Οι δύο ηττημένοι στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, το δείπνο Μητσοτάκη με Δένδια, ο υπουργός που αγόρασε ακίνητο στη Βασιλίσσης Σοφίας και η χαμένη υστεροφημία του Καραμανλή
Το μήνυμα των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ
Καταλαβαίνω και είναι λογικό να περιμένετε να σας γράψω, πώς είδα το χθεσινό εσωκομματικό αποτέλεσμα στο ΠΑΣΟΚ. Αν και δεν είμαι ο ειδικότερος στα Πασοκικά, υπάρχουν κάτι άλλοι, που ενώ έκαναν καριέρα τις δεκαετίες του ’80-’90 δημοσιογραφικά (πάντα) στα δρώμενα του συγκεκριμένου χώρου, εσχάτως την έχουν δει σκληροί Μητσοτακικοί, που θα σας ανέλυαν καλύτερα εμού το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά θα μπω στον σχετικό πειρασμό για να σας πω ότι η χθεσινή μέρα, είχε δύο ηττημένους και έναν μεγάλο νικητή. Ηττημένος, αν και πρώτος, είναι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης, όπως επίσης και ο φρέσκος δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας. Μεγάλος νικητής, αναδείχθηκε ο Γερουλάνος, που από απόλυτο αουτσάιντερ κατάφερε να ανατρέψει κάθε προγνωστικό και να δώσει μάχη έως το παρά πέντε για τη δεύτερη θέση.
Η δημοσκόπηση της GPO
Και για να μην ξεχνιόμαστε μέρες που είναι να σας πω ότι η GPO στην τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στο ομόσταυλο parapolitika.gr, είχε καταγράψει με απόλυτη ακρίβεια το χθεσινό αποτέλεσμα. Την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι επέμεναν να βλέπουν πάνω από τον Γερουλάνο τη συναγωνίστρια Διαμαντοπούλου. Όλα αυτά πιστέψτε με, έχουν μικρή αξία, δεδομένου ότι πλέον μιλάμε για υπαρκτό εκλογικό αποτέλεσμα και όχι για δημοσκοπική καταγραφή.
Πώς το βλέπει το Μαξίμου
Πέραν όλων των άλλων είναι προφανές ότι θα είχε μια κάποια σχετική αξία να μάθουμε πώς αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Μητσοτάκης τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Σε επικοινωνία που είχα με τη γνωστή πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, έμαθα ότι ο πρωθυπουργός σταθερά και διαχρονικά είναι της σχολής, που λέει ότι: «είναι ανούσιο να ανησυχούμε για πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε». Και εδώ που τα λέμε δεν έχει και άδικο, αφού από τη στιγμή που δεν μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, είναι τουλάχιστον χάσιμο χρόνου να ασχολείται με τα όσα εκτυλίχθηκαν και θα συνεχίσουν να εκτυλίσσονται μέχρι την επόμενη Κυριακή στα πέριξ της Χαριλάου Τρικούπη. Πάντως για να είμαι ειλικρινής στο Μαξίμου, μάλλον δεν περίμεναν την εκλογική επιτυχία του Γερουλάνου, εκτός του ότι δεν θα την ήθελαν κιόλας.
Το… Αττικό Βατερλώ του Δούκα
Ανέφερα παραπάνω ότι ο μεγάλος ηττημένος της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας υπήρξε ο δήμαρχος Δούκας. Και αυτό δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να δει τα αποτελέσματα τόσο στον Δήμο της Αθήνας, όσο και ευρύτερα στα όρια της Περιφέρειας Αττικής, όπου αναδείχθηκε τέταρτος με διαφορά από τον τρίτο. Καταλαβαίνετε ότι δεν περιποιεί τιμή για έναν τόσο φρέσκο δήμαρχο, να αναδεικνύεται τέταρτος στον ίδιο τον Δήμο του. Απεναντίας, πρέπει από σήμερα κι όλας να τον προβληματίσει το γεγονός ότι αν και νέος, φρέσκος και φιλόδοξος, έρχεται τέταρτος και καταϊδρωμένος σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Με αφορμή το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, σκέφτηκα ότι ο Μπακογιάννης, μάλλον ήταν κι αυτός ένας από τους ηττημένους των εκλογών του ΠΑΣΟΚ.
Στο σπίτι του Μητσοτάκη κοιμήθηκε ο Δένδιας
Υποθέτω ότι θα έχετε διαβάσει ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης είχε πρωινό εργασίας το Σάββατο, στην οικία του στα Χανιά με ομάδα γερουσιαστών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, στις Επιτροπές Κατανομής Πόρων, Πληροφοριών και Ενέργειας της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως επίσης, αν το πήρατε χαμπάρι θα γνωρίζετε ότι στη συγκεκριμένη συνάντηση συμμετείχε και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ενώ από την αμερικανική πλευρά έλαβαν μέρος οι Γερουσιαστές Jerry Moran, Susan Collins, John Boozman, John Cornyn, John Hoeven και φυσικά ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, George Tsunis. Όλα τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ γνωστά και τα έχουν γράψει οι καλοί συνάδελφοι που καλύπτουν το κυβερνητικό ρεπορτάζ. Εκείνο που ενδεχομένως να μην έχει γραφτεί και θα σας το αποκαλύψω σήμερα, είναι ότι ο αρχηγός Κυριάκος, μεσοβδόμαδα είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικώς με τον υπουργό Δένδια, για να τον ενημερώσει ότι θα έδινε (και ο ίδιος) το παρών στη σύναξη με τους Αμερικάνους γερουσιαστές στα Χανιά. Ταυτόχρονα σ΄ εκείνο το τηλεφώνημα, ο πρωθυπουργός προσκάλεσε τον υπουργό Άμυνας, να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του στο Ακρωτήρι, όπως και έγινε. Αν δεν το καταλάβατε ο Δένδιας αντί να τρέχει σε ξενοδοχεία, αποδέχθηκε την σε κάθε περίπτωση τιμητική πρόσκληση Μητσοτάκη, διανυκτερεύοντας στην κατοικία με θέα τον κόλπο της Σούδας.
