Αγόρασε κι εσύ ένα παλάτι στη Ν.Υ., µπορείς!

Όταν µε το καλό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, παρουσιάσει αναλυτικά το «Πόθεν Έσχες» του ή αισθανθεί την ανάγκη να µας διαφωτίσει µε πειστικό τρόπο πώς πήρε δάνεια µε «προσωπική εγγύηση» και έγινε πάµπλουτος, τότε µπορεί να γίνουµε όλοι σοφότεροι και να µην αντιµετωπίζουµε µε δυσπιστία το success story του «αυτοδηµιούργητου». Μέχρι τότε, όµως, ας µην παριστάνει πως είναι «ένας από εµάς», υποβιβάζοντας τεχνηέντως τον εαυτό του στα επίπεδα ενός απλού Έλληνα πολίτη, για τον οποίο -τάχα µου- στεναχωριέται, επειδή η ζωή του είναι «µεροδούλι µεροφάι», ενώ θα µπορούσε κάλλιστα να έχει όλες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες να κερδίσει πλούτη και δόξα, όπως συνέβη µε τη δική του περίπτωση.

Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Down Town», η οποία έγινε για να µας παρουσιάσει µια ακόµη πολυτελή κατοικία του στα προάστια της Νέας Υόρκης, ο κ. Κασσελάκης δήλωσε: «∆εν είναι δυνατόν στα 35 µου να αγοράζω διαµέρισµα 1.800.000 ευρώ και τρεις στους τέσσερις Έλληνες από 18 µέχρι 35 ετών να ζουν στο παιδικό τους δωµάτιο, παρότι πολλοί έχουν κάνει εξαιρετικές σπουδές και διαθέτουν προσόντα. Αυτά θέλω να αλλάξω. Όταν βλέπω δίπλα µου αδικηµένους, εξοργισµένους, απογοητευµένους, πιεσµένους, αυτό µε επηρεάζει βαθιά». Ο κ. Κασσελάκης, που θέλει τάχα µου να ταπεινωθεί, αλλά η χαρά του νεοπλουτισµού δεν τον αφήνει, αν σεβόταν όντως τους βιοπαλαιστές, δεν θα έδινε συνέντευξη για να προβάλει το ονειρεµένο του σπίτι στη Νέα Υόρκη. Επίσης, το να παραµυθιάζει τον κόσµο της εργασίας πως µπορεί να γίνει πλούσιος, όπως αυτός, µέσα σε πέντε χρόνια, είναι η επιτοµή της πολιτικής απατεωνιάς. Αυτοδηµιούργητοι στη ζωή τους, κύριε Κασσελάκη, είναι οι φτωχοί. Όχι οι τυχεροί.

Ο Στέφανος Κασσελάκης αναγνωρίζει πως ο σημερινός πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εργατικός και δουλευταράς. Μετά από αυτό, μπορεί άνετα να τον ψηφίσει στις εθνικές εκλογές και να διεκδικήσει μια θέση στο υπουργικό συμβούλιο της Νέας Δημοκρατίας.

ΣΥΡΙΖΑϊκά έπεα πτερόεντα

Επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ πολλά σοβαρά γεγονότα τα προσεγγίζουν με ερασιτεχνικό τρόπο, για να στήσουν ευκαιριακό νταβαντούρι, δίχως να τα αξιολογούν σε βάθος και με γνώμονα τη βαρύτητα της προοπτικής τους, καλό θα είναι να μη βιάζονται σε επικοινωνιακό επίπεδο, γιατί οι εξελίξεις εκδικούνται. Με αποτέλεσμα και η Κουμουνδούρου να εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Προς επίρρωση αυτής της παρατήρησης, θα αναφερθούμε σε δυο συγκεκριμένα παραδείγματα:

  • Ο ΣΥΡΙΖΑ επάνω «στη φούρια του Σαββάτου» είχε δεσμευτεί τους προηγούμενους μήνες ότι θα φέρει πρόταση νόμου στη Βουλή για τον διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, και αυτό γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήθελε να δείξει πως δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, με αφορμή τις αντιδράσεις που είχαν εκδηλωθεί από διάφορους Μητροπολίτες στο ζήτημα της ψήφισης του νομοσχεδίου για ομόφυλα ζευγάρια. Τελικά η πρόταση αυτή κατέληξε στα αζήτητα της Κουμουνδούρου. Προφανώς επικράτησαν δεύτερες σκέψεις, όταν ο Κασσελάκης άρχισε να δηλώνει πως έγιναν θαύματα στη βάπτισή του και οι «άγιοι» που τον έριξαν μικρό στην κολυμβήθρα προφήτευαν πως μπορεί να γίνει ιερέας.
  • Εδώ και δέκα ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε πως θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή τα πρωτόκολλα από τη Συμφωνία των Πρεσπών που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά ο Μητσοτάκης αποφεύγουν να τα κυρώσουν. Γιατί δεν το κάνουν;

«Φιμώνουν» τον αποκαλυπτικό Παυλή

Μέρα παρά μέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Παύλος Πολάκης, ως υπεύθυνος του τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρά σε σοβαρές καταγγελίες, κυρίως για ζητήματα που συνδέονται με τον χώρο της Υγείας, αλλά σε αυτή τη μάχη που επιχειρεί να δώσει, ασχέτως εάν ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα να αναλάβει το βάρος της απόδειξής τους, το γραφείο Τύπου της Κουμουνδούρου δεν φαίνεται να τον παρακολουθεί με τη δέουσα προσοχή. Δηλαδή, αντί να τον καλύπτει θεσμικά σε επικοινωνιακό επίπεδο, προβάλλοντας συνεχώς τις αποκαλυπτικές του αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνει να τον περιφρονεί με ένα σκεπτικό του τύπου «άσ’ τον τρελό στην τρέλα του». Και, αν κάποια στιγμή ο «τρελός» έχει δίκιο, θα την πατήσουν, όπως ο βοσκός με τον λύκο στα πρόβατα.

*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 21 Μαΐου