Θέση για την αποκάλυψη του Παραπολιτικά 90,1 και του Παναγιώτη Τζένου σχετικά με τα όσα υποστήριξε η πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Τασία Χριστοδουλοπούλου σε κομματική εκδήλωση, όπου διατύπωσε την άποψη ότι «πρέπει να έχουμε (σ.σ ο ΣΥΡΙΖΑ) ανθρώπους δικούς μας, να μπορούμε επί τόπου να τους επηρεάζουμε», στη λογική των... πρασινοφρουρών του ΠΑΣΟΚ το 1981, πήρε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου.

«Η δημόσια τοποθέτηση της κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου σε κομματική εκδήλωση, μετά τις ανάλογες θέσεις του κ. Πολάκη αποτελεί άλλη μία απόδειξη ότι στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η λογική άλωσης της Δικαιοσύνης και του κράτους. Δεν πρόκειται μόνο για τον κ. Πολάκη αλλά για μία συνολική αντίληψη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης», ανέφερε ο κ. Οικονόμου και πρόσθεσε: «Η σιωπή του κ. Τσίπρα συνιστά ολοφάνερη αποδοχή και συναίνεση προς την στάση αυτή. Εμείς είμαστε ανυποχώρητα απέναντι σε αυτές τις τακτικές και σε αυτή την λογική. Ο πολιτικός αγώνας που δίνουμε είναι αυτός της θεσμικότητας, της αξιοπρέπειας, του ήθους και της πολιτικότητας και γι’ αυτό και δεν θα τους παρακολουθήσουμε. Μας χωρίζει άβυσσος και δεν θα παίξουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ στο ταμπλό της πόλωσης, της ευτέλειας, και του διχασμού».

Η Τασία Χριστοδουλοπούλου, όπως αποκάλυψαν τα Παραπολιτικά  90,1 και η εκπομπή «Secret» με τον Παναγιώτη Τζένο, μιλώντας σε εκδήλωση του κόμματος μαζί με το διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα και πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, Μιχάλη Καλογήρου, κατέστησε σαφές, σχετικά με την πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσουν στους θεσμούς στην «Δεύτερη φορά Αριστερά», πως «πρέπει να προετοιμαστούμε για να μην έχουμε εχθρικό περιβάλλον στη Δικαιοσύνη». Μάλιστα έφερε ως παράδειγμα την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ πως «αυτοί», δηλαδη οι δικαστές, μας έκαναν επιθέσεις γιατί εμείς δεν είχαμε «ιστορία» στο χώρο της δικαιοσύνης και ηταν όλοι τους ή δεξιοί ή ΠΑΣΟΚ.

Στη συνέχεια η κ. Χριστοδουλοπουλου άφησε να εννοηθει πως «ήταν λάθος που μπήκαμε στη λογική να κάνουμε γενικούς γραμματείς και διευθυντές με κριτήρια τα προσόντα τους», υποστηρίζοντας τη θέση πως οι θεσμοί του κράτους έπρεπε να στελεχωθούν μόνο με πρόσωπα που είναι πιστά στο κόμμα.