Ο Κωνσταντίνος Τασούλας έγινε το τρίτο πρόσωπο στα μεταπολιτευτικά χρονικά που είναι εν ενεργεία βουλευτής και προτείνεται για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

*Διαβάστε ακόμα: Κυριάκος Μητσοτάκης: Πρότεινε τον Κωνσταντίνο Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Παράλληλα, ο κ. Τασούλας είναι ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος της Βουλής που θα μεταπηδήσει στην Προεδρία.

Σημειώνεται ότι οι δύο προηγούμενοι βουλευτές που έκαναν την ίδια διαδρομή ήταν ο Μιχαήλ Στασινόπουλος, το 1974 και το 1975 ο Κωνσταντίνος Τσάτσος.

Μάλιστα, κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν ότι και οι δύο ήταν βουλευτές Επικρατείας της ΝΔ.


Μιχαήλ Στασινόπουλος (1974 - 1975)

Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος, στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 17 Νοέμβρη του ’74 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με τη ΝΔ. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Στασινόπουλος βρέθηκε στο στόχαστρο των «Απριλιανών» ενώ το 1969 εκδιώχθηκε από τη θέση του προέδρου του ΣτΕ καθώς είχε αντιταχθεί στη χούντα. Μάλιστα το 1968 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ενώ τόσο το 1969 όσο και το 1970 προτάθηκε από τον Πρόεδρο του Γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας Rene Cassin ως υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης. Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη προσωρινός ΠτΔ με 206 ψήφους και παρέμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τις 20η Ιουνίου 1975 δηλαδή μέχρι την οριστική διαμόρφωση του νέου πολιτεύματος από την Αναθεωρητική Βουλή.


Κωνσταντίνος Τσάτσος (1975 - 1980)

Στις 19 Ιουνίου 1975 η Βουλή των Ελλήνων εξέλεξε Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Τσάτσο (πρόταση της ΝΔ) με 210 ψήφους. Ο τελευταίος προδικτατορικός πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος προτάθηκε από την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ.-Ν.Δ) έλαβε 65 ψήφους. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος στις εκλογές του Νοέμβρη, του ’74, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας ενώ παράλληλα, ανέλαβε την προεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής σύνταξης του νέου Συντάγματος. Ακόμη ήταν ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος με σπουδαία ακαδημαϊκή αλλά και πολιτική καριέρα βρέθηκε στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα σε μία περίοδο όπου η Ελλάδα άρχισε να βαδίζει στον ευρωπαϊκό δρόμο. Έναν δρόμο που ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.