Ποιοι σπρώχνουν τη Φώφη στην αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα
Η υψηλού ρίσκου επιλογή της Φώφης Γεννηματά έγινε κατά τη διάρκεια μυστικής σύναξης που πραγματοποίησε ένα 24ωρο νωρίτερα
Οι βάσεις για την επίτευξη ενός πολιτικού εναγκαλισμού της Φ. Γεννηματά με τον Αλ. Τσίπρα την επομένη των εθνικών εκλογών και με κοινό υπόβαθρο συνεννόησης την ανάγκη διαμόρφωσης ενός αντιπολιτευτικού μετώπου με προοδευτικό πρόσημο απέναντι στο ενδεχόμενο αυτοδύναμης διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Μητσοτάκη και την Κεντροδεξιά έπεσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής επέλεξε τον δρόμο της ρήξης με τον Ευ. Βενιζέλο, αρνούμενη να τον ορίσει επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος.
Η απόφασή της αυτή δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία, καθώς εδώ και καιρό δεχόταν σχετικές εισηγήσεις να θέσει εκτός παιχνιδιού τον Ευ. Βενιζέλο και όσους ακόμη με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στήριζαν τα σενάρια συνεργασίας του κόμματος με τη Ν.Δ. την επομένη των εθνικών εκλογών. Ηδη σε ανύποπτο χρόνο ένας από τους ισχυρούς παράγοντες της Χαριλάου Τρικούπη, που με έμμεσο πλην σαφή τρόπο υποδείκνυε ως λυτρωτική λύση την απαλλαγή του Κινήματος Αλλαγής από την παρουσία του Ευ. Βενιζέλου και άλλων «στελεχών» που αλληθωρίζουν προς τη Δεξιά, ήταν ο Κ. Λαλιώτης, ενώ στην ίδια γραμμή βρίσκονταν το τελευταίο διάστημα και άλλοι στενοί συνεργάτες της Φ. Γεννηματά, όπως ο διευθυντής του πολιτικού της γραφείου, Μανώλης Οθωνας, και ο Χρ. Πρωτόπαπας.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Η Φ. Γεννηματά την τελική απόφασή της να θέσει εκτός «μάχης» τον Ευ. Βενιζέλο, ανακοινώνοντάς του πως δεν πρόκειται να ορίσει τον ίδιο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής, αλλά τον απερχόμενο δήμαρχο Αθηναίων, Γ. Καμίνη, την έλαβε κατά τη διάρκεια μυστικής σύναξης που πραγματοποίησε ένα 24ωρο νωρίτερα με το «συμβούλιο των δημογερόντων» της Χαριλάου Τρικούπη.
Δηλαδή, τους πρώην στενούς συνεργάτες του πατέρα της, Γ. Γεννηματά... Τους Θ. Τσούρα, Κ. Γείτονα, Χ. Πολυζωγόπουλο και Μ. Παπαϊωάννου.
Οι τελευταίοι, αν και δεν κατέχουν θεσμικά πόστα στα όργανα του κόμματος, εν τούτοις εμφανίζονται να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη χάραξη της επικοινωνιακής και πολιτικής στρατηγικής της Χαριλάου Τρικούπη. Κάποιοι δε εκ των προαναφερθέντων, έχοντας εμπειρία σε παιχνίδια εξουσίας με φόντο την οικονομική και επιχειρηματική διάσταση των εκάστοτε πολιτικών επιλογών ενός κόμματος, γνωρίζουν καλύτερα πώς πρέπει να τοποθετηθούν την ώρα που οι περιστάσεις απαιτούν τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Ο Κ. Λαλιώτης, που έχει κατά καιρούς εκτεθεί στη δημόσια σφαίρα ως το πρόσωπο του παρασκηνίου που ωθεί τη Φ. Γεννηματά στην «αγκαλιά» του ΣΥΡΙΖΑ, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών, στο πρόσφατο παρελθόν είχε προειδοποιήσει τον Ευ. Βενιζέλο πως εάν δεν ακολουθήσει τη γραμμή του κόμματος τότε θα ήταν προτιμότερο να διαχωρίσει εγκαίρως τη θέση του και να ακολουθήσει άλλη πορεία. Τη συγκεκριμένη αιχμή την είχε απευθύνει με αφορμή δημοσίευμα των «Παραπολιτικών» τον Νοέμβριο του 2016, όταν ο Ευ. Βενιζέλος είχε τραβήξει δική του «γραμμή», ακολουθώντας άλλη στρατηγική απέναντι στη Φ. Γεννηματά μέσα από την ίδρυση του ομίλου προβληματισμού «Κύκλος».
Στη δημοσιοποίηση τότε πληροφοριών από τα «Π» σύμφωνα με τις οποίες ο Κ. Λαλιώτης εισηγείται στη Φ. Γεννηματά τη «διαγραφή» του, ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ με προφητικό σχεδόν τρόπο ανέφερε για τον Ευ. Βενιζέλο: «Βεβαίως, εάν κάποιοι θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους και να φύγουν είναι δικός τους λογαριασμός, έχοντας πάντα την απόλυτη ευθύνη των λόγων και των πράξεών τους. Δυστυχώς, η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, η ευρύτερη Κεντροαριστερά, παραμένει κατακερματισμένη μέσα σε ένα κλίμα πολιτικών συγκρούσεων, ιδεολογικών διχασμών και αδελφοκτόνων μικροεμφυλίων.
Αν και όλοι επικαλούνται την ενότητα, τη συνοχή, την ανασύνθεση, την ανανέωση και την αναγέννηση της παράταξης, επιμένουν μέσα από έναν αέναο διαλυτικό κύκλο αποσκιρτήσεων, διαγραφών και διασπάσεων στην άγονη γραμμή των προσωποπαγών σχηματισμών, των “μικροαρχηγικών” Κινήσεων, των ομίλων προβληματισμού και δεξαμενών σκέψης, των θνησιγενών μορφωμάτων, των ατελέσφορων προσωπικών πρωτοβουλιών και των θεμιτών αλλά άμετρων φιλοδοξιών “αδικαίωτων” ηγετών». Πάντως, η υψηλού ρίσκου επιλογή της Φ. Γεννηματά να δείξει την πόρτα της εξόδου στον Ευ. Βενιζέλο από το Κίνημα Αλλαγής, ανεξάρτητα από τις πολιτικές ή εσωκομματικές σκοπιμότητες που μπορεί να εξυπηρετεί, θα αξιολογηθεί στις κάλπες της 7ης Ιουλίου με κριτήριο εάν το Κίνημα Αλλαγής θα αυξήσει τα ποσοστά του ή όχι. Διότι στο παρασκήνιο έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα οι επίδοξοι δελφίνοι στον χώρο του Κινήματος Αλλαγής, μεταξύ αυτών οι Π. Γερουλάνος, Ν. Ανδρουλάκης και Φ. Σαχινίδης.
Εάν το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών είναι τέτοιο που δεν θα δώσει στη Φ. Γεννηματά την ευκαιρία να εδραιώσει την ηγετική της παρουσία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, είναι βέβαιο πως θα κληθεί σε εσωκομματική απολογία. Εκτός και αν «μπλοκάρει» τις εξελίξεις σε βάρος της, ανοίγοντας διάλογο συνεννόησης με τον ηττημένο Αλ. Τσίπρα.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Η απόφασή της αυτή δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία, καθώς εδώ και καιρό δεχόταν σχετικές εισηγήσεις να θέσει εκτός παιχνιδιού τον Ευ. Βενιζέλο και όσους ακόμη με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στήριζαν τα σενάρια συνεργασίας του κόμματος με τη Ν.Δ. την επομένη των εθνικών εκλογών. Ηδη σε ανύποπτο χρόνο ένας από τους ισχυρούς παράγοντες της Χαριλάου Τρικούπη, που με έμμεσο πλην σαφή τρόπο υποδείκνυε ως λυτρωτική λύση την απαλλαγή του Κινήματος Αλλαγής από την παρουσία του Ευ. Βενιζέλου και άλλων «στελεχών» που αλληθωρίζουν προς τη Δεξιά, ήταν ο Κ. Λαλιώτης, ενώ στην ίδια γραμμή βρίσκονταν το τελευταίο διάστημα και άλλοι στενοί συνεργάτες της Φ. Γεννηματά, όπως ο διευθυντής του πολιτικού της γραφείου, Μανώλης Οθωνας, και ο Χρ. Πρωτόπαπας.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Η Φ. Γεννηματά την τελική απόφασή της να θέσει εκτός «μάχης» τον Ευ. Βενιζέλο, ανακοινώνοντάς του πως δεν πρόκειται να ορίσει τον ίδιο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής, αλλά τον απερχόμενο δήμαρχο Αθηναίων, Γ. Καμίνη, την έλαβε κατά τη διάρκεια μυστικής σύναξης που πραγματοποίησε ένα 24ωρο νωρίτερα με το «συμβούλιο των δημογερόντων» της Χαριλάου Τρικούπη.
Δηλαδή, τους πρώην στενούς συνεργάτες του πατέρα της, Γ. Γεννηματά... Τους Θ. Τσούρα, Κ. Γείτονα, Χ. Πολυζωγόπουλο και Μ. Παπαϊωάννου.
Οι τελευταίοι, αν και δεν κατέχουν θεσμικά πόστα στα όργανα του κόμματος, εν τούτοις εμφανίζονται να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη χάραξη της επικοινωνιακής και πολιτικής στρατηγικής της Χαριλάου Τρικούπη. Κάποιοι δε εκ των προαναφερθέντων, έχοντας εμπειρία σε παιχνίδια εξουσίας με φόντο την οικονομική και επιχειρηματική διάσταση των εκάστοτε πολιτικών επιλογών ενός κόμματος, γνωρίζουν καλύτερα πώς πρέπει να τοποθετηθούν την ώρα που οι περιστάσεις απαιτούν τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Ο Κ. Λαλιώτης, που έχει κατά καιρούς εκτεθεί στη δημόσια σφαίρα ως το πρόσωπο του παρασκηνίου που ωθεί τη Φ. Γεννηματά στην «αγκαλιά» του ΣΥΡΙΖΑ, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών, στο πρόσφατο παρελθόν είχε προειδοποιήσει τον Ευ. Βενιζέλο πως εάν δεν ακολουθήσει τη γραμμή του κόμματος τότε θα ήταν προτιμότερο να διαχωρίσει εγκαίρως τη θέση του και να ακολουθήσει άλλη πορεία. Τη συγκεκριμένη αιχμή την είχε απευθύνει με αφορμή δημοσίευμα των «Παραπολιτικών» τον Νοέμβριο του 2016, όταν ο Ευ. Βενιζέλος είχε τραβήξει δική του «γραμμή», ακολουθώντας άλλη στρατηγική απέναντι στη Φ. Γεννηματά μέσα από την ίδρυση του ομίλου προβληματισμού «Κύκλος».
Στη δημοσιοποίηση τότε πληροφοριών από τα «Π» σύμφωνα με τις οποίες ο Κ. Λαλιώτης εισηγείται στη Φ. Γεννηματά τη «διαγραφή» του, ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ με προφητικό σχεδόν τρόπο ανέφερε για τον Ευ. Βενιζέλο: «Βεβαίως, εάν κάποιοι θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους και να φύγουν είναι δικός τους λογαριασμός, έχοντας πάντα την απόλυτη ευθύνη των λόγων και των πράξεών τους. Δυστυχώς, η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, η ευρύτερη Κεντροαριστερά, παραμένει κατακερματισμένη μέσα σε ένα κλίμα πολιτικών συγκρούσεων, ιδεολογικών διχασμών και αδελφοκτόνων μικροεμφυλίων.
Αν και όλοι επικαλούνται την ενότητα, τη συνοχή, την ανασύνθεση, την ανανέωση και την αναγέννηση της παράταξης, επιμένουν μέσα από έναν αέναο διαλυτικό κύκλο αποσκιρτήσεων, διαγραφών και διασπάσεων στην άγονη γραμμή των προσωποπαγών σχηματισμών, των “μικροαρχηγικών” Κινήσεων, των ομίλων προβληματισμού και δεξαμενών σκέψης, των θνησιγενών μορφωμάτων, των ατελέσφορων προσωπικών πρωτοβουλιών και των θεμιτών αλλά άμετρων φιλοδοξιών “αδικαίωτων” ηγετών». Πάντως, η υψηλού ρίσκου επιλογή της Φ. Γεννηματά να δείξει την πόρτα της εξόδου στον Ευ. Βενιζέλο από το Κίνημα Αλλαγής, ανεξάρτητα από τις πολιτικές ή εσωκομματικές σκοπιμότητες που μπορεί να εξυπηρετεί, θα αξιολογηθεί στις κάλπες της 7ης Ιουλίου με κριτήριο εάν το Κίνημα Αλλαγής θα αυξήσει τα ποσοστά του ή όχι. Διότι στο παρασκήνιο έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα οι επίδοξοι δελφίνοι στον χώρο του Κινήματος Αλλαγής, μεταξύ αυτών οι Π. Γερουλάνος, Ν. Ανδρουλάκης και Φ. Σαχινίδης.
Εάν το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών είναι τέτοιο που δεν θα δώσει στη Φ. Γεννηματά την ευκαιρία να εδραιώσει την ηγετική της παρουσία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, είναι βέβαιο πως θα κληθεί σε εσωκομματική απολογία. Εκτός και αν «μπλοκάρει» τις εξελίξεις σε βάρος της, ανοίγοντας διάλογο συνεννόησης με τον ηττημένο Αλ. Τσίπρα.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