Πώς η Ελλάδα μετατρέπεται σε ισχυρό διεθνή παίχτη - Οι κινήσεις που το επιβεβαιώνουν
ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, Ρωσία, Τουρκία, Κύπρος και μεσογειακές συμμαχίες στην ατζέντα της ελληνικής διπλωματίας
Όσο ποτέ άλλοτε «ανοικτή» σήµερα η ελληνική εξωτερική πολιτική της Αθήνας, κινείται σε πολλαπλά πεδία, που όλα συνδέονται µε µείζονα θέµατα εθνικής ασφάλειας της χώρας. Η ελληνική διπλωµατία, µε δεδοµένη τη θέση της στις στρατηγικές γραµµές των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και σε «ειδικές σχέσεις» µε τη Μόσχα, κινείται στην Ανατολική Μεσόγειο, εκεί όπου αναζητείται περιφερειακή σταθερότητα, µε τη νευρική συµπεριφορά της Τουρκίας σε κεντρική θέση στο πεδίο των σχετικών προβληµατισµών. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών πραγµατοποιούν πυκνές επαφές και προωθούν µεσογειακές συνεργασίες µε κυβερνήσεις χωρών οι οποίες επιδιώκουν τη δηµιουργία σταθερού περιβάλλοντος στη γεωπολιτική «αρχιτεκτονική» της περιοχής. Ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Ν. ∆ένδιας, σε διαρκή συνεργασία µε τη Λευκωσία, ενισχύουν τους δεσµούς της Ελλάδας µε το Ισραήλ και την Αίγυπτο και επιβεβαίωσαν προ ηµερών την κοινή στρατηγική αντίληψή τους µε τα Ηνωµένα Αραβικά Εµιράτα.
Σηµειώνεται ότι η Αθήνα είδε προ ηµερών να επιβεβαιώνεται, µε δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, κ. Μπλίνκεν, η στήριξη της Ουάσινγκτον σε κάθε προσπάθεια δηµιουργίας περιβάλλοντος σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ την ίδια ώρα πέρασε στον προϋπολογισµό των ΗΠΑ για το 2022 το νοµοσχέδιο Μενέντεζ και Ρούµπι για την «αµερικανο-ελληνική αµυντική συνεργασία», που εισηγείται την ενίσχυσή της σε πολλαπλά στρατιωτικά επίπεδα.
Η ελληνική κινητικότητα έχει ενταθεί τον τελευταίο καιρό, εξαιτίας ορισµένων εξελίξεων που σηµειώθηκαν στο πεδίο των οικονοµικών σχέσεων της Τουρκίας µε τα ΗΑΕ και παραλλήλως στη διαφαινόµενη επιλογή της Άγκυρας να πραγµατοποιήσει «ανοίγµατα» προς τις «αντίπαλές» της χώρες, Ισραήλ και Αίγυπτο. Ειναι φανερό ότι ο Ερντογάν, που περικυκλώνεται από «αντίπαλες» χώρες, επιχειρεί να βελτιώσει σχέσεις, µε «προσφορά» του προς αυτές την παύση της τουρκικής υποστήριξης των «αδελφών Μουσουλµάνων» που δραστηριοποιούνται στα εδάφη τους. Λέγεται, µάλιστα, στα διπλωµατικά παρασκήνια ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει ήδη υποσχεθεί στα ΗΑΕ να γίνει από προστάτης διώκτης της αδελφότητας, µε αντάλλαγµα τη διακριτική στήριξη των Εµιράτων προς την Άγκυρα. Τα ΗΑΕ έχουν, πάντως, διαβεβαιώσει την Αθήνα ότι η συµµαχική σχέση τους παραµένει σταθερή στη στρατηγική γραµµή που υποστηρίζεται από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ.
∆ιπλωµατικές πηγές σηµειώνουν ότι το Ισραήλ υπολογίζει ιδιαίτερα στην Ελλάδα και την Κύπρο, όχι µόνο για τη γεωπολιτική θέση τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τους ενεργειακούς «διαδρόµους» τους, αλλά και για το ότι οι δύο αυτές φιλικές του χώρες αποτελούν και δύο «φωνές» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ελληνική διπλωµατία σηµειώνει ότι στη συνάντηση Μητσοτάκη - Μπένετ δόθηκε ιδιαίτερη έµφαση σε ζητήµατα προµήθειας προηγµένων οπλικών συστηµάτων προς την Ελλάδα, καθώς και εισαγωγής ισραηλινής τεχνολογίας - τοµείς που ενδιαφέρουν εξαιρετικά το Ισραήλ. Κατά τις ίδιες πηγές, το Ισραήλ ζητά από την Αθήνα ταχύτερους «ρυθµούς» στην προώθηση αυτών των υποθέσεων, εκτιµώντας ότι στο σύνολό τους ενισχύουν την εθνική ασφάλεια και των δύο χωρών. Εχει ενδιαφέρον ότι, δύο ηµέρες πριν από την Τριµερή, ο πρεσβευτής του Ισραήλ στην Αθήνα, κ. Γιόσι Αµράνι, σε κείµενό του που δηµοσίευσε η εφηµερίδα «Τα Νέα», ανέφερε ότι η Ελλάδα «παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικοδόµηση µιας νέας περιφερειακής αρχιτεκτονικής» και επεσήµανε ότι οι Συµφωνίες του Αβραάµ, πριν από έναν χρόνο, «σηµατοδότησαν µια στρατηγική αλλαγή του παιχνιδιού για το Ισραήλ και άλλες χώρες της περιοχής».
Σηµειώνεται ότι η Αθήνα είδε προ ηµερών να επιβεβαιώνεται, µε δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, κ. Μπλίνκεν, η στήριξη της Ουάσινγκτον σε κάθε προσπάθεια δηµιουργίας περιβάλλοντος σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ την ίδια ώρα πέρασε στον προϋπολογισµό των ΗΠΑ για το 2022 το νοµοσχέδιο Μενέντεζ και Ρούµπι για την «αµερικανο-ελληνική αµυντική συνεργασία», που εισηγείται την ενίσχυσή της σε πολλαπλά στρατιωτικά επίπεδα.
Επιβεβαίωση θέσεων και σηµαντικών συνεργασιών
Από την τριµερή συνάντηση των ηγετών Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, την περασµένη Τρίτη στην Ιερουσαλήµ, προέκυψε η επιβεβαίωση θέσεων και σηµαντικών συνεργασιών, που προσθέτουν στοιχεία σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, µε τη στηριζόµενη από τις ΗΠΑ συµµαχία 3+1 και τη σύνδεσή της µε την Αίγυπτο. Στην Τριµερή, οι Μητσοτάκης, Αναστασιάδης και Μπένετ συµφώνησαν στον σεβασµό των κυριαρχικών δικαιωµάτων σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα των χωρών τους (στέλνοντας «µήνυµα» και προς την Τουρκία, που απειλεί µε γεωτρήσεις σε «οικόπεδα» της κυπριακής ΑΟΖ, παρότι δέχεται «προειδοποιήσεις» από τις ΗΠΑ). Το Ισραήλ -που είναι σταθερά αντίθετο µε µια Κύπρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας- επιβεβαίωσε τη στήριξή του προς την Κυπριακή ∆ηµοκρατία µε οικονοµικά και στρατιωτικά µέσα, ενώ και οι τρεις επανέλαβαν τη στήριξή τους στο σχέδιο του αγωγού EastMed.∆ιπλωµατικές πηγές σηµειώνουν ότι το Ισραήλ υπολογίζει ιδιαίτερα στην Ελλάδα και την Κύπρο, όχι µόνο για τη γεωπολιτική θέση τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τους ενεργειακούς «διαδρόµους» τους, αλλά και για το ότι οι δύο αυτές φιλικές του χώρες αποτελούν και δύο «φωνές» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ελληνική διπλωµατία σηµειώνει ότι στη συνάντηση Μητσοτάκη - Μπένετ δόθηκε ιδιαίτερη έµφαση σε ζητήµατα προµήθειας προηγµένων οπλικών συστηµάτων προς την Ελλάδα, καθώς και εισαγωγής ισραηλινής τεχνολογίας - τοµείς που ενδιαφέρουν εξαιρετικά το Ισραήλ. Κατά τις ίδιες πηγές, το Ισραήλ ζητά από την Αθήνα ταχύτερους «ρυθµούς» στην προώθηση αυτών των υποθέσεων, εκτιµώντας ότι στο σύνολό τους ενισχύουν την εθνική ασφάλεια και των δύο χωρών. Εχει ενδιαφέρον ότι, δύο ηµέρες πριν από την Τριµερή, ο πρεσβευτής του Ισραήλ στην Αθήνα, κ. Γιόσι Αµράνι, σε κείµενό του που δηµοσίευσε η εφηµερίδα «Τα Νέα», ανέφερε ότι η Ελλάδα «παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικοδόµηση µιας νέας περιφερειακής αρχιτεκτονικής» και επεσήµανε ότι οι Συµφωνίες του Αβραάµ, πριν από έναν χρόνο, «σηµατοδότησαν µια στρατηγική αλλαγή του παιχνιδιού για το Ισραήλ και άλλες χώρες της περιοχής».
Στην Τριμερή προέκυψε η επιβεβαίωση θέσεων και σημαντικών συνεργασιών, που προσθέτουν στοιχεία σταθερότητας στην περιοχή