Μπορεί να αποµένουν 9 µήνες µέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά σε πολλές πόλεις ανά την Ελλάδα δεν υπάρχει σαφής εικόνα για τα πρόσωπα που θα τεθούν στην κρίση του εκλογικού σώµατος. Η καθυστέρηση αυτή αποτελεί απόδειξη ότι η αλλαγή που πέρασε ο Πάνος Σκουρλέτης στον «Κλεισθένη», πηγαίνοντας τις εκλογές Μάιο αντί για Οκτώβριο, ήταν κυριολεκτικά της τελευταίας στιγµής.

Τρανό δείγµα της διαφορετικής στρατηγικής που είχε η κυβέρνηση σε σχέση µε το κόµµα είναι η κατάσταση που επικρατεί στη Ζάκυνθο, όπως αναφέρει το Secret. Στο νησί του Ιονίου ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να κάνει µία γενναία αναδιάταξη προσώπων. Η αναδιάταξη αυτή προβλέπει τη µετακίνηση του αντιπεριφερειάρχη, Λ.Νιοτόπουλου, από την περιφέρεια στον δήµο, στη θέση του επικεφαλής της παράταξης όπου σήµερα ηγείται ο Αντ.Κασιµάτης.

Αυτό προκαλεί δύο πονοκεφάλους... Από τη µία το ποιος θα τον αντικαταστήσει στην παράταξη του Θ.Γαλιατσάτου στην περιφέρεια και από την άλλη ο Αντ.Κασιµάτης θα πρέπει να δεχτεί να είναι σε δευτερεύοντα ρόλο.

Στον χώρο της Νέας ∆ηµοκρατίας τα πράγµατα δεν είναι καλύτερα, αφού δεν έχει βρεθεί ακόµα το πρόσωπο που θα καταφέρει να συσπειρώσει γύρω του τόσο νέα πρόσωπα που να έχουν αποδοχή και κύρος στην τοπική κοινωνία και από την άλλη όσους βρίσκονται γύρω από τον νυν δήµαρχο, Παύλο Κολοκοτσά.

Το όνοµα που ακούγεται έντονα τόσο στη Ζάκυνθο όσο και στην Πειραιώς είναι εκείνο του πρώην νοµάρχη και βουλευτή, ∆ιονύση Γάσπαρου, λόγω των σχέσεων που διατηρεί µε στελέχη από τη θητεία του στη νοµαρχία. Παράλληλα, η απλή αναλογική έχει ανοίξει την όρεξη σε στελέχη της Αριστεράς που εµφανίζονται δυσαρεστηµένα από το διαρκές «φλερτ» του ΣΥΡΙΖΑ µε τους προερχόµενους από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε ανεξάρτητους που θεωρούν ότι έχουν πιθανότητες εκλογής.

Από την άλλη, κανείς δεν µπορεί να διαγράψει τον Γ.Αρµένη, ο οποίος στοχεύει στους ψηφοφόρους του Κινήµατος Αλλαγής και θέλει να διαδραµατίσει τον ρόλο του «τρίτου πόλου» στο επόµενο δηµοτικό συµβούλιο.