Όταν ο Αυγενάκης «έδιωξε» από το γραφείο του το φερόμενο ως βιαστή της Μπεκατώρου, που φιλοδοξούσε να γίνει και πρόεδρος...
Την πόρτα της εξόδου από το γραφείου του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη είχε δει σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές ο φερόμενος ο δράστης της σεξουαλικής κακοποίησης της Σοφίας Μπεκατώρου.
Πριν από μερικούς μήνες, αξιοποιώντας την ιδιότητα του ως μέλος της ΝΔ, επιχείρησε να έρθει σε επικοινωνία μαζί του προκειμένου να κερδίσει την εύνοια του με σκοπό να μην αλλάξει το καθεστώς διοίκησης στην Ομοσπονδία της Ιστιοπλοΐας, στο όποιο συμμετείχε εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια μαζί με «άλλους» θεσμικούς παράγοντες και ας ήταν αυτοί από αντίπαλους πολιτικούς χώρους.
Σκοπός του ήταν να «ξεγελάσει» το αρμόδιο υπουργείο δια της «κομματικής οδού», φτάνοντας στο σημείο να πουλάει τη «δεξιά» του πολιτική τοποθέτηση ως πλεονέκτημα για την εξασφάλιση προνομιακής θέσης στην ομοσπονδία. Δηλαδή να είναι είτε ο ίδιος υποψήφιος για την προεδρία της, είτε να «μεσολαβήσει» υπέρ ενός άλλου προσώπου, συγκεκριμένα μιας γυναίκας που επίσης εδώ και δεκαετίες έλυνε και έδενα στο συγκριμενο χώρο.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Λ. Αυγενάκης όχι μόνο αρνήθηκε να εισέλθει στο «τρυπάκι» μιας τέτοιας προκλητικής συζήτησης μαζί του, αλλά του έδωσε να καταλάβει πως «αυτά που ήξερε με την παρέα του πρέπει να τα ξεχάσουν». Ακολουθώντας πιστά την εντολή του Κ. Μητσοτάκη για «αναρρύθμιση» της λειτουργίας όλων των αθλητικών ομοσπονδιών, κυρίως των κακόφημων που είχαν είχαν παραμείνει «ανεξέλεγκτες», εξήγησε στον φερόμενο ως «βιαστή» της Σ. Μπεκατώρου πως «δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο ίδιος να νομοθετήσει με γνώμονα τις εισηγήσεις των ‘’βολεμένων παραγόντων’’ χωρίς προηγουμένως να δώσει προτεραιότητα στους αθλητές».
Όπως και έκανε, αφού εξ αρχής πήρε το μέρος των αθλητών, καθώς σε σχέση με την Ιστιοπλοΐα, ο Λευτέρης Αυγενάκης ήταν με τους «αγωνιστές» του αθλήματος, όπως ο Ν. Κακλαμανάκης και όχι με τους «αμφιλεγόμενους» παράγοντες του χώρου.
Πριν από μερικούς μήνες, αξιοποιώντας την ιδιότητα του ως μέλος της ΝΔ, επιχείρησε να έρθει σε επικοινωνία μαζί του προκειμένου να κερδίσει την εύνοια του με σκοπό να μην αλλάξει το καθεστώς διοίκησης στην Ομοσπονδία της Ιστιοπλοΐας, στο όποιο συμμετείχε εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια μαζί με «άλλους» θεσμικούς παράγοντες και ας ήταν αυτοί από αντίπαλους πολιτικούς χώρους.
Σκοπός του ήταν να «ξεγελάσει» το αρμόδιο υπουργείο δια της «κομματικής οδού», φτάνοντας στο σημείο να πουλάει τη «δεξιά» του πολιτική τοποθέτηση ως πλεονέκτημα για την εξασφάλιση προνομιακής θέσης στην ομοσπονδία. Δηλαδή να είναι είτε ο ίδιος υποψήφιος για την προεδρία της, είτε να «μεσολαβήσει» υπέρ ενός άλλου προσώπου, συγκεκριμένα μιας γυναίκας που επίσης εδώ και δεκαετίες έλυνε και έδενα στο συγκριμενο χώρο.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Λ. Αυγενάκης όχι μόνο αρνήθηκε να εισέλθει στο «τρυπάκι» μιας τέτοιας προκλητικής συζήτησης μαζί του, αλλά του έδωσε να καταλάβει πως «αυτά που ήξερε με την παρέα του πρέπει να τα ξεχάσουν». Ακολουθώντας πιστά την εντολή του Κ. Μητσοτάκη για «αναρρύθμιση» της λειτουργίας όλων των αθλητικών ομοσπονδιών, κυρίως των κακόφημων που είχαν είχαν παραμείνει «ανεξέλεγκτες», εξήγησε στον φερόμενο ως «βιαστή» της Σ. Μπεκατώρου πως «δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο ίδιος να νομοθετήσει με γνώμονα τις εισηγήσεις των ‘’βολεμένων παραγόντων’’ χωρίς προηγουμένως να δώσει προτεραιότητα στους αθλητές».
Όπως και έκανε, αφού εξ αρχής πήρε το μέρος των αθλητών, καθώς σε σχέση με την Ιστιοπλοΐα, ο Λευτέρης Αυγενάκης ήταν με τους «αγωνιστές» του αθλήματος, όπως ο Ν. Κακλαμανάκης και όχι με τους «αμφιλεγόμενους» παράγοντες του χώρου.