Όταν ο Αλ. Τσίπρας προχωρούσε στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος, νομοθετώντας την απλή αναλογική, δεν υπολόγισε τις καταστροφικές παρενέργειες που θα προκύψουν για τη συνοχή του κόμματός του από μια τέτοια πολιτική απόφαση. Και αν ακόμα με τον τρόπο αυτό ήθελε να στήσει την τέλεια θεσμική παγίδα στην επελαύνουσα προς την εξουσία Ν.Δ., ώστε η διακυβέρνησή της να έχει χαρακτήρα «δεξιάς παρένθεσης», ο κίνδυνος να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ θύμα του νομοθετικού δημιουργήματός του είναι ορατός και αποτυπώνεται περίτρανα στον χάρτη των διασπαστικών κινήσεων και αποσκιρτήσεων που καταγράφονται στον χώρο της ευρύτερης ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ετερόκλητου προοδευτικού μετώπου.

 Προοδευτική ανασυγκρότηση και απλή αναλογική

Την ώρα που το εκλογικό - πολιτικό αφήγημα του Αλ. Τσίπρα επικεντρώνεται στην ανάγκη σχηματισμού μιας προοδευτικής διακυβέρνησης που μπορεί να προκύψει μέσα από την κάλπη της απλής αναλογικής, οι αντιδράσεις από τους ιδεολογικά «όμορους» χώρους, είτε πρόκειται για κόμματα είτε για αριστερές κινήσεις και οικολογικά κινήματα της λεγόμενης «πληθυντικής Αριστεράς», δεν φαίνεται να έχουν θετικό αποτέλεσμα στη βάση ενδυνάμωσης του συγκεκριμένου σεναρίου. Δηλαδή της ανάπτυξης μιας πολιτικής κινητικότητας ή προεκλογικής συσπείρωσης επάνω στον προοδευτικό κυβερνητικό στόχο που θέτει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις και προσκλήσεις του Αλ. Τσίπρα. Αντιθέτως, το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής εκ νέου τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν συγκινεί, ούτε γοητεύει, γεγονός που έχει θορυβήσει τον Αλ. Τσίπρα.

 Η αφύπνιση

Ο ίδιος αρχίζει πλέον να αντιλαμβάνεται πως οι δυσκολίες της απλής αναλογικής μπορεί να τον φέρουν αντιμέτωπο με νέες διαιρέσεις εντός του κόμματός του, με «αποσκιρτήσεις» στελεχών του αριστερού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και από την ομάδα των «53+», καθώς και «συμμαχικές» απώλειες, όπως του «Πράττω» του Ν. Κοτζιά ή των Οικολόγων Πράσινων, που την τετραετία 2015-2019 λειτούργησαν ως «πολιτικοί πολλαπλασιαστές» του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχοντας στη διακυβέρνηση της χώρας.

 Βάσιμες υποψίες

 Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο Αλ. Τσίπρας έχει βάσιμες υποψίες, που τις μοιράζεται με τον στενό του κύκλο, πως η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει της κάλπης της απλής αναλογικής μπορεί να μην εκδηλωθεί με οργανωμένο τρόπο -όπως συνέβη στο παρελθόν με την αποχώρηση των δυνάμεων της Αριστερής Πρωτοβουλίας του Π. Λαφαζάνη ή της Πλεύσης Ελευθερίας της πρώην προέδρου της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου- αλλά με την «υπονομευτική καθοδήγηση» των αριστερών ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως από την ομάδα των «53+», σε πιο ριζοσπαστικά σχήματα που θα δοκιμάσουν την είσοδό τους στη Βουλή με το ευνοϊκό σύστημα της απλής αναλογικής. Το «να τον αφήσουμε να ξαναχάσει τις εθνικές εκλογές, μήπως και παραιτηθεί» είναι η δεσπόζουσα άποψη στους κόλπους της ομάδας των «53+», που σε συνεργασία και με την ιστορική τρόικα της Κουμουνδούρου, δηλαδή Σκουρλέτη - Φίλη - Βούτση, θέλει να εμφανιστεί ως «εκλογικό ατύχημα» η συζήτηση για αποχώρηση του Αλ. Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάγκη ενός διάδοχου σχήματος που θα μπορεί να «συσπειρώσει» όλες τις αριστερές δυνάμεις, ακόμα και αυτές που στην κάλπη της απλής αναλογικής θα έχουν δοκιμάσει αυτόνομα (ανεξάρτητα και χωριστά) την είσοδό τους στη Βουλή.

