Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και οι οποίες εμφανίζουν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να έχει πλασαριστεί στη δεύτερη θέση «τρυγίζοντας» στην πραγματικότητα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχει φέρει μεγάλο προβληματισμό στον ΣΥΡΙΖΑ αν και για την ώρα κρατάει τις δυνάμεις του με μικρές απώλειες.

Στην Κουμουνδούρου θεωρούν ή ευελπιστούν ότι το φαινόμενο της Πλεύσης Ελευθερίας θα ξεφουσκώσει γρήγορα, μόλις δηλαδή το θέμα των Τεμπών επισκιαστεί από άλλα θέματα. Και αυτό επειδή, όπως λένε, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι μονοθεματικό και δεν έχει εκφράσει καμία άλλη άποψη σε ό,τι αφορά τα θέματα της επικαιρότητας και της καθημερινότητας των πολιτών. Ακόμα πιστεύουν ότι η έλλειψη στελεχών και προγράμματος κάποια στιγμή θα καταγραφεί στα αρνητικά του κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεδομένου ότι παντού παρουσιάζεται η ίδια η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας. Επισημαίνουν παράλληλα την έλειψη ιδεολογικού προσανατολισμού, καθώς η ίδια έχει δηλώσει ότι δεν είναι ούτε με την Αριστερά ούτε με τη Δεξιά.

Ωστόσο, από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν περνά απαρατήρητο «το γεγονός ότι κάποιες φορές η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας δίνει χείρα βοηθείας προς την κυβερνητική παράταξη». Τα στελέχη της Κουμουνδούρου σημειώνουν ακόμα ότι στη συγκυριακή άνοδο της Πλεύσης Ελευθερίας βοηθάει και η κυβέρνηση με τα όσα κάνει στο θέμα των Τεμπών, ενώ παράλληλα επισημαίνουν ότι με τον τρόπο του το Μέγαρο Μαξίμου την έχει αναδείξει ως τον προνομιακό συνομιλητή του.

Με σκληρή κριτική εφ’ όλης της ύλης και αιχμές στα εθνικά θέματα προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη δημοσιεύτηκε χθες το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στις ΗΠΑ για τα σεμινάρια Πολιτικής που θα παρουσιάσει στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Στο άρθρο-παρέμβασή του ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στην ανάγκη «νέας εθνικής πυξίδας» για τα εθνικά θέματα, παρεμβαίνοντας στις ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις, προτείνοντας μάλιστα αλλαγή στρατηγικής σε Ευρώπη και Ελλάδα. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, επικρίνει σφόδρα την κυβέρνηση για τη στρατηγική στο Ουκρανικό, αλλά και για τον ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή, τα εξοπλιστικά, τους χειρισμούς στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό και ζητά αλλαγή στρατηγικής.

Αναφέρει ακόμα ότι η αλλαγή στρατηγικής είναι αναγκαία με σκοπό την «ανάκτηση του ρόλου της Ελλάδας ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας, όπως και την προάσπιση και επέκταση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας». Προτείνει δε μια σειρά κινήσεων σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με ΗΠΑ και Ρωσία, την επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στην Ανατολική Μεσόγειο με οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ με τις εκεί όμορες χώρες.