Το Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα: H λεπτή κόκκινη γραμμή που μας χωρίζει από θερμό επεισόδιο Ελλάδας-Τουρκίας
Η παρουσία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα αποτελεί μία πρώτης τάξεως κλιμάκωση της κρίσης από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία δεν εντάσσεται μόνο στην κλασική στρατηγική της Άγκυρας να «γκριζάρει» την περιοχή και να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Πρόκειται για την πιο κοντινή στο Καστελλόριζο navtex που έχει εκδώσει η Άγκυρα, ανατολικά του 28ου μεσημβρινού. Η οποία περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο σκεπτικό.
Η τελευταία navtex για έρευνες που φτάνει σε περιοχή που απέχει μόλις 6,5 ναυτικά μίλια από το Καστελλόριζο αποτελεί μία κατακόρυφη αύξηση της προκλητικότητας της Τουρκίας σε μία περιοχή που η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, μία αυτοδίκαιη δυνατότητα η οποία θεωρείται από την Άγκυρα casus belli.
Πρόκειται για μία πρωτοβουλία η οποία εντάσσεται σε μία στρατηγική της Τουρκίας η οποία από τη μία επιχειρεί να ναρκοθετήσει τις διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών, από τη στιγμή που η Αθήνα έχει διαμηνύσει ότι το μόνο που τίθεται υπό διαπραγμάτευση είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, ενώ η Τουρκία θέλει να μεγαλώσει την ατζέντα.
Η τελευταία navtex της Τουρκίας ωστόσο φέρνει ακόμα πιο κοντά ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο η Άγκυρα επιδιώκει μετ επιτάσεως, σύμφωνα με εκτιμήσεις που υπάρχουν στις αρμόδιες αρχές.
Η τουρκική navtex δεν εκτείνεται τυχαία σε απόσταση 6,5 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Καστελλόριζου. Κι αυτό διότι από τα 6 ναυτικά μίλια σταματάμε να μιλάμε για υφαλοκρηπίδα και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά για χωρικά ύδατα/αιγιαλίτιδα ζώνη και κυριαρχία, όμοια με αυτή που ασκεί η Ελλάδα στο έδαφός της.
Στα χωρικά ύδατα ενός κράτους μπορούν να βρίσκονται πλοία ξένης χώρας, εκμεταλλευόμενα το δικαίωμα της «αβλαβούς διέλευσης», έχοντας υποβάλει όμως τα σχέδιά τους. Από την άλλη, στην υφαλοκρηπίδα, ισχύει το δικαίωμα της «ελεύθερης ναυσιπλοΐας» με απαραίτητη προϋπόθεση ότι η διέλευση είναι συνεχής και ταχεία και δεν θα περιλαμβάνει στάσεις και πόσο μάλλον έρευνες.
Και στις δύο περιπτώσεις η παρουσία πολεμικών πλοίων αλλάζει τα δεδομένα καθώς θεωρούνται ξένη στρατιωτική δύναμη. Στην περίπτωση του Oruc Reis δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω, όπως δεν ίσχυαν και στην κρίση του Αυγούστου.
Σε κάθε περίπτωση τα τουρκικά πλοία έχουν ήδη διαβεί τον Ρουβίκωνα παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας με τη δραστηριότητά τους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και κινούνται πάνω σε μία λεπτή κόκκινη γραμμή που είναι ελάχιστα πάνω από το μισό ναυτικό μίλι, πέραν του οποίου η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα κληθεί να την υπερασπιστεί με τη χρήση μέσων βίας.
Πρόκειται για την πιο κοντινή στο Καστελλόριζο navtex που έχει εκδώσει η Άγκυρα, ανατολικά του 28ου μεσημβρινού. Η οποία περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο σκεπτικό.
Η τελευταία navtex για έρευνες που φτάνει σε περιοχή που απέχει μόλις 6,5 ναυτικά μίλια από το Καστελλόριζο αποτελεί μία κατακόρυφη αύξηση της προκλητικότητας της Τουρκίας σε μία περιοχή που η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, μία αυτοδίκαιη δυνατότητα η οποία θεωρείται από την Άγκυρα casus belli.
Πρόκειται για μία πρωτοβουλία η οποία εντάσσεται σε μία στρατηγική της Τουρκίας η οποία από τη μία επιχειρεί να ναρκοθετήσει τις διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών, από τη στιγμή που η Αθήνα έχει διαμηνύσει ότι το μόνο που τίθεται υπό διαπραγμάτευση είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, ενώ η Τουρκία θέλει να μεγαλώσει την ατζέντα.
Η τελευταία navtex της Τουρκίας ωστόσο φέρνει ακόμα πιο κοντά ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο η Άγκυρα επιδιώκει μετ επιτάσεως, σύμφωνα με εκτιμήσεις που υπάρχουν στις αρμόδιες αρχές.
Η τουρκική navtex δεν εκτείνεται τυχαία σε απόσταση 6,5 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Καστελλόριζου. Κι αυτό διότι από τα 6 ναυτικά μίλια σταματάμε να μιλάμε για υφαλοκρηπίδα και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά για χωρικά ύδατα/αιγιαλίτιδα ζώνη και κυριαρχία, όμοια με αυτή που ασκεί η Ελλάδα στο έδαφός της.
Στα χωρικά ύδατα ενός κράτους μπορούν να βρίσκονται πλοία ξένης χώρας, εκμεταλλευόμενα το δικαίωμα της «αβλαβούς διέλευσης», έχοντας υποβάλει όμως τα σχέδιά τους. Από την άλλη, στην υφαλοκρηπίδα, ισχύει το δικαίωμα της «ελεύθερης ναυσιπλοΐας» με απαραίτητη προϋπόθεση ότι η διέλευση είναι συνεχής και ταχεία και δεν θα περιλαμβάνει στάσεις και πόσο μάλλον έρευνες.
Και στις δύο περιπτώσεις η παρουσία πολεμικών πλοίων αλλάζει τα δεδομένα καθώς θεωρούνται ξένη στρατιωτική δύναμη. Στην περίπτωση του Oruc Reis δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω, όπως δεν ίσχυαν και στην κρίση του Αυγούστου.
Σε κάθε περίπτωση τα τουρκικά πλοία έχουν ήδη διαβεί τον Ρουβίκωνα παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας με τη δραστηριότητά τους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και κινούνται πάνω σε μία λεπτή κόκκινη γραμμή που είναι ελάχιστα πάνω από το μισό ναυτικό μίλι, πέραν του οποίου η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα κληθεί να την υπερασπιστεί με τη χρήση μέσων βίας.