Δόμνα Μιχαηλίδου στο ΒΗΜΑGAZINO: Οι προκαταλήψεις ανθούν στο σκοτάδι και πεθαίνουν στο φως
«Φιλοδοξία και ελπίδα μου είναι σε μια μεταϊδρυματική εποχή τα σημερινά ιδρύματα να μετεξελιχθούν από δομές φιλοξενίας παιδιών σε δομές υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους»
Για τα νέα δεδομένα στο μέτωπο της υιοθεσίας, αλλά και για το σχέδιό της σχετικά με την μετεξέλιξη των ιδρυμάτων που φιλοξενούν ανήλικα παιδιά μίλησε η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου στο ΒΗΜΑGAZINO. Παράλληλα, έκανε αναφορά σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα του χαρτοφυλακίου της.
Για τον στόχο της αποϊδρυματοποίησης των παιδιών που διαβιούν αυτή τη στιγμή σε δομές. Η υφυπουργός δήλωσε ότι: «Μέχρι πρότινος η κριτική στη διεξαγωγή αναδοχών και υιοθεσιών επικεντρωνόταν στις δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν οι υποψήφιοι γονείς και από όλη αυτή τη συζήτηση έλειπε ο παράγοντας “παιδί”. Αυτό θελήσαμε να το αλλάξουμε! Προτεραιότητά μας έγινε η ανάγκη του κάθε παιδιού να μεγαλώσει μέσα σε μια οικογένεια και είμαι υπερήφανη για τα σημαντικά βήματα που έχουμε κάνει. Τον Ιούλιο του 2020 βάλαμε σε λειτουργία το νέο πληροφοριακό σύστημα αναδόχων γονέων και υιοθεσιών και μέσα σε μόλις ενάμιση χρόνο περίπου 700 παιδιά, από τα 2.200 που ήταν αρχικά, έχουν βγει από τα ιδρύματα και ζουν με τη δική τους οικογένεια. Για να γίνει όμως αυτό χρειάστηκε σχέδιο και πολλή δουλειά. Σκεφτείτε ότι ξεκινήσαμε χωρίς καν να ξέρουμε τον αριθμό των παιδιών στα ιδρύματα. Ναι! Μέχρι και το 2019 το ελληνικό κράτος δεν ήξερε πόσα παιδιά ζουν σε κλειστές δομές. Το πρώτο βήμα ήταν η καταγραφή των παιδιών. Συναντήσαμε αντιστάσεις! Ομως τις αντιμετωπίσαμε και σήμερα γνωρίζουμε με ακρίβεια πόσα παιδιά ζουν σε δομές, ποιο είναι το προφίλ του καθενός και ποιες οι ανάγκες του».
Η υφυπουργός τόνισε ότι φιλοδοξεί και ελπίζει σε μια μεταϊδρυματική εποχή τα σημερινά ιδρύματα να μετεξελιχθούν από δομές φιλοξενίας παιδιών σε δομές υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους.
Για τα δικαιώματα υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια ή από single άνδρα που επιθυμεί να δημιουργήσει μονογονεϊκή οικογένεια η κ. Μιχαηλίδου ανέφερε: «Κατ’ αρχήν, δικαίωμα στην υιοθεσία και στην αναδοχή έχει μεμονωμένα κάθε συμπολίτης Σημαντικά βήματα κάναμε επίσης στην ενίσχυση της αναδοχής, διότι αυτή αφορά την πλειονότητα των παιδιών. Διευρύναμε τα ηλικιακά όρια των ανάδοχων γονέων, ξεκινήσαμε σε συνεργασία με τη UNICEF καμπάνια ευαισθητοποίησης των πολιτών, θεσμοθετήσαμε μηνιαίο βοήθημα αναδοχής από 325 ευρώ, το οποίο πηγαίνει αυτόματα στον λογαριασμό των αναδόχων».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αναφέρει: «Ολοι μας γνωρίζουμε οικογένειες με θετά παιδιά. Δείτε τους δεσμούς αγάπης που τους ενώνουν. Ακόμα και όταν τα θετά παιδιά γνωρίσουν κάποτε τους βιολογικούς γονείς τους, οι δεσμοί αγάπης αποδεικνύονται πιο ισχυροί από τους δεσμούς αίματος. Οι προκαταλήψεις ανθούν στο σκοτάδι και πεθαίνουν στο φως. Γι’ αυτό φέρνουμε την παιδική προστασία όλο πιο κοντά στο φως. Σήμερα διαθέτουμε ένα σύστημα διαφανές που λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Τα παιδιά δεν “δίνονται” όπου επιλέγουν τα ιδρύματα με δικά τους, πολλές φορές αυθαίρετα, κριτήρια».
Για την υπόθεση του ορφανοτροφείου-κολαστηρίου που διαχειρίστηκε το προηγούμενο διάστημα και τα συναισθήματά της η Δόμνα Μιχαηλίδου ανέφερε ότι ένιωσε: «Θλίψη για τα παιδιά, θυμός για όσους δεν υπηρετούν σωστά τον ρόλο τους και πείσμα για να αλλάξουμε όλες τις παθογένειες. Λόγω του θεσμικού μου ρόλου, όμως, μένω στο πείσμα. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους για να γλιτώσουν την κακοποίηση θα φιλοξενούνται σε ασφαλή για αυτά περιβάλλοντα».
Απαντώντας αν έχει βρεθεί αντιμέτωπη με σεξιστικές συμπεριφορές η ίδια δηλώνει: «Ναι! Με διαφορετική ένταση και σχεδόν καθημερινά. Τόσο που φοβάμαι ότι ώρες-ώρες τις κανονικοποιώ. Την ημέρα της ορκωμοσίας μου στο Προεδρικό Μέγαρο μου έκαναν υπόδειξη να πάω από αλλού καθότι οι... συνοδοί δεν έμπαιναν από την κύρια είσοδο. Την πρώτη ημέρα στο υπουργείο μού ζήτησαν να διαλέξω όποιο από τα τρία γραφεία της Γραμματείας θέλω για να στρωθώ στη δουλειά. Ολα αυτά κακοπροαίρετα δεν ήταν. Αποτύπωναν όμως καλά ριζωμένα στερεότυπα. Πώς αντιμετωπίζω αυτές τις συμπεριφορές; Με χιούμορ, σαρκασμό και αυτοσαρκασμό! Τα 11 μου χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο βοήθησαν πολύ σε αυτό. Και νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δημιουργώ τουλάχιστον δεύτερες σκέψεις».
