Γιώργος Καραγιαννίδης: Άσυλο ιδεών στα πανεπιστήμιά μας δεν υπάρχει εδώ και 30 χρόνια
Ο Έλληνας καθηγητής που φιγουράρει στη λίστα των επιστημόνων με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως, είναι κατηγορηματικός: «Άσυλο ιδεών στο ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν υπάρχει τα τελευταία 30 χρόνια!»
Σε συνέντευξή του στο Radio North 98 και στην εκπομπή «όσα φέρνει ο Βαρδάρης» με την Ντόνια Κανιτσάκη και την Έφη Τσαμπάζη, ο καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, Γιώργος Καραγιαννίδης, μιλά για τις δραματικές αλλαγές στη τεχνολογία την τελευταία 15 και τις …δραματικότερες που έρχονται: πλοία δίχως πλήρωμα, αυτοκίνητα που θα αποφασίζουν μόνα τους, διάγνωση ανευρυσμάτων και αγγειακών παθήσεων με ένα φορητό μηχάνημα χωρίς γιατρό, το οποίο θα προμηθευόμαστε από το φαρμακείο. Θεωρεί δε πως το κλίμα στην Ελλάδα ήδη αλλάζει προς το καλύτερο, καθώς βγαίνουμε πια από την κρίση.
Ο κ. Καραγιαννακίδης περιλαμβάνεται για 5η συνεχή χρονιά στον κατάλογο του οργανισμού Thomson Reuters με τους επιστήμονες που έχουν την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως και είναι ένα από τα… «μυαλά» που επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα.
«Άσυλο στη διάδοση της γνώσης δεν υπήρχε τα τελευταία 30 χρόνια…» τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Καραγιαννακίδης.
«Αγαπάω τους Έλληνες φοιτητές και πιστεύω σε αυτούς. Το θέμα είναι τι πανεπιστήμιο θέλουμε, εάν θέλουμε το πανεπιστήμιο μας να είναι κέντρο γνώσης ή κάτι άλλο. Αν δεν λυθούν τέτοιου είδους θέματα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Θα πω ένα παράδειγμα. Η δικιά μου ερευνητική ομάδα θέλει να δουλεύει και το βράδυ, θέλει να τελειώνει 11- 12. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό τα τελευταία χρόνια. Στο πανεπιστήμιο μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν μπορούσες να κυκλοφορήσεις. Στο κυλικείο της πολυτεχνικής πουλούσαν ναρκωτικά. Δεν είναι δυνατόν ένα πανεπιστήμιο να λειτουργήσει με τον τρόπο αυτό, οπότε αναγκαζόμασταν και εμείς και φεύγαμε 6 το απόγευμα. Δεν υπήρχε άσυλο. Το άσυλο που υπήρχε ήταν η δυσκολία να μπει η αστυνομία. Άσυλο στις ιδέες, στη γνώση, στη διάδοση της γνώσης δεν υπήρχε τα τελευταία 30 χρόνια. Πριν από δέκα χρόνια προσπάθησα να φέρω στο μάθημα που κάνω έναν σημαντικό επιστήμονα, τεχνικό, ο οποίος δούλευε στην Cosmote. Το μάθημα διεκόπη, γιατί υπήρχε η αντίληψη ότι φέρνω την εταιρεία μέσα στο πανεπιστήμιο. Ας πούμε αν επιχειρηθεί να έρθει κάποιος από το Facebook ή από την Google να δώσει μία διάλεξη δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Οπότε δεν υπάρχει ουσιαστικά άσυλο γνώσης και άσυλο διάδοσης των ιδεών. Αυτό που λέγαμε άσυλο ήταν ότι αυτοί που έχουν τη δύναμη, αυτοί που μπορούν να επιβάλουν μία άποψη, επέβαλαν την άποψη αυτή. Αυτό που συνέβαινε τα τελευταία πέντε χρόνια με τα ναρκωτικά ήταν απίστευτο…».