Η ατζέντα του δείπνου
Επειδή δεν σας κρύβω ότι μου προξένησε μια κάποια εντύπωση το συγκεκριμένο γεγονός, πέραν της απογοήτευσης που προκάλεσε στο Καραμανλικό (και όχι μόνο) στρατόπεδο, προσπάθησα να μάθω λεπτομέρειες για τη χανιώτικη αποσπερίδα των Μητσοτάκη – Δένδια. Αφού σπεύσω να επισημάνω ότι ο υπουργός Άμυνας, έμεινε στην κυριολεξία εντυπωσιασμένος από τη φιλοξενία της Μαρέβας Μητσοτάκη, να σας πω ότι εκτός από την προετοιμασία που έκαναν οι δύο άνδρες ενόψει της συνάντησης που θα είχαν την επομένη το πρωί με τους Αμερικανούς γερουσιαστές, δεν έχασαν την ευκαιρία να κουβεντιάσουν και δυο τρία πολύ σημαντικά ζητήματα που άπτονται της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Εξυπακούεται ότι η περιφερειακή (πάντα) πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, δεν κατάφερε να μάθει λεπτομέρειες για το μενού του δείπνου ανάμεσα στον αρχηγό Κυριάκο και τον υπουργό Νίκο.
Το τριαντάφυλλο στη Μαρέβα
Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ που έκανα μου προέκυψε και ένα τριαντάφυλλο που όπως έμαθα έστειλε ο υπουργός Δένδιας προς τη σύζυγο του προέδρου Μητσοτάκη, προκειμένου να την ευχαριστήσει για τη φιλοξενία στο Ακρωτήρι. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη φιλοξενία» ανέφερε η κάρτα που συνόδευε το τριαντάφυλλο.
Η απουσία Καραμανλή – Σαμαρά από τη Ρηγίλλης
Πάμε τώρα στο άλλο μέτωπο που συνδέεται με το party στην ιστορική Ρηγίλλης με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΝΔ. Της γαλάζιας μάζωξης που «σημαδεύτηκε» από την απουσία των Καραμανλή – Σαμαρά, οι οποίοι πλέον έχουν αρχίσει και συμπεριφέρονται σαν κάτι γεροντάκια των ΚΑΠΗ. Πηγαίνουν στις ίδιες εκδηλώσεις και κάθονται δίπλα δίπλα, κάνουν μαζί διακοπές και κυρίως λέει ο ένας τον πόνο του στον άλλο για τον Μητσοτάκη. Εγκαίρως σας είχα γράψει ότι τα δύο γεροντάκια του νεοδημοκρατικού Muppet Show έχοντας νευριάσει επειδή ο πρωθυπουργός αρνείται να χάσει τον χρόνο του κάνοντάς τους παρέα, αποφάσισαν να του κάνουν την ζωή δύσκολη. Αν έχω καταλάβει καλά, αυτός που καταστρώνει τη στρατηγική είναι ο πρόεδρος της καρδιάς μας, Αντώνης Σαμαράς, που έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία από το ’93, ξέρει πώς θα αποδομήσει μια κυβέρνηση. Επίσης, αν θυμάστε σας είχα γράψει ότι η σημαντικότερη στιγμή που συνδέει τον Μεσσήνιο με τη Ρηγίλλης, ήταν η μέρα που αποφάσισε να ανατρέψει την κυβέρνηση του μπαμπά Μητσοτάκη. Οπότε, σκέφτηκε μέσα στο γινάτι του, ότι δεν θα ήταν και η καλύτερη ιδέα να πάει και να γιορτάσει τα πενήντα χρόνια της ΝΔ. Άλλωστε, δεν είναι δα και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που αν και είχε κάθε λόγο να μην ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Σαμαρά, με αφορμή τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ, έδωσε κανονικά το παρών. Βλέπετε, ο Ψηλός (αναφέρομαι στον πρεσβύτερο Μητσοτάκη) πέραν του φυσικού αναστήματος, είχε και τεράστιο πολιτικό ανάστημα, το οποίο το απέκτησε γιατί πολύ απλά, δεν λειτουργούσε ούτε με εμπάθεια, ούτε με μισαλλοδοξία στην πολιτική του διαδρομή. Έτσι, σε αντίθεση με τον πρόεδρο Αντώνη, ο παλιός Μητσοτάκης, όχι μόνο ανταποκρίθηκε πριν από δέκα χρόνια στο κάλεσμα του τότε προέδρου της ΝΔ, αλλά χαιρέτισε στα 95 του, εκατοντάδες αγωνιστές της παράταξης που βρίσκονταν στον χώρο, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου που τον είχε ανατρέψει από την πρωθυπουργία.
Ο Καραμανλής και η χαμένη υστεροφημία
Ο πρόεδρος Σαμαράς, που ενώ έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ, μετά από κάποια χρόνια τιμήθηκε από τους οπαδούς του κόμματος, έγινε αρχηγός και μετά από λίγο πρωθυπουργός, επέστεψε στα παλιά και συνηθισμένα. Αυτή τη φορά μάλιστα έχει και παρέα και αναφέρομαι στον πρόεδρο της καρδιάς μας, Κώστα Καραμανλή, που μέσα στη βαρεμάρα του, ακολουθεί σαν τον Πίνατ του Μητσοτάκη, τα γινάτια του Μεσσήνιου. Αν λοιπόν αναζητήσει κανείς τον μεγάλο ηττημένο της προχθεσινής εκδήλωσης, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Καραμανλή τον Β’. Γιατί δεν νομίζω να μπορεί να δικαιολογήσει την απουσία του από τη Ρηγίλλης, ο άνθρωπος που τιμήθηκε όσο κανείς άλλος από τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, ο ίδιος μάλλον προτιμά να παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις του βιογράφου του, Μανώλη Κοττάκη, από το να δίνει το παρών μπροστά στη ζωντανή ιστορία της παράταξης, που τον τίμησε ως πρόεδρο και που τον έκανε δυο φορές πρωθυπουργό. Ένας άνθρωπος που πίστεψε στο ηγετικό μεγαλείο του Τσίπρα και έστειλε τους μισούς φίλους του, να συγκυβερνήσουν με τους νεοκομμουνιστές, προφανώς και δεν έχει κανένα όριο προς τα κάτω. Από τη στιγμή που ο πρόεδρος Μητσοτάκης τους κάλεσε να παρευρεθούν στην προχθεσινή γιορτή, νομίζω ότι είναι περιττό να σας πω, ότι ελέγχονται ως ανακριβείς οι πληροφορίες που ήθελαν τον πρωθυπουργό να κλαίει εν πτήση απαρηγόρητος στον ώμο του Δένδια, μη μπορώντας να χωνέψει την απουσία των δύο πρώην προέδρων.
Υπουργός αγόρασε ακίνητο στη Βασιλίσσης Σοφίας
Έχετε καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια πως όταν αποφασίζω να γράψω ένα κουίζ, έχω καρατσεκαρισμένη την πληροφορία. Πάμε λοιπόν στην είδηση. Εν ενεργεία υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δεν έχει όριο (προφανώς στην αμετροέπεια) προς τα πάνω και κυρίως άγεται και φέρεται από το έτερον ήμισύ του, αποφάσισε να σπιτωθεί. Έτσι, λοιπόν, μετά από μια χρονοβόρα έρευνα αγοράς, κατέληξε στην απόκτηση οικίας επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Για να καταλάβετε πόσο γκαραντί είναι η πληροφορία σπεύδω να σας αναφέρω και το τίμημα (τουλάχιστον το επίσημο) της εξαγοράς, το οποίο ανέρχεται στο 1,2 εκατ. ευρώ.
Μίνι ανασχηματισμός και νέος Γραμματέας
Ψάχνοντας διαφορά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, έπεσα σε κάτι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο πρόεδρος Μητσοτάκης, δείχνει να προβληματίζεται για κάτι αναγκαίες αλλαγές που επιβάλλεται (όπως μου είπαν) να γίνουν στην κυβέρνηση. Μάλιστα αν και του εισηγούνται να τις δρομολογήσει (τις αλλαγές) μετά την προεδρική εκλογή, εμένα του ελλιπώς ενημερωμένου, κάτι μου λέει ότι δεν αποκλείεται ένας σχετικός αιφνιδιασμός. Κι αν οι κυβερνητικές αλλαγές επισπεύδονται, οι άλλες που αφορούν το κόμμα, δηλαδή τη ΝΔ, έχω την αίσθηση (αλλά αίσθηση) ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί και απλώς μένει να ανακοινωθούν.
Ο Πολίτης του ΤΑΙΠΕΔ και ο Σκέρτσος
Τις τελευταίες μέρες με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν με την Αττική Οδό, σας έχω γράψει πολλά και ενδιαφέροντα για τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Δημήτρη Πολίτη. Σήμερα σας έχω νεότερα για τον άνδρα, σε σχέση με τις φήμες που τον θέλουν να αναλαμβάνει μέσα στον Νοέμβριο τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στο Υπερταμείο. Μάλιστα εξ όσων πληροφορούμαι ο Πολίτης, απαντώντας στα όσα γράφω, επικαλείται τη δέσμευση του υπουργού Σκέρτσου, ο οποίος αν καταλαβαίνω του έχει υποσχεθεί ότι θα αναλάβει τη θέση που κατέχει σήμερα ο Γρηγόρης Δημητριάδης. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο Σκέρτσος έχει υποσχεθεί κάτι ή όχι στον Πολίτη. Εκείνο ωστόσο που γνωρίζω και δη από πρώτο χέρι, είναι ότι ο Δημητριάδης, που το παλεύει νύχτα και μέρα για να μείνει, δεν κάνει ούτε για θυρωρός του Υπερταμείου. Με δεδομένη τη γενικότερη ένδεια δεν αποκλείω να ισχύουν τα όσα επικαλείται ο Πολίτης σε σχέση με τις «δεσμεύσεις» Σκέρτσου και όλα τα συναφή.
Το κύκνειο άσμα του ΤΧΣ
-Στον απόηχο του placement της Εθνικής Τράπεζας, σήμερα θα πρέπει να περιμένουμε τις ανακοινώσεις για τη νέα μετοχική σύνθεση της Τράπεζας. Όπως έγραφε η στήλη, το ποσοστό των ισχυρών μακροπρόθεσμων μόνο επενδυτών προβλέπεται να φτάσει στο 70% του νέου μετοχολογίου, με τους μεγάλους διεθνείς παίκτες να δίνουν το παρών. Το επόμενο βήμα στην τραπεζική σκακιέρα είναι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank που θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα. Η έγκριση του ενημερωτικού δελτίου από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για την ΑΜΚ αναμένεται άμεσα. Με την ολοκλήρωσή της, το ποσοστό του ΤΧΣ στην Attica Bank θα πέσει στο 35% από 72,5% σήμερα. Ουσιαστικά, αυτό θα είναι το κύκνειο άσμα του ΤΧΣ.
Η Ελλάδα προσπέρασε Γερμανία, Βρετανία και Ολλανδία
Το 2010, όταν ιδρύθηκε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μοιάζει αιώνας πίσω, αφού τότε, η μέρα που οι ελληνικές τράπεζες θα επέστρεφαν στον ιδιωτικό τομέα, υγιείς και ισχυρές, ήταν περισσότερο ευσεβής πόθος, παρά ορατή πραγματικότητα. Όχι τυχαία, τα συνήθη κουτσομπολιά έλεγαν ότι η τότε Διοίκηση του ΤΧΣ, με τον ανεκδιήγητο Μάρτιν Τσούρντα, έβλεπαν τις χρυσοπληρωμένες καρέκλες τους στο ΤΧΣ περίπου ως ξαπλώστρες της Μυκόνου για διακοπές στην ηλιόλουστη Αθήνα. Την τελευταία χρονιά είναι που έγινε η πολύ ουσιαστική δουλειά από το ΤΧΣ, με πρόεδρο τον Ανδρέα Βερύκιο και CEO τον Ηλία Ξηρουχάκη. Και βεβαίως, κατόπιν του αυστηρού χρονοδιαγράμματος για την αποεπένδυση του ΤΧΣ που έθεσε η κυβέρνηση. Χάρη στους στόχους που έθεσε η κυβέρνηση, η Ελλάδα κατάφερε να βρίσκεται πιο μπροστά σε επίπεδο αποκρατικοποιήσεων στον τραπεζικό τομέα μετά την κρίση, από χώρες όπως η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και η Ολλανδία. Στη Γερμανία π.χ., το Δημόσιο ελέγχει ακόμη ποσοστό 12% στην Commerzbank, στην Ολλανδία υπό κρατικό έλεγχο βρίσκεται περί το 40% της ABN Amro, στη Μ. Βρετανία σχεδόν το 20% της NatWest είναι κρατικό. Όλες οι παραπάνω είχαν δεχτεί κρατική βοήθεια και θα πρέπει να επιστρέψουν στον ιδιωτικό τομέα, όπως το έκαναν οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες.
Έρχεται την Πέμπτη στην Αθήνα ο Αντρέα Ορσέλ
Με φόντο τις εξελίξεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τις ανακατατάξεις που αναμένονται στο ευρωπαϊκό, με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται την Πέμπτη στην Αθήνα η επίσκεψη του επικεφαλής της Unicredit, Αντρέα Ορσέλ. Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να «ξεγυμνώσει» το Βερολίνο, βάζοντας το πόδι της UniCredit στην Commerzbank και στρώνοντας το χαλί για την πρώτη μεγάλη διασυνοριακή συγχώνευση τραπεζών στην ΕΕ, θα συναντηθεί με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη και τον Διοικητή της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρα. Εξυπακούεται και με τη διοικητική ομάδα και τον CEO της Alpha Bank, Βασίλη Ψάλτη, καθώς οι δύο τράπεζες θα επεκτείνουν τη συνεργασία τους με την εισαγωγή στην ελληνική αγορά πολλών προϊόντων της UniCredit, κυρίως τραπεζοασφαλιστικών ή αμιγώς ασφαλιστικών, όπως και χρηματοδοτικών για τις επιχειρήσεις. Η Unicredit φέρεται να έχει αυξήσει το ποσοστό της στην Alpha Bank τουλάχιστον στο 10%.
! Οι αμερικανικές τράπεζες, πάντως, δείχνουν τον δρόμο σε πολλά. Η JP Morgan Chase σχεδιάζει να ανοίξει στις ΗΠΑ περίπου 100 νέα υποκαταστήματα Chase σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος. Μερικά από αυτά τα αποκαλούμενα κοινοτικά κέντρα θα διαθέτουν τις συνήθεις υποδομές τραπεζικών υποκαταστημάτων – ταμεία, ΑΤΜ και γραφεία τραπεζικών – αλλά και χώρους όπου η τράπεζα θα φιλοξενεί μικρές επιχειρήσεις και εργαστήρια χρηματοοικονομικής παιδείας, ανοιχτά στο κοινό. Η JP Morgan ξεκίνησε το μοντέλο πριν από πέντε χρόνια και το επεκτείνει τώρα σε εθνικό επίπεδο.
Τρέχουν τα επιχειρηματικά δάνεια
Το μοντέλο της JP Morgan θα ήταν καλή ιδέα να ακολουθηθεί και από τις ελληνικές τράπεζες στην ελληνική περιφέρεια, ειδικά για τη στήριξη της τοπικής επιχειρηματικότητας και τη μεγαλύτερη πρόσβαση των επιχειρήσεων στους χρηματοδοτικούς πόρους. Ειρήσθω εν παρόδω πάντως, οι επιχειρηματικές χορηγήσεις έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην Ελλάδα. Η χώρα μας παρουσιάζει τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ΕΕ (την πρωτιά έχει η Λιθουανία) σε ρυθμό ετήσιας αύξησης των χρηματοδοτήσεων προς επιχειρήσεις. Με βάση στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (European Systemic Risk Board, ESRB), ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς επιχειρήσεις στην Ελλάδα ανήλθε σε 10% στα τέλη Ιουλίου, από 3% ένα χρόνο πριν και 8% σωρευτικά την τελευταία τριετία. Τα δύο τρίτα των δανείων των ελληνικών τραπεζών είναι προς επιχειρήσεις, ενώ το μέσο κόστος διαμορφώνεται στο 5,8%, δηλαδή στον μέσο όρο της Ευρωζώνης, με πτωτική τάση σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Καταλαβαίνω και είναι λογικό να περιμένετε να σας γράψω, πώς είδα το χθεσινό εσωκομματικό αποτέλεσμα στο ΠΑΣΟΚ. Αν και δεν είμαι ο ειδικότερος στα Πασοκικά, υπάρχουν κάτι άλλοι, που ενώ έκαναν καριέρα τις δεκαετίες του ’80-’90 δημοσιογραφικά (πάντα) στα δρώμενα του συγκεκριμένου χώρου, εσχάτως την έχουν δει σκληροί Μητσοτακικοί, που θα σας ανέλυαν καλύτερα εμού το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά θα μπω στον σχετικό πειρασμό για να σας πω ότι η χθεσινή μέρα, είχε δύο ηττημένους και έναν μεγάλο νικητή. Ηττημένος, αν και πρώτος, είναι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης, όπως επίσης και ο φρέσκος δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας. Μεγάλος νικητής, αναδείχθηκε ο Γερουλάνος, που από απόλυτο αουτσάιντερ κατάφερε να ανατρέψει κάθε προγνωστικό και να δώσει μάχη έως το παρά πέντε για τη δεύτερη θέση.
Η δημοσκόπηση της GPO
Και για να μην ξεχνιόμαστε μέρες που είναι να σας πω ότι η GPO στην τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στο ομόσταυλο parapolitika.gr, είχε καταγράψει με απόλυτη ακρίβεια το χθεσινό αποτέλεσμα. Την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι επέμεναν να βλέπουν πάνω από τον Γερουλάνο τη συναγωνίστρια Διαμαντοπούλου. Όλα αυτά πιστέψτε με, έχουν μικρή αξία, δεδομένου ότι πλέον μιλάμε για υπαρκτό εκλογικό αποτέλεσμα και όχι για δημοσκοπική καταγραφή.
Πώς το βλέπει το Μαξίμου
Πέραν όλων των άλλων είναι προφανές ότι θα είχε μια κάποια σχετική αξία να μάθουμε πώς αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Μητσοτάκης τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Σε επικοινωνία που είχα με τη γνωστή πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, έμαθα ότι ο πρωθυπουργός σταθερά και διαχρονικά είναι της σχολής, που λέει ότι: «είναι ανούσιο να ανησυχούμε για πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε». Και εδώ που τα λέμε δεν έχει και άδικο, αφού από τη στιγμή που δεν μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, είναι τουλάχιστον χάσιμο χρόνου να ασχολείται με τα όσα εκτυλίχθηκαν και θα συνεχίσουν να εκτυλίσσονται μέχρι την επόμενη Κυριακή στα πέριξ της Χαριλάου Τρικούπη. Πάντως για να είμαι ειλικρινής στο Μαξίμου, μάλλον δεν περίμεναν την εκλογική επιτυχία του Γερουλάνου, εκτός του ότι δεν θα την ήθελαν κιόλας.
Το… Αττικό Βατερλώ του Δούκα
Ανέφερα παραπάνω ότι ο μεγάλος ηττημένος της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας υπήρξε ο δήμαρχος Δούκας. Και αυτό δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να δει τα αποτελέσματα τόσο στον Δήμο της Αθήνας, όσο και ευρύτερα στα όρια της Περιφέρειας Αττικής, όπου αναδείχθηκε τέταρτος με διαφορά από τον τρίτο. Καταλαβαίνετε ότι δεν περιποιεί τιμή για έναν τόσο φρέσκο δήμαρχο, να αναδεικνύεται τέταρτος στον ίδιο τον Δήμο του. Απεναντίας, πρέπει από σήμερα κι όλας να τον προβληματίσει το γεγονός ότι αν και νέος, φρέσκος και φιλόδοξος, έρχεται τέταρτος και καταϊδρωμένος σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Με αφορμή το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, σκέφτηκα ότι ο Μπακογιάννης, μάλλον ήταν κι αυτός ένας από τους ηττημένους των εκλογών του ΠΑΣΟΚ.
Στο σπίτι του Μητσοτάκη κοιμήθηκε ο Δένδιας
Υποθέτω ότι θα έχετε διαβάσει ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης είχε πρωινό εργασίας το Σάββατο, στην οικία του στα Χανιά με ομάδα γερουσιαστών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, στις Επιτροπές Κατανομής Πόρων, Πληροφοριών και Ενέργειας της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως επίσης, αν το πήρατε χαμπάρι θα γνωρίζετε ότι στη συγκεκριμένη συνάντηση συμμετείχε και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ενώ από την αμερικανική πλευρά έλαβαν μέρος οι Γερουσιαστές Jerry Moran, Susan Collins, John Boozman, John Cornyn, John Hoeven και φυσικά ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, George Tsunis. Όλα τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ γνωστά και τα έχουν γράψει οι καλοί συνάδελφοι που καλύπτουν το κυβερνητικό ρεπορτάζ. Εκείνο που ενδεχομένως να μην έχει γραφτεί και θα σας το αποκαλύψω σήμερα, είναι ότι ο αρχηγός Κυριάκος, μεσοβδόμαδα είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικώς με τον υπουργό Δένδια, για να τον ενημερώσει ότι θα έδινε (και ο ίδιος) το παρών στη σύναξη με τους Αμερικάνους γερουσιαστές στα Χανιά. Ταυτόχρονα σ΄ εκείνο το τηλεφώνημα, ο πρωθυπουργός προσκάλεσε τον υπουργό Άμυνας, να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του στο Ακρωτήρι, όπως και έγινε. Αν δεν το καταλάβατε ο Δένδιας αντί να τρέχει σε ξενοδοχεία, αποδέχθηκε την σε κάθε περίπτωση τιμητική πρόσκληση Μητσοτάκη, διανυκτερεύοντας στην κατοικία με θέα τον κόλπο της Σούδας.
