Συρίγος στα Παραπολιτικά 90,1: Παραμένουν ισχυρές οι διαφορές με την Τουρκία - Δρομολογήθηκε η διαδικασία για να συζητηθούν πιο ψύχραιμα οι διμερείς σχέσεις
«Ο Πούτιν έκανε το λάθος της ζωής του», τόνισε χαρακτηρστικά
Παράλληλα, τόνισε πως οι διαφορές παραμένουν ισχυρές πάνω στο τραπέζι και το κάθε κράτος παραμένει στις θέσεις του.
«Σε δεινή κατάσταση»
Επιπλέον, ο κ. Συρίγος σημείωσε πως ο Ερντογάν είναι σε δεινή εσωτερική κατάσταση, υποτίθεται ότι πάει σε εκλογές το 2023, ο πληθωρισμός είναι υψηλός και τον ενδιαφέρει η καθημερινότητα στο εσωτερικό του.Ο υφυπουργός είπε πως στη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν δρομολογήθηκε μια διαδικασία «ώστε να συζητηθούν πιο ψύχραιμα οι διμερείς μας σχέσεις».
«Κάθε κρίση και ευκαιρία»
Ο κ. Συρίγος εκτίμησε πως «ο Ερντογάν θεωρεί ότι κάθε κρίση προσφέρει μια ευκαιρία για να επανατοποθετηθεί στο σύστημα», ενώ ανέφερε πως η Τουρκία έχει καταδικάσει την ρωσική εισβολή αλλά δεν έχει πάρει κάποιο μέτρο κατά της Μόσχας.«Το λάθος της ζωής του»
Επιπλέον, σημείωσε ότι ο Πούτιν έχει κάνει το λάθος της ζωή του, καθώς με μια του κίνηση «κατάφερε να βάλει απέναντι του όλους τους κατοίκους της Ουκρανίας και να αναστήσει το ΝΑΤΟ».Η συνέντευξη
Ο υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, είπε στην εκπομπή «Secret» και τον Παναγιώτη Τζένο:
Για τη συνάντηση Μητσοτάκη –Ερντογάν: Τους τελευταίους μήνες είχαμε φτάσει σε μια απίστευτη κατάσταση στην οποία η τουρκική πλευρά προκαλούσε λεκτικά διαρκώς. Δηλαδή όταν είχαν βγει και είχαν πει ότι το Καστελόριζο απέχει ενάμιση χιλιόμετρο και να οι στρατιώτες μας οι γενναίοι βουτάνε μέσα στο νερό και κολυμπάνε ενάμιση χιλιόμετρο, δείχνει μια νοοτροπία η οποία προετοιμάζει επίθεση κάτι αντίστοιχο δηλαδή με αυτά που κάνει και η Ρωσία. Η Τουρκία τώρα εκ των πραγμάτων υποχρεώνεται να αλλάξει τη στάση της, δεν περνάνε αυτοί οι τσαμπουκάδες και αναθεωρεί τη στάση της.
Για τον Ερντογάν: Είναι διαφορετικό να λες ότι διαφωνώ, θεωρώ ότι το θέμα της αποστρατικοποιήσεως συνδέεται με το καθεστώς κυριαρχίας σε μια διπλωματική διακοίνωση και άλλο ανά δεύτερη μέρα να έχεις κάποιον ο οποίος να σου λεει «αμφισβητώ την εδαφική σου ακεραιότητα και να και ο στρατός μου είναι έτοιμός να σου επιτεθούν άμα χρειαστεί». Αυτό υποχρεωτικώς η Τουρκία πρέπει να το αλλάξει, έχει πάρει το μήνυμα πιστεύω και για αυτό όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε στη Βουλή ότι καλό είναι να υπάρξει συνάντηση με τον τούρκο πρωθυπουργό έσπευσε να το εκμεταλλευτεί και να πραγματοποιήσει τη συνάντηση . Περισσότερα είναι δύσκολο να περιμένουμε για μια σειρά από λόγους, ο πρώτος είναι ότι οι διαφορές είναι παραμένουν ισχυρές πάνω στο τραπέζι, και χθες απ’ ότι κατάλαβα από αυτά που ανακοινώθηκαν το κάθε κράτος παραμένει στις θέσεις του. Θα ήταν περίεργο να περιμέναμε ότι κάποιος από τους δυο θα υπαναχωρούσε από τις θέσεις του. Το δεύτερο σημείο είναι ότι ο Ερντογάν βρίσκεται σε δεινή εσωτερική κατάσταση, υποτίθεται ότι πάει σε εκλογές το 2023, εσωτερικά ο κόσμος είναι αγανακτισμένος από την ακρίβεια και από τις διαρκείς ανατιμήσεις, 50% πληθωρισμός, δεν τον ενδιαφέρει η υψηλή διπλωματία, τον ενδιαφέρει η καθημερινότητά του και εκεί ο Ερντογάν έχει χάσει οπότε δεν έχει περιθώριο να κάνει και πολλά παιχνίδια διπλωματικά, ούτε να εμφανιστεί ότι υπαναχωρεί ούτε να εμφανιστεί ότι διαπραγματεύεται πολύ. Ουσιαστικά δρομολογήσαμε μια διαδικασία με την οποία μπορουμε να συζητήσουμε πιο ψύχραιμα τις διμερείς μας σχέσεις.