Δραματική αλλαγή στην τεχνολογία
«Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 15 χρόνια είναι μία δραματική αλλαγή στην τεχνολογία, η οποία έχει επίδραση σε ολόκληρη την κοινωνία. Αν θυμηθείτε πριν από 20 χρόνια, πως ήταν η επικοινωνία, πως ήταν η ενημέρωση, δεν έχει καμία σχέση με σήμερα. Η μεγάλη αλλαγή συνέβη μετά το 2005, όπου πλέον από τους υπολογιστές περάσαμε σε Smart συσκευές. Και αυτό ήταν μία τεράστια αλλαγή. Είναι άλλο να στέλνω email, να στέλνω φωτογραφίες, να επικοινωνώ, να γράφω στο laptop και άλλο να μπορώ να έχω το laptop στο κινητό μου».
Ο καθηγητής υπογράμμισε ότι «καλώς ή κακώς, ζούμε μέσα σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας που γίνονται αυτές οι τεχνολογικές αλλαγές. Ένα μεγάλο κομμάτι της
ερευνητικής μας δραστηριότητας αφορά πώς θα είναι τα δίκτυα μετά το 2025. Η μεγάλη δραματική αλλαγή την οποία θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια είναι πλέον η επικοινωνία μεταξύ συσκευών. Θα σας δώσω παράδειγμα. Ο σκοπός μας είναι μετά το 2025 να έχουμε μία μείωση των ατυχημάτων γύρω στο 40%. Τα αυτοκίνητα θα είναι εφοδιασμένα με αισθητήρες, θα μετράνε online την απόσταση με το άλλο αυτοκίνητο και αν χρειάζεται θα παίρνουν αποφάσεις. Αν δουν ότι κάτι δεν πάει καλά, θα παίρνουν απόφαση για να αποφύγουν τη σύγκρουση. Αυτό είναι το καλό.
Από την άλλη πλευρά να σας πω ότι όλα αυτά δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις θα έχουν στην εργασία. Θα αναφέρω χαρακτηριστικό παράδειγμα των μεγάλων πλοίων που μεταφέρουν κοντέινερς, τα οποία δεν θα έχουν πλήρωμα. Ένας ολόκληρος κλάδος, των ναυτικών, θα βρεθούν σε αδιέξοδο. Υπάρχουν ήδη αυτή τη στιγμή μεγάλα πλοία, κινέζικα, φορτηγά, τα οποία δεν έχουν ούτε έναν άνθρωπο για πλήρωμα».
Έμεινε Ελλάδα
Αν και του πρότειναν, πολλές φορές, να φύγει στο εξωτερικό, ο κ. Καραγιαννίδης παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη. «Είχα σοβαρές προτάσεις από μεγάλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, από μεγάλα πανεπιστήμια στην Αμερική και την Αυστραλία. Δεν πήγα, από επιλογή. Ήθελα να είμαι στο ελληνικό πανεπιστήμιο, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, είχα ήδη στημένη μία ερευνητική ομάδα η οποία είναι γνωστή σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε χρόνο στην ομάδα μου έχουμε Κινέζους φοιτητές, έρχονται οι Κινέζοι φοιτητές εδώ για να εκπονήσουν μέρος της διατριβής τους».
Να εκμεταλλευτούμε το ανθρώπινο δυναμικό
Σχετικά με την διάκρισή του, ο κ. Καραγιαννίδης τονίζει αφενός ότι αποτελεί διάκριση για το ΑΠΘ και αφετέρου ότι πρόκειται για συλλογική προσπάθεια, της ομάδας του. «Η δική μου ερευνητική ομάδα είναι γνωστή σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ερευνητική ομάδα ασύρματων επικοινωνιών. Ο δικός μου τομέας, ο τομέας των Τηλεπικοινωνιών είναι στους 50 καλύτερους στον κόσμο. Θέλω να δω το ΑΠΘ στα 100 καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Κατ’ αρχάς αυτό το οποίο έχει και πρέπει να εκμεταλλευτεί είναι το ανθρώπινο δυναμικό, τους ανθρώπους του, είτε είναι ερευνητές, είτε υποψήφιοι διδάκτορες, είτε φοιτητές. Οι φοιτητές μας, δε, είναι από τους καλύτερους στον κόσμο. Αγαπάω τους Έλληνες φοιτητές και πιστεύω σε αυτούς».
