Το χάκα (haka) είναι ένα από τα πολλά είδη ομαδικού χορού ή παράστασης. Εκτελούνται διάφορα χάκα σε σχέση με την περίπτωση.

Υπάρχουν χάκα τραγουδιού και χαράς, και πολεμικά χάκα. Υπάρχουν διάφορου τύποι πολεμικού χάκα – ένα που εκτελείται χωρίς όπλα, συνήθως για να εκφράσει δημόσια ή ιδιωτικά αισθήματα, είναι γνωστό ως «haka taparahi». Ένα άλλο, το «peruperu», εκτελείται με όπλα. Σε παλαιότερες εποχές, το περουπέρου εκτελείτο πριν από τη μάχη.

Σκοπός του ήταν να επικληθεί τον θεό του πολέμου και να προειδοποιήσει τους εχθρούς για τη μοίρα που τους περίμενε. Περιλάμβανε άγριες εκφράσεις προσώπου και γκριμάτσες, το βγάλσιμο της γλώσσας, φούσκωμα των ματιών, γρυλίσματα και κραυγές, και το κούνημα των όπλων.


Αν το χάκα δεν εκτελείτο με πλήρη ομοφωνία, αυτό θεωρείτο κακός οιωνός για τη μάχη. Συχνά οι πολεμιστές πήγαιναν γυμνοί στη μάχη, πέρα από μία πλεκτή από λινάτι ζώνη γύρω από τη μέση. Σκοπός των πολεμιστών ήταν να σκοτώσουν όλα τα μέλη από την εχθρική πολεμική ομάδα, ώστε να μην παραμείνει κανείς επιζών που να πάρει εκδίκηση.

Στο σημερινό περιβάλλον ωστόσο, το χάκα εκτελείται ως σημάδι σεβασμού για εκλεκτούς επισκέπτες, ή για να εκφράσει την σημαντικότητα της περίστασης. Οι αθλητές κάθε εθνικής ομάδας της Νέας Ζηλανδίας, εκτελούν ένα χάκα πριν από τους διεθνείς αγώνες ως αντανάκλαση όχι μόνο της σημαντικότητας του παιχνιδιού που θα γίνει, αλλά επίσης για να κινητοποιήσουν τους εαυτούς τους και τους υποστηρικτές τους σε μεγαλύτερες προσπάθειες.

Έπειτα έμμεσα, όπως στις μέρες των παλιών στα πεδία μάχης των Μάορι, κάνουν μια φιλοφρόνηση στις διακριτές ικανότητες του αντιπάλουτους.

Το μεσημέρι της Πέμπτης, η Εθνική ομάδα της Ν.Ζηλανδίας χόρεψε τον περίφημο χορό της μπροστά στην Εθνική Ελλάδος, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου Μπάσκετ.

Ωστόσο η Ελλάδα δεν έδειξε να φοβήκε καθόλου και εκτόπισε τους Νοοζηλανδούς, κερδίζοντας τη πολυπόθετη πρόκριση στους «16» του πρωταθλήματος.