Ως «μήλον της Έριδος» και «πολύφερνη νύφη» αντιμετωπίζεται τα τελευταία χρόνια ο πολιτικός χώρος του Κέντρου. Η πρόθεση των δύο κομμάτων εξουσίας Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, είναι να «κατακτήσου» τον κεντροαριστερό χώρο επιχειρώντας ανοίγματα και αφομοιώνοντας στους κόλπους τους προσωπικότητες της κεντροαριστεράς.

 Όσο ο Αλέξης Τσίπρας προσέγγισε πρώην ΠΑΣΟΚους και προσωπικότητες όπως Ραγκούσης και Τζάκρη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έκανε επιλογές ουσίας, όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης και ο Κυριάκος Πιερρακάκης και όπως τώρα με την επιλογή της Άννας Διαμαντοπούλου για να εκπροσωπήσει την χώρα στον ΟΟΣΑ.

 Οι επιλογές αυτές μαρτυρούν τόσο ότι η κυβέρνηση δεν έχει αγκυλώσεις κάτι που αποτυπώνεται απόλυτα και στην σύνθεσή της, αλλά κυρίως μαρτυρούν το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός ηγεμονεύει στον ευρύτερο χώρο της Κεντροδεξιάς που φτάνει στα όρια και της Κεντροαριστεράς.

 Το γεγονός ότι η ΝΔ είναι ένα κόμμα με διακριτή ταυτότητα, δεν εμπόδισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει ανοιχτές τις πόρτες στο διάλογο και να εγκαινιάσει μια νέα εποχή και εικόνα για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και στην κυβέρνηση.

 Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις υποσχέσεις Τσίπρα, δεν επέλεξε τον δρόμο του διαλόγου, αλλά του διεμβολισμού του Κέντρου και κυρίως του ΚΙΝΑΛ, και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ωστόσο εξακολουθούν να μετεωρίζονται.

Παρότι η σύνθεση δεξιών, κεντρώων και κεντροαριστερών είναι δύσκολο εγχείρημα για μια κυβέρνηση ωστόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να χτίζει γέφυρες συνεννόησης, κι αυτή την τακτική θα συνεχίσει να κρατάει στην προμετωπίδα του δημόσιου λόγου του, καθώς όπως υποστηρίζει πάντα η ανάταξη της χώρας περνάει μέσα από την κοινή οπτική των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων.

Πεποίθηση μάλιστα, κύκλων του Μαξίμου είναι ότι οι κινήσεις αυτές θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο, όχι μόνο την ισχύ του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και την δυναμική του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

«Ρίχνει» τα κομματικά τείχη

Με προσεκτικές κινήσεις και πάντα με πολιτική ψυχραιμία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδείχθηκε νικητής και στο άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά, η οποία έπαιξε και παίζει ρόλο στον σχηματισμό της κυβέρνησης.

Άλλωστε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, σήμανε και την έναρξη μιας μακράς πορείας ανανέωσης της Νέας Δημοκρατίας. Παρά τον κίνδυνο των αντιδράσεων από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους ο Μητσοτάκης ανανέωσε και διεύρυνε το κόμμα με αυτοπεποίθηση.

Οι όποιες αντιδράσεις υπήρξαν ωστόσο κάμφθηκαν εύκολα καθώς πείστηκαν  από τον μετριοπαθή λόγο και την συνολική παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που στόχευσε σε μια κυβέρνηση χωρίς εξαρτήσεις και που δεν καλείται να ξεπληρώσει γραμμάτια.  

Η επιλογή Διαμαντοπούλου

Βάζοντας «φωτιά» στο πολιτικό σκηνικό καθώς μετά την πρότασή του να εκπροσωπήσει ως υποψήφια την χώρα στον ΟΟΣ η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έριξε στην πολιτική αρένα ένα ακόμη κρυφό χαρτί. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι η επιλογή της από τον Πρωθυπουργό για να διεκδικήσει, εκ μέρους της Ελλάδας, τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ δεν αμφισβητήθηκε από κανένα πολιτικό κόμμα, αντιθέτως υπάρχει ομοθυμία ότι αποτελεί μια τιμητική πρόταση για την χώρα.

 Θυμίζουμε ότι το όνομα της Άννας Διαμαντοπούλου είχε αρχικά ακουστεί και για συμμετοχή στο αρχικό κυβερνητικό σχήμα γι’ αυτό και η επιλογή της δεν ήταν καθόλου τυχαία.

