Η φράξια των σοβαρών στον ΣΥΡΙΖΑ – Η συσπείρωση μερίδας στελεχών γύρω από Τσακαλώτο, Δραγασάκη και Σταθάκη
Είναι στελέχη που προκρίνουν την πολιτική του επιχειρήματος και τη μετριοπάθεια και όχι τις κραυγές, τη σκανδαλολογία ή την παροχολογία
Ένα κλασικό ρητό της Αριστεράς λέει ότι τα συνέδρια επικυρώνουν τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί πριν. Ακριβώς σε αυτήν τη διαδικασία βρίσκεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος -κορονοϊού επιτρέποντος- θα πραγµατοποιήσει στο τέλος του Φεβρουαρίου το συνέδριό του.
Αυτό σηµαίνει ότι όλες οι τάσεις και οι οµάδες είναι σε οργασµό συνεννοήσεων και συζητήσεων, έστω και αν οι περισσότερες από αυτές γίνονται µέσω τηλεδιάσκεψης. Οπως, για παράδειγµα, η «µάζωξη» που είχε προγραµµατίσει µε συνεργάτες και πολιτικά στελέχη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την Τρίτη και η οποία, λόγω της εκτόξευσης των κρουσµάτων, έγινε διαδικτυακά.
Η αναφορά στον πρώην υπουργό Οικονοµικών δεν είναι τυχαία, καθώς για µια πλειάδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βασικό σηµείο αναφοράς. Στην ίδια κατηγορία είναι ο Γιάννης ∆ραγασάκης και ο Γιώργος Σταθάκης.
Οι τρεις τους θεωρούνται οι «γκουρού» του κόµµατος στα ζητήµατα της οικονοµίας και χειρίστηκαν στην κυβέρνηση Τσίπρα τα ζητήµατα αυτά, µε γνώµονα τον ρεαλισµό και στόχο την παραµονή της χώρας στην ευρωζώνη. Γύρω από τα τρία αυτά κορυφαία στελέχη συσπειρώνεται µια ευρεία γκάµα πολιτικών στελεχών και επιστηµόνων, κυρίως στο πεδίο των οικονοµολόγων. Η ώσµωση αυτή γίνεται µέσα από παράλληλους κύκλους ανθρώπων που συναντώνται πολιτικά, ανάλογα µε τα ζητήµατα της επικαιρότητας.
Είναι στελέχη που προκρίνουν την πολιτική του επιχειρήµατος και τη µετριοπάθεια και όχι τις κραυγές, τη σκανδαλολογία ή την παροχολογία. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν βρεθεί οι περισσότεροι από αυτούς ουκ ολίγες φορές στο στόχαστρο του Παύλου Πολάκη, όπως και των παρασκηνιακών µηχανισµών κάποιων ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη λίστα των λεγόµενων «σοβαρών» του ΣΥΡΙΖΑ διακρίνονται ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Γιώργος Χουλιαράκης και ο ∆ηµήτρης Λιάκος. Χειρίστηκαν µε επιτυχηµένο τρόπο τα ζητήµατα των διαπραγµατεύσεων, των προαπαιτουµένων και των ενδιάµεσων συµφωνιών µε την τρόικα. ∆εν προέρχονται από τον κοµµατικό σωλήνα, έχουν «επαγγελµατικά ένσηµα» και συνοµιλούν απευθείας µε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ίδια κατηγορία είναι, επίσης, µια σηµαντική µερίδα νέων ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων προέρχονται από το «φυτώριο» στελεχών του κ. ∆ραγασάκη, που δεν είναι άλλο από το ινστιτούτο ΕΝΑ. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης διατηρεί την πολιτική κουλτούρα που απέκτησε µέσα από τη µεγάλη του διαδροµή στο ΚΚΕ και η οποία σχετίζεται µε την πολιτική διαπαιδαγώγηση νέων στελεχών. Η πλέον αξιόλογη περίπτωση είναι εκείνη του Παναγιώτη Κορκολή, ο οποίος είναι υπεύθυνος Ανάπτυξης του ΕΝΑ και καθ’ όλη την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν γενικός γραµµατέας ∆ηµοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ.