Η ατζέντα του δείπνου
Επειδή δεν σας κρύβω ότι μου προξένησε μια κάποια εντύπωση το συγκεκριμένο γεγονός, πέραν της απογοήτευσης που προκάλεσε στο Καραμανλικό (και όχι μόνο) στρατόπεδο, προσπάθησα να μάθω λεπτομέρειες για τη χανιώτικη αποσπερίδα των Μητσοτάκη – Δένδια. Αφού σπεύσω να επισημάνω ότι ο υπουργός Άμυνας, έμεινε στην κυριολεξία εντυπωσιασμένος από τη φιλοξενία της Μαρέβας Μητσοτάκη, να σας πω ότι εκτός από την προετοιμασία που έκαναν οι δύο άνδρες ενόψει της συνάντησης που θα είχαν την επομένη το πρωί με τους Αμερικανούς γερουσιαστές, δεν έχασαν την ευκαιρία να κουβεντιάσουν και δυο τρία πολύ σημαντικά ζητήματα που άπτονται της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Εξυπακούεται ότι η περιφερειακή (πάντα) πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, δεν κατάφερε να μάθει λεπτομέρειες για το μενού του δείπνου ανάμεσα στον αρχηγό Κυριάκο και τον υπουργό Νίκο.
Το τριαντάφυλλο στη Μαρέβα
Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ που έκανα μου προέκυψε και ένα τριαντάφυλλο που όπως έμαθα έστειλε ο υπουργός Δένδιας προς τη σύζυγο του προέδρου Μητσοτάκη, προκειμένου να την ευχαριστήσει για τη φιλοξενία στο Ακρωτήρι. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη φιλοξενία» ανέφερε η κάρτα που συνόδευε το τριαντάφυλλο.
Η απουσία Καραμανλή – Σαμαρά από τη Ρηγίλλης
Πάμε τώρα στο άλλο μέτωπο που συνδέεται με το party στην ιστορική Ρηγίλλης με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΝΔ. Της γαλάζιας μάζωξης που «σημαδεύτηκε» από την απουσία των Καραμανλή – Σαμαρά, οι οποίοι πλέον έχουν αρχίσει και συμπεριφέρονται σαν κάτι γεροντάκια των ΚΑΠΗ. Πηγαίνουν στις ίδιες εκδηλώσεις και κάθονται δίπλα δίπλα, κάνουν μαζί διακοπές και κυρίως λέει ο ένας τον πόνο του στον άλλο για τον Μητσοτάκη. Εγκαίρως σας είχα γράψει ότι τα δύο γεροντάκια του νεοδημοκρατικού Muppet Show έχοντας νευριάσει επειδή ο πρωθυπουργός αρνείται να χάσει τον χρόνο του κάνοντάς τους παρέα, αποφάσισαν να του κάνουν την ζωή δύσκολη. Αν έχω καταλάβει καλά, αυτός που καταστρώνει τη στρατηγική είναι ο πρόεδρος της καρδιάς μας, Αντώνης Σαμαράς, που έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία από το ’93, ξέρει πώς θα αποδομήσει μια κυβέρνηση. Επίσης, αν θυμάστε σας είχα γράψει ότι η σημαντικότερη στιγμή που συνδέει τον Μεσσήνιο με τη Ρηγίλλης, ήταν η μέρα που αποφάσισε να ανατρέψει την κυβέρνηση του μπαμπά Μητσοτάκη. Οπότε, σκέφτηκε μέσα στο γινάτι του, ότι δεν θα ήταν και η καλύτερη ιδέα να πάει και να γιορτάσει τα πενήντα χρόνια της ΝΔ. Άλλωστε, δεν είναι δα και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που αν και είχε κάθε λόγο να μην ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Σαμαρά, με αφορμή τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ, έδωσε κανονικά το παρών. Βλέπετε, ο Ψηλός (αναφέρομαι στον πρεσβύτερο Μητσοτάκη) πέραν του φυσικού αναστήματος, είχε και τεράστιο πολιτικό ανάστημα, το οποίο το απέκτησε γιατί πολύ απλά, δεν λειτουργούσε ούτε με εμπάθεια, ούτε με μισαλλοδοξία στην πολιτική του διαδρομή. Έτσι, σε αντίθεση με τον πρόεδρο Αντώνη, ο παλιός Μητσοτάκης, όχι μόνο ανταποκρίθηκε πριν από δέκα χρόνια στο κάλεσμα του τότε προέδρου της ΝΔ, αλλά χαιρέτισε στα 95 του, εκατοντάδες αγωνιστές της παράταξης που βρίσκονταν στον χώρο, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου που τον είχε ανατρέψει από την πρωθυπουργία.
