Ποιους εξυπηρετεί το αφήγηµα του Λακαφώση

Ο ρεπόρτερ-ερευνητής και τεχνικός σύµβουλος Κώστας Λακαφώσης τον πρώτο καιρό µετά την τραγωδία των Τεµπών άφηνε σοβαρούς υπαινιγµούς για το εάν οι αµαξοστοιχίες που συγκρούστηκαν πληρούσαν τις προδιαγραφές πυρασφάλειας. Συγκεκριµένα έθετε ερωτήµατα για την ποιότητα και την ποσότητα των µετασχηµατιστών ελαίου µε αποτέλεσµα να µας βάζει σε σκέψεις αν τα συγκεκριµένα τρένα ήταν κατάλληλα να κυκλοφορούν στους ελληνικούς σιδηρόδροµους ή όχι. Και κυρίως τι ζηµιά θα προκληθεί σε περίπτωση σύγκρουσής τους ώστε να µη γίνουν παρανάλωµα του πυρός οι επιβάτες. Ανακαλώντας στη µνήµη µου τις πρώτες συνεντεύξεις του κ. Λακαφώση, σκέφτοµαι ποιους µπορεί να εξυπηρετεί το αφήγηµα που και ο ίδιος ανέπτυξε αργότερα, περί µεταφοράς παράνοµου φορτίου για να δικαιολογήσει την πυρόσφαιρα. Εδώ προκύπτουν δύο ερωτήµατα. Το πρώτο είναι: Ποιους αθωώνει και βγάζει λάδι η θεωρία του «λαθρεµπορίου»; Σίγουρα την κατασκευάστρια εταιρεία των τρένων, αλλά και αυτή που τα αγόρασε και τα έβαλε να κυκλοφορούν στις ράγες του ελληνικού σιδηρόδροµου. Άρα ποιος θα στιγµατιστεί και θα καταστεί ένοχος από τη θεωρία περί παράνοµης διακίνησης φορτίου, που µέχρι τώρα βέβαια από πουθενά δεν αποδεικνύεται; Μα οι µηχανοδηγοί, τους οποίους ο κ. Λακαφώσης και πολλοί άλλοι έβγαλαν στη σέντρα µε περισσή επιπολαιότητα. ∆εύτερο ερώτηµα: Ποιος ευνοείται µε το να στρέφεται η προσοχή της κοινής γνώµης σε έναν «λαθρέµπο ρο» που κανείς δεν κατονοµάζει -γιατί προφανώς δεν υπάρχει-, αλλά τον «χρεώνεται» η κυβέρνηση διά των καταγγελιών της αντιπολίτευσης περί συγκάλυψης και µπαζώµατος;


Στον «ρόλο» του αρχιπυροσβέστη ο Κωστής Χατζηδάκης

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Παρασκευής πήγε καλύτερα από όσο αναμενόταν. Επομένως οι αλλεπάλληλες επαφές που είχαν με τους βουλευτές ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Γιώργος Μυλωνάκης, ο Μιχάλης Μπεκίρης και ο Θανάσης Νέζης είχαν αποτέλεσμα. Ωστόσο όλοι στο Μαξίμου, με πρώτο τον πρωθυπουργό, αντιλαμβάνονται ότι από εδώ και πέρα πρέπει να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη προσοχή στους βουλευτές. Διότι το κλίμα εξακολουθεί να μην είναι καλό και με το παραμικρό μπορεί να προκύψουν νέες γκρίνιες... Επομένως η επιχείρηση κατευνασμού θα συνεχιστεί. Τον κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια ανέλαβε ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός την Παρασκευή. Ο Χατζηδάκης έχει την πείρα, γνωρίζει πολύ καλά την ανθρωπογεωγραφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και, το σημαντικό τερο, καταλαβαίνει τα ά γχη και την πίεση που έχει ένας βουλευτής που θέλει να επανεκλεγεί. Πάντως σχετικά με τους βουλευτές πρόκειται να ληφθούν άμεσα και άλλες πρωτοβουλίες...

Λογικό είναι στο ΠΑΣΟΚ να υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, Δημήτρη Βερβεσό. Όταν με το καλό αποχωρήσει από την προεδρία του ΔΣΑ, ο συνδυασμός που θα κληρονομήσει τη συνδικαλιστική παρακαταθήκη του θα έχει επικεφαλής στενούς συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη.

Θα μηνύσουν τον Βελόπουλο, γιατί «έπαιξε με τον πόνο τους»

Δεν θα εκπλαγούμε αν το επόμενο διάστημα ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κ. Βελόπουλος, κληθεί να δώσει εξηγήσεις στην ελληνική Δικαιοσύνη προκειμένου να αποδείξει την ορθότητα των ισχυρισμών του γύρω από την τραγωδία των Τεμπών. Υπάρχουν και κάποιες οικογένειες θυμάτων που σκέφτονται σοβαρά να τον μηνύσουν και να ζητήσουν την άρση της βουλευτικής ασυλίας του, θεωρώντας ότι με τις δημόσιες παρεμβάσεις του «έπαιξε με τον πόνο τους» και αποπειράθηκε να αποπροσανατολίσει τη δικαστική έρευνα. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζ. Κωνσταντοπούλου, η οποία πολλές φορές συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Εμείς πάντως θα τους ευχηθούμε «καλά ξεμπερδέματα», και ειδικά για τον Κ. Βελόπουλο να έχουν πάντα υγεία ο ίδιος και η οικογένειά του. Δεν θα τον «καταραστούμε», όπως έκανε ο ίδιος, «ευχόμενος» να είχαν σκοτωθεί στο τρένο τα παιδιά των πολιτικών αντιπάλων του ή όλων όσοι δεν ασπάζονται τις θεωρίες συνωμοσίας του.



Ο πρωθυπουργός και οι «νταήδες»

Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός αυτής της χώρας με τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, την εμπι στοσύνη της οποίας δεν την κέρδισε με ευχάριστα ρητορικά παπατζιλίκια, μήτε και με παραπλανητικά αφηγήματα. Επίσης, δεν κατέκτησε την εξου σία συνάπτοντας συμμαχίες με τον διάβολο, διαπραγματευόμενος δηλαδή με τη σάρα και τη μάρα του κοινοβουλευτικού ή εξωκοινοβουλευτικού περιθωρίου. Πρότεινε καθαρές λύσεις, ζητώντας αυτοδυναμία, για να μην είναι όμηρος μιας συνεταιριστικής διακυβέρνησης που γεννοβολά επουσιώδη προβλήματα, αλλά εξόχως επικίνδυνα για το μέλλον της χώρας. Την ίδια στιγμή απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη βλέπουμε «ντα ήδες» πολιτικούς αρχηγούς, που δεν κοιτάνε πώς θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, αλλά συζητάνε πώς θα εξοντώσουν με « ανίερες» συμμαχίες έναν άνθρωπο που ηγείται μόνος του.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή