Την ώρα που χιλιάδες εργαζόµενοι του ιδιωτικού τοµέα εξαναγκάζονται µέσω των ασφαλιστικών εισφορών τους να χρηµατοδοτούν και τα λειτουργικά έξοδα των συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας, ο πρόεδρος της Γενικής Συνοµοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), Γιάννης Παναγόπουλος, φαίνεται πως διάγει βίο πολυτελή, ηθικά όµως αταίριαστο µε τα συµφέροντα που υποτίθεται εκπροσωπεί ως «εργατοπατέρας», καθώς η αγωνιστική του δράση επισκιάζεται από τη σκανδαλώδη επίδειξη πλούτου και των επιπλέον προνοµίων που απορρέουν από την ενασχόλησή του µε τα «συνδικαλιστικά».
Ισόβιος
Ο Γ. Παναγόπουλος, και αν κάνουµε λάθος να µας διορθώσει, έχει να εργαστεί στη ζωή του τουλάχιστον 40 χρόνια, καθώς, παρότι υπάλληλος τράπεζας µε διευθυντική θέση στην Εθνική Τράπεζα, απέχει από την υπηρεσία του, επειδή τον κέρδισε ο συνδικαλισµός. Ενώ θα έπρεπε να έχει συνταξιοδοτηθεί εδώ και τουλάχιστον µία δεκαετία, καθώς ήδη διανύει το 70ό έτος της ηλικίας του, εντούτοις κάνει τα πάντα για να παραµείνει στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, ξεπερνώντας σε «ισοβιότητα» και τους «αθάνατους» της ∆ΟΕ.
Εάν ισχύουν οι πληροφορίες που µας µεταφέρουν συνάδελφοί του, τότε µε κάτι πρόχειρους υπολογισµούς πρέπει να καθαρίζει τον µήνα τουλάχιστον 10.000 ευρώ, όταν οι εργαζόµενοι που εκπροσωπεί πληρώνονται 700 και 800 ευρώ τον µήνα. Όµως ας µη σταθούµε σε αυτό. Και 5.000 χιλιάδες ευρώ να παίρνει τον µήνα, εάν πληρώνεται από την τράπεζα όπου δεν εργάζεται µε µισθό διευθυντή και από τη θέση του ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που διαχειρίζεται δεκάδες εκατοµµύρια ευρώ τον χρόνο, πάλι θα έπρεπε να αποφύγει τις κακοτοπιές της «χλιδής» και του «νεοπλουτισµού».
Αλήθεια, δεν συνιστά πρόκληση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, δηλαδή ο εκπρόσωπος των απανταχού µεροκαµατιάρηδων εργαζοµένων, να έχει χτίσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γορτυνία Αρκαδίας, πολυτελή κατοικία µε πισίνα ολυµπιακών διαστάσεων; Στο χωριό Σέρβου, που βρίσκεται κοντά στην… κοσµοπολίτικη ∆ηµητσάνα, και σε υψόµετρο 1.100 περίπου µέτρων, ξεχωρίζει σαν τη µύγα µες στο γάλα η κατοικία του, την οποία φέρεται να ανακαίνισε τον τελευταίο ενάµιση χρόνο, καθώς παίζει να είναι και το µοναδικό κτιριακό συγκρότηµα που διαθέτει πισίνα στο βουνό. Αν δεν κάνω λάθος, σε ολόκληρη την Αρκαδία η βουνίσια πισίνα του Γ. Παναγόπουλου πρέπει να είναι και η µεγαλύτερη σε επίπεδο διαστάσεων στον νοµό. Ίσως λίγο µικρότερη από το προπονητικό κολυµβητήριο της Τρίπολης.
Ερωτήματα
Στον κ. Παναγόπουλο, που -εκτός των άλλων- είναι και κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, έχουµε να απευθύνουµε και ορισµένα ακόµη ερωτήµατα, προκειµένου να καταλάβουµε εάν τελικά ο «συνδικαλισµός» είναι το βασίλειο των βολεµένων και των καλοπερασάκηδων ή το «απάγκιο» των κατατρεγµένων της εργατιάς και της βιοπάλης:
Για ποιο λόγο ο κ. Παναγόπουλος, που θα έπρεπε να έχει ήδη συνταξιοδοτηθεί εδώ και µία δεκαετία, παραµένει πρόεδρος της ΓΣΕΕ και σχεδιάζει να είναι ξανά υποψήφιος στις επόµενες αρχαιρεσίες της οργάνωσης;
Αληθεύει ότι, εκτός από το υπηρεσιακό όχηµα που του προσφέρει η ΓΣΕΕ, µαζί µε έναν αστυνοµικό και τουλάχιστον τέσσερις γραµµατείς, διεκδίκησε και επιπλέον αυτοκίνητο από την Εθνική Τράπεζα, στην οποία παραµένει διευθυντής της στα χαρτιά, ένα Volvo XC90 αξίας 100.000 ευρώ;
Αληθεύει επίσης ότι, επειδή το όχηµα που του χορηγήθηκε ήταν ηλεκτροκίνητο, εγκατέστησε στον περίβολο της ΓΣΕΕ σταθµό φόρτισης; Τουλάχιστον, εάν συνέβη και αυτό, θα µπορούσε κάλλιστα η ΓΣΕΕ να το γνωστοποιήσει, ώστε αυτοί που πήγαν για διακοπές στην Αράχωβα αφόρτιστοι να περάσουν από την Πατησίων και να γεµίσουν τις µπαταρίες τους.
Και... καράβι
Ενδεχοµένως για όλα τα παραπάνω ερωτήµατα απάντηση µπορεί να δώσει και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς ο κ. Παναγόπουλος -εκτός από πρόεδρος της ΓΣΕΕείναι και κορυφαίο στέλεχος του πάλαι ποτέ κραταιού κινήµατος. Και επειδή η Χαριλάου Τρικούπη το προηγούµενο διάστηµα είχε ασχοληθεί µε την «πισίνα-γούρνα» του Στ. Κασσελάκη στις Σπέτσες, σίγουρα θα πρέπει να µας εξηγήσει εάν επικοινωνιακά είναι προς όφελος της παράταξης ο «πρωτοσυνδικαλιστής» του κόµµατος να είναι και «πισινάτος» στα ορεινά της Αρκαδίας.
Και για να κάνουµε λίγη πλάκα, µε αφορµή ένα δηµοτικό τραγούδι, την Αρκαδιανή, που σε κάποιο σηµείο υπάρχει ο στίχος «ποιος είδε ψάρι στο βουνό, Αρκαδιανή καηµένη», θα σας µεταφέρω και ένα ακόµη θρυλικό κουτσοµπολιό, που συνοδεύει την πισίνα του Γ. Παναγόπουλου µε τα ορεινά, αλλά και τα «θαλασσινά» του Σέρβου. Οι κακές γλώσσες της περιοχής αναφέρουν ότι ο Γ. Παναγόπουλος κάποια στιγµή απέκτησε και ένα σκάφος, κατά την περίοδο της χρηµατιστηριακής άνθησης, το οποίο πήγε και το εγκατέστησε στο Σέρβου και τα καλοκαίρια «άραζε» σε αυτό µε διάφορους συντοπίτες του, για να πιουν κανένα τσίπουρο ή κανένα κρασί.
