ο νεότερος Κόκκαλης, μέχρι και ένα μήνα πριν από τις πρόσφατες εκλογές, πίστευε ότι υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να κερδίσει ο Τσίπρας. Μάλιστα κάποιοι διαδίδουν ότι είχε βάλει και στοίχημα προς αυτή την κατεύθυνση. Εξ όσων γνωρίζετε, ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν διαλύθηκε, ο Τσίπρας πήρε σύνταξη στα 49 και ο φίλος του Ντίνου (Κόκκαλη), Νίκος Παππάς, εσχάτως προβληματίζεται για τον Κασσελάκη.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής