Ολες οι µετρήσεις δείχνουν πως οι λεγόµενες «αντισυστηµικές δυνάµεις» ενισχύονται, την ώρα που τα «συστηµικά» κόµµατα βλέπουν τις δυνάµεις τους να µειώνονται. Νέα ∆ηµοκρατία και ΠΑΣΟΚ χάνουν, µε τη Χαριλάου Τρικούπη στις περισσότερες µετρήσεις να χάνει περισσότερο από το κυβερνών κόµµα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σταθεροποιείται µεν αλλά σε χαµηλά ποσοστά, καθώς το τραύµα από την προεδρία Κασσελάκη έχει αφήσει µεγάλα σηµάδια στην Κουµουνδούρου.

Αντιθέτως, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που αφήνει τις «καρδούλες» και σηκώνει ξανά τη γροθιά µέσα στο Κοινοβούλιο, βλέπει διαρκώς τα ποσοστά της να αυξάνουν, σε µεγαλύτερο βαθµό από αυτά της Φωνής Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η οποία αποφεύγει να ασχοληθεί µε τα Τέµπη και επικεντρώνεται στο πρόβληµα των µεταναστών, καθώς θέλει να αφήνει ανοιχτούς δρόµους σε µετεκλογική συνεργασία υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Την ίδια στιγµή, ο Κυριάκος Βελόπουλος δείχνει να εδραιώνεται ως τρίτο κόµµα και -κυρίως- βλέπει την κοινωνική του βάση να είναι συµπαγής, ενώ αυξηµένες εξακολουθούν να είναι οι δυνάµεις του ΚΚΕ, που είναι πραγµατικό αντισυστηµικό κόµµα µε σαφείς κοινωνικές αναφορές. Η πολύνεκρη τραγωδία των Τεµπών και οι κυβερνητικές αντιδράσεις σε αυτό (η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει ότι πρόκειται για συγκάλυψη, ενώ η κατάσταση των σιδηροδρόµων παραµένει το ίδιο κακή όσο και πριν από το δυστύχηµα) συµβάλλουν να δηµιουργηθεί ένα νέο πολιτικό τοπίο. Τοπίο στο οποίο έρχεται να προστεθεί και ο Σύλλογος Συγγενών των Θυµάτων, που πολλές φορές αναλαµβάνει τον ρόλο της ελλιπούς πολιτικής αντιπολίτευσης, κρατώντας ζωντανό το θέµα.

Η κατάσταση µε την άνοδο του «αντισυστηµισµού» (οι δυνάµεις που τον εκφράζουν σε ορισµένες µετρήσεις ξεπερνούν και το 30%-33%!) θέτει στον Κυριάκο Μητσοτάκη τον πειρασµό να επιλέξει για τον εαυτό του έναν ρόλο… Μακρόν! Να είναι δηλαδή ο εκπρόσωπος του συστηµισµού απέναντι στις δυνάµεις που προέρχονται τόσο από τα δεξιά του όσο και από τα αριστερά του, εκτιµώντας πως µπορεί να δυσκολέψει και να διεµβολίσει ακόµα περισσότερο το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, στην Ελλάδα δεν υπάρχει προεδρικό σύστηµα όπως στη Γαλλία, ούτε τόσο ισχυρή Ακροδεξιά όπως η Λεπέν, αλλά -τηρουµένων των αναλογιών- ο Κυριάκος Μητσοτάκης µπορεί να επιζητήσει αυτόν τον ρόλο. Είναι χαρακτηριστικό πως η Χαριλάου Τρικούπη διαβλέπει αυτόν τον κίνδυνο, µε τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ να µη διστάζει να θέτει και δηµοσίως το θέµα. «Η Νέα ∆ηµοκρατία έχει κάνει µια πολύ καθαρή επιλογή, να πριµοδοτήσει τα άκρα, για να µην υπάρχει υποδοχέας αυτής της πολύ µεγάλης πτώσης που έχει και για τον λόγο αυτό προκαταβολικά επιλέγει να χτυπήσει µε κάθε τρόπο το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη, γιατί αυτόν φοβάται», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κώστας Τσουκαλάς (ένας πολύ καλός εκπρόσωπος), µιλώντας στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών». Για να δούµε!



Σε περίοδο εσωστρέφειας εισέρχεται (και πάλι) το Κίνημα

Tο τάιμινγκ της επανεκλογής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δείχνει να χάνει, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η επίθεση στα «Παραπολιτικά» το βράδυ της περασμένης Παρασκευής μπορεί προσωρινά να δημιουργεί μια -επίπλαστη- συσπείρωση πίσω από την ηγεσία, στην πράξη όμως η όλη εικόνα ευνοεί τη Νέα Δημοκρατία και εντείνει την εσωστρέφεια στη Χαριλάου Τρικούπη. Εσωστρέφεια που πιθανόν θα ενταθεί, αν οι δημοσκοπήσεις του επόμενου διαστήματος δείξουν νέα πτώση για το ΠΑΣΟΚ, ενώ -σε κάθε περίπτωση- το γεγονός πως το συνέδριο του κόμματος προγραμματίζεται για το φθινόπωρο θα τραβήξει την εσωστρέφεια σε μάκρος. Και αυτό γιατί οι επιφανείς «δελφίνοι», όπως ο Χάρης Δούκας, ο Παύλος Γερουλάνος και η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά και άλλοι, επιδιώκουν να βγουν από το συνέδριο ενισχυμένοι σε εσωκομματικές δυνάμεις, παρουσιάζοντας και προωθώντας τις πλατφόρμες τους και συσπειρώνοντας τις δυνάμεις τους. Σημείο-κλειδί για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ θα είναι το τέλος της άνοιξης, αρχές καλοκαιριού. Αν στις δημοσκοπήσεις εκείνης της εποχής το ΠΑΣΟΚ δείχνει πως δεν μπορεί να κοντράρει -στ’ αλήθεια και όχι στα λόγια- τη Νέα Δημοκρατία, τότε ο πρόεδρος ενδέχεται να τροποποιήσει τη στρατηγική της αυτονομίας που δεν διαπραγματεύεται σήμερα. Σε διαφορετική περίπτωση, ενδέχεται και να αμφισβητηθεί. Σήμερα απλώς αμφισβητούνται οι πολιτικές του και ο τρόπος διεύθυνσης του κόμματος. Αν όμως «γράψει» πάνω από 20%, τότε θα αποκτήσει όλη την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Το σχέδιο που θα έθετε νοκ άουτ το ΠΑΣΟΚ, θα αποδυνάµωνε κι άλλο τον ΣΥΡΙΖΑ και θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να βρει διακύβευµα και δίληµµα για τις επόµενες κάλπες


Στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας δεν εκτέθηκαν μόνο οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Εκτέθηκαν και οι Έλληνες. Εκείνοι που υποστήριζαν πως η χώρα βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» και πως «ο πόλεμος θα σταματήσει μόνο με ήττα του Πούτιν». Τώρα, με τον «τυφώνα» Τραμπ, τι θα υποστηρίξουν;

Και αλήθεια, τι θα πράξουν οι Ευρωπαίοι; Θα αναλάβουν τον ρόλο που είχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο πλευρό της Ουκρανίας ώστε το Κίεβο να συνεχίσει τον… πόλεμο κατά της Ρωσίας; Αστειότητες.

Και η Αθήνα πώς θα δεχθεί την επίσημη επαναχάραξη των συνόρων, όταν η Άγκυρα θέτει ως προϋπόθεση για όποια λύση του Κυπριακού τη δημιουργία δύο κρατών; Να θυμίσουμε δε πως η χώρα μας είναι από φέτος μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Μετά τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, στις 28 Φεβρουαρίου, θα ξεκινήσουν εκ νέου οι συζητήσεις για συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά. Και να μη θέλουν, η κοινωνική και η δημοσκοπική πίεση είναι τέτοιες που δεν αφήνουν εναλλακτικές.

Το ΠΑΣΟΚ με ποιον θα συνυπογράψει την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης; Προφανώς με ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Οι βουλευτές του Στέφανου Κασσελάκη θα μείνουν εκτός; Έτσι συμπεραίνουμε, εφόσον -όπως πληροφορούμαστε- ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά θέτουν βέτο και δεν συνυπογράφουν με τους βουλευτές που πρόσκεινται στον Κασσελάκη.

Ο Κασσελάκης, πάντως, θα ήθελε το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράψει την πρόταση των βουλευτών του για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος δεν τροποποιήθηκε μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019!

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή