Δείτε εδώ το «Θέλω», τη φωτογραφία και την τεκμηρίωσή του

“Είναι τόσο δύσκολο για την κυβέρνηση και την Περιφέρεια Αττικής να ξανακάνει πάρκο το Πεδίον του Άρεως; Να ξαναρχίσουν να παίζουν εκεί παιδιά”

Ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς γεννήθηκε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης δεκαετίας της ζωής του στην Κυψέλη. Θυμάται μικρός να τον πηγαίνει ο πατέρας του στο Πεδίον του Άρεως για να παίξει. Θυμάται επίσης να διασχίζει κάποια βράδια με τους γονείς του το Πεδίον του Άρεως για να επισκεφθεί τον παιδικό του φίλο τον Κωνσταντίνο που έμενε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Πολλά χρόνια πέρασαν από τότε. Στον Πεδίον του Άρεως δεν πάνε πια παιδιά να παίξουν. Και κανείς φυσικά δεν τολμάει να περάσει μέσα από αυτό νύχτα. Μέχρι πρόσφατα το πάρκο αποτελούσε καταφύγιο για εκατοντάδες τοξικομανείς. «Τους έβλεπα κάθε βράδυ», λέει ο Θανάσης –που στο μεταξύ έχει επιστρέψει στην Κυψέλη. «Έμοιαζε σαν αυτές τις ταινίες καταστροφής με τα ζόμπι. Μόνο που εδώ δεν είχες να κάνεις με ηθοποιούς αλλά με πραγματικούς, βασανισμένους, ανθρώπους για τους οποίους όλοι μας αδιαφορούμε.»

Ώσπου μια μέρα τους έδιωξαν. «Δεν το πήρα καν είδηση» συνεχίζει. «Διασκορπίστηκαν οι άνθρωποι στα σκοτεινά στενά της Αθήνας».

Δεν είναι φυσικά λύση αυτό. Σίγουρα όχι για τους ίδιους τους ναρκομανείς. Αλλά ούτε και για το Πεδίον του Άρεως το οποίο παραμένει επιδεικτικά εγκαταλελειμμένο, φρουρούμενο σε μόνιμη βάση από αστυνομικούς. Μπας και επιστρέψει εκεί κάνα «ζόμπι».

Κι όμως… μόλις πριν από οκτώ χρόνια είχε ολοκληρωθεί η ανάπλαση του Πάρκου. Στην Wikipedia διαβάζουμε πως «φυτεύτηκαν 1.200 δένδρα, 50.000 ανθόφυτα, 7.500 θάμνοι και 2.500 τριανταφυλλιές (…). Παράλληλα ενισχύθηκε και αναβαθμίστηκε ο φωτισμός του χώρου».

Και ο Θανάσης καταλήγει: «Είναι τόσο δύσκολο για την κυβέρνηση και την Περιφέρεια Αττικής να ξανακάνει πάρκο το Πεδίον του Άρεως; Να ξαναρχίσουν να παίζουν εκεί παιδιά βρε αδερφέ! Όπως τότε».