Τα κοµµάτια του παζλ µιας υπόθεσης που είναι πολύ πιθανόν να ξετυλίξει το νήµα ενός παρακρατικού µηχανισµού και ενός οργανωµένου παραδικαστικού κυκλώµατος φαίνεται ότι συµπλήρωσε µε την κατάθεσή του ο επιχειρηµατίας Σάµπυ Μιωνής.
Στην πολύωρη εξέτασή του στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, κατήγγειλε ότι τον Μάρτιο του 2016 υπήρξε συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίµου παρουσία του στενότερου συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού, τότε υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά, και του ∆ηµήτρη Παπαγγελόπουλου, καθώς και ότι ο πρώην αναπληρωτής υπουργός ∆ικαιοσύνης τού ζήτησε ποσό ύψους 350.000 ευρώ προκειµένου να πληρωθούν τα έξοδα του εκδότη της εφηµερίδας «∆ηµοκρατία», Γιάννη Φιλιππάκη, µε τον οποίο είχε δικαστική διαµάχη, λόγω δηµοσιευµάτων που τον ενέπλεκαν µε την περίφηµη λίστα Λαγκάρντ.
Ο κ. Μιωνής, µάλιστα, κατέθεσε συµφωνητικό µε τις υπογραφές των κ.κ. Φιλιππάκη και Τάρκα, το οποίο περιέγραφε έναν οδικό χάρτη (roadmap) του συµβιβασµού, µε το οποίο ο εκδότης κ. Φιλιππάκης και ο κ. Τάρκας αναλαµβάνουν, και µάλιστα ενυπογράφως, να διευθετήσουν... επερχόµενες δικαστικές αποφάσεις!
Οπως ανέφερε ο κ. Μιωνής, «για να µου αποδείξουν ότι µπορούν να πραγµατοποιήσουν τις απειλές τους, δεσµεύτηκαν εγγράφως ότι θα κλείσουν όλες τις ποινικές µου υποθέσεις. Ουσιαστικά, µου έλεγαν ότι ελέγχουν τον κ. Παπαγγελόπουλο, που ελέγχει τις υποθέσεις. Αυτό που έγινε από αυτή την εγκληµατική οργάνωση ήταν το µεγαλύτερο παραδικαστικό κύκλωµα από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους». Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» εδώ και µήνες έχουν αναδείξει διεξοδικά τις περίεργες συµπτώσεις, τη µεθοδολογία και τις διαδροµές που ακολούθησαν πρόσωπα που εµφανίζονται να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ όσο και στην υπόθεση Novartis. Και εδώ ίσως να κρύβεται το µεγάλο µυστικό.
ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ
Το συµφωνητικό που εµφάνισε ο κ. Μιωνής στην Προανακριτική και το οποίο υπεγράφη στις 19 Μαρτίου του 2018, δύο χρόνια δηλαδή µετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίµου, εκτός από τον οικονοµικό συµβιβασµό, περιγράφει µε συγκεκριµένο, ακριβή και µεθοδικό τρόπο πως ο κ. Φιλιππάκης (!) θα διασφάλιζε την «οριστική αρχειοθέτηση των ανοικτών δικαστικών υποθέσεων σε χρονικό διάστηµα 3 µηνών από την υπογραφή του παρόντος roadmap».
Ερώτηµα πρώτο: Ποιος και πώς µπορούσε να γνωρίζει τότε τη δικαστική κρίση και τον χρόνο που αυτή θα εκδηλωθεί; Τα πράγµατα γίνονται ακόµα πιο ενδιαφέροντα στη σελ. 2, παρ. ∆1 - ∆2 (βλέπε έγγραφο κάτω). Εκεί, και µάλιστα υπό τον τίτλο «Εγκληµατική οργάνωση» (!), προαναγγέλλεται η διαδικασία µε την οποία θα γίνει αυτό. Συγκεκριµένα, αναφέρεται: «Η ερευνούσα Εισαγγελική Αρχή εισηγείται ότι από την έρευνα δεν προέκυψαν στοιχεία και κλείνει την προκαταρκτική έρευνα... βάζοντας την υπόθεση στο αρχείο. Στη συνέχεια η απόφαση αρχειοθέτησης επικυρώνεται από την Εισαγγελία Εφετών».
