Βορίδης στα Παραπολιτικά 90,1: Οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι ο προϋπολογισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει το σύνολο της ενεργειακής κρίσης
Παράλληλα, για την αλλαγή εκλογικού νόμου απάντησε πως δεν υπάρχει περίπτωση ο πρωθυπουργός να παίξει θεσμικά παιχνίδια
«Η ενεργειακή κρίση δεν είναι κάτι για το οποίο ευθύνεται η κυβέρνηση και αυτό το καταλαβαίνουν οι πολίτες», δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Μπρα Ντε Φερ» με τους Χριστίνα Κοραή και Δημήτρη Τάκη ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης.
Ειδικότερα, ο υπουργός είπε πως οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι ο προϋπολογισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει το σύνολο της ενεργειακής κρίσης, ενώ εκτίμησε πως μια μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης θα ήταν ανεπαίσθητη.
Παράλληλα, τόνισε ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.
Ακόμη, ερωτηθείς για αλλαγή εκλογικού νόμου απάντησε πως δεν υπάρχει περίπτωση ο πρωθυπουργός να παίξει θεσμικά παιχνίδια.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του
Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα χρεωθεί την ενεργειακή κρίση: Νομίζω ότι σήμερα οι πολίτες καταλαβαίνουν τα εξής, πρώτον η ενεργειακή κρίση που υφίστατο πριν τον πόλεμο που γίνεται μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν είναι κατι για το οποίο ευθύνεται η κυβέρνηση, προφανώς είναι ένα γενικότερο ζήτημα το οποίο υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το δεύτερο το οποίο επίσης καταλαβαίνουν είναι ότι για τον πόλεμο Ρωσίας –Ουκρανίας δεν φταίει ο Μητσοτάκης, από την άλλη μεριά συμφωνώ ότι αντιμετωπίζουν μια πίεση και μια δυσκολία συγκεκριμένη εξαιτίας των μεγάλων ανατιμήσεων οι οποίες έχουν γίνει ουσιαστικά σε όλο το ενεργειακό πεδίο. Το επόμενο το οποίο λεει η κυβέρνηση και νομίζω ότι το καταλαβαίνουν οι πολίτες είναι ότι η κυβέρνηση αυτή και ο προϋπολογισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει το σύνολο της επίπτωσης της ενεργειακής κρίσης, δεν το αντέχει. Σε αυτό η κυβέρνηση ειναι πάρα πολύ ειλικρινής και ταυτόχρονα νομίζω ότι και οι πολίτες το καταλαβαίνουν.
Εσείς ως κυβέρνηση λέτε ότι δεν αντέχει ο προϋπολογισμός και ο πολίτης λεει «και εμένα δεν αντέχει η τσέπη μου», τι θα γίνει;
Και για αυτό λεει η κυβέρνηση ότι εγώ εκείνο που κάνω είναι ότι στηρίζω, δεν αδιαφορώ δίνω χρήματα. Έχω δώσει 1,7 δις, έδωσα 400 εκ. τον Ιανουάριο, 440 εκ. το Φεβρουάριο, θα συνεχίζω να δίνω. Προφανώς αυτό δεν καλύπτει το σύνολο της κρίσης και εδώ αρχίζει και μια δεύτερη συζήτηση αν ο τρόπος με τον οποίο δίνονται αυτά τα χρήματα είναι ο σωστός τρόπος ή υπάρχει κάποιος άλλος ο οποίος ειναι καλύτερος. Στο αν αυτός είναι ο σωστός τρόπος ουσιαστικά ο εναλλακτικός τρόπος που έχει ακουστεί στη δημόσια συζήτηση είναι το να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, δηλαδή αντί να υπάρχει αυτή η παρέμβαση η οποία γίνεται στους λογαριασμούς να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εάν όμως μιλάμε για τα ίδια δημοσιονομικά μεγέθη τότε η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, λόγω του ότι είναι πολύ μεγάλο το ποσό των φόρων στο ενεργειακό κομμάτι, αν ήταν λοιπόν να αφαιρέσεις αυτά τα ποσά θα ήταν πρώτον ανεπαίσθητη και δεύτερον έχεις το μεγάλο ερώτημα