Οι αριστεριστές, οι «πραιτωριανοί» και το συνέδριο - Οι «πράσινες» και οι «κόκκινες» αυλές του ΣΥΡΙΖΑ και το στοίχημα εν όψει του συνεδρίου
Ο προσυνεδριακός διάλογος έχει µεταβληθεί σε αρένα ανταλλαγής σκληρών επιθέσεων και εκτόξευσης κατηγοριών
Προανάκρουσµα «ξεκαθαρίσµατος λογαριασµών» στο συνέδριο, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνοχή και την ενότητα του κόµµατος,αποτελούν οι αλλεπάλληλοι καυγάδες στον χώρο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ανάµεσα στους εκπροσώπους των αντιµαχόµενων τάσεων και οµάδων.
Ο προσυνεδριακός διάλογος έχει µεταβληθεί σε αρένα ανταλλαγής σκληρών επιθέσεων και εκτόξευσης κατηγοριών, µε αιχµή τον ιδεολογικό προσανατολισµό του κόµµατος,, τους όρους διεύρυνσης της πολιτικής του απεύθυνσης, καθώς και το ύφος της αντιπολιτευτικής τακτικής που πρέπει να υιοθετηθεί απέναντι στην κυβέρνηση της Ν.∆.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που έχει βρεθεί µε την πλάτη στον τοίχο ουκ ολίγες φορές από τα πολιτικά «χουνέρια» της αριστερής πτέρυγας του κόµµατος, τα στελέχη της οποίας συµµετέχουν στην κίνηση «Οµπρέλα» και εκδηλώνουν µε ευθύ τρόπο τη διαφωνία τους σε κεντρικές επιλογές της Κουµουνδούρου, έχει επιλέξει την τακτική της «πλαγίας οδού», για να εξουδετερώσει την επικριτική προς το πρόσωπό του επιχειρηµατολογία τους.
Σύµφωνα µε τις πληροφορίες, εκτός από τον Παύλο Πολάκη, που έχει αναλάβει εργολαβικά να «καπελώνει» τον τοµεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέα Ξανθό, αµφισβητώντας ως αναποτελεσµατική τη µετριοπαθή στάση του στο θέµα της πανδηµίας, ο Αλέξης Τσίπρας χρησιµοποιεί και άλλα πρόσωπα, για να ξεδιπλώσει την επιθετική στρατηγική του έναντι των εσωκοµµατικών του αντιπάλων. Οι «πραιτωριανοί» της προεδρικής αυλής είναι κυρίως στελέχη της «όψιµης Αριστεράς», που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο της θριαµβευτικής του ανόδου προς την εξουσία και σε µεγάλο βαθµό το πολιτικό τους βιογραφικό έχει «πράσινο φόντο» ή εντάχθηκαν στην Αριστερά µε την ιδιότητα των διάσηµων «αλεξιπτωτιστών» από τον χώρο του θεάµατος και της επικοινωνίας.
Σε αυτή την κατηγορία βουλευτών και στελεχών, που εµφορούνται από την αντίληψη «Εµείς φέραµε τον κόσµο στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι οι αριστεριστές του 3%», όπως απαξιωτικά και µε περιφρόνηση αποκαλούν τις δυνάµεις της παλαιάς ανανεωτικής Αριστεράς, ανήκουν οι προερχόµενοι από το ΠΑΣΟΚ: Χρ. Σπίρτζης, Θ. Τζάκρη, Θ. Μωραΐτης, Γ. Ραγκούσης, Ν. Τόσκας, Σ. Τζουµάκας, Α. Τάτσης, Ν. Μ. Μαδεµλής, Χ. Τσιόκας κ.ά. Επίσης, πρώην δηµοσιογράφοι και άνθρωποι του καλλιτεχνικού και δηµοσιογραφικού χώρου, όπως: οι ∆. Αυγέρη, Χρ. Γιαννούλης και Ρ. Χρηστίδου, που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, µε τη διεύρυνση που «ενορχήστρωσε» ο Νίκος Παππάς τις ηµέρες της κυριαρχίας του. Ο τελευταίος, άλλωστε, είναι γνωστό πως δίνει σκληρή µάχη, ασχέτως εάν η αξιοπιστία του έχει τρωθεί από τις δικαστικές περιπέτειες που έχει µε τις υποθέσεις Μιωνή και Καλογρίτσα, για τη µετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόµµα της «συστηµικής» Κεντροαριστεράς, ανοιχτό προς όλες τις κατευθύνσεις και δίχως περιχαρακώσεις στο όνοµα της ιδεολογικής καθαρότητας.
Στον αντίποδα αυτής της προσεγγίσεως, η «Οµπρέλα», την οποία απαρτίζουν οι αθροιζόµενες αριστερές δυνάµεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, µε κορµό την οµάδα των «53», δεν µπορεί να κάνει αποδεκτή τη θέση, όπως δήλωναν, «Μπάτε, σκύλοι, αλέστε και αλεστικά µη δίνετε» ή της συµµετοχής στα κιτάπια του κόµµατος µελών που η δράση τους θα αρχίζει και θα τελειώνει σε µίας χρήσεως ενέργεια, αυτή του περιστασιακού ψηφοφόρου στις εσωτερικές αρχαιρεσίες.
Ακραία σύγκρουση
Ολα τα παραπάνω φαινόµενα αποδιαρθρωτικής εσωστρέφειας εκδηλώνονται και κλιµακώνονται µε απροκάλυπτο πλέον τρόπο στην πορεία προς το συνέδριο και δεν αποτελούν γεγονός που κρύβεται κάτω από το χαλί της εχεµύθειας ή της µυστικότητας των «κλειστών» συσκέψεων που διεξάγονται τόσο στα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα όσο και στις τοπικές οργανώσεις.
Η εσωκοµµατική αντιπαράθεση τίθεται και σε µια επιπλέον βάση, που σχετίζεται µε το αντιπολιτευτικό ύφος του ΣΥΡΙΖΑ. Προγραµµατική και υπεύθυνη αντιπολίτευση, µε ρητορική ευγένειας και πολιτισµού, ή πεζοδροµιακή και «λαϊκή», µε την αναπαραγωγή χυδαίων εκφράσεων και πρακτικές νεοαυριανισµού; Εδώ και ενάµιση µήνα, αυτή η διχογνωµία αποτυπώνεται περίτρανα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ µε αφορµή ουκ ολίγα περιστατικά.
Τα στελέχη της αριστερής πτέρυγας, όπως οι Α. Ξανθός και Ν. Φίλης, κράτησαν αποστάσεις από τη φασαρία περί «VIP ΜΕΘ». Μάλιστα, αυτό το θέµα, που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ µε αποδείξεις και ονόµατα, έγινε πρωτοσέλιδο στην «Αυγή» και ο Ν. Φίλης βρήκε την ευκαιρία να αποδοκιµάσει τη δοκιµαζόµενη εφηµερίδα της Aριστεράς ταυτίζοντάς τη µε τη «∆ηµοκρατία» του Ι. Φιλιππάκη.
Αυτή η ταύτιση έχει τη σηµασία της, διότι στο θέµα των υποθέσεων Μιωνή και Παπαγγελόπουλου τους εµπλεκόµενους για συµµετοχή σε «εγκληµατική οργάνωση» - γνωστοί δηµοσιογράφοι-, δεν τους υπερασπίζεται η «Οµπρέλα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αφετηρία τα παραπάνω γεγονότα, όπως και πολλά ακόµη, οι «πραιτωριανοί» του Αλέξη Τσίπρα εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ του 3% µε το να τους αποκαλούν «κοµµατικούς µπράβους», που κάνουν ιδεολογικό «face control». Αυτό συνέβη µε τις βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ ∆. Αυγέρη και Θ. Τζάκρη, οι οποίες στις δηµόσιες παρεµβάσεις τους υιοθετούν το ότι οι εκπρόσωποι της «Οµπρέλας» λειτουργούν µε λογικές αποκλεισµού.