Στην ίδια ατµόσφαιρα και φιλοσοφία κινούνται µια πλειάδα στελεχών και επιστηµόνων. Μεταξύ άλλων, ο ∆ηµήτρης Παπαγιαννάκος, που ήταν γενικός γραµµατέας Συντονισµού της κυβέρνησης Τσίπρα, η Ευγενία Φωτονιάτα, που είναι συντονίστρια του κύκλου Οικονοµικής και Κοινωνικής Ανάλυσης του «ΕΝΑ», η Ειρήνη Νταή, που ήταν επιστηµονική συνεργάτιδα του Γιάννη ∆ραγασάκη, ο οικονοµολόγος Γιάννης Ευσταθόπουλος κ.ά.
Όλοι οι προαναφερθέντες προσπαθούν µε κάθε τρόπο να «µπολιάσουν» τον δηµόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ µε τεχνοκρατικά επιχειρήµατα µέσα από τον προγραµµατικό λόγο της ευρωπαϊκής Αριστεράς και της αριστερής Σοσιαλδηµοκρατίας. Παράλληλα, προσπαθούν να παρακολουθούν τα παγκόσµια ρεύµατα ιδεών σε ζητήµατα που σχετίζονται µε τα θέµατα της αύξησης των τιµών, τα ενεργειακά, την πράσινη ανάπτυξη, τους δηµοκρατικούς θεσµούς και, βεβαίως, τις συζητήσεις της παγκόσµιας επιστηµονικής κοινότητας γύρω από την πανδηµία. Ως προς το τελευταίο, δεν είναι τυχαίο πως όλοι τους στηρίζουν σθεναρά τον πρώην υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό, ο οποίος αποτελεί την ψύχραιµη φωνή του κόµµατος, κόντρα στον Π. Πολάκη. Στα ζητήµατα της εξωτερικής πολιτικής αισθάνονται πιο κοντά και συνοµιλούν µε την πλευρά της «Γέφυρας» και των στελεχών της Προοδευτικής Συµµαχίας, ιδίως µε τον καθηγητή Αντώνη Λιάκο και τον Νίκο Μπίστη. Ολους τους προαναφερθέντες δεν είναι εύκολο να τους εντάξει κανείς σε µια ενιαία τάση, ούτε έχουν κάποια διάθεση πολιτικής αµφισβήτησης του Αλέξη Τσίπρα. ∆ιέπονται, ωστόσο, από έναν κοινό κώδικα αρχών και αξιών, τον οποίο στην πορεία προς το συνέδριο θα επιδιώξουν να επικοινωνήσουν στην εσωκοµµατική διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ, εν γνώσει των περισσοτέρων πως µόνο εύκολο δεν είναι αυτό το φιλόδοξο σχέδιο.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 30 Δεκεμβρίου 2021
Αυτό σηµαίνει ότι όλες οι τάσεις και οι οµάδες είναι σε οργασµό συνεννοήσεων και συζητήσεων, έστω και αν οι περισσότερες από αυτές γίνονται µέσω τηλεδιάσκεψης. Οπως, για παράδειγµα, η «µάζωξη» που είχε προγραµµατίσει µε συνεργάτες και πολιτικά στελέχη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την Τρίτη και η οποία, λόγω της εκτόξευσης των κρουσµάτων, έγινε διαδικτυακά.
Η αναφορά στον πρώην υπουργό Οικονοµικών δεν είναι τυχαία, καθώς για µια πλειάδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βασικό σηµείο αναφοράς. Στην ίδια κατηγορία είναι ο Γιάννης ∆ραγασάκης και ο Γιώργος Σταθάκης.
Οι τρεις τους θεωρούνται οι «γκουρού» του κόµµατος στα ζητήµατα της οικονοµίας και χειρίστηκαν στην κυβέρνηση Τσίπρα τα ζητήµατα αυτά, µε γνώµονα τον ρεαλισµό και στόχο την παραµονή της χώρας στην ευρωζώνη. Γύρω από τα τρία αυτά κορυφαία στελέχη συσπειρώνεται µια ευρεία γκάµα πολιτικών στελεχών και επιστηµόνων, κυρίως στο πεδίο των οικονοµολόγων. Η ώσµωση αυτή γίνεται µέσα από παράλληλους κύκλους ανθρώπων που συναντώνται πολιτικά, ανάλογα µε τα ζητήµατα της επικαιρότητας.