Βιοϊατρική
«Το δεύτερο μεγάλο κομμάτι της έρευνας μας αφορά τη μεταφορά της τεχνογνωσίας από τις τηλεπικοινωνίες στην βιοϊατρική. Τα τελευταία δύο χρόνια εργαζόμαστε πάνω στην ανάπτυξη ενός συστήματος πολύ χαμηλού κόστους, το οποίο θα μπορεί να αγοράζεται από τα φαρμακεία και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μία πρόωρη διάγνωση σοβαρών αγγειακών παθήσεων όπως είναι για παράδειγμα η στένωση της καρωτίδας, ή οι στενώσεις στην περιφερική αγγειοπάθεια ή το ανεύρυσμα. Δεν πάμε βέβαια να αντικαταστήσουμε το γιατρό, αλλά να δώσουμε μια πρώτη άποψη και να πούμε ότι ‘‘πήγαινε στο γιατρό’’. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να το κάνει μόνος του ο ασθενής το τεστ αυτό και αν το αποτέλεσμα της διάγνωσης είναι να πάει στο γιατρό, να πάει στο γιατρό. Συνεργαζόμαστε με την αγγειοχειρουργική κλινική εδώ στο Αριστοτέλειο, με τον κ. Σαρατζή, που είναι καθηγητής αγγειοχειρουργικής, ο οποίος μας προμηθεύει με τα ιατρικά δεδομένα. Το κρίσιμο σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, είναι το χαμηλό κόστος».
Άλλαξε το κλίμα
«Γενικά είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου. Πάντα πίστευα ότι αυτό που ζήσαμε θα το ξεπεράσουμε. Θεωρώ ότι το ξεπεράσαμε σχετικά ανώδυνα. Θα μπορούσε να είχε συμβεί το 2015 μια καταστροφή που τώρα δεν μπορούμε να την φανταστούμε. Θεωρώ ότι είμαστε πλέον στην έξοδο και τα επόμενα χρόνια πιστεύω ότι θα λειτουργήσουν προς όφελος και των νέων ανθρώπων, θα μπορούν πιο εύκολα να βρουν δουλειά, το περιβάλλον θα είναι σίγουρα καλύτερο. Έχει αλλάξει ήδη το περιβάλλον, το κλίμα. Η ανεργία στους δικούς μας φοιτητές είναι ελάχιστη. Οι φοιτητές μας είναι διαμάντια, από τους καλύτερους στον κόσμο».
Σε συνέντευξή του στο Radio North 98 και στην εκπομπή «όσα φέρνει ο Βαρδάρης» με την Ντόνια Κανιτσάκη και την Έφη Τσαμπάζη, ο καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, Γιώργος Καραγιαννίδης, μιλά για τις δραματικές αλλαγές στη τεχνολογία την τελευταία 15 και τις …δραματικότερες που έρχονται: πλοία δίχως πλήρωμα, αυτοκίνητα που θα αποφασίζουν μόνα τους, διάγνωση ανευρυσμάτων και αγγειακών παθήσεων με ένα φορητό μηχάνημα χωρίς γιατρό, το οποίο θα προμηθευόμαστε από το φαρμακείο. Θεωρεί δε πως το κλίμα στην Ελλάδα ήδη αλλάζει προς το καλύτερο, καθώς βγαίνουμε πια από την κρίση.
Ο κ. Καραγιαννακίδης περιλαμβάνεται για 5η συνεχή χρονιά στον κατάλογο του οργανισμού Thomson Reuters με τους επιστήμονες που έχουν την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως και είναι ένα από τα… «μυαλά» που επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα.
«Άσυλο στη διάδοση της γνώσης δεν υπήρχε τα τελευταία 30 χρόνια…» τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Καραγιαννακίδης.
