Πώς ο Μητσοτάκης «πέταξε» τον Όρμπαν από το ΕΛΚ – Το παρασκήνιο της εξόδου
Οι νίκες κατά του ουγγρικού λαϊκισμού και οι ηγετικές κινήσεις
Σταματης Ζαχαρος
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος (ΕΛΚ) να δείξει την έξοδο την περασµένη εβδοµάδα στους ευρωβουλευτές του κόµµατος του Β. Ορµπαν (Fidesz) από τις τάξεις του ήταν µια δοµική αλλαγή στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής «Κεντροδεξιάς», αλλά ταυτόχρονα η επιβεβαίωση της ορθότητας µιας απόφασης που είχε λάβει πολύ παλαιότερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν ανοιχτά είχε αποφασίσει να αντιπαρατεθεί µε τον Ούγγρο πρωθυπουργό.
Φρεσκοεκλεγµένος στην ηγεσία της Νέας ∆ηµοκρατίας, ο κ. Μητσοτάκης έδειξε από πολύ νωρίς τις προθέσεις του απέναντι στον Β. Ορµπαν.
Στη δεύτερη µόλις σύνοδο του ΕΛΚ, όπου συµµετείχε ως επικεφαλής της Νέας ∆ηµοκρατίας, τον Μάρτιο του 2016, ο σηµερινός πρωθυπουργός είχε ένα λεκτικό επεισόδιο µε τον Ούγγρο οµόλογό του.
Ο Ορµπαν είχε δηλώσει τότε ικανοποιηµένος διότι έκλεισαν τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να του επιτίθεται λέγοντας: «Πώς τολµάς να λες κάτι τέτοιο όταν αυτό οδήγησε σε ανθρωπιστική κρίση στη χώρα µου και σε ντροπή την Ευρώπη;».
Ηταν η αρχή µιας επίµονης προσπάθειας του κ. Μητσοτάκη να θέσει τα όρια στο ΕΛΚ.
Νέος τότε στην ηγεσία του κόµµατός της Ν.∆., χωρίς να έχει κερδίσει εκλογές στη χώρα του και µε τους περισσότερους ηγέτες που συµµετείχαν στο ΕΛΚ να τηρούν µια στάση αναµονής, ο κ. Μητσοτάκης έκανε µια πολύ συνειδητή πολιτική επιλογή. Είναι από αυτές τις επιλογές που διαµορφώνουν αποφασιστικά το προφίλ ενός πολιτικού.
Πρόσφατα, συνεργάτης του Ελληνα πρωθυπουργού µού παροµοίαζε αυτή την αποφασιστική κίνηση µε την αντίστοιχη που είχε κάνει στο θέµα της εκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της ∆ηµοκρατίας. Τότε είχε πάει κόντρα στη γραµµή της Ν.∆. Απόφαση για την οποία δικαιώθηκε πολιτικά.
Ξεκάθαρη στάση Μητσοτάκη απένατι σε Ορμπαν
Τον Μάρτιο του 2019, πριν ακόµη γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Κ. Μητσοτάκης έκανε ακόµα πιο ξεκάθαρη τη στάση του απέναντι στον Ορµπαν.
Με επιστολή που απέστειλε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος, Joseph Daul, ζήτησε την αναστολή της συµµετοχής του κόµµατος του Βίκτορ Ορµπαν στο ΕΛΚ, µε την αιτιολογία ότι παραβιάζει την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Στον εγχώριο δηµόσιο διάλογο, ωστόσο, η εικόνα ήταν αρκούντως διαφορετική. Αδιαφορώντας όλα αυτά τα χρόνια για την πραγµατική επιλογή του Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχανε ευκαιρία να τον παροµοιάζει µε τον Ορµπαν. Είχε φθάσει σε σηµείο κατάχρησης. Σταχυολογώντας τις πιο πρόσφατες επιθέσεις του, ο τέως πρωθυπουργός χαρακτήρισε τον Μητσοτάκη «Ορµπαν» µε αφορµή µια απεργία. «Ούτε ο Ορµπαν στην Ουγγαρία δεν θα το έγραφε καλύτερα» (Facebook, 2/10/2019). Τον ξαναείπε «Ορµπαν» µε αφορµή τους πρόσφυγες.
«Ορµπαν ο Μητσοτάκης, σχέδιό του η παραµονή προσφύγων και µεταναστών στην Ελλάδα» (Κοινοβούλιο, 5/3/2020). Τα ίδια και µε τη λίστα Πέτσα. «Ο Μητσοτάκης στήνει καθεστώς Ορµπαν µε τα 20 εκατ. στα ΜΜΕ» (Κοινοβούλιο, 30/4/2020). Με κάθε αφορµή ο Τσίπρας επιχειρούσε να ταυτίσει τον Ορµπαν µε τον Μητσοτάκη.
Στα... άκρα η κατάσταση
Ο Μητσοτάκης δεν πτοήθηκε. Συνέχισε τη σκληρή στάση του κατά των ιδεών και των πρακτικών του Ορµπαν και δεν έχανε ευκαιρία να αναδείξει την παράταιρη παρουσία του κόµµατος Fidesz στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος.
Τον Απρίλιο του 2020 έστειλε νέα επιστολή προς τον πρόεδρο του ΕΛΚ, ζητώντας την αποβολή του κόµµατος Fidesz από αυτό, µε αφορµή τον νόµο που ψήφισε η ουγγρική Βουλή και ο οποίος επέτρεψε στην κυβέρνηση της Ουγγαρίας να επεκτείνει επ’ αόριστον την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ επέτρεψε στον πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορµπαν, να κυβερνά µε διατάγµατα.
Η δυσαρέσκεια του Ελληνα πρωθυπουργού για τον Ορµπαν και τις αξίες που προβάλλει ήταν συνεχής, αλλά το καλοκαίρι του 2020 ξεκίνησε µια διαδικασία που θα έφθανε την κατάσταση στα άκρα και θα προσέλκυε στο «στρατόπεδο Μητσοτάκη» αρκετούς συµµάχους.
Ευρωβουλευτές από διαφορετικά κόµµατα και το ΕΛΚ (η Μαρία Σπυράκη από την Ελλάδα) προτείναν ένα ψήφισµα για τη σύνδεση της εφαρµογής του κράτους ∆ικαίου µε τη χρηµατοδότηση από τον Προϋπολογισµό, µε προφανή στόχο τον Ορµπαν. Πέρασε µε συντριπτική πλειοψηφία. Ο Ορµπαν απάντησε µε βέτο στον Προϋπολογισµό τον περασµένο Νοέµβριο. Για όσους παρακολουθούσαν στενά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ήταν η αρχή του τέλους για τον Ούγγρο πρωθυπουργό και ήδη διαφαινόταν µια νίκη του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος είχε επιµείνει εξαρχής.
Οι νίκες του κατά του ουγγρικού λαϊκισμού και οι ηγετικές κινήσεις
Με αφορμή τις εξελίξεις της περασµένης εβδοµάδας, οπότε το ΕΛΚ αποφάσισε την αποποµπή του Fidesz (οι ευρωβουλευτές του πρόλαβαν και αποχώρησαν, σε µια απέλπιδα προσπάθεια να δείξουν ότι έχουν τον έλεγχο των κινήσεων), ξεκίνησε σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες µια συζήτηση για το µέλλον του Λαϊκού Κόµµατος.
«Σε ό,τι αφορά τις αρχές και την ιδεολογία του ΕΛΚ, ο Μητσοτάκης αναδεικνύεται σε ηγετική φυσιογνωµία του χώρου», σχολίασε παράγοντας των Βρυξελλών. «Ξέρει πού πηγαίνει, ποιες είναι οι αρχές του και δεν διστάζει να πολεµήσει γι’ αυτές», συνέχισε η ίδια πηγή.
Την ίδια ώρα, µάλιστα, που διάφοροι άλλοι κεντροδεξιοί ηγέτες, συνεπαρµένοι από την απρόσµενη επιτυχία των εθνικιστών και των «ευρωσκεπτικιστών», νέρωναν το κρασί τους στην παρουσία και ανάµειξη των ιδεολογικών αρχών του ΕΛΚ, ο ίδιος ο Ορµπαν είχε αναγνωρίσει τον εχθρό του. Ανοιχτά είχε δηλώσει παλαιότερα σε σύνοδο του ΕΛΚ ότι «οι Ελληνες θέλουν να µε διώξουν επειδή δεν θέλω να πάρω πρόσφυγες».