πάντα στους φόρους κατανάλωσης κατά πόσο αυτό όντως οδηγεί σε μείωση της τιμής ή απλώς αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια κερδοφορίας στον έμπορο και δεύτερον είναι προφανές ότι όταν κάνεις μια τέτοια επιλογή ευνοούνται περισσότερο αυτοί που κάνουν μεγαλύτερες καταναλώσεις και λιγότερο αυτοί που κάνουν μικρότερες καταναλώσεις. Η επιλογή που κάνει η κυβέρνηση για αυτά τα ποσά τα οποία διαθέτει είναι να είναι αυτά τα ποσά στοχευμένα και να συνδέονται κυρίως με συγκεκριμένες καταναλώσεις. Συνήθως τα νοικοκυριά που περνάνε πιο δύσκολα είναι πιο μικρά νοικοκυριά, έχουν χαμηλότερες καταναλώσεις και εκεί αυτή η ενίσχυση η οποία δίνει η κυβέρνηση πάνω στο τιμολόγιο της ΔΕΗ λειτουργεί περισσότερο ανακουφιστικά για αυτά τα νοικοκυριά. Σε άλλα νοικοκυριά τα οποία έχουνε μεγαλύτερο εισόδημα και μπορούν να έχουν μεγαλύτερες καταναλώσεις προφανώς αυτή η ενίσχυση φαίνεται πολύ λιγότερο γιατί ποσοστιαία είναι μικρότερη και επομένως εκεί υπάρχει μεγαλύτερη πίεση. Αλλά κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι η πολιτική των στοχευμένων ενισχύσεων στην ενεργειακή κατανάλωση είναι η σωστή πολιτική.
Για το αν πρέπει να έρθουν και άλλα μέτρα και πότε
Είναι προφανές ότι διεξάγεται πια σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια μεγάλη συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά και στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Μένει να δούμε ποια δέσμη μέτρων, ετέθη το ζήτημα από τον πρωθυπουργό νομίζω ότι καλά ακούστηκε στη Σύνοδο Κορυφής, καταλαβαίνουν οι ηγέτες της ΕΕ ότι κάτι πρέπει να κάνουν. Έχει κατατεθεί μια συγκεκριμένη πρόταση η οποία είναι ουσιαστικά να υπάρξει ένα ταμείο το οποίο θα φτιαχτεί από τα έσοδα που έχουμε για το ταμείο ρύπων για να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν αυτά τα ποσά ώστε να απορροφηθούν οι δυσμενείς συνέπειες της ενεργειακής κρίσης. Είναι προφανώς σε επεξεργασία το σχέδιο αυτό στην ευρωπαϊκή επιτροπή όπως επίσης θα υπάρχουν και ζητήματα σε σχέση με τη δημοσιονομική χαλάρωση και τα δημοσιονομικά μέτρα και τους δημοσιονομικούς κανόνες. Ακόμα δεν έχουν εξειδικευτεί.
Για το αν δεν θα έπρεπε να είμαστε τόσο δέσμιοι του φυσικού αερίου όσον αφορά την παραγωγή ρεύματος
Υπάρχει ένα επιχείρημα του τύπου γιατί κλείσαμε το λιγνίτη δεν έπρεπε και εν πάση περιπτώσει πρέπει να ανοίξουμε τον λιγνίτη. Προφανώς όταν σχεδιάζεις μια πολιτική τη σχεδιάζεις έχοντας λάβει υπόψη σου ορισμένες σταθερές, δεν μπορείς να σχεδιάζεις θεωρώντας ότι όλα πιθανόν να αλλάξουν. Θέλω να πω ότι η βασική απόφαση για την απολιγνιτοποίηση έχει ληφθεί σε ένα περιβάλλον στο οποίο στην πραγματικότητα αυτό το οποίο θέλουμε να κάνουμε είναι να αξιοποιήσουμε τα χρήματα του ταμείου Μετάβασης, να τα αξιοποιήσουμε εμείς γρήγορα πρώτοι προκειμένου να δώσουμε ένα παράδειγμα αλλά κυρίως να έχουμε τη δυνατότητα να απορροφήσουμε το μεγαλύτερο από αυτά τα ποσά για να κάνουμε αυτή τη μετάβαση. Θεωρώ ότι αυτή η βασική σκέψη ήταν σωστή και εν πολλοίς παραμένει σωστή. ...Μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία έχει την ηλιοφάνεια που έχει και τους αέρηδες που έχει δεν είναι δυνατόν παρά να προχωράει με πολύ γρήγορο ρυθμό στην επιλογή της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Άρα αυτό νομίζω συνθέτει περίπου την κυβερνητική πολιτική και πιστεύω ότι είναι σωστή.
Για το αν πληθαίνουν οι συζητήσεις για αλλαγή του εκλογικού νόμου
Εγώ πιστεύω ότι η κυβέρνηση μας πράγματι βρίσκεται μπροστά σε μια ακόμα κρίση από τις τόσες που έχει αντιμετωπίσει και θεωρώ ότι και αυτή την κρίση θα την αντιμετωπίσει. Οι κυβερνήσεις κρίνονται και δοκιμάζονται πάνω στις κρίσεις και η δική μας κυβέρνηση δοκιμάζεται και επιτυγχάνει και αποκτά την εμπιστοσύνη του κόσμου και τη διατηρεί ακριβώς γιατι διαχειρίζεται τη μια κρίση πάνω από την άλλη. Είναι η δική μας διακυβέρνηση μια ασταμάτητη διαχείριση κρίσεων από το μεταναστευτικό και από αυτά που έκανε ο Ερντογάν, εν συνεχεία από την τουρκική προκλητικότητα και αυτά τα οποία περάσαμε στο Αιγαίο, εν συνεχεία η πανδημία, εν συνεχεία η ενεργειακή κρίση. Όλα αυτά λένε ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν διαφεύγει από τις προκλήσεις αλλά υπεύθυνα στέκεται και μαζί με το λαό αγωνίζεται για να τα ξεπεράσει. Με αυτό τον τρόπο οικοδομεί τη σχέση εμπιστοσύνης που έχει με τον κόσμο. Όχι γιατι θα βρει μια «πολιτική» λύση ή διαφυγή αλλά γιατί θα κάτσει καταπάνω στο πρόβλημα και θα δώσει την καλύτερη δυνατή λύση. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι κάτι που δεν συζητείται και ούτε ποτέ ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα καθόταν να κάνει θεσμικά παιχνίδια. Η ΝΔ ψήφισε έναν εκλογικό νόμο στην αρχή της θητείας της δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξει τον εκλογικό νόμο στη διάρκεια αυτής της θητείας της.
Ακούστε τη συνέντευξή του
Ειδικότερα, ο υπουργός είπε πως οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι ο προϋπολογισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει το σύνολο της ενεργειακής κρίσης, ενώ εκτίμησε πως μια μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης θα ήταν ανεπαίσθητη.
Παράλληλα, τόνισε ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.
Ακόμη, ερωτηθείς για αλλαγή εκλογικού νόμου απάντησε πως δεν υπάρχει περίπτωση ο πρωθυπουργός να παίξει θεσμικά παιχνίδια.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του
Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα χρεωθεί την ενεργειακή κρίση: Νομίζω ότι σήμερα οι πολίτες καταλαβαίνουν τα εξής, πρώτον η ενεργειακή κρίση που υφίστατο πριν τον πόλεμο που γίνεται μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν είναι κατι για το οποίο ευθύνεται η κυβέρνηση, προφανώς είναι ένα γενικότερο ζήτημα το οποίο υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το δεύτερο το οποίο επίσης καταλαβαίνουν είναι ότι για τον πόλεμο Ρωσίας –Ουκρανίας δεν φταίει ο Μητσοτάκης, από την άλλη μεριά συμφωνώ ότι αντιμετωπίζουν μια πίεση και μια δυσκολία συγκεκριμένη εξαιτίας των μεγάλων ανατιμήσεων οι οποίες έχουν γίνει ουσιαστικά σε όλο το ενεργειακό πεδίο. Το επόμενο το οποίο λεει η κυβέρνηση και νομίζω ότι το καταλαβαίνουν οι πολίτες είναι ότι η κυβέρνηση αυτή και ο προϋπολογισμός δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει το σύνολο της επίπτωσης της ενεργειακής κρίσης, δεν το αντέχει. Σε αυτό η κυβέρνηση ειναι πάρα πολύ ειλικρινής και ταυτόχρονα νομίζω ότι και οι πολίτες το καταλαβαίνουν.Εσείς ως κυβέρνηση λέτε ότι δεν αντέχει ο προϋπολογισμός και ο πολίτης λεει «και εμένα δεν αντέχει η τσέπη μου», τι θα γίνει;
Και για αυτό λεει η κυβέρνηση ότι εγώ εκείνο που κάνω είναι ότι στηρίζω, δεν αδιαφορώ δίνω χρήματα. Έχω δώσει 1,7 δις, έδωσα 400 εκ. τον Ιανουάριο, 440 εκ. το Φεβρουάριο, θα συνεχίζω να δίνω. Προφανώς αυτό δεν καλύπτει το σύνολο της κρίσης και εδώ αρχίζει και μια δεύτερη συζήτηση αν ο τρόπος με τον οποίο δίνονται αυτά τα χρήματα είναι ο σωστός τρόπος ή υπάρχει κάποιος άλλος ο οποίος ειναι καλύτερος. Στο αν αυτός είναι ο σωστός τρόπος ουσιαστικά ο εναλλακτικός τρόπος που έχει ακουστεί στη δημόσια συζήτηση είναι το να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, δηλαδή αντί να υπάρχει αυτή η παρέμβαση η οποία γίνεται στους λογαριασμούς να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εάν όμως μιλάμε για τα ίδια δημοσιονομικά μεγέθη τότε η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, λόγω του ότι είναι πολύ μεγάλο το ποσό των φόρων στο ενεργειακό κομμάτι, αν ήταν λοιπόν να αφαιρέσεις αυτά τα ποσά θα ήταν πρώτον ανεπαίσθητη και δεύτερον έχεις το μεγάλο ερώτημα πάντα στους φόρους κατανάλωσης κατά πόσο αυτό όντως οδηγεί σε μείωση της τιμής ή απλώς αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια κερδοφορίας στον έμπορο και δεύτερον είναι προφανές ότι όταν κάνεις μια τέτοια επιλογή ευνοούνται περισσότερο αυτοί που κάνουν μεγαλύτερες καταναλώσεις και λιγότερο αυτοί που κάνουν μικρότερες καταναλώσεις. Η επιλογή που κάνει η κυβέρνηση για αυτά τα ποσά τα οποία διαθέτει είναι να είναι αυτά τα ποσά στοχευμένα και να συνδέονται κυρίως με συγκεκριμένες καταναλώσεις. Συνήθως τα νοικοκυριά που περνάνε πιο δύσκολα είναι πιο μικρά νοικοκυριά, έχουν χαμηλότερες καταναλώσεις και εκεί αυτή η ενίσχυση η οποία δίνει η κυβέρνηση πάνω στο τιμολόγιο της ΔΕΗ λειτουργεί περισσότερο ανακουφιστικά για αυτά τα νοικοκυριά. Σε άλλα νοικοκυριά τα οποία έχουνε μεγαλύτερο εισόδημα και μπορούν να έχουν μεγαλύτερες καταναλώσεις προφανώς αυτή η ενίσχυση φαίνεται πολύ λιγότερο γιατί ποσοστιαία είναι μικρότερη και επομένως εκεί υπάρχει μεγαλύτερη πίεση. Αλλά κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι η πολιτική των στοχευμένων ενισχύσεων στην ενεργειακή κατανάλωση είναι η σωστή πολιτική.
