Όταν το… κόμμα NOVARTIS πέρασε οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με την υπογραφή Σαμαρά

Κάτι το αποκορύφωµα της ρητορικής του Αντώνη Σαµαρά ενάντια σε κεντρικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Πολεµικό Μουσείο, κάτι η ολική επαναφορά της ατάκας «Θα σας πάω µέχρι τέλους» στην υπόθεση Novartis µέσω του αιτήµατός του για την αποκάλυψη των προστατευόµενων µαρτύρων, κάτι το αντίστοιχο αίτηµα του Ανδρέα Λοβέρδου, που ακολούθησε τον πρώην πρωθυπουργό, ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο τα σενάρια περί ζυµώσεων µεταξύ των προσώπων που ενεπλάκησαν επί ΣΥΡΙΖΑ στο σχετικό κάδρο. Μόνο που η παραφιλολογία για το… κόµµα Novartis, που επέστρεψε εσχάτως, σκοντάφτει σε µια σειρά από ανυπέρβλητα εµπόδια.

Το πρώτο είναι η ιστορική, πλέον, προσέγγιση των πολιτών έναντι των κεντρικών προσώπων. Το δεύτερο είναι το ιδεολογικοπολιτικό χάος που χωρίζει απόψεις του τύπου… στροφή στα δεξιά µε την καθαρά κεντρογενή πολιτική δράση του Ανδρέα Λοβέρδου, παρά την κοινή παραδοχή ότι οι απανταχού «σαµαρικοί» έβλεπαν µε συµπάθεια την προσπάθεια των ∆ηµοκρατών. Το τρίτο είναι οι διαφορετικοί δρόµοι που τράβηξαν τα υπόλοιπα σηµαντικά στελέχη που ενεπλάκησαν, όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης, που συνιστά τον πιο φανατικό υποστηρικτή του κυβερνητικού έργου (χώρια που τα πήρε στο κρανίο αντικρίζοντας αυτή την κατάσταση στην περιβόητη εκδήλωση για το βιβλίο του Κοττάκη), ή ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος µάλλον αδιαφορεί για όλα αυτά και το µόνο που θα τον συγκινούσε υπό προϋποθέσεις, όπως λένε οι γνωρίζοντες, θα ήταν η Προεδρία της ∆ηµοκρατίας. Το τέταρτο και το πιο χαρακτηριστικό είναι η αποδόµηση της στάσης και της επιχειρηµατολογίας όλων αυτών των χρόνων του Αντώνη Σαµαρά στο συγκεκριµένο ζήτηµα, διά της παρουσίας της Βασιλικής Θάνου στο Πολεµικό Μουσείο λίγα µέτρα πιο δίπλα του, αλλά και της λήθης που επέδειξε σχετικά µε το γεγονός ότι απέδιδε ευθέως στον Κώστα Καραµανλή τον άνθρωπο που πρωτοστάτησε στις εξελίξεις εκείνης της περιόδου και δεν ήταν άλλος από τον άλλοτε υπουργό ∆ικαιοσύνης της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και πρώην επικεφαλής της ΚΥΠ κατά το τελευταίο διάστηµα της περιόδου 2004-2009, ∆ηµήτρη Παπαγγελόπουλο.

Εύλογο ήταν ο Κώστας Μπακογιάννης να κρούσει καµπανάκι κινδύνου στον ∆ούκα για το ρίσκο που παίρνει επιχειρώντας να συγκεράσει τα καθήκοντα του δηµάρχου Αθηναίων µε την προεκλογική εκστρατεία για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα ερώτηµα που βρίσκεται στα χείλη όλων των δηµοτών. Το θέµα είναι ότι, πέραν του τέως δηµάρχου, αντίστοιχες αµφιβολίες φθάνει στο σηµείο να έχει και ο Κώστας Ζαχαριάδης, που στήριξε, ως γνωστόν, τον ∆ούκα στον δεύτερο γύρο. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι, µε φόντο τις ζυµώσεις για την Κεντροαριστερά, ίσως σε βάθος χρόνου να έβρισκε και πάλι κοινούς κώδικες µε τον ∆ούκα σε περίπτωση επικράτησής του στην «πράσινη» κούρσα.


Συντροφικά Μαχαιρώματα

Τουλάχιστον σε δύο κρίσιµα χαρτοφυλάκια, που άλλαξαν χέρια στον τελευταίο ανασχηµατισµό του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρατηρούνται ορισµένες καταστάσεις που παραπέµπουν σε… συντροφικά µαχαιρώµατα, όπως έλεγαν παλαιότερα στο ΠΑΣΟΚ και στη µετα-Ανδρέα Παπανδρέου εποχή. Για παράδειγµα, η επιµονή που ορθότατα επιδεικνύει ο Τάκης Θεοδωρικάκος στο θέµα των ελέγχων των τιµών στην αγορά ερµηνεύεται από ορισµένους ως αιχµή για τα πεπραγµένα του προκατόχου του, Κώστα Σκρέκα. Τα ίδια ακούγονται και στο µέτωπο του υπουργείου Μετανάστευσης, όπου οι τοποθετήσεις του νέου υπουργού, Νίκου Παναγιωτόπουλου, για µια σειρά προτεραιοτήτων που τίθενται από τον ίδιο και την οµάδα του «µαρτυρούν» µια διάθεση ανάδειξης κωλυσιεργιών που είχαν υπάρξει στη διάρκεια της θητείας του προκατόχου του, ∆ηµήτρη Καιρίδη.

