Η πρώτη του Δήμα στη δύσκολη Θεσσαλονίκη, τα "δώρα" της Ζαχαράκη στο ΑΠΘ και οι "γαλάζιοι" τοπικισμοί για τη ΔΕΘ
ΒΟΥΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟ
Η παραπολιτική στήλη του parapolitika.gr με πολύ παρασκήνιο από τη Θεσσαλονίκη


Αντίθετα εκεί που υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση και την οποία ανακοίνωσε ο νέος υπουργός είναι στην επέκταση του μετρό για την Καλαμαριά. Εδώ ενώ η ημερομηνία που είχε δοθεί ήταν η 30η Νοεμβρίου του 2025, ο Δήμας ανακοίνωσε ότι τα εγκαίνια μπορεί να καθυστερήσουν για λίγο και ότι σε κάθε περίπτωση θα γίνουν μέχρι το Φεβρουάριο του 2026. Πάντως άνθρωπος που συμμετείχε και στις παλιές συσκέψεις με τον Χρήστου Σταϊκούρα, αλλά και στη χθεσινή πρώτη σύσκεψη με τον Δήμα έλεγε ότι διαφορά υπήρχε. Πιο τεχνοκράτης και αναλυτικός ο Σταϊκούρας, πιο στρωμένη όμως η δουλειά τώρα με τον Δήμα.
Τα «δώρα» της Ζαχαράκη στο ΑΠΘ
Φουριόζα για τη Θεσσαλονίκη μπήκε η Σοφία Ζαχαράκη. Με το καλημέρα η νέα υπουργός Παιδείας έβαλε δύο υπογραφές που αποτελούν μια καλή εκκίνηση για την υλοποίηση δύο σημαντικών έργων που προγραμματίζονται να γίνουν στο ΑΠΘ. Η Ζαχαράκη υπέγραψε δύο τεχνικά δελτία για την ένταξη δύο έργων χρηματοδότησης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου στο τομεακό πρόγραμμα ανάπτυξης του υπουργείου Παιδείας. Το ένα αφορά 165.000 ευρώ για την αποκατάσταση όψεων στα κτίρια της Νομικής και της Σχολής Κοινωνικών, Οικονομικών και Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ και το δεύτερο σχεδόν 2 εκατομμύρια ευρώ για τη μελέτη στατικής ενίσχυσης του κτιρίου της Γεωπονίας που ανήκει και αυτό στο ΑΠΘ. Όπως βλέπετε η Ζαχαράκη ξεκινά στο Παιδείας με το βλέμμα στραμμένο και προς τη Θεσσαλονίκη.
«Γαλάζιοι» τοπικισμοί για τη ΔΕΘ
Το πρότζεκτ της έκθεσης είναι κάτι που συζητιέται έντονα το τελευταίο διάστημα στην πόλη. Και αφορά στην ανάπλαση της ΔΕΘ, ένα θέμα για το οποίο κουβεντιάζει η Θεσσαλονίκη από πολύ παλιά και για το οποίο είχε διαφανεί να υπάρχει μια υπερκομματική συναίνεση. Για παράδειγμα το 2008 η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή είχε αποφασίσει να μετεγκατασταθεί η Έκθεση στα δυτικά και πιο συγκεκριμένα στη Σίνδο, αλλά η διεθνής οικονομική κρίση και η παραλίγο χρεοκοπία της χώρας άλλαξε τα σχετικά σχέδια. Έτσι στη συνέχεια όλες οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν, ξεκινώντας από αυτή του Γιώργου Παπανδρέου και φτάνοντας μέχρι αυτή του Τσίπρα αλλά και τη σημερινή του Κυριάκου Μητσοτάκη, είχαν καταλήξει στην άποψη να παραμείνει η Έκθεση στο κέντρο της πόλης και να υπάρξει μια μεγάλη ανάπλαση του χώρου. Με το συνολικό μπάτζετ να πλησιάζει τα 300 εκατομμύρια. Κάπου εκεί άρχισαν τα γνωστά θεσσαλονικιώτικα κόλπα, δηλαδή οι αντιρρήσεις της Αριστεράς, αλλά και οι τοπικισμοί και σιγά σιγά ξαναγίνεται θέμα το τι θα γίνει με την Έκθεση. Σε αυτό εν μέρει φταίει και η κυβέρνηση που δεν προχώρησε γρήγορα το πρότζεκτ της ανάπλασης στο κέντρο της πόλης, όπως εξάλλου είχε αποφασιστεί, αν και όπως φαίνεται μάλλον το οικονομικό ήταν ένα σημαντικό ζήτημα που φρέναρε τη σημερινή κυβέρνηση, καθώς η ανάπλαση θα γίνει μέσω ΣΔΙΤ. Όποτε έπρεπε να υπάρξει ενδιαφέρον και από ιδιώτες και να οριστικοποιηθούν τα νούμερα. Πόσα δηλαδή θα βάλει το κράτος (και ποιο κομμάτι του) και πόσα ο ιδιώτης. Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε σήμερα με τα κόμματα της Αριστεράς και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητούν νέα διαβούλευση, αλλά και δημοψήφισμα για το θέμα. Και εδώ σίγουρα δε βοηθούν και μερικές παλινωδίες «γαλάζιων», όπως των βουλευτών της Β’ Θεσσαλονίκης Φάνη Παπά και Θόδωρου Καράογλου που σε προχτεσινή σύσκεψή που έγινε στη Σίνδο πρώτος περισσότερο και ο δεύτερος λιγότερο έκλεισαν το μάτι σε αυτούς που δηλώνουν υπέρ της λύσης για τα δυτικά και πιο συγκεκριμένα για τη Σίνδο. Μάλλον γιατί εκεί παίρνουν οι δύο γαλάζιοι και τα ψηφαλάκια τους. Όμως η θέση της κυβέρνησης είναι η Έκθεση να παραμείνει στο κέντρο. Ή κάνουμε λάθος;