Τον εργασιακό χάρτη έρχεται να αλλάξει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας καθώς περιέχει σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο ατομικό και συλλογικό εργατικό δίκαιο, το ασφαλιστικό, όπως επίσης και στον συνδικαλιστικό νόμο, αλλά και στο μείζων ζήτημα του κατώτατου μισθού.

Στο νομοσχέδιο αντιδρά σφόδρα ήδη η αντιπολίτευση, πριν καν ξεκινήσει η επεξεργασία του στη Βουλή και αναμένεται η αντιπαράθεση να κορυφωθεί στην Ολομέλεια κατά την συζήτηση του.

Στο σχέδιο νόμου που βρίσκεται στην τελική του επεξεργασία από τον Κωστή Χατζηδάκη, θα περιλαμβάνεται μία εκ βάθρων αναμόρφωση του πλαισίου του 1982 για τη συνδικαλιστική δράση των σωματείων και αλλαγές τόσο την υπερεργασία όσο και σε άλλα ζητήματα, όπως παραδείγματος χάριν η ψηφιακή κάρτα εργασίας, με την οποία θα υπολογίζεται ο χρόνος εργασίας έτσι ώστε να εντοπίζονται τυχόν υπερωρίες, οι οποίες είτε θα πληρώνονται είτε θα καλύπτονται με χορήγηση άδειας μέσα στο εξάμηνο.

Στο εργασιακό θα υπάρχουν ρυθμίσεις για την άδεια των πατέρων, την αναμόρφωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, καθώς και την επιχορήγηση της άδειας ανατροφής τέκνων, στο πλαίσιο της οποίας οι πατέρες θα δικαιούνται επιπλέον δέκα ημέρες.

Εκτός από την ψηφιακή κάρτα εργασίας στον πυρήνα του προωθούμενου νομοσχεδίου θεσμοθετείται το «Εργάνη ΙΙ», ενώ ανοικτό «μέτωπο» για την ηγεσία του Εργασίας είναι και ο κατώτατος μισθός. Μετά από τρεις διαδοχικές αναβολές λόγω της πανδημίας, η διαδικασία αναπροσαρμογής αναμένεται να ξεκινήσει το τελευταίο 10ήμερο του Μαρτίου και να ολοκληρωθεί το δεύτερο 15ήμερο του Ιουλίου, όταν ο υπουργός Εργασίας θα πρέπει να εισηγηθεί τον νέο κατώτατο μισθό στο υπουργικό συμβούλιο.

Σύμφωνα με τον νόμο το ύψος του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών.