Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν... μπορεί να επιστρέψει - Η θηλιά του χρέους και η απειλή του αφανισμού
Τα χρέη του παρέλθοντος και τα νομικά κωλύματα που μπλοκάρουν την επάνοδο στην πάλιά ονομασία
Γιωργος Κατσιγιαννης
Η ευκολία με την οποία όλοι οι υποψήφιοι διεκδικητές της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ. προπαγάνδισαν κατά την προεκλογική περίοδο την πανηγυρική επιστροφή του κόμματος στην παλαιότερη ονομασία του προσκρούει στην αδυσώπητη πολυπλοκότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Και αυτό, διότι η υφιστάμενη νομική δομή του πολιτικου φορέα που ονομάζεται ΚΙΝ.ΑΛ., σε συνδυασμό και με τη φορολογική του ταυτότητα, αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για το «νόμιμο» πέράσμα στην παλαιότερη μορφή του κόμματος.
Δηλαδή, «ΠΑΣΟΚ έναντι όλων, με χαρτιά και με σφραγίδες». Απεναντι σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές, εφορία κ.λπ. Η ολοκληρωτική επιστροφή του κόμματος στην παλαιότερη νομική του υπόσταση εγκυμονεί κινδύνους, καθώς, σε περίπτωση που ο νέος αρχηγός προχωρήσει μονομερώς σε μια τέτοια πράξη, τότε η Χαριλάου Τρικούπη θα οδηγηθεί σε οικονομικό αφανισμό και χρεοκοπία.
Και αυτό είναι κοινό μυστικό στα όργανα του κόμματος, όπως και στους τελικούς μονομαχους της Κυριακής. Ως γνωστόν, το ΠΑΣΟΚ είναι ένα υπερχρεωμένο κόμμα και μετά την εκλογική του συρρίκνωση βρέθηκε να χρωστάει στις τράπεζες κοντά στα 200 εκατ. ευρώ. Το πρόβλημα διογκώθηκε από τη στιγμή που μειώθηκε ραγδαία και η κρατική επιχορήγηση, που ήταν υψηλότερη όσο και τα ποσοστά του κόμματος ήταν της τάξεως του 40%. Τα τελευταία χρόνια η ετήσια χρηματοδότηση που αντιστοιχεί στο πάλαι ποτε κραταιό Κίνημα είναι λίγο παραπάνω από 1 εκατ. ευρώ.
Το γεγονός, όμως, ότι αυτό το οικονομικό ποσό δεν κατάσχεται και παραμένει «αδέσμευτο» οφείλεται στη «νομική οντότητα» του ΚΙΝ.ΑΛ., που ως «συμμαχικός φορέας», που απαρτίζεται απο τρία μέρη, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου και την ΕΔΕΜ του Απόστολου Πόντα, λειτουργεί με τρεις ΑΦΜ και, έτσι, η κρατική επιχορήγηση δεν πηγαίνει εξολοκλήρου στο ΠΑΣΟΚ, αλλά «μοιράζεται» στα τρία.
Στα χαρτιά, δηλαδή, φαίνεται πως το 66% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης, ύψους 1 εκατ. ευρώ, διοχοτεύεται στους δύο «φορολογικούς εταίρους» του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, το ΚΙΔΗΣΟ και την πολιτική κίνηση ΕΔΕΜ. Το υπόλοιπο, δηλαδή αυτό που αντιστοιχεί στο ΠΑΣΟΚ, πηγαίνει απευθείας στις τράπεζες, για την αποπληρωμή των δανείων του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος στο πλαίσιο του διακανονισμού των προηγούμενων ετών.
Με βάση τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει, το ΠΑΣΟΚ δίνει κάθε χρόνο στις τράπεζες 400.000 ευρώ και υπό την νομική και φορολογική «ομπρέλα» του ΚΙΝ.ΑΛ. καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα, το κόστος μισθοδοσίας, προμηθευτες κ.λπ., από τις περίπου 650.000 που υποτίθεται πηγαίνουν προς τους άλλους δύο «βασικούς μετόχους», το ΚΙΔΗΣΟ και την ΕΔΕΜ. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο.
Διότι τις επόμενες ημέρες ο Ν. Ανδρουλάκης το πρόβλημα θα το βρει μπροστά του. Σύμφωνα με τις τελευταίες αλλαγές στο καταστατικό του ΚΙΝ. ΑΛ., όποιος αναδειχτεί πρόεδρος σε αυτό το συμμαχικό σχήμα αυτομάτως γίνεται και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Και αυτό, διότι η υφιστάμενη νομική δομή του πολιτικου φορέα που ονομάζεται ΚΙΝ.ΑΛ., σε συνδυασμό και με τη φορολογική του ταυτότητα, αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για το «νόμιμο» πέράσμα στην παλαιότερη μορφή του κόμματος.
Δηλαδή, «ΠΑΣΟΚ έναντι όλων, με χαρτιά και με σφραγίδες». Απεναντι σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές, εφορία κ.λπ. Η ολοκληρωτική επιστροφή του κόμματος στην παλαιότερη νομική του υπόσταση εγκυμονεί κινδύνους, καθώς, σε περίπτωση που ο νέος αρχηγός προχωρήσει μονομερώς σε μια τέτοια πράξη, τότε η Χαριλάου Τρικούπη θα οδηγηθεί σε οικονομικό αφανισμό και χρεοκοπία.
Και αυτό είναι κοινό μυστικό στα όργανα του κόμματος, όπως και στους τελικούς μονομαχους της Κυριακής. Ως γνωστόν, το ΠΑΣΟΚ είναι ένα υπερχρεωμένο κόμμα και μετά την εκλογική του συρρίκνωση βρέθηκε να χρωστάει στις τράπεζες κοντά στα 200 εκατ. ευρώ. Το πρόβλημα διογκώθηκε από τη στιγμή που μειώθηκε ραγδαία και η κρατική επιχορήγηση, που ήταν υψηλότερη όσο και τα ποσοστά του κόμματος ήταν της τάξεως του 40%. Τα τελευταία χρόνια η ετήσια χρηματοδότηση που αντιστοιχεί στο πάλαι ποτε κραταιό Κίνημα είναι λίγο παραπάνω από 1 εκατ. ευρώ.
Το γεγονός, όμως, ότι αυτό το οικονομικό ποσό δεν κατάσχεται και παραμένει «αδέσμευτο» οφείλεται στη «νομική οντότητα» του ΚΙΝ.ΑΛ., που ως «συμμαχικός φορέας», που απαρτίζεται απο τρία μέρη, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου και την ΕΔΕΜ του Απόστολου Πόντα, λειτουργεί με τρεις ΑΦΜ και, έτσι, η κρατική επιχορήγηση δεν πηγαίνει εξολοκλήρου στο ΠΑΣΟΚ, αλλά «μοιράζεται» στα τρία.
Στα χαρτιά, δηλαδή, φαίνεται πως το 66% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης, ύψους 1 εκατ. ευρώ, διοχοτεύεται στους δύο «φορολογικούς εταίρους» του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, το ΚΙΔΗΣΟ και την πολιτική κίνηση ΕΔΕΜ. Το υπόλοιπο, δηλαδή αυτό που αντιστοιχεί στο ΠΑΣΟΚ, πηγαίνει απευθείας στις τράπεζες, για την αποπληρωμή των δανείων του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος στο πλαίσιο του διακανονισμού των προηγούμενων ετών.
Με βάση τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει, το ΠΑΣΟΚ δίνει κάθε χρόνο στις τράπεζες 400.000 ευρώ και υπό την νομική και φορολογική «ομπρέλα» του ΚΙΝ.ΑΛ. καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα, το κόστος μισθοδοσίας, προμηθευτες κ.λπ., από τις περίπου 650.000 που υποτίθεται πηγαίνουν προς τους άλλους δύο «βασικούς μετόχους», το ΚΙΔΗΣΟ και την ΕΔΕΜ. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο.
Διότι τις επόμενες ημέρες ο Ν. Ανδρουλάκης το πρόβλημα θα το βρει μπροστά του. Σύμφωνα με τις τελευταίες αλλαγές στο καταστατικό του ΚΙΝ. ΑΛ., όποιος αναδειχτεί πρόεδρος σε αυτό το συμμαχικό σχήμα αυτομάτως γίνεται και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