«Αγαπάω τους Έλληνες φοιτητές και πιστεύω σε αυτούς. Το θέμα είναι τι πανεπιστήμιο θέλουμε, εάν θέλουμε το πανεπιστήμιο μας να είναι κέντρο γνώσης ή κάτι άλλο. Αν δεν λυθούν τέτοιου είδους θέματα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Θα πω ένα παράδειγμα. Η δικιά μου ερευνητική ομάδα θέλει να δουλεύει και το βράδυ, θέλει να τελειώνει 11- 12. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό τα τελευταία χρόνια. Στο πανεπιστήμιο μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν μπορούσες να κυκλοφορήσεις. Στο κυλικείο της πολυτεχνικής πουλούσαν ναρκωτικά. Δεν είναι δυνατόν ένα πανεπιστήμιο να λειτουργήσει με τον τρόπο αυτό, οπότε αναγκαζόμασταν και εμείς και φεύγαμε 6 το απόγευμα. Δεν υπήρχε άσυλο. Το άσυλο που υπήρχε ήταν η δυσκολία να μπει η αστυνομία. Άσυλο στις ιδέες, στη γνώση, στη διάδοση της γνώσης δεν υπήρχε τα τελευταία 30 χρόνια. Πριν από δέκα χρόνια προσπάθησα να φέρω στο μάθημα που κάνω έναν σημαντικό επιστήμονα, τεχνικό, ο οποίος δούλευε στην Cosmote. Το μάθημα διεκόπη, γιατί υπήρχε η αντίληψη ότι φέρνω την εταιρεία μέσα στο πανεπιστήμιο. Ας πούμε αν επιχειρηθεί να έρθει κάποιος από το Facebook ή από την Google να δώσει μία διάλεξη δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Οπότε δεν υπάρχει ουσιαστικά άσυλο γνώσης και άσυλο διάδοσης των ιδεών. Αυτό που λέγαμε άσυλο ήταν ότι αυτοί που έχουν τη δύναμη, αυτοί που μπορούν να επιβάλουν μία άποψη, επέβαλαν την άποψη αυτή. Αυτό που συνέβαινε τα τελευταία πέντε χρόνια με τα ναρκωτικά ήταν απίστευτο…».
Δραματική αλλαγή στην τεχνολογία
«Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 15 χρόνια είναι μία δραματική αλλαγή στην τεχνολογία, η οποία έχει επίδραση σε ολόκληρη την κοινωνία. Αν θυμηθείτε πριν από 20 χρόνια, πως ήταν η επικοινωνία, πως ήταν η ενημέρωση, δεν έχει καμία σχέση με σήμερα. Η μεγάλη αλλαγή συνέβη μετά το 2005, όπου πλέον από τους υπολογιστές περάσαμε σε Smart συσκευές. Και αυτό ήταν μία τεράστια αλλαγή. Είναι άλλο να στέλνω email, να στέλνω φωτογραφίες, να επικοινωνώ, να γράφω στο laptop και άλλο να μπορώ να έχω το laptop στο κινητό μου».
Ο καθηγητής υπογράμμισε ότι «καλώς ή κακώς, ζούμε μέσα σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας που γίνονται αυτές οι τεχνολογικές αλλαγές. Ένα μεγάλο κομμάτι της
ερευνητικής μας δραστηριότητας αφορά πώς θα είναι τα δίκτυα μετά το 2025. Η μεγάλη δραματική αλλαγή την οποία θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια είναι πλέον η επικοινωνία μεταξύ συσκευών. Θα σας δώσω παράδειγμα. Ο σκοπός μας είναι μετά το 2025 να έχουμε μία μείωση των ατυχημάτων γύρω στο 40%. Τα αυτοκίνητα θα είναι εφοδιασμένα με αισθητήρες, θα μετράνε online την απόσταση με το άλλο αυτοκίνητο και αν χρειάζεται θα παίρνουν αποφάσεις. Αν δουν ότι κάτι δεν πάει καλά, θα παίρνουν απόφαση για να αποφύγουν τη σύγκρουση. Αυτό είναι το καλό.
Από την άλλη πλευρά να σας πω ότι όλα αυτά δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις θα έχουν στην εργασία. Θα αναφέρω χαρακτηριστικό παράδειγμα των μεγάλων πλοίων που μεταφέρουν κοντέινερς, τα οποία δεν θα έχουν πλήρωμα. Ένας ολόκληρος κλάδος, των ναυτικών, θα βρεθούν σε αδιέξοδο. Υπάρχουν ήδη αυτή τη στιγμή μεγάλα πλοία, κινέζικα, φορτηγά, τα οποία δεν έχουν ούτε έναν άνθρωπο για πλήρωμα».