Είναι στελέχη που προκρίνουν την πολιτική του επιχειρήµατος και τη µετριοπάθεια και όχι τις κραυγές, τη σκανδαλολογία ή την παροχολογία. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν βρεθεί οι περισσότεροι από αυτούς ουκ ολίγες φορές στο στόχαστρο του Παύλου Πολάκη, όπως και των παρασκηνιακών µηχανισµών κάποιων ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη λίστα των λεγόµενων «σοβαρών» του ΣΥΡΙΖΑ διακρίνονται ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Γιώργος Χουλιαράκης και ο ∆ηµήτρης Λιάκος. Χειρίστηκαν µε επιτυχηµένο τρόπο τα ζητήµατα των διαπραγµατεύσεων, των προαπαιτουµένων και των ενδιάµεσων συµφωνιών µε την τρόικα. ∆εν προέρχονται από τον κοµµατικό σωλήνα, έχουν «επαγγελµατικά ένσηµα» και συνοµιλούν απευθείας µε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ίδια κατηγορία είναι, επίσης, µια σηµαντική µερίδα νέων ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων προέρχονται από το «φυτώριο» στελεχών του κ. ∆ραγασάκη, που δεν είναι άλλο από το ινστιτούτο ΕΝΑ. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης διατηρεί την πολιτική κουλτούρα που απέκτησε µέσα από τη µεγάλη του διαδροµή στο ΚΚΕ και η οποία σχετίζεται µε την πολιτική διαπαιδαγώγηση νέων στελεχών. Η πλέον αξιόλογη περίπτωση είναι εκείνη του Παναγιώτη Κορκολή, ο οποίος είναι υπεύθυνος Ανάπτυξης του ΕΝΑ και καθ’ όλη την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν γενικός γραµµατέας ∆ηµοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ.
Η περίπτωση του Κουτεντάκη
Εξίσου σηµαντική είναι και η περίπτωση του Φραγκίσκου Κουτεντάκη, ο οποίος το 2018 ορίστηκε επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισµού της Βουλής, αξίωµα που διατηρεί και επί των ηµερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.Στην ίδια ατµόσφαιρα και φιλοσοφία κινούνται µια πλειάδα στελεχών και επιστηµόνων. Μεταξύ άλλων, ο ∆ηµήτρης Παπαγιαννάκος, που ήταν γενικός γραµµατέας Συντονισµού της κυβέρνησης Τσίπρα, η Ευγενία Φωτονιάτα, που είναι συντονίστρια του κύκλου Οικονοµικής και Κοινωνικής Ανάλυσης του «ΕΝΑ», η Ειρήνη Νταή, που ήταν επιστηµονική συνεργάτιδα του Γιάννη ∆ραγασάκη, ο οικονοµολόγος Γιάννης Ευσταθόπουλος κ.ά.
Όλοι οι προαναφερθέντες προσπαθούν µε κάθε τρόπο να «µπολιάσουν» τον δηµόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ µε τεχνοκρατικά επιχειρήµατα µέσα από τον προγραµµατικό λόγο της ευρωπαϊκής Αριστεράς και της αριστερής Σοσιαλδηµοκρατίας. Παράλληλα, προσπαθούν να παρακολουθούν τα παγκόσµια ρεύµατα ιδεών σε ζητήµατα που σχετίζονται µε τα θέµατα της αύξησης των τιµών, τα ενεργειακά, την πράσινη ανάπτυξη, τους δηµοκρατικούς θεσµούς και, βεβαίως, τις συζητήσεις της παγκόσµιας επιστηµονικής κοινότητας γύρω από την πανδηµία. Ως προς το τελευταίο, δεν είναι τυχαίο πως όλοι τους στηρίζουν σθεναρά τον πρώην υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό, ο οποίος αποτελεί την ψύχραιµη φωνή του κόµµατος, κόντρα στον Π. Πολάκη. Στα ζητήµατα της εξωτερικής πολιτικής αισθάνονται πιο κοντά και συνοµιλούν µε την πλευρά της «Γέφυρας» και των στελεχών της Προοδευτικής Συµµαχίας, ιδίως µε τον καθηγητή Αντώνη Λιάκο και τον Νίκο Μπίστη. Ολους τους προαναφερθέντες δεν είναι εύκολο να τους εντάξει κανείς σε µια ενιαία τάση, ούτε έχουν κάποια διάθεση πολιτικής αµφισβήτησης του Αλέξη Τσίπρα. ∆ιέπονται, ωστόσο, από έναν κοινό κώδικα αρχών και αξιών, τον οποίο στην πορεία προς το συνέδριο θα επιδιώξουν να επικοινωνήσουν στην εσωκοµµατική διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ, εν γνώσει των περισσοτέρων πως µόνο εύκολο δεν είναι αυτό το φιλόδοξο σχέδιο.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 30 Δεκεμβρίου 2021