Για γέλια και για κλάματα μαζί είναι η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα στην άσκηση αντιπολίτευσης μέσω της διαρκούς στοχοποίησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εγκλωβισμένος σε λογικές τύπου Πολάκη, επιλέγει ρητορική παλαικομματικού τύπου, αδυνατώντας να δώσει σοβαρό στίγμα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού, γεγονός που τον κρατά στον πάτο των δημοσκοπήσεων.

Το νέο αφήγημα της Κουμουνδούρου επικεντρώνεται στα περί συνωστισμού που δήθεν σημειώθηκε στο γεύμα-αστραπή (και σε εξωτερικό χώρο) που παρέθεσε ο βουλευτής της ΝΔ στη Σάμο, Χριστόδουλος Στεφανάδης κατά την παραμονή του πρωθυπουργού στο νησί. Πρόκειται επί της ουσίας για τη νέα εκδοχή της επιχειρηματολογίας της Πάρνηθας, η οποία δεν σηματοδοτεί τίποτ’ άλλο, παρά την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στα γνώριμα για τον ίδιο μονοπάτια του λαϊκισμού, της ανευθυνότητας και της υποκρισίας. Ο άνθρωπος που πλέον υποκινεί επίσημα (με την συμμετοχή της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ) τα πολυπληθή συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας είτε για τα θέματα της Παιδείας, είτε για το νομοσχέδιο σχετικά με τις συγκεντρώσεις και επικροτούσε την δήθεν αντίσταση στα μέτρα κατά της πανδημίας στην τελευταία Επέτειο του Πολυτεχνείου, το παίζει τώρα θεματοφύλακας της κοινωνικής απόστασης. Είναι ο ίδιος που παρέχει πεισματικά και απέναντι στην πλειοψηφία του κόμματός του πολλές φορές, πολιτική κάλυψη στα καμώματα του Πολάκη, ο οποίος παρανομεί σε δημόσια θέα με τα τσιμπούσια που ανεβάζει στο Facebook και τα σουλάτσα του στα νοσοκομεία χωρίς μάσκα. Και φυσικά είναι εκείνος που μαζί με άλλους κορυφαίους του ΣΥΡΙΖΑ λοιδορεί συστηματικά τους επιστήμονες, κλείνοντας ξεκάθαρα το μάτι στο ακροατήριο των αρνητών.

Με τον τρόπο αυτό, επιδιώκει εναγωνίως να πετάξει την μπάλα στην εξέδερα για να μην σταθεί στην ουσία των κυβερνητικών πεπραγμένων. Κατά κοινή ομολογία, παρά τα όποια λάθη και παραλείψεις, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα των χειρισμών του Μαξίμου και των συναρμόδιων υπουργών. Εξάλλου, οι αριθμοί των μετρήσεων είναι αμείλικτοι για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το ποσοστό των Ελλήνων που θεωρεί ότι η κατάσταση στο υγειονομικό και οικονομικό μέτωπο θα ήταν καλύτερη αν βρίσκονταν στην εξουσία οι αγωνιούντες για την τύχη του Κουφοντίνα και την «ελεύθερη διακίνηση» κάθε είδους παρείσακτου μπαχαλάκη στα Πανεπιστήμια είναι σχεδόν μη υπολογίσιμο. Ακόμη πιο τραγικά για τον ίδιο τον Τσίπρα, είναι τα ποσοστά της κατά πρόσωπο σύγκρισης με τον Μητσοτάκη, με τη μεταξύ τους διαφορά να είναι χαώδης. Ποιος ξέρει; Αν αποφάσιζε να αλλάξει ρότα και να προχωρήσει σε μια αντιπολίτευση μακριά από τις κορώνες του φαιδρού Σφακιανού και της Τζάκρη , αλλά και το νεοαυριανισμό (τον όρο εμπνεύστηκε ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης) του Βαξεβάνη, τα πράγματα ίσως ήταν καλύτερα για την Κουμουνδούρου. Αλλά τι λέμε; Εδώ ο «μεγαλοεκδότης» της Αριστεράς τα έβαλε -προφανώς κατόπιν συνεννόησης με το σύστημα Τσίπρα- με τον Ξανθό, επειδή ο τελευταίος αρνείται να ακολουθήσει σε μια τόσο κομβική συγκυρία την γραμμή των παροξυσμών και της λασπολογίας.

Προφανώς, η μετριοπάθεια και η κανονική πολιτική δεν έχουν θέση στον σχεδιασμό του Στάλιν από τα Lidl. Βλέπετε ο Κυψελιώτης του Σουνίου με την αδυναμία στα πούρα και τα κότερα, έχει επιλέξει να ταυτίζεται με τους… ημιπιτσιρικάδες του Βούτση και την ξεπερασμένη προπαγάνδα του Καρτερού.

ΥΓ.1 Μήπως παρεξηγήθηκε επειδή το σπίτι του Στεφανάδη, όπως φάνηκε από την τηλεόραση ήταν πιο ταπεινό για τα νέα του γούστα;

ΥΓ2. Ο Μητσοτάκης την προηγούμενη εβδομάδα ήταν στην Θεσσαλία και αυτή σε Ικαρία και Σάμο. Αλήθεια, πόσες περιοδείες πραγματοποίησε ο Τσίπρας στην διάρκεια της πρωθυπουργίας του και μάλιστα στις περιόδους των ουκ ολίγων σοβαρών κρίσεων που σημάδεψαν την κυβέρνησή του; Στο Μάτι πήγε σαν τον κλέφτη, στην Μάνδρα…. ποτέ!