Στη διαδικτυακή μορφή της στήλης, στο powergame.gr, σε ανύποπτο χρόνο σάς είχα αποκαλύψει ότι ο δημοσκόπος Νίκος Μαραντζίδης εισηγούνταν εδώ και καιρό στον πολυαγαπημένο πρόεδρο Τσίπρα να βγει και να λαλήσει. Οπως του έλεγε, εν προκειμένω η σιωπή μόνο χρυσός δεν ήταν. Και αυτό γιατί οι σοβαροί της Αριστεράς «χρέωναν» (εδώ που τα λέμε και όχι αδίκως) στον πρώην πρωθυπουργό το γεγονός ότι έφερε από τη Νέα Υόρκη έναν τύπο, ο οποίος με την ανοχή που επέδειξε και με την πλάτη του Νικολάκη του Παππά κατάφερε από τουρίστας να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μαραντζίδης, που προφανώς και μέτραγε τα όσα πίστευε ο κόσμος, φαίνεται πως είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σιωπή Τσίπρα, ενώ έβλεπε τα όσα συνέβαιναν στον ΣΥΡΙΖΑ, απλώς ήταν συνενοχή στο έγκλημα! Κάπως έτσι πείστηκε να βγει και να αποδοκιμάσει τον Κασσελάκη, δίνοντας ταυτόχρονα τις ευλογίες του στην Όλγα Γεροβασίλη. Ωστόσο, επειδή δεν είμαι και τόσο καλός άνθρωπος, πιστεύω ότι οι φωστήρες που βρίσκονται δίπλα στον πρόεδρο Αλέξη έχουν σκεφτεί πόσο τυχερός θα είναι και πάλι ο Μητσοτάκης. Γιατί δεν νομίζω να μην περίμεναν κάθε φορά που θα έβγαινε στο βήμα της Βουλής η «μπροστινή» του Τσίπρα ν’ ακούνε την ερώτηση: «Αυτό, κυρία Γεροβασίλη, σας το είπε ο Τσίπρας ή είναι δικό σας;».

Το σενάριο Πολάκη και το νέο κόμμα

Όσοι είχαν την ευκαιρία (εκτός από τον Κωνσταντίνο Αργυρό) να συνομιλήσουν τις τελευταίες μέρες με τον πρόεδρο Κασσελάκη, υποθέτω ότι είχαν καταλάβει πως αν ήθελε να στείλει έναν «έξω από δω» (εν προκειμένω από τον ΣΥΡΙΖΑ) αυτός θα ήταν ο Παύλος Πολάκης. Ό,τι πιο άδικο για τον Σφακιανό, που επί μήνες έδινε μάχες σε βουνά και λαγκάδια για τον πολυαγαπημένο του αρχηγό. Τι σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στην απόφαση του Stefanos να τ’ αλλάξει όλα και ανάμεσα σ’ αυτά και τον Πολάκη... Με δεδομένη την πρόθεση (αν όχι απόφαση) Κασσελάκη δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν μονόδρομο για τον πρώην υφυπουργό τη στήριξη της υποψηφιότητας Γεροβασίλη. Φυσικά υπάρχει και το άλλο σενάριο, που διαχρονικά το έχω στο μυαλό μου, να δούμε τον Παυλή να τρελαίνεται και να ιδρύει δικό του κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει, ομολογώ ότι εσχάτως ψάχνω εκείνον τον παλιό Πολάκη που είχε ρόλο και ισχυρό λόγο στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα βλέπουμε έναν άλλο, γεμάτο και από το άγχος της επανεκλογής, δεδομένου ότι όπως και να πάνε τα πράγματα, η δεύτερη διάσπαση είναι κάτι περισσότερο από βέβαιη.

Βλέποντας τα όσα διαδραματίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ με τους Τσιπραίους και τους Κασσελάκηδες, θεωρώ πλέον ότι τους είχαμε πάρει πολύ στα σοβαρά, εκτός του ότι όπως αποδεικνύεται είχαμε Αγιο ως χώρα.

Στο τέλος της διαδρομής να δείτε που όλοι αυτοί θα ξαναενωθούν για να παλέψουν για την κατάκτηση του 3%, του ποσοστού που έχουν διαχρονικά και σταθερά στην κοινωνία

Οι πελάτες του Μαρινάκη

Μόνο ως δώρο προς την κυβέρνηση -και μάλιστα μεγάλο- μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει τη στάση του προέδρου Ανδρουλάκη, ο οποίος το πρωί της Πέμπτης δήλωσε κατηγορηματικά σε συνέντευξή του στο MEGA ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Το Μαξίμου δεν θα μπορούσε να αφήσει αυτή την «ασίστ» να μείνει ανεκμετάλλευτη και διά του κυβερνητικού εκπροσώπου απάντησε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. «Στα λόγια προοδευτικός και στην πράξη εκπρόσωπος του πιο γνήσιου αναχρονισμού», είπε ο Παύλος Μαρινάκης, τονίζοντας αλλά και εξηγώντας σημείο προς σημείο ότι όλα αυτά τα οποία επικαλείται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ως δικαιολογίες, για να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο, έχουν λυθεί ήδη από το υπουργείο Παιδείας. Πάντως, με κάτι τέτοιους πολιτικούς αρχηγούς σιγά σιγά τείνω να πιστέψω ότι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης του προέδρου Μητσοτάκη θα κάνει τεράστια καριέρα. Βλέπετε, όλα τα «μαγαζιά» γίνονται από τους πελάτες και εν προκειμένω ο Ψηλός της κυβέρνησης έχει τους καλύτερους!

Ο Ανδρουλάκης η πραγματικότητα

Και μια και το ’φερε η κουβέντα για τον πρόεδρο Ανδρουλάκη, να σας πω ότι στο ΠΑΣΟΚ (στο πάνω ράφι) επικρατεί ένας (δικαιολογημένος) πανικός που σχετίζεται με την αδυναμία του επικεφαλής του Κινήματος να ηγηθεί συνολικά του χώρου. Οπως λένε, αν τώρα που διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίζει ούτε πόντο, τότε μάλλον κάτι θα πρέπει ν’ αλλάξει. Προφανώς όλοι αυτοί παραβλέπουν ότι ακριβώς αυτή είναι και η αδυναμία του αρχηγού Νίκου. Το γεγονός ότι αρνείται να αποδεχθεί την πραγματικότητα, για να την αλλάξει ακολούθως. Βλέπετε, όταν ο Φαναράς της Metron Analysis άρχισε να του την παρουσιάζει (την πραγματικότητα), απλά έσπευσε να τον αλλάξει. Δεν αποδέχθηκε την πραγματικότητα, αλλά άλλαξε τον Φαναρά, που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τον συμβουλευόταν σε επίπεδο ερευνών και κατ’ επέκταση στρατηγικής.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής