Κοροναϊός: Επίκαιρη επερώτηση Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ για τους διασωληνωμένους και τους θανάτους ασθενών εκτός ΜΕΘ
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο για «υγειονομική τραγωδία» και «εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες»
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν επίκαιρη επερώτηση στον υπουργό Υγείας, Θάνο Πλεύρη για την αντιμετώπιση της πανδημίας με θέμα: «Την αποτυχημένη διαχείριση, την υγειονομική τραγωδία και τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για τους διασωληνωμένους – θανάτους εκτός ΜΕΘ», που καταλήγει στα παρακάτω δέκα ερωτήματα.
«Επερωτάται ο κ. Υπουργός Υγείας
1. Πόσοι ασθενείς έχουν χάσει τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ από την αρχή της πανδημίας; Ποια είναι η μέση διάρκεια παραμονής διασωληνωμένων ασθενών εκτός ΜΕΘ;
2. Πώς εξηγείται η υψηλότερη, σε σχέση με τους διεθνείς μέσους όρους, θνητότητα για τα περιστατικά covid στη χώρα μας;
3. Τι ποσοστό του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού σε κλινικές covid είναι εξειδικευμένο στη διαχείριση λοιμωδών νοσημάτων και έχει εμπειρία στη φροντίδα περιστατικών covid;
4. Ποιος είναι ο αριθμός των μετακινήσεων προσωπικού, ανά ΥΠΕ και ειδικότητα, από δομές της ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας-ΤΟΜΥ-ΠΙ) προς τα νοσοκομεία;
5. Ποιο είναι το σχέδιο διαχείρισης, παρακολούθησης και κατ’ οίκον φροντίδας των θετικών κρουσμάτων για όσο είναι υπό περιορισμό στο σπίτι (καραντίνα); Ποιος αξιολογεί την εξέλιξη της κατάστασής τους και την ανάγκη εισαγωγής τους στο νοσοκομείο;
6. Έχει σκοπό το Υπουργείο Υγείας να οργανώσει σε άλλη βάση την προνοσοκομειακή διαχείριση των κρουσμάτων, εμπλέκοντας την ΠΦΥ και το ιατρικό δυναμικό της (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) πιο ενεργά;
7. Προτίθεται η κυβέρνηση να εφαρμόσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, με επίταξη όλων των μεγάλων ιδιωτικών κλινικών και πλήρη ενσωμάτωση των στρατιωτικών νοσοκομείων στον κεντρικό σχεδιασμό του Υπουργείου Υγείας, με στόχο την αποσυμπίεση των δημόσιων νοσοκομείων και τον επιμερισμό του βάρους της νοσηλείας ασθενών με κορονοϊό;
8. Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τις ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες και την αναστολή της τακτικής λειτουργίας των δημόσιων δομών υγείας;
9. Αποτελεί όντως μη αποδεκτή ‘πολυτέλεια’ για την κυβέρνηση η γενναία ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, ιδιαίτερα μετά την οδυνηρή εμπειρία μιας υγειονομικής κρίσης με πάνω από 16.000 ανθρώπινες απώλειες;
10. Έχει σκοπό η κυβέρνηση, που επικαλείται συνεχώς την αξιολόγηση, να οργανώσει μια σοβαρή επιστημονική συζήτηση για την αποτίμηση της διαχείρισης της πανδημικής κρίσης, να μελετήσει τα προβλήματα και τις ανεπάρκειες των δομών υγείας, να παραδεχθεί τα λάθη στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση των υγειονομικών μέτρων, με στόχο να γίνουν οι αναγκαίες – άμεσες και μεσομακροπρόθεσμες – διορθωτικές κινήσεις;».
«Επερωτάται ο κ. Υπουργός Υγείας
1. Πόσοι ασθενείς έχουν χάσει τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ από την αρχή της πανδημίας; Ποια είναι η μέση διάρκεια παραμονής διασωληνωμένων ασθενών εκτός ΜΕΘ;
2. Πώς εξηγείται η υψηλότερη, σε σχέση με τους διεθνείς μέσους όρους, θνητότητα για τα περιστατικά covid στη χώρα μας;
3. Τι ποσοστό του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού σε κλινικές covid είναι εξειδικευμένο στη διαχείριση λοιμωδών νοσημάτων και έχει εμπειρία στη φροντίδα περιστατικών covid;
4. Ποιος είναι ο αριθμός των μετακινήσεων προσωπικού, ανά ΥΠΕ και ειδικότητα, από δομές της ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας-ΤΟΜΥ-ΠΙ) προς τα νοσοκομεία;
5. Ποιο είναι το σχέδιο διαχείρισης, παρακολούθησης και κατ’ οίκον φροντίδας των θετικών κρουσμάτων για όσο είναι υπό περιορισμό στο σπίτι (καραντίνα); Ποιος αξιολογεί την εξέλιξη της κατάστασής τους και την ανάγκη εισαγωγής τους στο νοσοκομείο;
6. Έχει σκοπό το Υπουργείο Υγείας να οργανώσει σε άλλη βάση την προνοσοκομειακή διαχείριση των κρουσμάτων, εμπλέκοντας την ΠΦΥ και το ιατρικό δυναμικό της (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) πιο ενεργά;
7. Προτίθεται η κυβέρνηση να εφαρμόσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, με επίταξη όλων των μεγάλων ιδιωτικών κλινικών και πλήρη ενσωμάτωση των στρατιωτικών νοσοκομείων στον κεντρικό σχεδιασμό του Υπουργείου Υγείας, με στόχο την αποσυμπίεση των δημόσιων νοσοκομείων και τον επιμερισμό του βάρους της νοσηλείας ασθενών με κορονοϊό;
8. Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τις ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες και την αναστολή της τακτικής λειτουργίας των δημόσιων δομών υγείας;
9. Αποτελεί όντως μη αποδεκτή ‘πολυτέλεια’ για την κυβέρνηση η γενναία ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, ιδιαίτερα μετά την οδυνηρή εμπειρία μιας υγειονομικής κρίσης με πάνω από 16.000 ανθρώπινες απώλειες;
10. Έχει σκοπό η κυβέρνηση, που επικαλείται συνεχώς την αξιολόγηση, να οργανώσει μια σοβαρή επιστημονική συζήτηση για την αποτίμηση της διαχείρισης της πανδημικής κρίσης, να μελετήσει τα προβλήματα και τις ανεπάρκειες των δομών υγείας, να παραδεχθεί τα λάθη στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση των υγειονομικών μέτρων, με στόχο να γίνουν οι αναγκαίες – άμεσες και μεσομακροπρόθεσμες – διορθωτικές κινήσεις;».