Με έντονη ειρωνεία και δηκτικότητα ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα Θανάσης Καρτερός με άρθρο του στην ΑΥΓΗ απάντησε στο θέμα των τάσεων το οποίο επανεμφανίστηκε μέσα από διάφορες πρωτοβουλίες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την τελευταία εβδομάδα.

Η μία πρωτοβουλία ανήκε στην τάση «ΡΕΝΕ» και προέρχεται από κάποιους προεδρικούς που αντέδρασαν στην ηγεμονία Παππά και η δεύτερη από την «Ομπρέλα» η οποία στην πραγματικότητα εκφράζει τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και τους 53+.

Παρά το γλαφυρό του γράψιμο ο Θανάσης Καρτερός δεν κρύβει την οργή του για τα σα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης και επικρίνει τους συντρόφους του " τρολάροντας" τους. Απαντά σε όσα ισχυρίζονται οι εκφραστές των τάσεων ενώ δεν αφήνει κανέναν έξω από την κριτική του. Ούτε τους προεδρικότερους των προεδρικών .

Γράφει μεταξύ άλλων ο Θανάσης Καρτερος: « Οι τάσεις παρεμβαίνουν δημόσια παίρνοντας υπόψη τη συγκυρία και φροντίζοντας να μην δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο, ιδιαίτερα όταν είναι στριμωγμένος, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν σκορποχώρι. Θα έχετε προσέξει πως, όταν ο κόσμος καίγεται και έχει ανάγκη έναν συντεταγμένο ΣΥΡΙΖΑ, οι τάσεις σωπαίνουν. Επίσης στηρίζουν τον Τσίπρα. Όλες. Προσπαθώντας φυσικά να τον πείσουν να βελτιώσει κάποια πράγματα στην πολιτική, την επικοινωνία, το ύφος κ.λπ»

Η τοποθέτηση του στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα προφανώς εκφράζει και την οργή του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης αν και όταν του έδωσαν οι εκπρόσωποι της Ομπρέλας –Τσακαλώτος, Σκουρλέτης , Βούτσης – τις προτάσεις τους για την αναμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ τις χαρακτήρισε εποικοδομητικές. Μόνο που τελικά στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου δεν πέρασε καμία.

Το κείμενο του Θανάση Καρτερού είναι το εξής :

Τι είναι και τι δεν είναι οι τάσεις...

Οι τάσεις δεν είναι φράξιες. Δεν έχουν ξεχωριστή πειθαρχία ούτε βέβαια δίνουν μάχες με λίστες και άλλα κόλπα στα όργανα για την κατάληψη θέσεων

Επειδή τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν κάποια ομαδικά κείμενα, και μας προέκυψε η ΡΕΝΕ, και επίσης η Ομπρέλα, πλάι στους 53, στους προεδρικούς, στους ενδιάμεσους κ.λπ., και άρχισαν πάλι τα ανυπόστατα δημοσιεύματα, είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε τι είναι και, κυρίως, τι δεν είναι οι τάσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Με βασική πηγή το τι λένε οι ίδιες για τον εαυτό τους.

Οι τάσεις είναι ομάδες ιδεών. Δεν είναι περίεργο να ομαδοποιηθούν οι ιδέες, όσο απείθαρχες κι αν είναι. Βρίσκονται κάποια στελέχη, ανταλλάσσουν σκέψεις, ανακαλύπτουν ότι τυχαίνει να έχουν περίπου τις ίδιες για τη στρατηγική, την τακτική, το κόμμα, την επικοινωνία, την ηγεσία. Ε, μετά είναι απλό. Από τη στιγμή που βρίσκονται και συμφωνούν, προχωρούν, όταν το κρίνουν επωφελές για το κόμμα και τη συλλογική του σκέψη, στη δημοσίευση των απόψεών τους. Για ενημέρωση, ζύμωση, συμμετοχή στην πάλη των ιδεών. Αυτό.

Οι τάσεις δεν είναι φράξιες. Δεν έχουν ξεχωριστή πειθαρχία ούτε βέβαια δίνουν μάχες με λίστες και άλλα κόλπα στα όργανα για την κατάληψη θέσεων. Συμμετέχουν τα μέλη τους ως μέλη του κόμματος στις διαδικασίες, χωρίς εκ των προτέρων αποφάσεις, δεσμεύσεις στήριξης των «δικών τους» ή συνεδριάσεις πριν από τις συνεδριάσεις των οργάνων. Όταν βρίσκονται, συζητούν μόνο για ιδέες. Δεν φαλκιδεύουν δηλαδή την εσωκομματική δημοκρατία δρώντας ως πειθαρχημένα υποσύνολα.

Οι τάσεις δεν στρέφονται η μια κατά της άλλης. Καλλιεργούν την αντιπαράθεση ιδεών και τη σύνθεση, όχι την αποσύνθεση. Οι επώνυμοι από την τάδε τάση είναι αλληλέγγυοι με τους επώνυμους της απέναντι τάσης. Η συντροφικότητα των μελών χαρακτηρίζει και τις σχέσεις των τάσεων. Κακιά κουβέντα δεν θα ακούσεις από τον ένα για τον άλλο. Και εννοείται ότι κανείς δεν διανοείται να ολισθήσει σε διαρροές για συντρόφους του της απέναντι τάσης σε εχθρικά ΜΜΕ. Άπαγε της βλασφημίας.

Οι τάσεις παρεμβαίνουν δημόσια παίρνοντας υπόψη τη συγκυρία και φροντίζοντας να μην δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο, ιδιαίτερα όταν είναι στριμωγμένος, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν σκορποχώρι. Θα έχετε προσέξει πως, όταν ο κόσμος καίγεται και έχει ανάγκη έναν συντεταγμένο ΣΥΡΙΖΑ, οι τάσεις σωπαίνουν. Επίσης στηρίζουν τον Τσίπρα. Όλες. Προσπαθώντας φυσικά να τον πείσουν να βελτιώσει κάποια πράγματα στην πολιτική, την επικοινωνία, το ύφος κ.λπ.

Αυτά περίπου υποστηρίζουν οι τάσεις για τον εαυτό τους. Και δεν έχουμε λόγο να μην τα πιστέψουμε. Τούτων δοθέντων, ας επιλέξει κάθε μέλος του κόμματος, εφόσον διαθέτει ιδέες, την τάση του. Αν πάλι δεν του ταιριάζει καμία, ας βρει μερικούς ομοϊδεάτες κι ας κάνουν μια δική τους. Διότι οι ιδέες χωρίς τάσεις είναι ορφανές...