Εχοντας επιτύχει σηµαντικές νίκες κατά του ορµπανικού λαϊκισµού, ο Μητσοτάκης δεν δίστασε να πάρει ακόµα µία απόφαση, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύµα αλλά και στους ισχυρούς της Ενωσης.
Ηδη από τις αρχές του έτους προκάλεσε µια συζήτηση για την αναγκαιότητα πιστοποιητικών εµβολιασµού. Η πρότασή του συνάντησε την άρνηση πολλών, µεταξύ των οποίων και της καγκελαρίου Αγκ. Μέρκελ. Επέµεινε στην πρόταση επισηµαίνοντας µάλιστα στις 25 Φεβρουαρίου ότι «αν δεν “τρέξει” η Ε.Ε., θα το κάνει κάποιος άλλος», θέση για την οποία δικαιώθηκε τελικά, καθώς Apple και Google έκαναν γνωστές τις προθέσεις τους λίγες ηµέρες αργότερα. Συνάντησε και δεύτερη άρνηση. Σήμερα, Τετάρτη (17/3) ωστόσο , όπως έγινε γνωστό, θα παρουσιαστεί µια πρόταση για το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό εµβολιασµού.
Ο Μητσοτάκης χτίζει μεθοδικά το πολιτικό του κεφάλαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Με τις κινήσεις αυτές, ο Μητσοτάκης χτίζει το πολιτικό του κεφάλαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεθοδικά, µε σχέδιο και βασιζόµενος στην καθαρότητα των απόψεων για τις οποίες µάχεται. ∆εν ξεσηκώνει τους πολίτες µε υποσχέσεις και συνθήµατα που µιλούν στο θυµικό τους. Ασχολείται µε διαδικαστικά θέµατα -για κάποιους βαρετά- ή στέκεται κόντρα στην κυρίαρχη άποψη. Υπ’ αυτή την έννοια, θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για να συνεχίσει την καριέρα του -αργότερα- στην Ευρώπη. Για τις αρχές και τις αξίες της οποίας, άλλωστε, µάχεται ακόµα και θηρία.
Ο ευρωπαίος Ντόναλντ Τραμπ
Ο Στιβ Μπάνον, μέντορας και πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, είχε χαρακτηρίσει τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας «Τραμπ πριν από τον Τραμπ».
Αλλωστε, ήταν εκείνος που πρώτος το 2015 είχε χτίσει έναν φράχτη στα νότια σύνορα της χώρας του για να προστατέψει την επικράτειά του από την εισβολή παράνομων μεταναστών.
Μάλιστα, είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να φτιάξει και δεύτερο φράχτη, το 2016. Ο Τραμπ προφανώς ζήλευε την ευχέρεια του Ορμπαν στη λήψη τέτοιων αποφάσεων.
Πολλές οι ομοιότητες
Οι ομοιότητες, όμως, δεν σταματούν στον φράχτη. Ηταν ο μόνος ηγέτης της Ε.Ε. που υποστήριξε ανοικτά την εκστρατεία του Τραμπ κατά τις εκλογές του 2016. Είχε χαρακτηριστικά δηλώσει τότε ότι ο Τραμπ και το Fidesz σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, που συμπυκνώνεται στη φράση: «Η Αμερική πρώτα».
Αλλωστε, σε ομιλία του ο Ορμπαν είχε πει: «Η Ουγγαρία πρώτα και μετά όλοι οι άλλοι». Εννοείται ότι ο Ορμπαν συχνά αποκαλεί fake news τις αναφορές των mainstream media που δεν τον βολεύουν.
Ο Ορμπαν φυσικά είναι πολύ παλαιότερος στην πολιτική από ό,τι ο τέως Αμερικανός πρόεδρος. Εγινε ευρύτερα γνωστός μετά την ομιλία του στην κηδεία του πρώην πρωθυπουργού Ιμρε Νάγκι, το 1989, ο οποίος εκτελέστηκε για την αντισοβιετική στάση του. Σε εκείνη την ομιλία, ο Ορμπαν απαίτησε ανοιχτά την αποχώρηση των Σοβιετικών από τη χώρα.