Βέβαια, την απάντηση την πήρε η ∆. Αυγέρη από τον ιδεολογικό καθοδηγητή της οµάδας των «53», Χ. Παπαδόπουλο, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό που της επεσήµανε ήταν πως δεν ξέρει σε ποιο κόµµα βρίσκεται και λέει ό,τι της κατέβει στο κεφάλι.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 15/1
Ο προσυνεδριακός διάλογος έχει µεταβληθεί σε αρένα ανταλλαγής σκληρών επιθέσεων και εκτόξευσης κατηγοριών, µε αιχµή τον ιδεολογικό προσανατολισµό του κόµµατος,, τους όρους διεύρυνσης της πολιτικής του απεύθυνσης, καθώς και το ύφος της αντιπολιτευτικής τακτικής που πρέπει να υιοθετηθεί απέναντι στην κυβέρνηση της Ν.∆.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που έχει βρεθεί µε την πλάτη στον τοίχο ουκ ολίγες φορές από τα πολιτικά «χουνέρια» της αριστερής πτέρυγας του κόµµατος, τα στελέχη της οποίας συµµετέχουν στην κίνηση «Οµπρέλα» και εκδηλώνουν µε ευθύ τρόπο τη διαφωνία τους σε κεντρικές επιλογές της Κουµουνδούρου, έχει επιλέξει την τακτική της «πλαγίας οδού», για να εξουδετερώσει την επικριτική προς το πρόσωπό του επιχειρηµατολογία τους.
Σύµφωνα µε τις πληροφορίες, εκτός από τον Παύλο Πολάκη, που έχει αναλάβει εργολαβικά να «καπελώνει» τον τοµεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέα Ξανθό, αµφισβητώντας ως αναποτελεσµατική τη µετριοπαθή στάση του στο θέµα της πανδηµίας, ο Αλέξης Τσίπρας χρησιµοποιεί και άλλα πρόσωπα, για να ξεδιπλώσει την επιθετική στρατηγική του έναντι των εσωκοµµατικών του αντιπάλων. Οι «πραιτωριανοί» της προεδρικής αυλής είναι κυρίως στελέχη της «όψιµης Αριστεράς», που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο της θριαµβευτικής του ανόδου προς την εξουσία και σε µεγάλο βαθµό το πολιτικό τους βιογραφικό έχει «πράσινο φόντο» ή εντάχθηκαν στην Αριστερά µε την ιδιότητα των διάσηµων «αλεξιπτωτιστών» από τον χώρο του θεάµατος και της επικοινωνίας.
Σε αυτή την κατηγορία βουλευτών και στελεχών, που εµφορούνται από την αντίληψη «Εµείς φέραµε τον κόσµο στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι οι αριστεριστές του 3%», όπως απαξιωτικά και µε περιφρόνηση αποκαλούν τις δυνάµεις της παλαιάς ανανεωτικής Αριστεράς, ανήκουν οι προερχόµενοι από το ΠΑΣΟΚ: Χρ. Σπίρτζης, Θ. Τζάκρη, Θ. Μωραΐτης, Γ. Ραγκούσης, Ν. Τόσκας, Σ. Τζουµάκας, Α. Τάτσης, Ν. Μ. Μαδεµλής, Χ. Τσιόκας κ.ά. Επίσης, πρώην δηµοσιογράφοι και άνθρωποι του καλλιτεχνικού και δηµοσιογραφικού χώρου, όπως: οι ∆. Αυγέρη, Χρ. Γιαννούλης και Ρ. Χρηστίδου, που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, µε τη διεύρυνση που «ενορχήστρωσε» ο Νίκος Παππάς τις ηµέρες της κυριαρχίας του. Ο τελευταίος, άλλωστε, είναι γνωστό πως δίνει σκληρή µάχη, ασχέτως εάν η αξιοπιστία του έχει τρωθεί από τις δικαστικές περιπέτειες που έχει µε τις υποθέσεις Μιωνή και Καλογρίτσα, για τη µετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόµµα της «συστηµικής» Κεντροαριστεράς, ανοιχτό προς όλες τις κατευθύνσεις και δίχως περιχαρακώσεις στο όνοµα της ιδεολογικής καθαρότητας.
Στον αντίποδα αυτής της προσεγγίσεως, η «Οµπρέλα», την οποία απαρτίζουν οι αθροιζόµενες αριστερές δυνάµεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, µε κορµό την οµάδα των «53», δεν µπορεί να κάνει αποδεκτή τη θέση, όπως δήλωναν, «Μπάτε, σκύλοι, αλέστε και αλεστικά µη δίνετε» ή της συµµετοχής στα κιτάπια του κόµµατος µελών που η δράση τους θα αρχίζει και θα τελειώνει σε µίας χρήσεως ενέργεια, αυτή του περιστασιακού ψηφοφόρου στις εσωτερικές αρχαιρεσίες.
Ακραία σύγκρουση
Ολα τα παραπάνω φαινόµενα αποδιαρθρωτικής εσωστρέφειας εκδηλώνονται και κλιµακώνονται µε απροκάλυπτο πλέον τρόπο στην πορεία προς το συνέδριο και δεν αποτελούν γεγονός που κρύβεται κάτω από το χαλί της εχεµύθειας ή της µυστικότητας των «κλειστών» συσκέψεων που διεξάγονται τόσο στα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα όσο και στις τοπικές οργανώσεις. Η εσωκοµµατική αντιπαράθεση τίθεται και σε µια επιπλέον βάση, που σχετίζεται µε το αντιπολιτευτικό ύφος του ΣΥΡΙΖΑ. Προγραµµατική και υπεύθυνη αντιπολίτευση, µε ρητορική ευγένειας και πολιτισµού, ή πεζοδροµιακή και «λαϊκή», µε την αναπαραγωγή χυδαίων εκφράσεων και πρακτικές νεοαυριανισµού; Εδώ και ενάµιση µήνα, αυτή η διχογνωµία αποτυπώνεται περίτρανα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ µε αφορµή ουκ ολίγα περιστατικά.
Τα στελέχη της αριστερής πτέρυγας, όπως οι Α. Ξανθός και Ν. Φίλης, κράτησαν αποστάσεις από τη φασαρία περί «VIP ΜΕΘ». Μάλιστα, αυτό το θέµα, που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ µε αποδείξεις και ονόµατα, έγινε πρωτοσέλιδο στην «Αυγή» και ο Ν. Φίλης βρήκε την ευκαιρία να αποδοκιµάσει τη δοκιµαζόµενη εφηµερίδα της Aριστεράς ταυτίζοντάς τη µε τη «∆ηµοκρατία» του Ι. Φιλιππάκη.
Αυτή η ταύτιση έχει τη σηµασία της, διότι στο θέµα των υποθέσεων Μιωνή και Παπαγγελόπουλου τους εµπλεκόµενους για συµµετοχή σε «εγκληµατική οργάνωση» - γνωστοί δηµοσιογράφοι-, δεν τους υπερασπίζεται η «Οµπρέλα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αφετηρία τα παραπάνω γεγονότα, όπως και πολλά ακόµη, οι «πραιτωριανοί» του Αλέξη Τσίπρα εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ του 3% µε το να τους αποκαλούν «κοµµατικούς µπράβους», που κάνουν ιδεολογικό «face control». Αυτό συνέβη µε τις βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ ∆. Αυγέρη και Θ. Τζάκρη, οι οποίες στις δηµόσιες παρεµβάσεις τους υιοθετούν το ότι οι εκπρόσωποι της «Οµπρέλας» λειτουργούν µε λογικές αποκλεισµού.
Βέβαια, την απάντηση την πήρε η ∆. Αυγέρη από τον ιδεολογικό καθοδηγητή της οµάδας των «53», Χ. Παπαδόπουλο, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό που της επεσήµανε ήταν πως δεν ξέρει σε ποιο κόµµα βρίσκεται και λέει ό,τι της κατέβει στο κεφάλι.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 15/1