  Θύμα ο ίδιος

Η αρχική επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ για αποδυνάμωση της Κεντροδεξιάς μέσα από τον κατακερματισμό της σε νέα κόμματα με εθνικιστικό ή πατριωτικό στίγμα, ώστε να μην μπορεί ο Κ. Μητσοτάκης να πετύχει αυτοδυναμία, δεν επαληθεύεται. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως πολιτικές κινήσεις εκ δεξιών της Ν.Δ., που εσχάτως επιχειρούν να «μπολιαστούν» ακόμα και με το «αντιεμβολιαστικό» κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, δύσκολα στερούν ψήφους από τη «γαλάζια» παράταξη. Αντιθέτως, το πρόβλημα εντοπίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ και έτσι εξηγείται το «ελεύθερο» που δίνει ο Αλ. Τσίπρας σε στελέχη του κόμματός του να τηρούν μια αμφίσημη στάση ή επιφυλάξεις στο θέμα των εμβολίων, καθώς διαπιστώνει ότι υφίσταται μεγαλύτερη εκλογική αιμορραγία από τη Ν.Δ. όσο στο μέτωπο της πανδημίας υιοθετεί τη γραμμή της κυβέρνησης. Από την άλλη, ο Αλ. Τσίπρας βλέπει πως η κινητικότητα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, της οικολογίας και της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αντί να εξελίσσεται σε ένα «αντιδεξιό» ή «αντιμητσοτακικό» μέτωπο, υπό την πολιτική καθοδήγησή του, εγκυμονεί, λόγω της απλής αναλογικής, νέα σχήματα που θα «προσβάλουν» εκλογικά την πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του ιδίου στο σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης.

 Η απαγκίστρωση και οι εφεδρείες

Οι εφεδρείες που είχε στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ κινούνται στη γραμμή της «απαγκίστρωσης» από το άρμα της Κουμουνδούρου, θεωρώντας ότι, με την αυτόνομη κάθοδό τους στις εθνικές εκλογές με την κάλπη της απλής αναλογικής, μπορεί να κατακτήσουν την είσοδό τους στη Βουλή και στην περίπτωση επαναληπτικών εκλογών να «διαπραγματευτούν» με όρους ρυθμιστικού παράγοντα την παρουσία τους στα δεδομένα ενός «προοδευτικού μετώπου». Και όχι κατ’ ανάγκην με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον ο τελευταίος θα έχει ηττηθεί εκ νέου από τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη. Δηλαδή, σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών, να μην αρνηθούν μια ενιαία εκλογική στάση απέναντι στη Ν.Δ. με τη συμμαχική επικύρωση μιας τέτοιας προοπτικής, αλλά να θέσουν όρους σε βάρος του Αλ. Τσίπρα.

 Η στάση της Φώφης

Ακόμα και η Φ. Γεννηματά από το ΚΙΝ.ΑΛ. ήδη έχει διαμηνύσει πως η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συζητηθεί εφόσον στην ηγεσία της Κουμουνδούρου είναι άλλο πρόσωπο και όχι ο Αλ. Τσίπρας. Με βάση τα παραπάνω, η επόμενη ημέρα των εθνικών εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής θα αλλάξει σημαντικά τον χάρτη των συσχετισμών στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά και στους κόλπους της Αριστεράς.


Ο Αλ. Τσίπρας θα πρέπει να δώσει σκληρή μάχη, αν ηττηθεί από τον Κ. Μητσοτάκη, για να μην υποχρεωθεί σε παραίτηση από την προεδρία του κόμματος, ή να προβεί σε ενέργειες που θα τον ευνοήσουν να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι, αλλάζοντας σε εσωτερικό επίπεδο το μοντέλο διοίκησης του κόμματος, ορίζοντας είτε αντιπρόεδρο στη διοίκηση της Κουμουνδούρου είτε συλλογική ηγεσία ικανή να συνομιλεί με όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις του «προοδευτικού μετώπου», ώστε εν όψει των επαναληπτικών εκλογών με ενισχυμένη αναλογική να «επανενωθούν» απέναντι στην Κεντροδεξιά του Κ. Μητσοτάκη.

 Πηγή: Εφημερίδα Παραπολιτικά