O Ευάγγελος Βενιζέλος για την επιστροφή του στα έδρανα του ΑΠΘ
Για την επιστροφή του στα έδρανα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου μίλησε, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, συνέντευξη που παραχώρησε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής και στη δημοσιογράφο Δήμητρα Κρουστάλλη.
«Ευτυχώς υπάρχουν στα ελληνικά πανεπιστήμια θύλακες αντοχής ακόμη και αριστείας. Βρήκα μια Σχολή που λειτουργεί σε πολύ αξιοπρεπές επίπεδο, με τις επιδόσεις της να αναγνωρίζονται διεθνώς. Βρήκα νέες πρυτανικές αρχές με διάθεση να αναλάβουν θαρραλέες πρωτοβουλίες για τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά, άρα πρωτίστως με την αγορά εργασίας. Κυρίως όμως βρήκα τα γεμάτα προσδοκίες πρόσωπα των φοιτητών μας τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Όπως βρήκα και ένα αισθητά καλύτερο επίπεδο ασφάλειας, ώστε να διεξάγεται απρόσκοπτα το διδακτικό και ερευνητικό έργο και να προστατεύεται πραγματικά η ακαδημαϊκή ελευθερία. Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι όμως μαζικό, με εκατοντάδες φοιτητών σε κάθε έτος, και διαθέτει πολύ λίγους πόρους για την υποστήριξη της διδασκαλίας παρότι υπάρχουν ερευνητικά κονδύλια. Αυτό που χρειάζεται επειγόντως είναι η απελευθέρωση του δημοσίου πανεπιστημίου από τη γραφειοκρατία και τις βαριές διοικητικές διαδικασίες. Η διοικητική ευελιξία των πανεπιστημίων μπορεί να τα απογειώσει. Εξίσου σημαντική είναι η “αποκομματικοποίηση” του πανεπιστημίου. Η οικειοθελής απόσυρση των κομμάτων από το πανεπιστημιακό γίγνεσθαι προς όφελος μιας ουσιαστικής ακαδημαϊκής, δηλαδή βαθιά δημοκρατικής και προοδευτικής, λειτουργίας».
«Ευτυχώς υπάρχουν στα ελληνικά πανεπιστήμια θύλακες αντοχής ακόμη και αριστείας. Βρήκα μια Σχολή που λειτουργεί σε πολύ αξιοπρεπές επίπεδο, με τις επιδόσεις της να αναγνωρίζονται διεθνώς. Βρήκα νέες πρυτανικές αρχές με διάθεση να αναλάβουν θαρραλέες πρωτοβουλίες για τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά, άρα πρωτίστως με την αγορά εργασίας. Κυρίως όμως βρήκα τα γεμάτα προσδοκίες πρόσωπα των φοιτητών μας τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Όπως βρήκα και ένα αισθητά καλύτερο επίπεδο ασφάλειας, ώστε να διεξάγεται απρόσκοπτα το διδακτικό και ερευνητικό έργο και να προστατεύεται πραγματικά η ακαδημαϊκή ελευθερία. Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι όμως μαζικό, με εκατοντάδες φοιτητών σε κάθε έτος, και διαθέτει πολύ λίγους πόρους για την υποστήριξη της διδασκαλίας παρότι υπάρχουν ερευνητικά κονδύλια. Αυτό που χρειάζεται επειγόντως είναι η απελευθέρωση του δημοσίου πανεπιστημίου από τη γραφειοκρατία και τις βαριές διοικητικές διαδικασίες. Η διοικητική ευελιξία των πανεπιστημίων μπορεί να τα απογειώσει. Εξίσου σημαντική είναι η “αποκομματικοποίηση” του πανεπιστημίου. Η οικειοθελής απόσυρση των κομμάτων από το πανεπιστημιακό γίγνεσθαι προς όφελος μιας ουσιαστικής ακαδημαϊκής, δηλαδή βαθιά δημοκρατικής και προοδευτικής, λειτουργίας».