Τζαβάρας: Η κυβέρνηση έθεσε τέσσερις άξονες για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού
Η κυβέρνηση με το νόμο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού έβαλε άξονες στο ζήτημα, δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Τζαβάρας.
Χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα από τις δηλώσεις του: «Με το νόμο που ψηφίσαμε στη Βουλή βάλαμε τέσσερις άξονες μιας δημόσιας πολιτικής απέναντι στο μεταναστευτικό και στο προσφυγικό που στηρίζεται πρώτον στο ότι πρέπει να γίνει διάκριση προσφύγων και μεταναστών, ότι θα πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία απάντησης στα αιτήματα για άσυλο αυτών που έχουν το προφίλ του πρόσφυγα και από την άλλη μεριά θα πρέπει αυτοί που είναι μετανάστες να φιλοξενηθούν μέσα σε προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης μέχρις ότου γυρίσουν πίσω ή βρεθεί ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης του γεγονότος ότι έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα. Από την άλλη πλευρά ο κ. Μητσοτάκης με παρεμβάσεις που κάνει στα Συμβούλια Κορυφής στην Ευρώπη δεν σταματάει να θέτει το πρόβλημα αυτό γιατί το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και δεν μπορεί η χώρα μας ή και οι άλλες χώρες του Νότου να υφίστανται δυσανάλογα βαριές συνέπειες εκ του προσφυγικού και του μεταναστευτικού σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.»
Ερωτηθείς αν τον προβληματίζουν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών για τις μετεγκαταστάσεις προσφύγων και μεταναστών: «Βεβαίως μας προβληματίζει, η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει οι υπουργοί που έχουν την αρμοδιότητα να έχουν έρθει σε μια προηγούμενη επαφή και συνεννόηση και με τις τοπικές αρχές ώστε η εγκατάσταση των ανθρώπων αυτών στους επιλεγμένους χώρους να γίνεται με κάποια κριτήρια και με κάποιες εγγυήσεις ότι δεν θα διαταραχθεί η κοινωνική ειρήνη στις περιοχές. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κοινωνικές εκρήξεις, θέλουμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα με την φροντίδα να διασφαλιστούν οι καλύτεροι όροι κοινωνικής ένταξης των ανθρώπων αυτών μέσα σε ένα πλαίσιο που δεν θα προκαλεί προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Είναι ένα πρόβλημα που δοκιμάζεται και θα δοκιμαστεί η κυβέρνηση για αυτό ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί προσπαθούν να έχουν την καλύτερη δυνατή και την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση. Είναι εθνικό το ζήτημα, είναι ευρωπαϊκό το ζήτημα, είναι πρόβλημα το οποίο πρέπει όλοι να το αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.»
Αναφορικά με τα όσα συνέβησαν στην ΑΣΟΕΕ: «Ένα κόμμα που υποτίθεται ότι κόπτεται και αγωνίζεται για το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και κυρίως του πανεπιστημίου που πρέπει να είναι απολύτως αυτοδιοικούμενο σχολιάζει επικριτικά και κατά τούτο τελικά αρνείται το δικαίωμα της αυτοδιοίκησης του Οικονομικού πανεπιστημίου. Γιατί αφού αυτή την απόφαση την πήρε η Σύγκλητος θεωρώ ότι αν σεβόταν το πανεπιστήμιο ως δημόσιο αυτοδιοικούμενο ίδρυμα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να αποφύγει να κάνει το παραμικρό σχόλιο και να σεβαστεί την απόφαση αυτή. Για αυτό λεω ότι είναι για γέλια όλα αυτά τα πράγματα. Μόνο άνθρωποι που έχουν έρθει από τον Άρη δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι το κράτος είναι μια οντότητα θεσμική στην οποία συμπεριλαμβάνεται η εξυπηρέτηση της προστασίας των πολιτών και της ασφάλειας της κοινωνίας υπό την έννοια πάνω από όλα ότι το Κράτος, όπως έλεγε ο Μαξ Βέμπερ, έχει το μονοπώλιο της άσκησης της νόμιμης βίας. Αυτά είναι απλά πράγματα, εγώ δεν μπορώ να καταλάβω όταν ακούγονται αυτονόητα πράγματα γιατί θα πρέπει να κάνουμε ατέρμονες συζητήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά και που εκθέτουν αυτούς που αμφισβητούν αυτές τις αυτονόητες καταστάσεις, εκείνους οι οποίοι τα σχολιάζουν αρνητικά.
Τι είναι δηλαδή το Κράτος ξέφραγο αμπέλι για να κάνουν ότι θέλουν οι Ρουβίκωνες; Για να κάνουν ό,τι θέλουν οι μπαχαλάκηδες για να πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο και να αποθηκεύουν όλα αυτά τα κοντάρια; Ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει αυτή τη συζήτηση γιατί προφανώς δεν έχει επιχειρήματα πολιτικά, γιατί προφανώς βρίσκεται σε αμηχανία, γιατί προφανώς δεν τον χωράει ακόμα η φορεσιά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και νομίζει ότι με τον τρόπο πλέον που έχει αφήσει απόνερα από την κυβερνητική του θητεία και όπου είναι εκτεθειμένος σε μια σειρά προβλήματα θα μπορέσει να βρει μια καλή περπατησιά με το να ξαναρχίσει τη λογική της διαμαρτυρίας του πεζοδρομίου και τη λογική της στοργικής επαφής με τους μπαχαλάκηδες και με τους ρουβίκωνες για να φτιάξει ένα μέτωπο αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση.»
Χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα από τις δηλώσεις του: «Με το νόμο που ψηφίσαμε στη Βουλή βάλαμε τέσσερις άξονες μιας δημόσιας πολιτικής απέναντι στο μεταναστευτικό και στο προσφυγικό που στηρίζεται πρώτον στο ότι πρέπει να γίνει διάκριση προσφύγων και μεταναστών, ότι θα πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία απάντησης στα αιτήματα για άσυλο αυτών που έχουν το προφίλ του πρόσφυγα και από την άλλη μεριά θα πρέπει αυτοί που είναι μετανάστες να φιλοξενηθούν μέσα σε προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης μέχρις ότου γυρίσουν πίσω ή βρεθεί ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης του γεγονότος ότι έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα. Από την άλλη πλευρά ο κ. Μητσοτάκης με παρεμβάσεις που κάνει στα Συμβούλια Κορυφής στην Ευρώπη δεν σταματάει να θέτει το πρόβλημα αυτό γιατί το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και δεν μπορεί η χώρα μας ή και οι άλλες χώρες του Νότου να υφίστανται δυσανάλογα βαριές συνέπειες εκ του προσφυγικού και του μεταναστευτικού σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.»
Ερωτηθείς αν τον προβληματίζουν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών για τις μετεγκαταστάσεις προσφύγων και μεταναστών: «Βεβαίως μας προβληματίζει, η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει οι υπουργοί που έχουν την αρμοδιότητα να έχουν έρθει σε μια προηγούμενη επαφή και συνεννόηση και με τις τοπικές αρχές ώστε η εγκατάσταση των ανθρώπων αυτών στους επιλεγμένους χώρους να γίνεται με κάποια κριτήρια και με κάποιες εγγυήσεις ότι δεν θα διαταραχθεί η κοινωνική ειρήνη στις περιοχές. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κοινωνικές εκρήξεις, θέλουμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα με την φροντίδα να διασφαλιστούν οι καλύτεροι όροι κοινωνικής ένταξης των ανθρώπων αυτών μέσα σε ένα πλαίσιο που δεν θα προκαλεί προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Είναι ένα πρόβλημα που δοκιμάζεται και θα δοκιμαστεί η κυβέρνηση για αυτό ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί προσπαθούν να έχουν την καλύτερη δυνατή και την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση. Είναι εθνικό το ζήτημα, είναι ευρωπαϊκό το ζήτημα, είναι πρόβλημα το οποίο πρέπει όλοι να το αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.»
Αναφορικά με τα όσα συνέβησαν στην ΑΣΟΕΕ: «Ένα κόμμα που υποτίθεται ότι κόπτεται και αγωνίζεται για το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και κυρίως του πανεπιστημίου που πρέπει να είναι απολύτως αυτοδιοικούμενο σχολιάζει επικριτικά και κατά τούτο τελικά αρνείται το δικαίωμα της αυτοδιοίκησης του Οικονομικού πανεπιστημίου. Γιατί αφού αυτή την απόφαση την πήρε η Σύγκλητος θεωρώ ότι αν σεβόταν το πανεπιστήμιο ως δημόσιο αυτοδιοικούμενο ίδρυμα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να αποφύγει να κάνει το παραμικρό σχόλιο και να σεβαστεί την απόφαση αυτή. Για αυτό λεω ότι είναι για γέλια όλα αυτά τα πράγματα. Μόνο άνθρωποι που έχουν έρθει από τον Άρη δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι το κράτος είναι μια οντότητα θεσμική στην οποία συμπεριλαμβάνεται η εξυπηρέτηση της προστασίας των πολιτών και της ασφάλειας της κοινωνίας υπό την έννοια πάνω από όλα ότι το Κράτος, όπως έλεγε ο Μαξ Βέμπερ, έχει το μονοπώλιο της άσκησης της νόμιμης βίας. Αυτά είναι απλά πράγματα, εγώ δεν μπορώ να καταλάβω όταν ακούγονται αυτονόητα πράγματα γιατί θα πρέπει να κάνουμε ατέρμονες συζητήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά και που εκθέτουν αυτούς που αμφισβητούν αυτές τις αυτονόητες καταστάσεις, εκείνους οι οποίοι τα σχολιάζουν αρνητικά.
Τι είναι δηλαδή το Κράτος ξέφραγο αμπέλι για να κάνουν ότι θέλουν οι Ρουβίκωνες; Για να κάνουν ό,τι θέλουν οι μπαχαλάκηδες για να πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο και να αποθηκεύουν όλα αυτά τα κοντάρια; Ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει αυτή τη συζήτηση γιατί προφανώς δεν έχει επιχειρήματα πολιτικά, γιατί προφανώς βρίσκεται σε αμηχανία, γιατί προφανώς δεν τον χωράει ακόμα η φορεσιά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και νομίζει ότι με τον τρόπο πλέον που έχει αφήσει απόνερα από την κυβερνητική του θητεία και όπου είναι εκτεθειμένος σε μια σειρά προβλήματα θα μπορέσει να βρει μια καλή περπατησιά με το να ξαναρχίσει τη λογική της διαμαρτυρίας του πεζοδρομίου και τη λογική της στοργικής επαφής με τους μπαχαλάκηδες και με τους ρουβίκωνες για να φτιάξει ένα μέτωπο αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση.»