Για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, που αυτές τις ημέρες συζητείται σε κλίμα έντασης στη Βουλή, μιλά στο parapolitika.gr η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική, την Οικογένεια και την Ισότητα των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα.

Όπως τονίζει η υφυπουργός, το νομοσχέδιο αυτό, παρά την δριμεία κριτική που έχει δεχθεί από την αντιπολίτευση, περιλαμβάνει μία σειρά ευεργετικών διατάξεων για τους εργαζόμενους, και ιδίως για τις πιο ευάλωτες ομάδες εργαζομένων, που είναι οι γυναίκες και οι νέοι. Σε ό,τι αφορά το 8ωρο, το οποίο αποτελεί και τον βασικότερο πυρήνα των αντιδράσεων, η κα Συρεγγέλα ξεκαθαρίζει πως τα μέτρα που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν το καταργούν, αλλά αντίθετα το θωρακίζουν.

Νέο εργασιακό νομοσχέδιο. Πρόκειται αναμφισβήτητα για το θέμα των ημερών. Όχι μόνο στον πολιτικό διάλογο, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας. Είναι παρόν σε κάθε κουβέντα αυτές τις ημέρες. Πιστεύετε πως υπάρχει δόση αλήθειας σε όσα σας καταλογίζει η αντιπολίτευση;
Θα μπορούσα να καταλάβω και να δικαιολογήσω οποιαδήποτε κριτική. Κάθε κριτική εξάλλου είναι όχι μόνο καλοδεχούμενη, αλλά και επιθυμητή σε μία δημοκρατική διαδικασία. Αλλά άλλο πράγμα η γόνιμη κριτική και άλλο πράγμα η πολιτική και επικοινωνιακή εκμετάλλευση μίας προσπάθειας που μόνο προς το συμφέρον των εργαζομένων και της οικογένειας είναι. Ακούμε όλες αυτές τις εβδομάδες να κατηγορούν την κυβέρνηση για δήθεν προώθηση αντεργατικών μέτρων και διατάξεων που θα οδηγήσουν σε «εργασιακές γαλέρες» και σε «εργασιακό μεσαίωνα». Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημά σας είναι όχι. Δεν υπάρχει δόση αλήθειας. Και αυτό είναι κάτι που δεν αποτελεί προσωπική άποψη, αλλά συνάγεται από τις ίδιες διατάξεις του νομοσχεδίου.

Το σύνολο της αντιπολίτευσης σας κατηγορεί ωστόσο πως το νομοσχέδιο που φέρατε στη Βουλή καταλύει εργατικά κεκτημένα δεκαετιών, μεταξύ των οποίων είναι το 8ωρο και η πληρωμή της υπερωριακής εργασίας.

Οι αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, στην καλύτερη περίπτωση, είναι ανακόλουθες με τα άρθρα του νομοσχεδίου. Στην χειρότερη, πολιτικά υστερόβουλες. Διαφορετικά δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να διατείνεται πως ένα κράτος της ΕΕ θα μπορούσε να καταργήσει την 8ωρη εργασία. Πέρα από τις σαφείς προβλέψεις στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, οποιοσδήποτε έχει μπει στον κόπο να διαβάσει το άρθρο 55 του νομοσχεδίου θα καταλάβαινε πως όχι μόνο δεν καταργείται το 8ωρο, αλλά αντίθετα, με εργαλεία όπως η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, θωρακίζεται περαιτέρω. Θωρακίζουμε λοιπόν το 8ωρο αλλά ταυτόχρονα βάζουμε και κανόνες στην αγορά εργασίας. Κανόνες απαραίτητους για την αντιμετώπιση της μαύρης αγοράς εργασίας και τις αδήλωτες υπερωρίες.

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο «μύθευμα» σχετικά με το ότι οι υπερωρίες εφεξής θα πληρώνονται με ρεπό...ακόμη και ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να καταλάβει αυτό το απλό που λέμε. Ότι δηλαδή άλλο οι υπερωρίες που διατηρούνται -και αυξάνονται- και άλλο η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δεν αυξάνουμε τον συνολικό χρόνο απασχόλησης του εργαζομένου. Αντίθετα, ερχόμαστε να δώσουμε μία επιπλέον δυνατότητα σε αυτόν: αν επιθυμεί να δουλεύει λίγο παραπάνω πχ. από Δευτέρα έως Πέμπτη και να πληρώνεται και να κάθεται τις Παρασκευές. Πρόκειται δηλαδή για μία επιπλέον επιλογή. Άλλο επιλογή, άλλο υποχρέωση.

Σας έχουμε ακούσει και από το βήμα της Βουλής να λέτε πως το εργασιακό νομοσχέδιο στηρίζει την οικογένεια και συνδέεται και με τον σχεδιασμό για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Με ποιον τρόπο θα γίνει κάτι τέτοιο εφικτό;

Στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο υπάρχει μία σειρά μέτρων που βρίσκονται προς αυτήν την κατεύθυνση. Μπορεί να έχει γίνει προσπάθεια να υποβαθμιστεί η αξία και η σημασία τους, αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή. Με το νομοσχέδιο θεσπίζονται νέες άδειες για γονείς και φροντιστές, όπως η άδεια 14 ημερών για τους νέους πατέρες, αλλά και η επιδοτούμενη από τον ΟΑΕΔ γονική άδεια και για τους δύο γονείς. Στο ίδιο κείμενο υπάρχουν επίσης διατάξεις που απαγορεύουν τις απολύσεις για όσους κάνουν χρήση των ευεργετικών αυτών διατάξεων, αλλά και διατάξεις που προλαμβάνουν και αντιμετωπίζουν φαινόμενα βίας και παρενόχλησης στην εργασία. Αν αυτά, όπως και η δυνατότητα εφαρμογής του συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας ύστερα από αίτημα του εργαζομένου, δεν είναι ευεργετικές διατάξεις, τότε δεν ξέρω αν η αντιπολίτευση ορίζει με τον ίδιο τρόπο την λέξη «ευεργετικός».