Συνεπής, υπεύθυνη και επίμονη πάντα με σχέδιο και στρατηγική στην πολιτική της, αντιστάθηκε στον λαϊκισμό και μάλιστα σε εποχές που εξιδανικεύονταν ως τάση πολιτικής επιβίωσης. 

Η ίδια φρόντισε άλλωστε να ταυτιστεί το όνομά της, αλλά και η μετέπειτα πολιτική της εξέλιξη με τις μεταρρυθμίσεις, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη.

Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται  στο «Δίκτυο για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη» που η ίδια ίδρυσε και εξέλιξε  σε ένα πολύτιμο επιστημονικό και ερευνητικό εργαλείο.

Όπως είπε ο Πρωθυπουργός σηματοδοτεί τη σύγχρονη Ελληνίδα της προόδου και του κόσμου και ότι αποτελεί μια υπερκομματική επιλογή, με πολυδιάστατη επιστημονική και κοινωνική διαδρομή. Η προσωπικότητά της έχει συνδεθεί με τολμηρές επιλογές, μεγάλες συναινέσεις και καινοτόμες προτάσεις. 

Εκτός κόμματος επιλογές

Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενισχύει το κεντρώο προφίλ της κυβέρνησής του, ο Αλέξης Τσίπρας δυσκολεύεται να ανοιχτεί στον χώρο της κεντροαριστεράς.

 Ο Μητσοτάκης έκανε την επιλογή σε πολλά υπουργεία να τοποθετήσει επικεφαλής ή στο πλευρό δεξιών υπουργών ως συμβούλους πολλά πρόσωπα της Κεντροαριστεράς.

 Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ άλλοτε σε κυβέρνηση της ΝΔ δεν συμμετείχαν τόσο πολλά πρόσωπα από τον κεντρώο και κεντροαριστερό χώρο.

 Ο Μητσοτάκης επέλεξε για την κυβέρνησή του να αξιοποιήσει  πρόσωπα με σαφείς αναφορές στο ΠΑΣΟΚ και με μια επιτυχημένη θητεία όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, επί σειρά ετών υπουργός Δημόσιας Τάξης στις κυβερνήσεις Σημίτη και Παπανδρέου. Ή ο άλλοτε συνεργάτης του κ. Χρυσοχοΐδη και σήμερα βασικός συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό, Άκης Σκέρτσος.

 Πρόσωπο με σαφή αναφορά στο ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Κυριάκος Πιερρακάκης, αλλά και η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.

 Χαρακτηριστική και η περίπτωση του υπουργού Εσωτερικών, Τάκη Θεοδωρικάκου, που υπήρξε στενός συνεργάτης του Κώστα Λαλιώτη αλλά και επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ.

Τέλος, ο κ. Τσακλόγλου είναι το έβδομο πρόσωπο με το οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης σηματοδοτεί το διαρκές άνοιγμα στο κέντρο.

Η τοποθέτηση του Πάνου Τσακλόγλου στη θέση του υφυπουργού Εργασίας, σημαίνει την προσθήκη ενός ακόμη επιστήμονα από τον χώρο της Κεντροαριστεράς στον κατάλογο των εκτός ΝΔ τεχνοκρατών που επιλέγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο κ. Τσακλόγλου έχει κατά το παρελθόν υπάρξει στενός συνεργάτης των Γ. Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου και χωρίς να είναι αυτό που θα περιέγραφε κανείς κομματικό στέλεχος, κινήθηκε για κάποιο διάστημα στον πολιτικό χώρο της ΔΗΜΑΡ.

Σε κάθε περίπτωση η τοποθέτηση του κ. Τσακλόγλου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς τα εργασιακά ζητήματα αποτελούν την αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής στρατηγικής του Κινήματος Αλλαγής.

 Η πετυχημένη προσπάθεια της κυβερνητικής σύνθεσης  αφομοιώνοντας σε αυτήν  προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου και σταδιακά όλο το μεταρρυθμιστικό κέντρο είχε και θα έχει συνέχεια. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει με την πολιτική του ότι θέλει μέσα από τις συμμαχίες να δημιουργήσει μια σύγχρονη, δυτικού τύπου ευέλικτη κυβέρνηση και ίσως στον επόμενο ανασχηματισμό να δούμε και νέα πρόσωπα- έκπληξη από το χώρο του Κέντρου.