Είναι ο αρχηγός του κοινωνικά συντηρητικού κόμματος Fidesz, θέση την οποία διατηρεί από το 2006. Το Fidesz είναι δεξιό, εθνικό, συντηρητικό κόμμα, που ιδρύθηκε στις 30 Μαρτίου 1988. Προβάλλει ως βασικές του αξίες τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, τις αξίες του έθνους, την αξιοκρατία, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ενώ τάσσεται υπέρ της θανατικής ποινής. Προβάλλεται δε σταθερά ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα.
Φρεσκοεκλεγµένος στην ηγεσία της Νέας ∆ηµοκρατίας, ο κ. Μητσοτάκης έδειξε από πολύ νωρίς τις προθέσεις του απέναντι στον Β. Ορµπαν.
Στη δεύτερη µόλις σύνοδο του ΕΛΚ, όπου συµµετείχε ως επικεφαλής της Νέας ∆ηµοκρατίας, τον Μάρτιο του 2016, ο σηµερινός πρωθυπουργός είχε ένα λεκτικό επεισόδιο µε τον Ούγγρο οµόλογό του.
Ο Ορµπαν είχε δηλώσει τότε ικανοποιηµένος διότι έκλεισαν τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να του επιτίθεται λέγοντας: «Πώς τολµάς να λες κάτι τέτοιο όταν αυτό οδήγησε σε ανθρωπιστική κρίση στη χώρα µου και σε ντροπή την Ευρώπη;».
Ηταν η αρχή µιας επίµονης προσπάθειας του κ. Μητσοτάκη να θέσει τα όρια στο ΕΛΚ.
Νέος τότε στην ηγεσία του κόµµατός της Ν.∆., χωρίς να έχει κερδίσει εκλογές στη χώρα του και µε τους περισσότερους ηγέτες που συµµετείχαν στο ΕΛΚ να τηρούν µια στάση αναµονής, ο κ. Μητσοτάκης έκανε µια πολύ συνειδητή πολιτική επιλογή. Είναι από αυτές τις επιλογές που διαµορφώνουν αποφασιστικά το προφίλ ενός πολιτικού.
Πρόσφατα, συνεργάτης του Ελληνα πρωθυπουργού µού παροµοίαζε αυτή την αποφασιστική κίνηση µε την αντίστοιχη που είχε κάνει στο θέµα της εκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της ∆ηµοκρατίας. Τότε είχε πάει κόντρα στη γραµµή της Ν.∆. Απόφαση για την οποία δικαιώθηκε πολιτικά.
Ξεκάθαρη στάση Μητσοτάκη απένατι σε Ορμπαν
Τον Μάρτιο του 2019, πριν ακόµη γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Κ. Μητσοτάκης έκανε ακόµα πιο ξεκάθαρη τη στάση του απέναντι στον Ορµπαν.
Με επιστολή που απέστειλε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος, Joseph Daul, ζήτησε την αναστολή της συµµετοχής του κόµµατος του Βίκτορ Ορµπαν στο ΕΛΚ, µε την αιτιολογία ότι παραβιάζει την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Στον εγχώριο δηµόσιο διάλογο, ωστόσο, η εικόνα ήταν αρκούντως διαφορετική. Αδιαφορώντας όλα αυτά τα χρόνια για την πραγµατική επιλογή του Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχανε ευκαιρία να τον παροµοιάζει µε τον Ορµπαν. Είχε φθάσει σε σηµείο κατάχρησης. Σταχυολογώντας τις πιο πρόσφατες επιθέσεις του, ο τέως πρωθυπουργός χαρακτήρισε τον Μητσοτάκη «Ορµπαν» µε αφορµή µια απεργία. «Ούτε ο Ορµπαν στην Ουγγαρία δεν θα το έγραφε καλύτερα» (Facebook, 2/10/2019). Τον ξαναείπε «Ορµπαν» µε αφορµή τους πρόσφυγες.
«Ορµπαν ο Μητσοτάκης, σχέδιό του η παραµονή προσφύγων και µεταναστών στην Ελλάδα» (Κοινοβούλιο, 5/3/2020). Τα ίδια και µε τη λίστα Πέτσα. «Ο Μητσοτάκης στήνει καθεστώς Ορµπαν µε τα 20 εκατ. στα ΜΜΕ» (Κοινοβούλιο, 30/4/2020). Με κάθε αφορµή ο Τσίπρας επιχειρούσε να ταυτίσει τον Ορµπαν µε τον Μητσοτάκη.
Στα... άκρα η κατάσταση
Ο Μητσοτάκης δεν πτοήθηκε. Συνέχισε τη σκληρή στάση του κατά των ιδεών και των πρακτικών του Ορµπαν και δεν έχανε ευκαιρία να αναδείξει την παράταιρη παρουσία του κόµµατος Fidesz στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος.
Τον Απρίλιο του 2020 έστειλε νέα επιστολή προς τον πρόεδρο του ΕΛΚ, ζητώντας την αποβολή του κόµµατος Fidesz από αυτό, µε αφορµή τον νόµο που ψήφισε η ουγγρική Βουλή και ο οποίος επέτρεψε στην κυβέρνηση της Ουγγαρίας να επεκτείνει επ’ αόριστον την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ επέτρεψε στον πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορµπαν, να κυβερνά µε διατάγµατα.
Η δυσαρέσκεια του Ελληνα πρωθυπουργού για τον Ορµπαν και τις αξίες που προβάλλει ήταν συνεχής, αλλά το καλοκαίρι του 2020 ξεκίνησε µια διαδικασία που θα έφθανε την κατάσταση στα άκρα και θα προσέλκυε στο «στρατόπεδο Μητσοτάκη» αρκετούς συµµάχους.
Ευρωβουλευτές από διαφορετικά κόµµατα και το ΕΛΚ (η Μαρία Σπυράκη από την Ελλάδα) προτείναν ένα ψήφισµα για τη σύνδεση της εφαρµογής του κράτους ∆ικαίου µε τη χρηµατοδότηση από τον Προϋπολογισµό, µε προφανή στόχο τον Ορµπαν. Πέρασε µε συντριπτική πλειοψηφία. Ο Ορµπαν απάντησε µε βέτο στον Προϋπολογισµό τον περασµένο Νοέµβριο. Για όσους παρακολουθούσαν στενά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ήταν η αρχή του τέλους για τον Ούγγρο πρωθυπουργό και ήδη διαφαινόταν µια νίκη του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος είχε επιµείνει εξαρχής.
Οι νίκες του κατά του ουγγρικού λαϊκισμού και οι ηγετικές κινήσεις
Με αφορμή τις εξελίξεις της περασµένης εβδοµάδας, οπότε το ΕΛΚ αποφάσισε την αποποµπή του Fidesz (οι ευρωβουλευτές του πρόλαβαν και αποχώρησαν, σε µια απέλπιδα προσπάθεια να δείξουν ότι έχουν τον έλεγχο των κινήσεων), ξεκίνησε σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες µια συζήτηση για το µέλλον του Λαϊκού Κόµµατος.
«Σε ό,τι αφορά τις αρχές και την ιδεολογία του ΕΛΚ, ο Μητσοτάκης αναδεικνύεται σε ηγετική φυσιογνωµία του χώρου», σχολίασε παράγοντας των Βρυξελλών. «Ξέρει πού πηγαίνει, ποιες είναι οι αρχές του και δεν διστάζει να πολεµήσει γι’ αυτές», συνέχισε η ίδια πηγή.
Την ίδια ώρα, µάλιστα, που διάφοροι άλλοι κεντροδεξιοί ηγέτες, συνεπαρµένοι από την απρόσµενη επιτυχία των εθνικιστών και των «ευρωσκεπτικιστών», νέρωναν το κρασί τους στην παρουσία και ανάµειξη των ιδεολογικών αρχών του ΕΛΚ, ο ίδιος ο Ορµπαν είχε αναγνωρίσει τον εχθρό του. Ανοιχτά είχε δηλώσει παλαιότερα σε σύνοδο του ΕΛΚ ότι «οι Ελληνες θέλουν να µε διώξουν επειδή δεν θέλω να πάρω πρόσφυγες».
Εχοντας επιτύχει σηµαντικές νίκες κατά του ορµπανικού λαϊκισµού, ο Μητσοτάκης δεν δίστασε να πάρει ακόµα µία απόφαση, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύµα αλλά και στους ισχυρούς της Ενωσης.
