Αύξηση και του εθνικού εναέριου χώρου στο Ιόνιο – Ποια «ιδιαιτερότητα» πρέπει να επιλυθεί το δυνατόν γρηγορότερα
Λεωνιδας Σ. Μπλαβερης
Η πρόσφατη επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης στο Ιόνιο πέλαγος από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια έχει ως αποτέλεσμα και την ταυτόχρονη επέκταση του Εθνικού Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) από τα 10 στα 12 ναυτικά μίλια, επίσης, όπως διευκρίνισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρος Παπαϊωάννου, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του parapolitika.gr.
«Από όσο γνωρίζω, γιατί δεν ξέρω όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες, ταυτίζεται η αιγιαλίτιδα ζώνη με τον εναέριο χώρο. Δηλαδή με την επέκταση θα είναι 12 μίλια και ο εναέριος χώρος» ήταν η επί λέξη απάντηση του Εκπροσώπου του ΥΠΕΞ στο ερώτημά μας αν «μετά την επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια, υπάρχει κάτι αντίστοιχο και με τον εναέριο χώρο στη συγκεκριμένη περιοχή, ο οποίος είναι ως γνωστόν στα 10 ναυτικά μίλια. Τώρα έχει γίνει και αυτός 12; Ή υπάρχει κάποια άλλη διαδικασία;».
Επομένως αυτό που υποστηρίζει – και ορθώς – εκπρόσωπος είναι το σωστό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να γίνει κάτι και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να μην είμαστε χώρα με δύο διαφορετικά εύρη αιγιαλίτιδος ζώνης (12 ν.μ. στο Ιόνιο και μέχρι το Ταίναρο και 6 ν.μ. σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα) και ΕΕΧ (12 ν.μ. στο Ιόνιο και μέχρι το Ταίναρο και 10 ν.μ. σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα).
Θυμίζουμε ότι όπως αναγράφεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών: «Η κυριαρχία της Ελλάδας στον αέρα ασκείται εντός 10 ν.μ. από τις ακτές της (δυνάμει του Διατάγματος της 6ης Σεπτεμβρίου 1931, σε συνδυασμό με τους νόμους 5017/1931, 230/1936 και 1815/1988). Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, επέλεξε να ασκεί κυριαρχία στον αέρα μέχρι το όριο των 10 ν.μ. των χωρικών της υδάτων που όρισε το 1931, όσον αφορά τα ζητήματα αεροπορίας και αστυνομεύσεως αυτής, ενώ στη θάλασσα επέλεξε να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ν.μ. (Ν. 230/1936 και Ν.Δ. 187/1973).
Η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνότατα οπλισμένα, τα οποία πραγματοποιούν και πτήσεις σε χαμηλό ύψος ακόμη και άνωθεν κατοικημένων νησιών. Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, πέραν της κατάφωρης παραβίασης της ελληνικής κυριαρχίας και του ως εκ τούτου ενδεχομένου πρόκλησης θερμού επεισοδίου, δημιουργεί κινδύνους και για την πολιτική αεροπορία.
Ο ισχυρισμός της Τουρκίας περί αντιθέσεως του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου προς το διεθνές δίκαιο είναι αβάσιμος για τους εξής λόγους:
α) δεδομένου ότι ο «δικαιούμενος το μείζον, δικαιούται και το έλασσον», η άσκηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο μέχρι τα 10 ν.μ. είναι απολύτως νόμιμη, αφού δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. που ορίζει το δίκαιο της θάλασσας ως ανώτατο όριο του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναέριου χώρου.
β) η Ελλάδα έχει προβεί στη γνωστοποίηση της ανωτέρω νομοθεσίας.
γ) η Τουρκία, από το 1931 και για πολλές δεκαετίες αποδεχόταν το εύρος των 10 ν.μ. του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου χωρίς ουδεμία διαμαρτυρία ή αμφισβήτηση, γεγονός που θεμελιώνει κατά το διεθνές δίκαιο σιωπηρή αποδοχή. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα εφαρμόσθηκε από το 1931 ομοιόμορφα, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία όσον αφορά στη νομική του βάση».
«Από όσο γνωρίζω, γιατί δεν ξέρω όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες, ταυτίζεται η αιγιαλίτιδα ζώνη με τον εναέριο χώρο. Δηλαδή με την επέκταση θα είναι 12 μίλια και ο εναέριος χώρος» ήταν η επί λέξη απάντηση του Εκπροσώπου του ΥΠΕΞ στο ερώτημά μας αν «μετά την επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια, υπάρχει κάτι αντίστοιχο και με τον εναέριο χώρο στη συγκεκριμένη περιοχή, ο οποίος είναι ως γνωστόν στα 10 ναυτικά μίλια. Τώρα έχει γίνει και αυτός 12; Ή υπάρχει κάποια άλλη διαδικασία;».
Επομένως αυτό που υποστηρίζει – και ορθώς – εκπρόσωπος είναι το σωστό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να γίνει κάτι και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να μην είμαστε χώρα με δύο διαφορετικά εύρη αιγιαλίτιδος ζώνης (12 ν.μ. στο Ιόνιο και μέχρι το Ταίναρο και 6 ν.μ. σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα) και ΕΕΧ (12 ν.μ. στο Ιόνιο και μέχρι το Ταίναρο και 10 ν.μ. σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα).
Θυμίζουμε ότι όπως αναγράφεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών: «Η κυριαρχία της Ελλάδας στον αέρα ασκείται εντός 10 ν.μ. από τις ακτές της (δυνάμει του Διατάγματος της 6ης Σεπτεμβρίου 1931, σε συνδυασμό με τους νόμους 5017/1931, 230/1936 και 1815/1988). Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, επέλεξε να ασκεί κυριαρχία στον αέρα μέχρι το όριο των 10 ν.μ. των χωρικών της υδάτων που όρισε το 1931, όσον αφορά τα ζητήματα αεροπορίας και αστυνομεύσεως αυτής, ενώ στη θάλασσα επέλεξε να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ν.μ. (Ν. 230/1936 και Ν.Δ. 187/1973).
Η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνότατα οπλισμένα, τα οποία πραγματοποιούν και πτήσεις σε χαμηλό ύψος ακόμη και άνωθεν κατοικημένων νησιών. Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, πέραν της κατάφωρης παραβίασης της ελληνικής κυριαρχίας και του ως εκ τούτου ενδεχομένου πρόκλησης θερμού επεισοδίου, δημιουργεί κινδύνους και για την πολιτική αεροπορία.
Ο ισχυρισμός της Τουρκίας περί αντιθέσεως του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου προς το διεθνές δίκαιο είναι αβάσιμος για τους εξής λόγους:
α) δεδομένου ότι ο «δικαιούμενος το μείζον, δικαιούται και το έλασσον», η άσκηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο μέχρι τα 10 ν.μ. είναι απολύτως νόμιμη, αφού δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. που ορίζει το δίκαιο της θάλασσας ως ανώτατο όριο του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναέριου χώρου.
β) η Ελλάδα έχει προβεί στη γνωστοποίηση της ανωτέρω νομοθεσίας.
γ) η Τουρκία, από το 1931 και για πολλές δεκαετίες αποδεχόταν το εύρος των 10 ν.μ. του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου χωρίς ουδεμία διαμαρτυρία ή αμφισβήτηση, γεγονός που θεμελιώνει κατά το διεθνές δίκαιο σιωπηρή αποδοχή. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα εφαρμόσθηκε από το 1931 ομοιόμορφα, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία όσον αφορά στη νομική του βάση».