Καλοκαιρινές βραδιές…

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρακολουθεί µε χαλαρότητα τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ για την εκλογή ηγεσίας. Αλλωστε, οι παλαιότεροι θυµούνται πόσο κακές αναµνήσεις έχει από τη σφοδρότατη σύγκρουση που είχε το 2007 µε τον Γιώργο Παπανδρέου. Παρότι ξέρει ότι θα τον πιέσουν να πάρει θέση, τόσο η καλή και ειλικρινής σχέση που έχει δηµιουργήσει την τελευταία διετία µε τον Νίκο Ανδρουλάκη όσο και η εκτίµησή του στο πρόσωπο της Αννας ∆ιαµαντοπούλου θα τον αποτρέψουν να εµπλακεί στα κοµµατικά δρώµενα. Και θα συνεχίσει να απολαµβάνει τις όµορφες βραδιές της καλοκαιρινής Αθήνας, όπως έκανε την Τετάρτη το βραδάκι, που συνέτρωγε µε τη σύζυγό του, Λίλα Μπακατσέλου, στο «Cοdice Blu» στο Κολωνάκι.

Περί διάσπασης

Η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραµµατείας του ΣΥΡΙΖΑ µόνο εύκολη δεν θα είναι. Τα στελέχη της µειοψηφίας έχουν αποφασίσει να πάνε µέχρι τέλους το θέµα των δηλώσεων που έχει κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης για την οικονοµική διαχείριση της εποχής Τσίπρα και για τα υπονοούµενα που άφησε περί «µαύρων» ταµείων που υπήρχαν στην Κουµουνδούρου. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εν λόγω κύκλοι θα απαιτήσουν από τον πρόεδρο Στέφανο να πάρει πίσω τις δηλώσεις αυτές και να υπάρχει ρητή δέσµευσή του πως δεν θα ξαναθέσει τέτοια ζητήµατα. Από την πλευρά του, ο Κασσελάκης δεν δείχνει καµία τέτοια διάθεση, και µάλιστα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη την Παρασκευή επέµεινε να κατηγορεί τον Τσίπρα για τον τρόπο που χειριζόταν τα οικονοµικά του ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν πρόεδρος του κόµµατος. Κάτι µου λέει, πάντως, πως η (νέα) διάσπαση είναι προ των πυλών…

«Παπανδρεϊκοί»

Ο κακός χαµός γίνεται µεταξύ των «παπανδρεϊκών» µετά την απόφαση του Νίκου Παπανδρέου να πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Παύλου Γερουλάνου. Και αυτό γιατί πολλοί περίµεναν πως, µετά τη στήριξη του Μανώλη Χριστοδουλάκη στον Χάρη ∆ούκα, σύσσωµο το κοµµάτι αυτό θα πήγαινε στον δήµαρχο Αθηναίων. Τα προαναφερθέντα έχουν προκαλέσει µεγάλη σύγχυση στα µεσαία στελέχη µε αναφορές στον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς πλέον δεν ξέρουν ποιον να στηρίξουν. Πάντως, ο Γερουλάνος θεωρεί ότι η δηµόσια υποστήριξη από τον Νίκο τού δίνει µεγάλο αέρα και, κυρίως, πάρα πολλές ψήφους στην εσωκοµµατική κάλπη.

Μια περίεργη συμμαχία

Oι καλά γνωρίζοντες την ανθρωπογεωγραφία της Αυτοδιοίκησης στη χώρα παρατηρούσαν µε ενδιαφέρον τα πρόσωπα που βρέθηκαν στη συγκέντρωση του Χάρη ∆ούκα στην Καλαµάτα. Στο πλήθος ξεχώρισαν, µεταξύ άλλων, και οι Ντίνα Νικολακάκου και Γιάννης Αργυράκης, δύο βασικοί άνθρωποι του Πέτρου Τατούλη στη Μεσσηνία. Γι’ αυτό και έχουν φουντώσει οι φήµες πως ο πρώην περιφερειάρχης Πελοποννήσου στηρίζει για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον δήµαρχο Αθηναίων. Από την άλλη, ένα ερώτηµα είναι πώς τα βλέπει όλα αυτά ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, που έχει διαχρονικό µένος µε τον Τατούλη.

Άκρες…

Τώρα τελευταία µαθαίνω ότι έχουν αρχίσει να εµφανίζονται διάφοροι µεσάζοντες, προκειµένου να γεφυρώσουν το χάσµα που υφίσταται µεταξύ ορισµένων επίλεκτων του Μαξίµου και στελεχών της Πειραιώς, ιδιαιτέρως µετά το αποτέλεσµα των πρόσφατων ευρωεκλογών. ∆εν ξέρω αν υπάρχει δυνατότητα να συµβεί κάτι τέτοιο, αφού, πλην Νέζη, Μαρινάκη και Μυλωνάκη, ουδείς άλλος από τους µεγαλοσχήµονες του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος µπήκε στη διαδικασία να αποκτήσει ειλικρινείς σχέσεις µε το στελεχιακό δυναµικό. Κάπως έτσι, δεν είναι εύκολο να βρεθούν άκρες προσέγγισης…