Ο Καραμανλής και η χαμένη υστεροφημία
Ο πρόεδρος Σαμαράς, που ενώ έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ, μετά από κάποια χρόνια τιμήθηκε από τους οπαδούς του κόμματος, έγινε αρχηγός και μετά από λίγο πρωθυπουργός, επέστεψε στα παλιά και συνηθισμένα. Αυτή τη φορά μάλιστα έχει και παρέα και αναφέρομαι στον πρόεδρο της καρδιάς μας, Κώστα Καραμανλή, που μέσα στη βαρεμάρα του, ακολουθεί σαν τον Πίνατ του Μητσοτάκη, τα γινάτια του Μεσσήνιου. Αν λοιπόν αναζητήσει κανείς τον μεγάλο ηττημένο της προχθεσινής εκδήλωσης, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Καραμανλή τον Β’. Γιατί δεν νομίζω να μπορεί να δικαιολογήσει την απουσία του από τη Ρηγίλλης, ο άνθρωπος που τιμήθηκε όσο κανείς άλλος από τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, ο ίδιος μάλλον προτιμά να παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις του βιογράφου του, Μανώλη Κοττάκη, από το να δίνει το παρών μπροστά στη ζωντανή ιστορία της παράταξης, που τον τίμησε ως πρόεδρο και που τον έκανε δυο φορές πρωθυπουργό. Ένας άνθρωπος που πίστεψε στο ηγετικό μεγαλείο του Τσίπρα και έστειλε τους μισούς φίλους του, να συγκυβερνήσουν με τους νεοκομμουνιστές, προφανώς και δεν έχει κανένα όριο προς τα κάτω. Από τη στιγμή που ο πρόεδρος Μητσοτάκης τους κάλεσε να παρευρεθούν στην προχθεσινή γιορτή, νομίζω ότι είναι περιττό να σας πω, ότι ελέγχονται ως ανακριβείς οι πληροφορίες που ήθελαν τον πρωθυπουργό να κλαίει εν πτήση απαρηγόρητος στον ώμο του Δένδια, μη μπορώντας να χωνέψει την απουσία των δύο πρώην προέδρων.
Υπουργός αγόρασε ακίνητο στη Βασιλίσσης Σοφίας
Έχετε καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια πως όταν αποφασίζω να γράψω ένα κουίζ, έχω καρατσεκαρισμένη την πληροφορία. Πάμε λοιπόν στην είδηση. Εν ενεργεία υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δεν έχει όριο (προφανώς στην αμετροέπεια) προς τα πάνω και κυρίως άγεται και φέρεται από το έτερον ήμισύ του, αποφάσισε να σπιτωθεί. Έτσι, λοιπόν, μετά από μια χρονοβόρα έρευνα αγοράς, κατέληξε στην απόκτηση οικίας επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Για να καταλάβετε πόσο γκαραντί είναι η πληροφορία σπεύδω να σας αναφέρω και το τίμημα (τουλάχιστον το επίσημο) της εξαγοράς, το οποίο ανέρχεται στο 1,2 εκατ. ευρώ.
Μίνι ανασχηματισμός και νέος Γραμματέας
Ψάχνοντας διαφορά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, έπεσα σε κάτι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο πρόεδρος Μητσοτάκης, δείχνει να προβληματίζεται για κάτι αναγκαίες αλλαγές που επιβάλλεται (όπως μου είπαν) να γίνουν στην κυβέρνηση. Μάλιστα αν και του εισηγούνται να τις δρομολογήσει (τις αλλαγές) μετά την προεδρική εκλογή, εμένα του ελλιπώς ενημερωμένου, κάτι μου λέει ότι δεν αποκλείεται ένας σχετικός αιφνιδιασμός. Κι αν οι κυβερνητικές αλλαγές επισπεύδονται, οι άλλες που αφορούν το κόμμα, δηλαδή τη ΝΔ, έχω την αίσθηση (αλλά αίσθηση) ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί και απλώς μένει να ανακοινωθούν.
Ο Πολίτης του ΤΑΙΠΕΔ και ο Σκέρτσος
Τις τελευταίες μέρες με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν με την Αττική Οδό, σας έχω γράψει πολλά και ενδιαφέροντα για τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Δημήτρη Πολίτη. Σήμερα σας έχω νεότερα για τον άνδρα, σε σχέση με τις φήμες που τον θέλουν να αναλαμβάνει μέσα στον Νοέμβριο τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στο Υπερταμείο. Μάλιστα εξ όσων πληροφορούμαι ο Πολίτης, απαντώντας στα όσα γράφω, επικαλείται τη δέσμευση του υπουργού Σκέρτσου, ο οποίος αν καταλαβαίνω του έχει υποσχεθεί ότι θα αναλάβει τη θέση που κατέχει σήμερα ο Γρηγόρης Δημητριάδης. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο Σκέρτσος έχει υποσχεθεί κάτι ή όχι στον Πολίτη. Εκείνο ωστόσο που γνωρίζω και δη από πρώτο χέρι, είναι ότι ο Δημητριάδης, που το παλεύει νύχτα και μέρα για να μείνει, δεν κάνει ούτε για θυρωρός του Υπερταμείου. Με δεδομένη τη γενικότερη ένδεια δεν αποκλείω να ισχύουν τα όσα επικαλείται ο Πολίτης σε σχέση με τις «δεσμεύσεις» Σκέρτσου και όλα τα συναφή.
Το κύκνειο άσμα του ΤΧΣ
-Στον απόηχο του placement της Εθνικής Τράπεζας, σήμερα θα πρέπει να περιμένουμε τις ανακοινώσεις για τη νέα μετοχική σύνθεση της Τράπεζας. Όπως έγραφε η στήλη, το ποσοστό των ισχυρών μακροπρόθεσμων μόνο επενδυτών προβλέπεται να φτάσει στο 70% του νέου μετοχολογίου, με τους μεγάλους διεθνείς παίκτες να δίνουν το παρών. Το επόμενο βήμα στην τραπεζική σκακιέρα είναι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank που θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα. Η έγκριση του ενημερωτικού δελτίου από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για την ΑΜΚ αναμένεται άμεσα. Με την ολοκλήρωσή της, το ποσοστό του ΤΧΣ στην Attica Bank θα πέσει στο 35% από 72,5% σήμερα. Ουσιαστικά, αυτό θα είναι το κύκνειο άσμα του ΤΧΣ.
