Το αυγό του λαϊκισµού εκκολάφθηκε

Και εγώ εξοργίστηκα όταν είδα τον νεαρό στον Εύοσµο της Θεσσαλονίκης να διακωµωδεί µε αισχρό τρόπο τον ανδριάντα ενός ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης, του Α. Κατσαντώνη, αλλά έπειτα από σκέψη επέλεξα να µη ρίξω το ανάθεµα σε αυτόν αλλά σε όλους εκείνους που έχουν την ευθύνη για τον «εκτσογλανισµό» της κοινωνίας και σίγουρα ηλικιακά απέχουν µερικές δεκαετίες από τη βλακεία που µπορεί να δέρνει έναν 18χρονο.

Για την κουλτούρα της γενικευµένης ασέβειας και της επικράτησης µιας «δικαιωµατιστικής» αντίληψης του τύπου… όλα επιτρέπεται να τα κάνουµε «ίσιωµα», δίχως καµία αίσθηση διάκρισης του λάθους από το σωστό, του λογικού από το παράλογο, του κακού από το καλό και πάει λέγοντας, ευθύνονται πρωτίστως οι αγανακτισµένοι λαϊκιστές της πολιτικής και της δηµοσιογραφίας. Όλοι αυτοί οι «φιδέµποροι», αξιοποιώντας την οικονοµική κρίση της περασµένης δεκαετίας, κατάφεραν να βγάλουν «µαθητάδες» σε όλο το φάσµα της ελληνικής κοινωνίας ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξεως.

Αυτοί που έδιναν δίκιο στον µαθητή που µούτζωνε τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, αυτοί που ουρούσαν έξω από τηλεοπτικούς σταθµούς ισχυριζόµενοι ότι για τα δεινά της χώρας ευθύνονται οι δηµοσιογράφοι, αυτοί που όταν διαφωνούσαν µε κάποιον χειροδικούσαν ή τον έφτυναν σε δηµόσια θέα, αυτοί που όταν στήθηκε µια πλακέτα για τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν στη Μαρφίν µε την πρώτη ευκαιρία πήγαιναν να τη «βανδαλίσουν» και ας ήταν πιο «µορφωµένοι» από τον χαβαλέ Ροµά του Ευόσµου.

Αυτοί που ως συνδικαλιστές του ρετιρέ έκαναν επαγγελµατικές διαδηλώσεις στο Σύνταγµα µε το µπεγλέρι στο χέρι, έχοντας απλώσει τις αρίδες τους επάνω στο επιτάφιο µνηµείο του Άγνωστου Στρατιώτη, αυτοί που µουτζούρωναν µε µπογιές πότε τον Παλαµά και πότε τον Κοραή, αυτοί που έγραφαν συνθήµατα «σκατά στον τάφο του Μπακογιάννη», αυτοί που έκαιγαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Συντάγµατος ευχόµενοι αντί για λαµπιόνια να ήταν σε αυτό φλεγόµενοι αστυνοµικοί. Αυτοί που δικαιολογούσαν τις µολότοφ. Και ήταν πολλοί αυτοί κάποτε και η σχολή απρέπειας που δηµιούργησαν ακόµη δεν έχει κλείσει.


Μια πολιτική… ξεπέτα

Το «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» δεν λέγεται μόνο όταν ο «κερατάς» πιάνει στο κρεβάτι τη σύζυγο με τον εραστή της, αλλά και όταν η Νέα Αριστερά επιχειρεί να δικαιολογήσει την ψήφο της υπέρ της υποψηφιότητας της Λούκας Κατσέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, επισημαίνοντας ότι η στάση της δεν συνιστά ακύρωση της πολιτικής της αυτοτέλειας. Δηλαδή ότι δεν πάει με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό να έλθει «εις γάμου κοινωνίαν» μαζί του, αλλά γιατί «έτσι γουστάρει» και -ως εκ τούτου- η Κουμουνδούρου ή όλοι οι άλλοι δεν πρέπει να παρεξηγούν τη στάση της. Κάτι δηλαδή σαν one night stand και μετά… «δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις, υποφέρω και υποφέρεις».

Είναι άλλο να συζητάμε αν το ΕΣΥ χρειάζεται περαιτέρω ενίσχυση και άλλο να μας προκαλεί έκπληξη ότι όταν τα νοσοκομεία εφημερεύουν υφίστανται πίεση μέσα από την αύξηση των περιστατικών που καλούνται να αντιμετωπίσουν.



Το «προοδευτικό» κάρο μπροστά από το άλογο του ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ καλό θα είναι να βάλουν το κάρο πίσω από το άλογο, αν θέλουν να προχωρήσουν μπροστά και να πάνε στις εθνικές εκλογές «κουβαλώντας» με ορθό τρόπο την κοινωνία στο αγώι τους. Το να πνίγονται σε μια κουταλιά νερό, δείχνοντας ότι το μέλλον τους ετεροκαθορίζεται από τις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις, συνιστά έλλειψη εκλογικής αυτοπεποίθησης και αμφισβήτηση της στρατηγικής της πολιτικής αυτονομίας. Το ΠΑΣΟΚ για να επικρατήσει της ΝΔ πρέπει να εντοπίσει αυτούς που ψηφίζουν το κυβερνών κόμμα και να τους κερδίσει στο πεδίο της αξιόπιστης δράσης. Και σε αυτούς να κάνει πειστικά ανοίγματα. Με το να επιδίδεται σε έωλα επικοινωνιακά τερτίπια περί συνεργασιών με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, το ΜέΡΑ25 και την Πλεύση Ελευθερίας, δηλαδή τακτικές «μικρομεγαλισμού» με… απεύθυνση στα «λιμά» κόμματα του προοδευτικού τόξου, είναι κάτι που δεν οδηγεί σε νίκη, αλλά αποπνέει ηττοπάθεια. Και στο τέλος θα καμαρώνει το ΠΑΣΟΚ που τα βρήκε με τις προοδευτικές δυνάμεις, αλλά στην κυβέρνηση θα βρίσκεται ξανά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.



Καρφώνεστε, σύντροφοι

Στη Νέα Αριστερά όσο και αν πασχίζουν να αποδείξουν ότι δεν αποτελούν αδελφό κόμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάποιες λεπτομέρειες που έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ανάμεσα στις δύο πλευρές υπάρχουν εμπιστευτικοί δίαυλοι επικοινωνίας και συντροφική ενημέρωση για τις εσωτερικές αποφάσεις τους. Διότι χθες συνέβη το εξής ευτράπελο: πριν ακόμη το κόμμα της Νέας Αριστεράς εκδώσει επισήμως ανακοίνωση ότι θα στηρίξει την υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποιούσε την απόφαση που είχε ληφθεί μέσα από άτυπη ενημέρωση του γραφείου Τύπου της Κουμουνδούρου. Με λίγα λόγια, την είδηση πως η Νέα Αριστερά θα ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη Λούκα Κατσέλη την πληροφορηθήκαμε πρώτα από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά από τη Νέα Αριστερά.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή