Σε δύο χρόνια..συμφωνίες μισού αιώνα, άρθρο του Γιάννη Φυτόπουλου
Από την αρχή της ανάληψης της εξουσίας από την Νέα Δημοκρατία εφαρμόζεται επιτυχώς μια πολυδιάστατη και φιλειρηνική πολιτική. Αποκλειστικός γνώμονας είναι η προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων, η ενίσχυση του ρόλου της χώρας διεθνώς σε διμερές και πολυμερές επίπεδο, αλλά και η ενδυνάμωση της οικονομικής διπλωματίας. Κύριο μέλημα όμως αποτελεί η αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας που τα τελευταία δύο χρόνια έχει οξυνθεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι δύο πρόσφατες, τεράστιας σημασίας, διμερείς συμφωνίες τόσο με τη Γαλλία όσο και με τις ΗΠΑ με την υπογραφή του Πρωθυπουργού και του πολιτικού προϊσταμένου της Εξωτερικής Πολιτικής Νίκου Δένδια.
Με την αγορά 3+1 φρεγατών τύπου Belharra και τη συνεργασία στην αμυντική και την εξωτερική πολιτική, σε συνέχεια της αγοράς των 24 μαχητικών Rafale, λαμβάνει πλέον ουσιαστικό περιεχόμενο το σύνθημα «Ελλάς Γαλλία Συμμαχία» και επισφραγίζονται οι ιστορικοί δεσμοί των δύο χωρών, όπως επισήμανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ακτινογραφώντας τη Συμφωνία, βασικός της πυλώνας είναι το άρθρο 2, δηλαδή η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης. Με άλλα λόγια, το διακύβευμά της είναι η στρατιωτική συνδρομή της Γαλλίας προς την Ελλάδα και αντιστρόφως, σε περίπτωση που υπάρξει επίθεση από τρίτη χώρα. Είναι η πρώτη φορά που τέτοια ρήτρα περιέχεται σε διμερή συμφωνία της Ελλάδας με Ευρωπαίο εταίρο ή σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, ενώ αντίστοιχη ρήτρα υπέγραψε η χώρα μας το Νοέμβριο του 2020 με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επιπλέον, η συμφωνία αυτή ανοίγει το δρόμο για την στρατηγική αυτονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορεί να υπερασπίζεται τα συμφέροντά της στην ευρύτερη γειτονιά της χωρίς τη συνδρομή τρίτων.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η ανανέωση της τροποποιημένη αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας–ΗΠΑ (MDCA). Στον απόηχο της υπογραφής, διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι η MDCA αποτελεί μια ψήφο εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα, με τις ΗΠΑ να αναγνωρίζουν έμπρακτα τον διευρυμένο γεωπολιτικό ρόλο που καλείται να παίξει η χώρα μας το επόμενο διάστημα. Επιπλέον, αποτιμάται θετικά ότι η MDCA ανανεώθηκε αυτή τη φορά για πέντε χρόνια, πράγμα που προσδίδει το μακροπρόθεσμο χαρακτήρα στην αμυντική σχέση των δύο χωρών και επιτρέπει στην Ουάσινγκτον να επενδύσει γεωπολιτικά στην πατρίδα μας. Για πρώτη φορά σε συμβατικό κείμενο που αφορά τη χώρα μας, οι ΗΠΑ ξεκαθαρίζουν τόσο έντονα ότι η απειλή χρήσης βίας είναι μη αποδεκτή πρακτική, καταδικάζοντας έμμεσα το casus belli της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ αντιτάσσονται σε κάθε απειλή και επίθεση κατά της Ελλάδος και γίνονται διπλωματική αλλά και αμυντική «ασπίδα» υπέρ της.
Τα τελευταία δύο χρόνια η Εξωτερική Πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής με απτά αποτελέσματα, αναβαθμίζοντας το ρόλο και το κύρος της χώρας μας διεθνώς. Η Ελλάδα έχει συνάψει ήδη δύο συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, έχει συμφωνήσει με την Αλβανία να προσφύγει στη Χάγη για την οριοθέτηση ΑΟΖ, έχει συνάψει Συμφωνίες Στρατηγικής Συνεργασίας με τη Γαλλία και τα Εμιράτα, ανανέωσε αλλά και εμβάθυνε τη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ(MDCA) ενώ πριν λίγες ημέρες υπέγραψε τη Συμφωνία ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Αίγυπτο, που αποτελεί τεράστιας γεωπολιτικής και οικονομικής σημασίας, εφόσον υλοποιηθεί. Ας μην λησμονούμε επίσης, πως με αίσθημα ευθύνης ο Νίκος Δένδιας έκανε ξεκάθαρο ό,τι η Ελλάδα δεν εκβιάζεται ακόμα και μέσα στην Άγκυρα. Μετά το 1948, όταν και ενσωματώθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, Ελληνική Κυβέρνηση προβαίνει σε επέκταση της κυριαρχίας της Ελλάδος για πρώτη φορά, όταν τον Ιανουάριο του 2021 η χώρα μας επέκτεινε στα 12 ναυτικά μίλια τη κυριαρχία της στο Ιόνιο και μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο στην Πελοπόννησο. Αυτές οι συμφωνίες είναι ένας μικρός κατάλογος της επιτυχούς Ελληνικής Διπλωματίας από την ανάληψη της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Έχουν γίνει δηλαδή σε δύο μόλις χρόνια, όσα δεν είχαν γίνει στα προηγούμενα 45.
*Ο Γιάννης Φυτόπουλος είναι Οικονομολόγος και Διευθυντής του Πολιτικού Συμβουλίου της ΟΝΝΕΔ