Έμεινε Ελλάδα
Αν και του πρότειναν, πολλές φορές, να φύγει στο εξωτερικό, ο κ. Καραγιαννίδης παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη. «Είχα σοβαρές προτάσεις από μεγάλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, από μεγάλα πανεπιστήμια στην Αμερική και την Αυστραλία. Δεν πήγα, από επιλογή. Ήθελα να είμαι στο ελληνικό πανεπιστήμιο, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, είχα ήδη στημένη μία ερευνητική ομάδα η οποία είναι γνωστή σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε χρόνο στην ομάδα μου έχουμε Κινέζους φοιτητές, έρχονται οι Κινέζοι φοιτητές εδώ για να εκπονήσουν μέρος της διατριβής τους».
Να εκμεταλλευτούμε το ανθρώπινο δυναμικό
Σχετικά με την διάκρισή του, ο κ. Καραγιαννίδης τονίζει αφενός ότι αποτελεί διάκριση για το ΑΠΘ και αφετέρου ότι πρόκειται για συλλογική προσπάθεια, της ομάδας του. «Η δική μου ερευνητική ομάδα είναι γνωστή σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ερευνητική ομάδα ασύρματων επικοινωνιών. Ο δικός μου τομέας, ο τομέας των Τηλεπικοινωνιών είναι στους 50 καλύτερους στον κόσμο. Θέλω να δω το ΑΠΘ στα 100 καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Κατ’ αρχάς αυτό το οποίο έχει και πρέπει να εκμεταλλευτεί είναι το ανθρώπινο δυναμικό, τους ανθρώπους του, είτε είναι ερευνητές, είτε υποψήφιοι διδάκτορες, είτε φοιτητές. Οι φοιτητές μας, δε, είναι από τους καλύτερους στον κόσμο. Αγαπάω τους Έλληνες φοιτητές και πιστεύω σε αυτούς».
Βιοϊατρική
«Το δεύτερο μεγάλο κομμάτι της έρευνας μας αφορά τη μεταφορά της τεχνογνωσίας από τις τηλεπικοινωνίες στην βιοϊατρική. Τα τελευταία δύο χρόνια εργαζόμαστε πάνω στην ανάπτυξη ενός συστήματος πολύ χαμηλού κόστους, το οποίο θα μπορεί να αγοράζεται από τα φαρμακεία και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μία πρόωρη διάγνωση σοβαρών αγγειακών παθήσεων όπως είναι για παράδειγμα η στένωση της καρωτίδας, ή οι στενώσεις στην περιφερική αγγειοπάθεια ή το ανεύρυσμα. Δεν πάμε βέβαια να αντικαταστήσουμε το γιατρό, αλλά να δώσουμε μια πρώτη άποψη και να πούμε ότι ‘‘πήγαινε στο γιατρό’’. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να το κάνει μόνος του ο ασθενής το τεστ αυτό και αν το αποτέλεσμα της διάγνωσης είναι να πάει στο γιατρό, να πάει στο γιατρό. Συνεργαζόμαστε με την αγγειοχειρουργική κλινική εδώ στο Αριστοτέλειο, με τον κ. Σαρατζή, που είναι καθηγητής αγγειοχειρουργικής, ο οποίος μας προμηθεύει με τα ιατρικά δεδομένα. Το κρίσιμο σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, είναι το χαμηλό κόστος».
Άλλαξε το κλίμα
«Γενικά είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου. Πάντα πίστευα ότι αυτό που ζήσαμε θα το ξεπεράσουμε. Θεωρώ ότι το ξεπεράσαμε σχετικά ανώδυνα. Θα μπορούσε να είχε συμβεί το 2015 μια καταστροφή που τώρα δεν μπορούμε να την φανταστούμε. Θεωρώ ότι είμαστε πλέον στην έξοδο και τα επόμενα χρόνια πιστεύω ότι θα λειτουργήσουν προς όφελος και των νέων ανθρώπων, θα μπορούν πιο εύκολα να βρουν δουλειά, το περιβάλλον θα είναι σίγουρα καλύτερο. Έχει αλλάξει ήδη το περιβάλλον, το κλίμα. Η ανεργία στους δικούς μας φοιτητές είναι ελάχιστη. Οι φοιτητές μας είναι διαμάντια, από τους καλύτερους στον κόσμο».
