Στον πονοκέφαλο που προκαλεί στις τάξεις του κυβερνητικού στρατοπέδου η αδυναµία συσπείρωσης της Ν.∆. (ακόµη και την εποχή του 41%) στη Βόρεια Ελλάδα, µε φόντο την ενεργοποίηση και δυναµική που αναπτύσσουν στην περιοχή σχηµατισµοί όπως η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου, η Νίκη και εσχάτως η Φωνή Λογικής της Λατινοπούλου, ήρθε πλέον να προστεθεί κι άλλος ένας έντονος προβληµατισµός και µάλιστα αυτή τη φορά µε εθνική διάσταση.

Ο λόγος για την επικράτηση σε Ξάνθη και Ροδόπη του µειονοτικού ΚΙΕΦ, η οποία συζητήθηκε εντόνως στον απόηχο της κάλπης της 9ης Ιουνίου. Μάλιστα, η εξέλιξη αυτή θεωρήθηκε από πολλούς ως βασικό κίνητρο για την ολική επαναφορά στην κυβέρνηση ενός βουλευτή από τους συγκεκριµένους νοµούς και ιδιαίτερα του Ευριπίδη Στυλιανίδη. Τελικώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη, µε τη Θράκη να µην έχει τελικώς εκπρόσωπο στο νέο κυβερνητικό σχήµα, αφού οι καραµπόλες δεν έβαλαν στην εξίσωση ούτε κάποια από τα κοινοβουλευτικά στελέχη του Εβρου, ενώ εκτός νυµφώνος βρέθηκε ως γνωστόν ο µέχρι πρότινος υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Στ. Κελέτσης.

Πλέον, αναζητούνται τρόποι και αποτελεσµατικές δράσεις προκειµένου όχι µόνο να µη µειωθεί περαιτέρω η δύναµη της Ν.∆., αλλά αντιθέτως να ενισχυθεί το κυβερνών κόµµα στη Θράκη και παράλληλα να µη διευρυνθεί η επιρροή του ΚΙΕΦ. Στο πλαίσιο αυτό, όπως συνέβη µε την περίπτωση της Κεντρικής και της ∆υτικής Μακεδονίας και µε δεδοµένη την απουσία κάποιου κυβερνητικού στελέχους από το ακριτικό γεωγραφικό διαµέρισµα, η Θράκη θα µπει για τα καλά στο πολιτικό µικροσκόπιο του Μαξίµου.

Ετσι, αναµένεται να επιστρατεύονται τακτικά κορυφαίοι υπουργοί, αλλά και κοµµατικά κλιµάκια για να πραγµατοποιούν στοχευµένες εξορµήσεις, µε επίκεντρο ζητήµατα που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες, µε τον ίδιο τον πρωθυπουργό να επισκέπτεται την περιοχή σε συχνότητα ανάλογη µε αυτή των ταξιδιών του στη Θεσσαλονίκη και τους γύρω νοµούς.

Του το χρωστούσε ο πρώην «τσάρος» του Ανδρουλάκη…

Ο Φίλιππος Σαχινίδης ήταν από τους πλέον κοµµένους υποψήφιους ευρωβουλευτές από τη Χαριλάου Τρικούπη. Οπότε ο Λαρισαίος πολιτικός τη «φύλαγε» στον Ανδρουλάκη και µε αφορµή την αποστροφή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, για το ενδεχόµενο διαγραφών, τον παροµοίασε µε τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας, Κιµ Γιονγκ Ουν. Εστω και αν οι πάντες σχολίασαν πως ήταν εντελώς ακραία η σύγκριση που έκανε ο Σαχινίδης, µιας και αυτά τα 2,5 χρόνια που ο Ανδρουλάκης είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κάνει καµία διαγραφή για πολιτικές απόψεις.

∆ιαγραφή

Σαν να περιµένει ή και να επιδιώκει τη διαγραφή του από τον ΣΥΡΙΖΑ µοιάζει ο Χρήστος Σπίρτζης. Ο πρώην υπουργός έχει γίνει κοινωνός των πληροφοριών, σύµφωνα µε τις οποίες ο πρόεδρος Κασσελάκης τον ετοιµάζει για... µεγάλη έξοδο. Οπότε µε κάθε ευκαιρία ο πολύπειρος Σπίρτζης τσιγκλάει µε σκληρή κριτική τον αρχηγό της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, αναµένοντας το... µοιραίο. Κάτι µου λέει πως η διαγραφή θα είναι λυτρωτική για τον Σπίρτζη...

Χαλαρότητα…

Καλά ορισµένοι άλλοι, που δεν έχει και νόηµα να το συζητήσουµε. Απορώ όµως µε ποια λογική περίµεναν να συµπεριληφθούν στο κυβερνητικό σχήµα στελέχη του λεγόµενου σαµαρικού πυρήνα, τα οποία όχι µόνο αµφισβήτησαν εν τοις πράγµασι κεντρικές κυβερνητικές επιλογές (λες και άλλοι δεν είχαν πολιτικές και κοινωνικές ευαισθησίες για θέµατα όπως ο γάµος των οµόφυλων ζευγαριών και η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελµατιών), αλλά αντιµετώπισαν την εκστρατεία για τις ευρωεκλογές µε µια... χαρακτηριστική στην καλύτερη περίπτωση χαλαρότητα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν -µεταξύ άλλωνπρόσωπα, όπως οι εξαιρετικοί κατά τ’ άλλα στα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα Βλάσης, Χρυσοµάλλης, Κατσανιώτης...

