Τα γεγονότα στην Ουκρανία εντείνουν την προσοχή της Αθήνας στις επεκτατικές πολιτικές και τις στρατιωτικές προκλήσεις της Αγκυρας. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας εδαφών της Ελλάδας από τον Ερντογάν, που έχει δηλώσει ότι θέλει να διορθώσει τα λάθη του Κεμάλ, θυμίζει σήμερα κάτι από τη στρατηγική και τα επιχειρήματα του Ρώσου φίλου του, Πούτιν, για ρωσική επέκταση στην Ανατολική Ουκρανία με διόρθωση λαθών του Λένιν.

Η Αθήνα είναι τώρα έτοιμη για κάθε ενδεχόμενη κίνηση του Ερντογάν, έχει ενημερώσει σχετικά το ΝΑΤΟ και εκτιμά και ότι μετά τη «ρωσική εμπειρία» της η Ε.Ε. δεν μπορεί να βάζει στην άκρη την υπόθεση των κυρώσεων σε βάρος μιας Τουρκίας που παρανομεί σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η ελληνική κυβέρνηση, με ενισχυμένη πλέον την άμυνά της, κινείται τώρα με διαφορετικές ταχύτητες στη διεθνή σκηνή, καθώς η Τουρκία ξεπέρασε τη θεωρία της περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και επιχειρεί να προκαλέσει έως και ζήτημα κυριαρχίας ελληνικών νησιών, με παράβαση και διαστροφή θεμελιωδών αρχών του Διεθνούς Δικαίου.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει απέναντί της μια Τουρκία που έχει δύο καθαρές στοχεύσεις: Πρώτον, αλλαγή θαλάσσιων συνόρων και επιβολή καθεστώτος κυριαρχίας υπό όρους στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με εξωφρενικά νομικά επιχειρήματα.

Δεύτερον, έναν διάλογο με την Ελλάδα σε καθαρά διμερές επίπεδο, εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΝΑΤΟ και εκτός δεσμεύσεων με κανόνες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, που αποτελεί και μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Η Αθήνα δεν σκοπεύει να αφήσει να σέρνεται διεθνώς η τουρκική αμφισβήτηση της κυριαρχίας ελληνικών εδαφών με σαθρό επιχείρημα την παράνομη στρατιωτική κάλυψη των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα. Παράλληλα, η Αθήνα γνωρίζει πως είναι πλέον υποχρεωμένη να ασκήσει απέναντι στα τουρκικά σχέδια μια δυναμική εξωτερική πολιτική.

Ο Ερντογάν, άλλωστε, είναι αποφασισμένος να κινείται ευθέως εκτός διεθνούς νομιμότητας, όπου κρίνει ότι αυτό του επιτρέπουν οι συνθήκες. Ετσι, επιχειρεί να πετύχει αλλαγή συνοριακών γραμμών για πρώτη φορά με μια χώρα της Δύσηςμέλος του αμυντικού συστήματος ασφαλείας της. Απέναντι στον πρωτοφανή τουρκικό τυχοδιωκτισμό η διπλωματία της Αθήνας έχει τώρα μια στρατηγική στόχευση.

Το υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη ξεκινήσει την οργάνωση πολιτικών κινήσεων για την ενεργοποίηση Ευρωπαίων και συμμάχων απέναντι στην πολεμική ατμόσφαιρα που έχει προκαλέσει η Τουρκία σε μια θάλασσα που ανήκει σε ένα στρατηγικά ενιαίο πεδίο του δυτικού αμυντικού συστήματος ασφαλείας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις από διπλωματικές πηγές, η Αθήνα τα τελευταία χρόνια, με τις ψύχραιμες πολιτικές που ακολούθησε έναντι της επιθετικής Τουρκίας, ως συνετή χώρα του ΝΑΤΟ, και με τη μετριοπαθή στάση της στα ζητήματα σχέσεων Ε.Ε. - Τουρκίας, οδήγησε εμμέσως εταίρους και συμμάχους σε μια υποτίμηση των κινδύνων της πολιτικής του εθνικιστή Ερντογάν και των προβλημάτων που δημιουργούσε σε Αιγαίο και Μεσόγειο.

Θέτουν ερωτήματα

Τώρα, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών στις επαφές τους με Ευρωπαίους και Αμερικανούς συνομιλητές τους θέτουν ερωτήματα για τα όρια της ανοχής της Ευρωπαϊκής Ενωσης απέναντι στην περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και του Ευρωπαϊκού Δικαίου από την Τουρκία, καθώς και στην τουρκική πολεμική απειλή κατά της Ελλάδας, και για τα όρια της «ουδετερότητας» του ΝΑΤΟ και τον βαθμό εσωτερικής συνοχής του.

Σε ό,τι, δε, αφορά την Ουάσινγκτον, με την οποία η Αθήνα έχει άριστες σχέσεις, η ελληνική ηγεσία αναμένει, σύμφωνα με πληροφορίες, μιαν απάντηση για το πώς ακριβώς οι ΗΠΑ εννοούν τώρα τη στρατηγική παρουσία τους στην περιοχή, στην οποία ο ισλαμιστής Ερντογάν προκαλεί σοβαρές εντάσεις με το νεο-οθωμανικό αφήγημά του, καθώς και για το πώς σήμερα τοποθετούνται οι Αμερικανοί στη συμμαχία 3+1 στην Ανατολική Μεσόγειο και στις σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ.

Κατά τις ίδιες πηγές, η Αθήνα, με δεδομένη την κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα, θέτει σήμερα και το ερώτημα σε εταίρους και συμμάχους για το αν εξακολουθούν να θεωρούν το Αιγαίο μια δυτική θάλασσα και πώς θα δέχονταν να γίνει στο μέλλον αυτή η θάλασσα εξαρτημένη και από την ισλαμική, φιλορωσική Τουρκία.

Η νέα ελληνική διπλωματία έχει επίσης στόχο της να αναδείξει στον ΟΗΕ το γεγονός ότι η Τουρκία, με τις νεο-οθωμανικές πολιτικές της, που περιφρονούν το Διεθνές Δίκαιο, απειλεί με στρατιωτικά μέσα την ειρήνη και την ασφάλεια στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, δηλαδή σε μια περιοχή στην οποία καμία χώρα δεν απειλεί στρατιωτικά τη χώρα του Ερντογάν.