Πώς μια θετική εξαγγελία για αύξηση μισθών γύρισε μπούμερανγκ κι έγινε πονοκέφαλος για την κυβέρνηση
Τα στραβοπατήματα που οδήγησαν στη μίνι κρίση
Οι αυξήσεις στους στρατιωτικούς έφεραν τα αντίθετα εκ του αναμενόμενου αποτελέσματα. Πώς οδηγηθήκαμε στη μίνι κυβερνητική κρίση
«Για ποιον λόγο προκλήθηκε μια ακόμη μίνι κρίση στην κυβέρνηση, με αφορμή τις αυξήσεις στους στρατιωτικούς, και πώς τελικά ένα θετικό μέτρο πνίγηκε μέσα στην αρνητική δημοσιότητα» αναρωτιέται στη στήλη του Πανδώρα στα Νέα ο Στέφανος Κασιμάτης. Και συνεχίζει διαπιστώνοντας πως «αυτό που συνέβη, και δεν είναι το πρώτο στραβοπάτημα της κυβέρνησης. Εδώ και περίπου δύο μήνες, κυρίως μετά το πρώτο συλλαλητήριο για τα Τέμπη, τη μία κυβερνητική κρίση τη διαδέχεται η άλλη».
Δείτε ακόμη: Μητσοτάκης: Στη Βουλή για τα εξοπλιστικά εν μέσω γκρίνιας - Οι “αντάρτες” υπουργοί, η πρόταση Βεσυρόπουλου και ο ρόλος Στυλιανίδη
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το πρώτο στραβοπάτημα έγινε με την απόπειρα της κυβέρνησης να ελέγξει καθυστερημένα την αφήγηση για το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Αυτό που έπρεπε να είχε κάνει εδώ και δύο χρόνια, δηλαδή, προσπάθησε να το κάνει αφού η ιστορία είχε πια ξεφύγει τελείως και, φυσικά, απέτυχε. Η τηλεοπτική συνέντευξη του Πρωθυπουργού όχι μόνο δεν ικανοποίησε, αλλά προκάλεσε και αντιδράσεις. Επίσης, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ και το πόρισμά του, που συντάχθηκε υπό την ασφυκτική πίεση της κοινής γνώμης, ήταν σκέτη απογοήτευση: δεν έδωσε οριστικές απαντήσεις και επίσης αντικρούει τις διαπιστώσεις άλλων εμπειρογνωμόνων (π.χ. στο ζήτημα της ανάφλεξης). Έπειτα, είχαμε τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, όμως το όποιο επικοινωνιακό πλεονέκτημα μιας υποτιθέμενης νέας αρχής χαραμίστηκε εξαιτίας της παραίτησης του Αρίστου Δοξιάδη μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες. Τελευταίο στη σειρά, αυτό που συμβαίνει τώρα με το μισθολόγιο των στρατιωτικών, το οποίο, αντί να ικανοποιήσει τους βουλευτές της συμπολίτευσης, έκανε να φουντώσει ξαφνικά το κίνημα του “δώσε και μένα, μπάρμπα”».
«Προφανώς κάτι πάει στραβά στην κυβέρνηση» συμπεραίνει και προσθέτει: «Να είναι η αναπόφευκτη “κόπωση υλικού”, που λένε οι τεχνικοί; Προφανώς είναι και αυτό. Αφενός η εξάντληση των φυσικών αντοχών, που επηρεάζει και την καθαρότητα της σκέψης, αφετέρου η απομάκρυνση των κυβερνώντων από την πραγματικότητα, που συμβαίνει αργά ή γρήγορα σε όλους τους ενοίκους του Μαξίμου, είτε το θέλουν είτε όχι. Κυρίως, όμως, η αρρυθμία της κυβέρνησης οφείλεται στο ότι κανένα από τα σχήματα που δοκιμάστηκαν και κανένα πρόσωπο δεν μπόρεσε να αναπληρώσει την απώλεια του εξαδέλφου από το Μαξίμου.
Δείτε ακόμη: Μητσοτάκης: Στη Βουλή για τα εξοπλιστικά εν μέσω γκρίνιας - Οι “αντάρτες” υπουργοί, η πρόταση Βεσυρόπουλου και ο ρόλος Στυλιανίδη
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το πρώτο στραβοπάτημα έγινε με την απόπειρα της κυβέρνησης να ελέγξει καθυστερημένα την αφήγηση για το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Αυτό που έπρεπε να είχε κάνει εδώ και δύο χρόνια, δηλαδή, προσπάθησε να το κάνει αφού η ιστορία είχε πια ξεφύγει τελείως και, φυσικά, απέτυχε. Η τηλεοπτική συνέντευξη του Πρωθυπουργού όχι μόνο δεν ικανοποίησε, αλλά προκάλεσε και αντιδράσεις. Επίσης, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ και το πόρισμά του, που συντάχθηκε υπό την ασφυκτική πίεση της κοινής γνώμης, ήταν σκέτη απογοήτευση: δεν έδωσε οριστικές απαντήσεις και επίσης αντικρούει τις διαπιστώσεις άλλων εμπειρογνωμόνων (π.χ. στο ζήτημα της ανάφλεξης). Έπειτα, είχαμε τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, όμως το όποιο επικοινωνιακό πλεονέκτημα μιας υποτιθέμενης νέας αρχής χαραμίστηκε εξαιτίας της παραίτησης του Αρίστου Δοξιάδη μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες. Τελευταίο στη σειρά, αυτό που συμβαίνει τώρα με το μισθολόγιο των στρατιωτικών, το οποίο, αντί να ικανοποιήσει τους βουλευτές της συμπολίτευσης, έκανε να φουντώσει ξαφνικά το κίνημα του “δώσε και μένα, μπάρμπα”».
«Προφανώς κάτι πάει στραβά στην κυβέρνηση» συμπεραίνει και προσθέτει: «Να είναι η αναπόφευκτη “κόπωση υλικού”, που λένε οι τεχνικοί; Προφανώς είναι και αυτό. Αφενός η εξάντληση των φυσικών αντοχών, που επηρεάζει και την καθαρότητα της σκέψης, αφετέρου η απομάκρυνση των κυβερνώντων από την πραγματικότητα, που συμβαίνει αργά ή γρήγορα σε όλους τους ενοίκους του Μαξίμου, είτε το θέλουν είτε όχι. Κυρίως, όμως, η αρρυθμία της κυβέρνησης οφείλεται στο ότι κανένα από τα σχήματα που δοκιμάστηκαν και κανένα πρόσωπο δεν μπόρεσε να αναπληρώσει την απώλεια του εξαδέλφου από το Μαξίμου.