Ηδη από τις αρχές του έτους προκάλεσε µια συζήτηση για την αναγκαιότητα πιστοποιητικών εµβολιασµού. Η πρότασή του συνάντησε την άρνηση πολλών, µεταξύ των οποίων και της καγκελαρίου Αγκ. Μέρκελ. Επέµεινε στην πρόταση επισηµαίνοντας µάλιστα στις 25 Φεβρουαρίου ότι «αν δεν “τρέξει” η Ε.Ε., θα το κάνει κάποιος άλλος», θέση για την οποία δικαιώθηκε τελικά, καθώς Apple και Google έκαναν γνωστές τις προθέσεις τους λίγες ηµέρες αργότερα. Συνάντησε και δεύτερη άρνηση. Σήμερα, Τετάρτη (17/3) ωστόσο , όπως έγινε γνωστό, θα παρουσιαστεί µια πρόταση για το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό εµβολιασµού.
Ο Μητσοτάκης χτίζει μεθοδικά το πολιτικό του κεφάλαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Με τις κινήσεις αυτές, ο Μητσοτάκης χτίζει το πολιτικό του κεφάλαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεθοδικά, µε σχέδιο και βασιζόµενος στην καθαρότητα των απόψεων για τις οποίες µάχεται. ∆εν ξεσηκώνει τους πολίτες µε υποσχέσεις και συνθήµατα που µιλούν στο θυµικό τους. Ασχολείται µε διαδικαστικά θέµατα -για κάποιους βαρετά- ή στέκεται κόντρα στην κυρίαρχη άποψη. Υπ’ αυτή την έννοια, θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για να συνεχίσει την καριέρα του -αργότερα- στην Ευρώπη. Για τις αρχές και τις αξίες της οποίας, άλλωστε, µάχεται ακόµα και θηρία.
Ο ευρωπαίος Ντόναλντ Τραμπ
Ο Στιβ Μπάνον, μέντορας και πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, είχε χαρακτηρίσει τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας «Τραμπ πριν από τον Τραμπ».
Αλλωστε, ήταν εκείνος που πρώτος το 2015 είχε χτίσει έναν φράχτη στα νότια σύνορα της χώρας του για να προστατέψει την επικράτειά του από την εισβολή παράνομων μεταναστών.
Μάλιστα, είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να φτιάξει και δεύτερο φράχτη, το 2016. Ο Τραμπ προφανώς ζήλευε την ευχέρεια του Ορμπαν στη λήψη τέτοιων αποφάσεων.
Πολλές οι ομοιότητες
Οι ομοιότητες, όμως, δεν σταματούν στον φράχτη. Ηταν ο μόνος ηγέτης της Ε.Ε. που υποστήριξε ανοικτά την εκστρατεία του Τραμπ κατά τις εκλογές του 2016. Είχε χαρακτηριστικά δηλώσει τότε ότι ο Τραμπ και το Fidesz σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, που συμπυκνώνεται στη φράση: «Η Αμερική πρώτα».
Αλλωστε, σε ομιλία του ο Ορμπαν είχε πει: «Η Ουγγαρία πρώτα και μετά όλοι οι άλλοι». Εννοείται ότι ο Ορμπαν συχνά αποκαλεί fake news τις αναφορές των mainstream media που δεν τον βολεύουν.
Ο Ορμπαν φυσικά είναι πολύ παλαιότερος στην πολιτική από ό,τι ο τέως Αμερικανός πρόεδρος. Εγινε ευρύτερα γνωστός μετά την ομιλία του στην κηδεία του πρώην πρωθυπουργού Ιμρε Νάγκι, το 1989, ο οποίος εκτελέστηκε για την αντισοβιετική στάση του. Σε εκείνη την ομιλία, ο Ορμπαν απαίτησε ανοιχτά την αποχώρηση των Σοβιετικών από τη χώρα.
Είναι ο αρχηγός του κοινωνικά συντηρητικού κόμματος Fidesz, θέση την οποία διατηρεί από το 2006. Το Fidesz είναι δεξιό, εθνικό, συντηρητικό κόμμα, που ιδρύθηκε στις 30 Μαρτίου 1988. Προβάλλει ως βασικές του αξίες τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, τις αξίες του έθνους, την αξιοκρατία, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ενώ τάσσεται υπέρ της θανατικής ποινής. Προβάλλεται δε σταθερά ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα.