Εδώ, λοιπόν, έρχεται το δεύτερο ερώτηµα: Ποιος και µε ποιον τρόπο µπορούσε να γνωρίζει την εισήγηση, τη δικαστική κρίση και την επικύρωσή της, και µάλιστα να περιγράφει και το αιτιολογικό; Στο 2ο σηµείο της εν λόγω παραγράφου του συµφωνητικού αναφέρεται, για άλλη εκκρεµή δικαστική απόφαση, και συγκεκριµένα για την ποινική δίωξη επί δικαστηρίου, ότι «η 4η Ειδική Ανακρίτρια εισηγείται την αρχειοθέτηση και για τα 2 πρόσωπα και επιδίδει “τυπική κλήση”. Αλλος Εισαγγελέας συµφωνεί στην αρχειοθέτηση και στη συνέχεια η απόφαση πάει προς επικύρωση στο ∆ικαστικό Τριµελές Συµβούλιο. Μετά από 30 ηµέρες η απόφαση γίνεται αµετάκλητη».
Ερώτηµα τρίτο: Ποιος και µε ποιον τρόπο µπορούσε να γνωρίζει την εισήγηση, τη συµφωνία του άλλου εισαγγελέα και την επικύρωση από το Συµβούλιο; Το πλέον εντυπωσιακό, όµως, είναι το γεγονός ότι στο συµφωνητικό αναφέρεται ότι, έπειτα από την παρέλευση ενός χρόνου από την οριστική και πλήρη υλοποίηση όλων των σηµείων συµφωνίας του παρόντος roadmap (δηλαδή του οδικού χάρτη), η επιστολή µε την υπογραφή Φιλιππάκη, ο οποίος δεσµεύεται (άραγε, µε ποια εχέγγυα και µε ποιες πλάτες;) να «καθαρίσει» δικαστικές υποθέσεις του κ. Μιωνή, το έγγραφο, το οποίο ως εγγύηση βρισκόταν στα χέρια δύο προσώπων µε τα αρχικά ∆.Μ - Ν.Ι., θα καταστραφεί. Ποιος και µε ποιον τρόπο µπορούσε να παραβιάσει ή να µην υλοποιήσει δεσµεύσεις που δεν εξαρτώνται από τους ίδιους, αλλά από τρίτα πρόσωπα, και κυρίως από την ανεξάρτητη ελληνική ∆ικαιοσύνη; Ποιος, λοιπόν, παρέχει την εγγύηση για τις δεσµεύσεις, οι οποίες κρίνονται βέβαιες; Για να δοθούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήµατα, θα πρέπει να συνδέσουµε χρονικά τα κοµµάτια του παζλ και να δούµε το βάθος της σχέσης Παπαγγελόπουλου - Φιλιππάκη.
ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ
Η διαµάχη Φιλιππάκη - Μιωνή πράγµατι είναι µια ιστορία που ξεκίνησε το 2013 ως µια ιδιωτική διαφορά ενός εκδότη, του κ. Φιλιππάκη, µε έναν επιχειρηµατία, τον κ. Μιωνή, και επίσης τον κ. Μεταξά (επίσης επιχειρηµατία) και τον κ. Παπασταύρου (δικηγόρο), ο οποίος ήταν στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαµαρά. Το πώς µια ιδιωτική διαφορά έφτασε στο σηµείο να γίνει αντικείµενο συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίµου επί πρωθυπουργίας Τσίπρα, παρουσία των κ.κ. Παππά και Παπαγγελόπουλου και στη συνέχεια να υπογραφεί ένα συµφωνητικό που έδινε εγγυήσεις για να διευθετηθούν επερχόµενες δικαστικές αποφάσεις είναι ένα ερώτηµα που αναδίδει έντονη οσµή παραδικαστικού
Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» έχουν εδώ και µήνες αποκαλύψει τη µεθοδολογία που χρησιµοποιήθηκε στην υπόθεση Novartis µε «προφητικά δηµοσιεύµατα» από την εφηµερίδα «∆ηµοκρατία», µεταξύ άλλων για εµπλοκή πολιτικών πριν καν υπάρξουν καταθέσεις των «κουκουλοφόρων» µαρτύρων, κάτι που κατήγγειλαν και οι τέσσερις εισαγγελείς που κατέθεσαν για την υπόθεση Novartis.
