Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κατακτήσει τη φήµη του πολιτικού που χρησιµοποιεί ανθρώπους και µετά τους εγκαταλείπει ή τους πουλάει. Την πρακτική αυτή την έχει ακολουθήσει σχεδόν από την πρώτη περίοδο που ανέλαβε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς λίγους µήνες µετά την εκλογή του συγκρούστηκε σφόδρα µε τον Αλέκο Αλαβάνο, τον άνθρωπο που, ως γνωστόν, του έδωσε το δακτυλίδι της προεδρίας του κόµµατος.

Ο κατάλογος των προσώπων είναι µακρύς και περιλαµβάνει, µεταξύ άλλων, τον Μανώλη Γλέζο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη κ.α. Εσχάτως, και µετά το πολύ αρνητικό αποτέλεσµα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, είναι εµφανές ότι ο πρωθυπουργός θέλει να βγάλει από το «κάδρο» µια σειρά από στελέχη που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο τα προηγούµενα χρόνια και ήταν ακόµα και στο στενό του περιβάλλον.

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα φαίνεται πως είναι αυτό του Αλέκου Φλαµπουράρη, µε τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστηµα ο κ. Τσίπρας εµφανιζόταν θετικός στο να µην τοποθετήσει τον απερχόµενο υπουργό σε εκλόγιµη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται ότι στον υπουργό Επικρατείας χρεώνουν κάποιοι την ανάπτυξη σχέσεων µε τον επιχειρηµατικό κόσµο, πολύ περισσότερο µε αυτό που παλαιότερα στον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζαν ως διαπλοκή. 

Η πραγµατικότητα, βεβαίως, είναι ότι όλες οι επαφές που έκανε και ανέπτυξε ήταν σε απόλυτη γνώση και σε συνεννόηση µε τον πρωθυπουργό, δεδοµένου ότι πολλές από αυτές γίνονταν στο Μέγαρο Μαξίµου και µε τον κ. Τσίπρα παρόντα.

Από την άλλη, δεν µπορεί να γίνει αποδεκτό και το επιχείρηµα που διακινείται για την ηλικία του Αλέκου Φλαµπουράρη, µιας και ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας είναι 85 ετών, κατά τέσσερα χρόνια, δηλαδή, µεγαλύτερος από τον κ. Φλαµπουράρη.
Σε δυσµένεια βρίσκονται άλλα δύο κοντινά πρόσωπα του κ. Τσίπρα, που εδώ και καιρό κατοικοεδρεύουν στο υπόγειο του Μαξίµου, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης και ο Θανάσης Καρτερός. Αµφότεροι χρεώνονται το εντελώς λάθος κλίµα που µετέφεραν στον πρωθυπουργό πριν από τις ευρωεκλογές και την αίσθηση ότι η διαφορά µε τη Ν.∆. θα είναι σε οριακά επίπεδα.

Με βάση, άλλωστε, αυτή την ανάλυση, επελέγη και η τακτική των υψηλών τόνων, της δαιµονοποίησης του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, όπως επίσης και η λογική των παροχών σε στοχευµένες οµάδες, προκειµένου να κλείσει εντελώς η ψαλίδα.
Παραλλήλως, οι κ. Βερναρδάκης και Καρτερός φαίνεται να είναι αυτοί που έπεισαν τον κ. Τσίπρα να µην κάνει µαζί τις εθνικές εκλογές µε τις ευρωεκλογές, όπως εισηγούνταν πιεστικά εδώ και µήνες ο Νίκος Βούτσης, ο Νίκος Φίλης και ο Πάνος Σκουρλέτης.

Εκτός ηγετικού πυρήνα και προετοιµασίας της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ έχει τεθεί και ο Νίκος Παππάς. Ο άλλοτε στενότερος συνεργάτης του πρωθυπουργού θεωρείται το κυβερνητικό στέλεχος εκείνο που έχει ταυτιστεί όσο κανένα άλλο µε τους επιχειρηµατίες και µε το µεγαλύτερο κυβερνητικό Βατερλό, που δεν είναι άλλο από τον πρώτο διαγωνισµό για τις τηλεοπτικές άδειες. Βεβαίως, το τελειωτικό χτύπηµα για τον κ. Παππά είναι τα όσα δυσώδη αποκαλύπτονται για τον «αδερφό» του Μανώλη Πετσίτη και τον ερεβώδη ρόλο που διαδραµάτισε ο «Μανόλο του Παππά» .

O κατάλογος των προσώπων που «σκοτώνει» ο κ. Τσίπρας όταν «γεράσουν» δεν τελειώνει στους προαναφερθέντες. Ενα από τα εµβληµατικά πρόσωπα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν και ο Σταύρος Κοντονής.

Στον εν λόγω είχε αναθέσει ο πρωθυπουργός διαδοχικά το υφυπουργείο Αθλητισµού και το υπουργείο ∆ικαιοσύνης και µάλιστα µε εντολή να υλοποιήσει συγκεκριµένα σχέδια και στα δύο χαρτοφυλάκια. Μόλις ο κ. Κοντονής έκανε τη «βρώµικη δουλειά», ο κ. Τσίπρας τον πέταξε σαν στειµµένη λεµονόκουπα, ενώ φαίνεται πως δεν έχει καµία στήριξη από τον κοµµατικό µηχανισµό στη δύσκολη προσπάθεια που κάνει για να επανεκλεγεί στη µονοεδρική της Ζακύνθου.