Με μεγάλο ενθουσιασμό πληροφορηθήκαμε ότι η Δράση του Θόδωρου Σκυλακάκη αποφάσισε λέει να στηρίξει τους υποψήφιους δημάρχους Αθηναίων και Θεσσαλονίκης, Κώστα Μπακογιάννη και Νίκο Ταχιάο, αλλά και την υποψήφια για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων Ρόδη Κράτσα ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών της 26ης Μαϊου 2019.

Καλά έπραξαν βέβαια εκεί στη Δράση του Σκυλακάκη και έκαναν την επιλογή τους αλλά το πρόβλημα είναι ότι η στήριξή τους έχει την ίδια ισχύ με μία μεγάλη πολυκατοικία της παλιάς Αθήνας, ξέρετε από εκείνες με τα πολλά διαμερίσματα ανά όροφο που διαμένουν πολλές οικογένειες.

Και εξηγούμαστε. Η Δράση στις εκλογές του 2015 δεν είχε κατέβει αυτόνομα αλλά είχε στηρίξει το Ποτάμι. Στις Ευρωεκλογές του 2014 πάλι δεν είχε κατέβει μόνη της αλλά είχε συνεργαστεί με τη Δημιουργία Ξανά, αποσπώντας το «εντυπωσιακό» 0,91% το οποίο δεν καταγράφεται καν.

Η τελευταία φορά που κατέβηκε με δικές της δυνάμεις ήταν στις Ευρωεκλογές του 2009, πριν 10 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, όταν είχε λάβει 0,76% και την είχαν περάσει και οι Έλληνες κυνηγοί.

Και για να περάσουμε και στον πρόεδρο της Δράσης, τον Θόδωρο Σκυλακάκη, αξίζει να σημειώσουμε ότι η πολιτική του «καριέρα» περιλαμβάνει αποκλειστικά διορισμένες θέσεις, στις οποίες έχει μεγάλη αδυναμία, αφού η μοναδική φορά που είχε ζητήσει σταυρό και τον έλαβε ήταν στις δημοτικές εκλογές του 2003, πριν 16 χρόνια δηλαδή. Στην τελευταία του προσπάθεια να βρει θέση, κατάφερε να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Ποταμιού, φυσικά σε μη εκλόγιμη θέση.

Το σκέφτηκαν καλά Μπακογιάννης, Ταχιάος και Κράτσα για τη στήριξη του Σκυλακάκη, γιατί η πολιτική του οξυδέρκεια δεν είναι και για βραβείο…