Το συγκεκριμένο είδος πιγκουίνου θεωρείται μάλιστα πως είχε διαστάσεις που πλησιάζουν εκείνες του σημερινού ανθρώπου, καθώς το μέσο βάρος του ανερχόταν στα 80 κιλά, ενώ έφτανε σε ύψος μέχρι και τα 160 εκατοστά.

 

Οι επιστήμονες θεωρούν πως το συγκεκριμένο είδος πιγκουίνου ευδοκιμούσε στα νερά της Νέας Ζηλανδίας -η οποία πιστεύεται πως κατά τη διάρκεια της Παλαιόκενης εποχής ήταν ενωμένη με την Αυστραλία αλλά και την Ανταρκτική- εξαιτίας της εξαφάνισης των τεράστιων θαλάσσιων πλασμάτων των ωκεανών, τα οποία αποτελούσαν και τους κυριότερους θηρευτές των προϊστορικών πιγκουίνων.

 

Το γεγονός αυτό επέτρεψε στο είδος να φτάσει σε διαστάσεις πρωτόγνωρες για τους πιγκουίνους, καθώς στις μέρες μας το ύψος του αυτοκρατορικού πιγκουίνου που είναι και ο μεγαλύτερος στον κόσμο δεν ξεπερνά τα 120 εκατοστά.

 

Ένας ακόμη κομβικός παράγοντας για την δημιουργία του πιγκουίνου γίγαντα της Νέας Ζηλανδίας ήταν κι η θερμοκρασία των νερών εκείνη την περίοδο, καθώς οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έφτανε μέχρι και τους 25 βαθμούς Κελσίου, απέχοντας αρκετά από τους 8 βαθμούς στους οποίους κυμαίνεται σήμερα.

 

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως οι προϊστορικοί πιγκουίνοι συγκαταλέγονται μεταξύ της εξαφανισμένης πανίδας της Νέας Ζηλανδίας, ανάμεσα σε θρυλικά πλάσματα όπως το πτηνό Μόα που έφτανε σε ύψος τα 3,5 μέτρα αλλά και παπαγάλους κι αετούς με ασυνήθιστα μεγάλες διαστάσεις.