Η κατάθεση του πρώην οικονοµικού εισαγγελέα Π. Αθανασίου, όµως, ήταν αυτή που, σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις νοµικών κύκλων, θεωρείται σηµαντική για τη στοιχειοθέτηση της ύπαρξης ενός «µηχανισµού» ο οποίος επιχειρούσε να στήσει διώξεις σε βάρος πολιτικών αντιπάλων της τότε κυβέρνησης αλλά και µη αρεστών επιχειρηµατιών.
Ουσιαστικά, ο κ. Αθανασίου έδωσε το σηµείο της εκκίνησης για την «απαρχή του µηχανισµού Ρασπούτιν». Και αυτό ήταν η επιστολή του εκδότη Ιωάννη Φιλιππάκη. Πρόκειται για έναν «µηχανισµό» ο οποίος έκανε «πρεµιέρα» το 2015, σύµφωνα µε τις αναφορές του κ. Αθανασίου, και στη συνέχεια, όπως έχουν τεκµηριώσει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» µε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ από τον Οκτώβριο του 2019 (12/10/2019), λειτούργησε και στην υπόθεση της Novartis.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ
Οπως αναφέρθηκε από τον κ. Αθανασίου, στις 19 Αυγούστου του 2015 ο Ι. Φιλιππάκης, στέλνει στον (τότε) αναπληρωτή υπουργό ∆ικαιοσύνης, ∆. Παπαγγελόπουλο, επιστολή στην οποία γίνεται αναφορά στην ύπαρξη εγκληµατικής οργάνωσης αποτελούµενη από τους Σταύρο Παπασταύρου, Σάµπυ Μιωνή και Αγγελο Μεταξά για φοροδιαφυγή και «ξέπλυµα» µαύρου χρήµατος.
Μόλις µία ηµέρα µετά, και συγκεκριµένα στις 20 Αυγούστου, ο κ. Παπαγγελόπουλος (υπηρεσιακός υπουργός στην κυβέρνηση Θάνου), προωθεί την αναφορά όχι στον κύριο Αθανασίου, που χειριζόταν την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, αλλά στον προϊστάµενο της Εισαγγελίας Αθηνών, κ. Ζαγοραίο. Την ίδια ηµέρα, στην εφηµερίδα «∆ηµοκρατία», σε πρωτοσέλιδο δηµοσίευµα αναφέρεται: «Παρελθόν από το κόµµα ο Παπασταύρου, λίγο πριν απολογηθεί στον εισαγγελέα για κακούργηµα λόγω εµπλοκής στη λίστα Λαγκάρντ». Πώς γνώριζε, άραγε, ο κ. Φιλιππάκης την εξέλιξη της υπόθεσης; Με αφορµή αυτή την επιστολή του κ. Φιλιππάκη και εν µέσω προεκλογικής περιόδου, εκπρόσωποι εισαγγελικών Αρχών µεταβαίνουν στο Παρίσι, όπου παίρνουν κατάθεση από τον Ερβέ Φαλτσιανί για τη λίστα Λαγκάρντ. Μαζί παραλαµβάνουν και ένα στικάκι µε στοιχεία εκτός των επίσηµων στοιχείων, που ήδη έχει παραλάβει η ελληνική κυβέρνηση παλαιότερα. Η συγκεκριµένη υπόθεση γίνεται και προεκλογικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ, που µιλά για τη λίστα Λαγκάρντ. «2.062 Παπασταύρου στη λίστα Λαγκάρντ»
Ο τίτλος και η φωτογραφία του κ. Παπασταύρου δεσπόζουν. Εδώ, λοιπόν, αρχίζουν οι περίεργες συµπτώσεις. Η δικογραφία για «εγκληµατική οργάνωση» ανοίγει και τα δηµοσιεύµατα Φιλιππάκη για Μιωνή και Παπασταύρου πληθαίνουν.
ΠΛΗΘΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ
Λίγους µήνες µετά τις εκλογές, και συγκεκριµένα τον ∆εκέµβριο του 2015, το πρώην στέλεχος της HSBC Ερβέ Φαλτσιανί παραδίδει στον κύριο Καλογήρου (τότε γενικό γραµµατέα της κυβέρνησης Τσίπρα), σε συνάντηση που είχαν στο Παρίσι, ένα νέο στικάκι µε νέα λίστα, µε χιλιάδες διεθνείς συναλλαγές. Ολως συµπτωµατικώς, όλη αυτή η διαδικασία γίνεται σε συνεννόηση µε τον κ. Παππά (o οποίος επίσης από σύµπτωση ήταν και στη συνάντηση µε Μιωνή στο Μαξίµου), καθώς ο Φαλτσιανί δεν ήθελε να δώσει ούτε στην ΕΥΠ ούτε στους εισαγγελείς (!) τα στοιχεία, αλλά σε έναν άνθρωπο της απολύτου εµπιστοσύνης του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα! Λίγες ηµέρες µετά, ο κ. Παπαγγελόπουλος φέρνει το διαβόητο άρθρο 65 του Ν. 4356/2015, που δίνει τη δυνατότητα να λαµβάνονται υπόψη και παρανόµως αποκτηθέντα έγγραφα, µαγνητοφωνήσεις κ.λπ. ∆ηλαδή, το περίφηµο στικάκι Φαλτσιανί. Η διερεύνηση της δήθεν «εγκληµατικής οργάνωσης» Μιωνή - Παπασταύρου - Μεταξά προχωρά κανονικά, µε τις ευλογίες του Μαξίµου.
Λίγους µήνες µετά, και συγκεκριµένα τον Μάρτιο του 2016, γίνεται στο Μέγαρο Μαξίµου το περίφηµο ραντεβού Μιωνή µε Παπαγγελόπουλο και Παππά, όπου, σύµφωνα µε τις καταγγελίες, ο πρώην υπουργός ζητάει και 350.000 ευρώ για τα έξοδα Φιλιππάκη!
Μεταφερόµαστε στον Νοέµβριο του 2017. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη για απάτη επί δικαστηρίου κατά του Σταύρου Παπασταύρου. Η οποία στρέφεται και σε βάρος του Ελληνοϊσραηλινού επιχειρηµατία Σάµπυ Μιωνή. Να σηµειωθεί ότι για τη συγκεκριµένη υπόθεση υπήρχε δικαστική συνδροµή από το υπουργείο ∆ικαιοσύνης της Κύπρου, που δικαίωνε την πλευρά Παπασταύρου ήδη από το 2016!
Και ξαφνικά, λίγους µήνες µετά τη δίωξη, και συγκεκριµένα στις 19 Μαρτίου του 2018, υπογράφεται το συµφωνητικό µε τον κ. Φιλιππάκη, µε το οποίο ο εκδότης της εφηµερίδας αναλαµβάνει την υποχρέωση-δέσµευση, και µάλιστα ενυπόγραφη (!), να κλείσουν οι συγκεκριµένες ποινικές έρευνες. Στο σ χετικό συµφωνητικό, µάλιστα, ο κ. Φιλιππάκης υποκαθιστά πλήρως τη ∆ικαιοσύνη. Το εντυπωσιακό είναι ότι στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή στη δέσµευση για την απαλλαγή από τις κατηγορίες για «εγκληµατική οργάνωση», ο κ. Φιλιππάκης απεδείχθη προφητικός, καθώς όλα έγιναν όπως ακριβώς περιγράφονται στο συµφωνητικό.