Η Ελλάδα προσπέρασε Γερμανία, Βρετανία και Ολλανδία
Το 2010, όταν ιδρύθηκε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μοιάζει αιώνας πίσω, αφού τότε, η μέρα που οι ελληνικές τράπεζες θα επέστρεφαν στον ιδιωτικό τομέα, υγιείς και ισχυρές, ήταν περισσότερο ευσεβής πόθος, παρά ορατή πραγματικότητα. Όχι τυχαία, τα συνήθη κουτσομπολιά έλεγαν ότι η τότε Διοίκηση του ΤΧΣ, με τον ανεκδιήγητο Μάρτιν Τσούρντα, έβλεπαν τις χρυσοπληρωμένες καρέκλες τους στο ΤΧΣ περίπου ως ξαπλώστρες της Μυκόνου για διακοπές στην ηλιόλουστη Αθήνα. Την τελευταία χρονιά είναι που έγινε η πολύ ουσιαστική δουλειά από το ΤΧΣ, με πρόεδρο τον Ανδρέα Βερύκιο και CEO τον Ηλία Ξηρουχάκη. Και βεβαίως, κατόπιν του αυστηρού χρονοδιαγράμματος για την αποεπένδυση του ΤΧΣ που έθεσε η κυβέρνηση. Χάρη στους στόχους που έθεσε η κυβέρνηση, η Ελλάδα κατάφερε να βρίσκεται πιο μπροστά σε επίπεδο αποκρατικοποιήσεων στον τραπεζικό τομέα μετά την κρίση, από χώρες όπως η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και η Ολλανδία. Στη Γερμανία π.χ., το Δημόσιο ελέγχει ακόμη ποσοστό 12% στην Commerzbank, στην Ολλανδία υπό κρατικό έλεγχο βρίσκεται περί το 40% της ABN Amro, στη Μ. Βρετανία σχεδόν το 20% της NatWest είναι κρατικό. Όλες οι παραπάνω είχαν δεχτεί κρατική βοήθεια και θα πρέπει να επιστρέψουν στον ιδιωτικό τομέα, όπως το έκαναν οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες.
Έρχεται την Πέμπτη στην Αθήνα ο Αντρέα Ορσέλ
Με φόντο τις εξελίξεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τις ανακατατάξεις που αναμένονται στο ευρωπαϊκό, με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται την Πέμπτη στην Αθήνα η επίσκεψη του επικεφαλής της Unicredit, Αντρέα Ορσέλ. Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να «ξεγυμνώσει» το Βερολίνο, βάζοντας το πόδι της UniCredit στην Commerzbank και στρώνοντας το χαλί για την πρώτη μεγάλη διασυνοριακή συγχώνευση τραπεζών στην ΕΕ, θα συναντηθεί με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη και τον Διοικητή της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρα. Εξυπακούεται και με τη διοικητική ομάδα και τον CEO της Alpha Bank, Βασίλη Ψάλτη, καθώς οι δύο τράπεζες θα επεκτείνουν τη συνεργασία τους με την εισαγωγή στην ελληνική αγορά πολλών προϊόντων της UniCredit, κυρίως τραπεζοασφαλιστικών ή αμιγώς ασφαλιστικών, όπως και χρηματοδοτικών για τις επιχειρήσεις. Η Unicredit φέρεται να έχει αυξήσει το ποσοστό της στην Alpha Bank τουλάχιστον στο 10%.
! Οι αμερικανικές τράπεζες, πάντως, δείχνουν τον δρόμο σε πολλά. Η JP Morgan Chase σχεδιάζει να ανοίξει στις ΗΠΑ περίπου 100 νέα υποκαταστήματα Chase σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος. Μερικά από αυτά τα αποκαλούμενα κοινοτικά κέντρα θα διαθέτουν τις συνήθεις υποδομές τραπεζικών υποκαταστημάτων – ταμεία, ΑΤΜ και γραφεία τραπεζικών – αλλά και χώρους όπου η τράπεζα θα φιλοξενεί μικρές επιχειρήσεις και εργαστήρια χρηματοοικονομικής παιδείας, ανοιχτά στο κοινό. Η JP Morgan ξεκίνησε το μοντέλο πριν από πέντε χρόνια και το επεκτείνει τώρα σε εθνικό επίπεδο.
Τρέχουν τα επιχειρηματικά δάνεια
Το μοντέλο της JP Morgan θα ήταν καλή ιδέα να ακολουθηθεί και από τις ελληνικές τράπεζες στην ελληνική περιφέρεια, ειδικά για τη στήριξη της τοπικής επιχειρηματικότητας και τη μεγαλύτερη πρόσβαση των επιχειρήσεων στους χρηματοδοτικούς πόρους. Ειρήσθω εν παρόδω πάντως, οι επιχειρηματικές χορηγήσεις έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην Ελλάδα. Η χώρα μας παρουσιάζει τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ΕΕ (την πρωτιά έχει η Λιθουανία) σε ρυθμό ετήσιας αύξησης των χρηματοδοτήσεων προς επιχειρήσεις. Με βάση στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (European Systemic Risk Board, ESRB), ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς επιχειρήσεις στην Ελλάδα ανήλθε σε 10% στα τέλη Ιουλίου, από 3% ένα χρόνο πριν και 8% σωρευτικά την τελευταία τριετία. Τα δύο τρίτα των δανείων των ελληνικών τραπεζών είναι προς επιχειρήσεις, ενώ το μέσο κόστος διαμορφώνεται στο 5,8%, δηλαδή στον μέσο όρο της Ευρωζώνης, με πτωτική τάση σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
