Η κωλοτούμπα Τσίπρα με την ελληνογαλλική συμφωνία - Γιατί έκανε στροφή 180 μοιρών ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης είχαν εκφράσει πολλές και σοβαρές αντιρρήσεις για το εάν θα έπρεπε να συνταχθεί η Κουμουνδούρου με το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα
Ελενη Καλογεροπουλου
Η αλλαγή στάσης του ΣΥΡΙΖΑ στο θέµα της ελληνογαλλικής συµφωνίας -από κατ’ αρχήν θετική, τελικά την καταψήφισε- έχει να κάνει κυρίως µε τα δηµοσκοπικά ευρήµατα που αφορούν το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και λιγότερο µε τις διαφωνίες που καταγράφηκαν στα Αρθρα 2 και 18ι.
Οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας χρειάστηκε λιγότερο από 24 ώρες για να αλλάξει άποψη για τη συµφωνία, καθώς οι επικοινωνιολόγοι της Κουµουνδούρου εµφανίστηκαν επιφυλακτικοί για το πολιτικό µήνυµα που θα θα έστελνε το «ναι» του ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική βάση.
Οι ειδικοί αλλά και τα στελέχη που ασχολούνται και αναλύουν τις δηµοσκοπήσεις όλων των εταιρειών που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει από τη δηµοσκοπική φθορά της κυβέρνησης, καθώς εµφανίζεται στους ψηφοφόρους να έχει σε πολλά θέµατα τις ίδιες απόψεις και αντιλήψεις µε τη Νέα Δημοκρατία.
Υποστηρίζουν, δηλαδή, ότι η λογική «όλοι ίδιοι είναι και όλοι τα ίδια θα έκαναν» έχει περάσει στους Ελληνες ψηφοφόρους, µε αποτέλεσµα να µη βλέπουν την ελπίδα για καλυτέρευση της ζωής τους σε άλλο κόµµα, και δη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Φέρνουν, µάλιστα, ως παράδειγµα τη στάση του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης σε όλα τα ζητήµατα που απασχόλησαν την κοινωνική ζωή του τόπου το τελευταίο διάστηµα.
Το γεγονός, για παράδειγµα, ότι στο θέµα του κοροναϊού ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανίστηκε να κρατά χαµηλούς τόνους, θεωρώντας ότι δεν µπορεί να επικρίνει την κυβέρνηση για τους χειρισµούς της πανδηµίας, έστειλε µήνυµα στους ψηφοφόρους ότι και το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µε τον ίδιο τρόπο θα διαχειριζόταν το µεγάλο αυτό πανδηµικό γεγονός.
Έχοντας ακόµη ως πολιτικό «βαρίδι» τη διαχείριση στη φωτιά στο Μάτι, τα στελέχη της Κουµουνδούρου κράτησαν χαµηλούς τόνους και στα θέµατα προστασίας του πολίτη, τη στιγµή που κάποιοι ισχυρίζονται ότι θα µπορούσαν να έχουν ανεβάσει τους τόνους ακόµα περισσότερο.
Εάν, λοιπόν, και στο θέµα των εξοπλισµών ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανιζόταν να συναινεί στην απόφαση της κυβέρνησης, τότε τα πράγµατα θα γίνονταν ακόµα πιο προβληµατικά, δεδοµένου ότι θα κατέρρεαν όλες οι «διαχωριστικές γραµµές» που επιδιώκουν να βάλουν τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.
Την ίδια στιγµή, το «όχι» στη συµφωνία συσπειρώνει την Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, αρχικά, πολλά στελέχη της εσωκοµµατικής αντιπολίτευσης είχαν εκφράσει πολλές και σοβαρές αντιρρήσεις για το εάν θα έπρεπε να συνταχθεί το κόµµα τους µε αυτό το εξοπλιστικό πρόγραµµα.
Στην πρώτη συζήτηση που είχε γίνει, στελέχη όπως ο Νίκος Βούτσης, ο Θοδωρής ∆ρίτσας, ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Μπίστης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος είχαν εκφράσει τον σκεπτικισµό τους για το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να πει «ναι» σε ένα τόσο ακριβό πρόγραµµα.
Αλλάζοντας θέση, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να συσπειρώσει την ηγετική του οµάδα, στέλνοντας παράλληλα ένα µήνυµα στην κοινωνία ότι το κόµµα του διαφωνεί, καθώς η χώρα θα βρεθεί να πληρώνει ακριβές φρεγάτες τη στιγµή που οι Ελληνες πολίτες αναµένεται να βρεθούν µπροστά σε ένα σαρωτικό κύµα ακρίβειας.
Επίσηµα, πάντως, τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης υποστήριξαν ότι έπειτα από µια πιο λεπτοµερή ανάγνωση είδαν πως µε το Αρθρο 2 µένουν εκτός αµυντικής συµφωνίας οι θαλάσσιες οικονοµικές ζώνες που ορίζονται από το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, ενώ µε το Άρθρο 18ι ανοίγει θέµα για αποστολή Ελλήνων στρατιωτών σε εµπόλεµες περιοχές όπως το Σαχέλ.
Για το Αρθρο 2 τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ανέφεραν ότι «θα αρκούσε µια ρηµατική διακοίνωση από τη γαλλική πλευρά που να καλύπτει το παραπάνω κενό, ώστε να άρουµε την ένστασή µας».
Σε ό,τι αφορά το θέµα του Σαχέλ, πέρα από τον κίνδυνο που εµπεριέχει η αποστολή ελληνικών στρατευµάτων στις περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής όπου δρουν η Αλ Κάιντα και οι τζιχαντιστές, στην πραγµατικότητα θα αλλάξει και το δόγµα µε το οποίο αντιµετωπίζει η χώρα µας τον αραβικό κόσµο.
Ένα δόγµα που ξεκίνησε επί Ανδρέα Παπανδρέου και το ακολούθησαν όλες οι µετέπειτα κυβερνήσεις. Και, όπως αποδείχθηκε -κατά τη γνώµη τους- εκ του αποτελέσµατος, αυτή η στρατηγική στάθηκε πολλές φορές σωτήρια για την Ελλάδα.
Το γεγονός, ακόµα, ότι τα δύο αυτά άρθρα καταγράφονται στην αµυντική συµφωνία ως ρήτρες θα δέσµευε και τις επόµενες κυβερνήσεις, γεγονός που δεν επιθυµεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας χρειάστηκε λιγότερο από 24 ώρες για να αλλάξει άποψη για τη συµφωνία, καθώς οι επικοινωνιολόγοι της Κουµουνδούρου εµφανίστηκαν επιφυλακτικοί για το πολιτικό µήνυµα που θα θα έστελνε το «ναι» του ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική βάση.
Οι ειδικοί αλλά και τα στελέχη που ασχολούνται και αναλύουν τις δηµοσκοπήσεις όλων των εταιρειών που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει από τη δηµοσκοπική φθορά της κυβέρνησης, καθώς εµφανίζεται στους ψηφοφόρους να έχει σε πολλά θέµατα τις ίδιες απόψεις και αντιλήψεις µε τη Νέα Δημοκρατία.
Υποστηρίζουν, δηλαδή, ότι η λογική «όλοι ίδιοι είναι και όλοι τα ίδια θα έκαναν» έχει περάσει στους Ελληνες ψηφοφόρους, µε αποτέλεσµα να µη βλέπουν την ελπίδα για καλυτέρευση της ζωής τους σε άλλο κόµµα, και δη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Φέρνουν, µάλιστα, ως παράδειγµα τη στάση του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης σε όλα τα ζητήµατα που απασχόλησαν την κοινωνική ζωή του τόπου το τελευταίο διάστηµα.
Το γεγονός, για παράδειγµα, ότι στο θέµα του κοροναϊού ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανίστηκε να κρατά χαµηλούς τόνους, θεωρώντας ότι δεν µπορεί να επικρίνει την κυβέρνηση για τους χειρισµούς της πανδηµίας, έστειλε µήνυµα στους ψηφοφόρους ότι και το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µε τον ίδιο τρόπο θα διαχειριζόταν το µεγάλο αυτό πανδηµικό γεγονός.
Έχοντας ακόµη ως πολιτικό «βαρίδι» τη διαχείριση στη φωτιά στο Μάτι, τα στελέχη της Κουµουνδούρου κράτησαν χαµηλούς τόνους και στα θέµατα προστασίας του πολίτη, τη στιγµή που κάποιοι ισχυρίζονται ότι θα µπορούσαν να έχουν ανεβάσει τους τόνους ακόµα περισσότερο.
Εάν, λοιπόν, και στο θέµα των εξοπλισµών ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανιζόταν να συναινεί στην απόφαση της κυβέρνησης, τότε τα πράγµατα θα γίνονταν ακόµα πιο προβληµατικά, δεδοµένου ότι θα κατέρρεαν όλες οι «διαχωριστικές γραµµές» που επιδιώκουν να βάλουν τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.
Την ίδια στιγµή, το «όχι» στη συµφωνία συσπειρώνει την Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, αρχικά, πολλά στελέχη της εσωκοµµατικής αντιπολίτευσης είχαν εκφράσει πολλές και σοβαρές αντιρρήσεις για το εάν θα έπρεπε να συνταχθεί το κόµµα τους µε αυτό το εξοπλιστικό πρόγραµµα.
Στην πρώτη συζήτηση που είχε γίνει, στελέχη όπως ο Νίκος Βούτσης, ο Θοδωρής ∆ρίτσας, ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Μπίστης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος είχαν εκφράσει τον σκεπτικισµό τους για το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να πει «ναι» σε ένα τόσο ακριβό πρόγραµµα.
Αλλάζοντας θέση, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να συσπειρώσει την ηγετική του οµάδα, στέλνοντας παράλληλα ένα µήνυµα στην κοινωνία ότι το κόµµα του διαφωνεί, καθώς η χώρα θα βρεθεί να πληρώνει ακριβές φρεγάτες τη στιγµή που οι Ελληνες πολίτες αναµένεται να βρεθούν µπροστά σε ένα σαρωτικό κύµα ακρίβειας.
Το παράδοξο που παρατηρούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ
Όπως επισηµαίνουν, µάλιστα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν υπήρχε αυτή η αλλαγή στάσης, θα ήταν τουλάχιστον παράδοξο το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης να επικρίνει την κυβέρνηση για ανικανότητα να αντιµετωπίσει τις αυξήσεις στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης και, από την άλλη, να έχει υπερψηφίσει το εξοπλιστικό πρόγραµµα.Επίσηµα, πάντως, τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης υποστήριξαν ότι έπειτα από µια πιο λεπτοµερή ανάγνωση είδαν πως µε το Αρθρο 2 µένουν εκτός αµυντικής συµφωνίας οι θαλάσσιες οικονοµικές ζώνες που ορίζονται από το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, ενώ µε το Άρθρο 18ι ανοίγει θέµα για αποστολή Ελλήνων στρατιωτών σε εµπόλεµες περιοχές όπως το Σαχέλ.
Για το Αρθρο 2 τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ανέφεραν ότι «θα αρκούσε µια ρηµατική διακοίνωση από τη γαλλική πλευρά που να καλύπτει το παραπάνω κενό, ώστε να άρουµε την ένστασή µας».
Σε ό,τι αφορά το θέµα του Σαχέλ, πέρα από τον κίνδυνο που εµπεριέχει η αποστολή ελληνικών στρατευµάτων στις περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής όπου δρουν η Αλ Κάιντα και οι τζιχαντιστές, στην πραγµατικότητα θα αλλάξει και το δόγµα µε το οποίο αντιµετωπίζει η χώρα µας τον αραβικό κόσµο.
Το δόγμα του Ανδρέα Παπανδρέου
Ένα δόγµα που ξεκίνησε επί Ανδρέα Παπανδρέου και το ακολούθησαν όλες οι µετέπειτα κυβερνήσεις. Και, όπως αποδείχθηκε -κατά τη γνώµη τους- εκ του αποτελέσµατος, αυτή η στρατηγική στάθηκε πολλές φορές σωτήρια για την Ελλάδα.
Το γεγονός, ακόµα, ότι τα δύο αυτά άρθρα καταγράφονται στην αµυντική συµφωνία ως ρήτρες θα δέσµευε και τις επόµενες κυβερνήσεις, γεγονός που δεν επιθυµεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
