Ως γνωστόν, ο Α. Τσίπρας, όσες φορές χρειάστηκε να πάρει δημοσίως θέση για τις εκλογικές αναμετρήσεις σε άλλες χώρες, συνεχώς έπεφτε έξω στις προγνώσεις του, με αποτέλεσμα να εκτίθεται και προσωπικά. Στη Γαλλία την πάτησε δύο φορές. Και με τον Ολάντ, τον οποίον αποκαλούσε «Ολανδρέου», και πρόσφατα με τον Μακρόν, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έστελνε δημόσια μηνύματα στήριξης στον υποψήφιο της Αριστεράς Ζ.-Λ. Μελανσόν.

Το ίδιο συνέβη και στην Ισπανία με τους Ποντέμος, αλλά και αλλού, με πιο κορυφαία στιγμή τις εκλογές στις ΗΠΑ, όπου δεν κράτησε μια πισινή και δήλωνε «βοήθειά μας αν βγει ο Τραμπ».

Δεν ξέρω εάν γι’ αυτόν ή για άλλους λόγους τα ταξίδια προετοιμασίας του κλίματος για μια συνάντηση Τσίπρα - Τραμπ που έκαναν όλο το προηγούμενο διάστημα οι Καμμένος και Παππάς στις ΗΠΑ στέφτηκαν με απόλυτη αποτυχία.

Πάντως, επειδή το πάθημα έγινε μάθημα, για τις γερμανικές εκλογές τόσο ο ίδιος ο Α. Τσίπρας όσο και τα στελέχη της Αριστεράς κουβέντα δεν λένε υπέρ των αντιπάλων της Ανγκελα Μέρκελ.