Συγκεκριµένα, στο πιστοποιητικό πορείας της δικογραφίας η οποία αρχειοθετήθηκε στις 18/6/2019 αναφέρεται µε την ίδια ακριβώς διατύπωση ότι η υπόθεση «ετέθη στο αρχείο της υπηρεσίας µας [...] καθόσον δεν προέκυψαν οι απαιτούµενες από το νόµο ενδείξεις για την κίνηση ποινικής δίωξης για κακουργήµατα, και δη για την πράξη της νοµιµοποίησης εσόδων από εγκληµατική δραστηριότητα [...]).
ΤΟ ΣΤΙΚΑΚΙ
Οι φιλικές σχέσεις Παπαγγελόπουλου - Φιλιππάκη είναι γνωστές τοις πάσι. Τις έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο πρώην υπουργός και έχουν γίνει αντικείµενο καταγγελίας από τη Ν.∆., όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Οι καταγγελίες ανώτατων δικαστικών και βασικών µαρτύρων για αυτές τις σχέσεις που αναδίδουν οσµή παραδικαστικού είναι βέβαιο, πλέον, ότι θα αναζητηθούν από τη ∆ικαιοσύνη.
Παραδόξως, όπως και στην υπόθεση Λαγκάρντ, και στην υπόθεση Novartis εµπλέκονται οι ίδιοι εισαγγελείς, οι ίδιοι εκδότες, οι ίδιοι δηµοσιογράφοι και, βέβαια, ο κ. Παπαγγελόπουλος. Και, σαν από διαβολική σύµπτωση, η µεθοδολογία υπήρξε η ίδια: προφητικά δηµοσιεύµατα, ανώνυµες καταγγελίες, απειλές σε εισαγγελείς, «κουκουλοφόροι» µάρτυρες, ακόµα και ένα ταξίδι για ένα στικάκι από το FBI που µετατράπηκε σε φιάσκο. Πιθανόν κάποιοι να υπέθεσαν ότι, µε τον τρόπο που στήθηκε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, απέκτησαν το know-how και για την υπόθεση Novartis. Σύµπτωση επαναλαµβανοµένη δεν είναι σύµπτωση. Ιδιες µέθοδοι - ίδια πρόσωπα!
Οι συγκεκριµένες παράγραφοι του συµφωνητικού αποκαλύπτουν ότι η συµφωνία Μιωνή - Φιλιππάκη - Τάρκα τελούσε υπό την εγγύηση συγκεκριµένων δεσµευτικών δικαστικών ενεργειών-πράξεων, διαδικασιών και χρονικών προθεσµιών... Γιατί ποιος θα µπορούσε να περιγράψει σε µια συµφωνία την ακριβόχρονη δικαστική εξέλιξη, η οποία εξαρτάται από τρίτα πρόσωπα, αν αυτά δεν είναι απολύτως ελεγχόµενα και εξαρτώµενα από την «υπερφυσική» δύναµη, που µπορεί, χάρη στη δικαστική του εµπειρία και γνώση, να προβλέπει ή/και να προαναγγέλλει «το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους»;
Τέτοιες πρακτικές παραπέµπουν σε κυκλώµατα και συµµορίες που έχουν δοµή, ρόλους, ιεραρχία και κώδικα σιωπής, γι’ αυτό και γνωρίζουν µε ακρίβεια πράξεις, αποτελέσµατα, εισηγήσεις, διαδικασίες και χρόνους. Ετσι δρα µια εγκληµατική οργάνωση..., όπως εύστοχα περιγράφεται στην παρ ∆1 του συµφωνητικού υπό την ένδειξη «ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ».