Χωροταξικό

∆εν ξέρω πώς τα βρήκαν στο Μέγαρο Μαξίµου µε την εµπλοκή του Γιώργου Μυλωνάκη στο κάδρο του στενού επιτελείου του πρωθυπουργού, ωστόσο το νέο χωροταξικό στο Μέγαρο Μαξίµου έχει αν µη τι άλλο περίσσιο ενδιαφέρον. Για παράδειγµα, ο νέος υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ πήρε το µέχρι πρότινος γραφείο του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, ο οποίος µε τη σειρά του µετακόµισε στο αντίστοιχο του Ακη Σκέρτσου. Βλέπετε, ο πανίσχυρος υπουργός Επικρατείας θα µοιράζει πλέον τον χρόνο του µεταξύ του παραδοσιακού πρωθυπουργικού στρατηγείου και του Μεγάρου Μποδοσάκη. Σηµειώνεται ότι αν και οι οργανωτικού χαρακτήρα αρµοδιότητες του Μυλωνάκη παραπέµπουν σε µεγάλο βαθµό στις αντίστοιχες των ∆ηµητριάδη και Μπρατάκου, στο γραφείο που κατείχαν οι προαναφερθέντες παραµένει ο Στέλιος Κουτνατζής. Τα συµπεράσµατα και οι συνειρµοί δικοί σας...

«Θείο βρέφος»…

Ενα από τα ερωτήµατα που αιωρούνται στη Χαριλάου Τρικούπη είναι αν έχει δηµιουργηθεί γέφυρα µεταξύ του Κώστα Λαλιώτη (φωτ.) και του αντ’ αυτού του Χάρη ∆ούκα, Χρήστου Πρωτόπαπα. Υπάρχει, δηλαδή, µια (αδιασταύρωτη ακόµα) πληροφορία πως το «θείο βρέφος» σαν να επιθυµεί να δει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τον δήµαρχο της Αθήνας. Αλλά επειδή ως γνωστόν εκτός από πολύπειρος είναι και κρυψίνους, το τελευταίο που θα ήθελε ο Λαλιώτης σε αυτή τη φάση είναι να γνωστοποιηθούν οι προτιµήσεις του. Στο µεταξύ, άλλο ιστορικό στέλεχος µε καθολική αναγνώριση στο εσωτερικό του άλλοτε κραταιού Κινήµατος, ο Κώστας Σκανδαλίδης, είναι από αυτούς που λένε πως ο Χάρης ∆ούκας θα διαπράξει τεράστιο πολιτικό λάθος αν αποφασίσει να εγκαταλείψει την Αθήνα και να είναι υποψήφιος. Φέρεται, δε, να επικαλείται και τα αντίστοιχα µηνύµατα που έχει λάβει από τις οργανώσεις του κόµµατος από όλη την Ελλάδα.

∆ιεργασίες…

Πολλές φορές οι διεργασίες για τις συνεργασίες δεν γίνονται µόνο από τα πάνω, γίνονται και από τα κάτω. Κρατήστε την πληροφορία ότι στελέχη από τα συνδικάτα και τους κοινωνικούς φορείς είναι έτοιµα να πάρουν πρωτοβουλίες για την ενοποίηση του χώρου της Κεντροαριστεράς. Σε αυτές τις κινήσεις πρωτοστατούν, µεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του ∆ικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, ∆ηµήτρης Βερβεσός, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γιώργος Καββαθάς, ο πρόεδρος του Επαγγελµατικού Επιµελητηρίου Αθηνών, Γιάννης Χατζηθεοδοσίου κ.ά. Με ξεχωριστό ενδιαφέρον παρακολουθεί αυτές τις κινήσεις και η πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη. Ας µη σχολιάσω τίποτα παραπάνω, µιας και έρχεται τριήµερο...

Η Ελίζα και οι άλλοι…

Μεγάλη ήττα για τον Βαγγέλη Μεϊµαράκη το γεγονός ότι όχι µόνο δεν εξελέγη πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά -σε αντίθεση µε άλλους ενδιαφερόµενους για το ίδιο πόστο- δεν είχε τα αντανακλαστικά να παραιτηθεί από την κούρσα για να διασώσει την υστεροφηµία του. To περιβάλλον του, πέραν της αµέλειας που θεωρεί ότι επέδειξε το κεντρικό σύστηµα (ενδεικτικό παράδειγµα ότι ούτε ο Βέµπερ κατάφερε να πείσει τους δικούς του να στηρίξουν τον Βαγγέλα), ρίχνει ευθύνες και στην πλευρά της Ελίζας Βόζεµπεργκ, δεδοµένου ότι πρόκειται για την πιο δικτυωµένη και έµπειρη «γαλάζια» ευρωβουλευτή.

*Δημοσιεύθηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή» στις 23/06/2024