Για το αν το ουκρανικό ζήτημα μπορεί να αναβαθμίσει το ρόλο της Τουρκίας: Ο Ερντογάν θεωρεί ότι κάθε κρίση του προσφέρει ευκαιρία για να μπορέσει να επανατοποθετηθεί στο σύστημα. Από εκεί και πέρα εκείνο που είναι σημαντικό είναι ότι η Τουρκία ενώ έχει καταδικάσει λεκτικά την ρωσική κίνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο εναντίον της Ρωσίας, κάποιοι λένε ότι αυτό το κάνει για να τηρήσει ισορροπίες, εγώ νομίζω ότι ο βασικός λόγος που το κάνει είναι ότι δεν θέλει να της συμβεί το αντίστοιχο σε περίπτωση που πιαστεί να παραβιάζει κατάφορα το διεθνές δίκαιο. Δεν θέλει να είναι στη λογική ότι παίρνουμε μέτρα εις βάρος της Τουρκίας όπως πήραμε εις βάρος της Ρωσίας για αυτό είναι αντίθετη προς τα μέτρα. Σαφώς αυτό που έχει γίνει της προσφέρει τη δυνατότητα να επανέλθει στο παιχνίδι. Ήταν ο αποσυνάγωγος όλο τον τελευταίο καιρό και προσπαθεί να ξαναβρεί τρόπους να ξαναμπεί μέσα αλλά μην ξεχνάμε ότι ήταν αποσυνάγωγος λόγο της αγορας των S400. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι αυτό που κάναν οι αμερικανοί που την πετάξανε έξω από το πρόγραμμα S35 ήταν ορθή κίνηση. Δηλαδή είναι περίεργο ότι ο Ερντογάν έρχεται και λεει «εδώ είμαι, βοηθήστε με» αλλά εξακολουθεί να έχει τους S400 και δεν έχει πει ότι δεν θα τους χρησιμοποιήσω.
Για το τι ρόλο μπορεί να παίξει η Τουρκία στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο: Εδώ υπάρχει μια πραγματικότητα, το αέριο το οποίο έρχεται μέσω Τουρκίας είναι στο συντριπτικό του ποσοστό ρωσικό αέριο και κατά δεύτερο λόγο αζερικό αέριο. Εμείς προμηθευόμαστε αζερικό αέριο μέσω του TAP. Το Αζερμπαιτζάν δεν έχει απεριόριστες ικανότητες να αυξήσει την παραγωγή του. Εκείνο που βλέπω αυτή τη στιγμή να έρχεται στην επιφάνεια πάρα πολύ είναι το υγροποιημένο αέριο και ο κερδισμένος της υποθέσεως εμφανίζεται να είναι η Αίγυπτος. H οποία έχει δύο μεγάλα εργοστάσια LNG, έχει κοιτάσματα φυσικού αέριου, έχει πάρει και το κοίτασμα Ταμάρα από το Ισραήλ που έχει επίσης φυσικό αέριο, εάν πάρει και τον κύριο όγκο του Λεβιάθαν που είναι ένα μεγάλο κοίτασμα στην ευρύτερη περιοχή τότε η Αίγυπτος θα κυριαρχήσει στο LNG. Για να καταλάβουμε τις διαφορές η Αίγυπτος έχει αυτή τη στιγμή φυσικό αέριο κατά 300 φορές πιο φθηνό από αυτό που το αγοράζει αυτή τη στιγμή η Ευρώπη. Μιλάμε για τιμές που έχει να δει η Ευρώπη χρόνια. Είναι η τιμή που δίνει το Ισραήλ αυτή τη στιγμή από το κοίτασμα Ταμάρα στην Αίγυπτο. Αντιλαμβάνεστε ότι μεγάλος παίκτης αυτή τη στιγμή πάει να αναδειχθεί η Αίγυπτος και όχι η Τουρκία και η Τουρκία το γνωρίζει αυτό εκτός αν αλλάξει το παιχνίδι και μπει μέσα στο παιχνίδι το Ιράν αλλά αυτό είναι ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι, και αυτός είναι και ο λόγος που ασχολείται το Ισραήλ με αυτή την ιστορίας γιατί το φοβάται ως ενδεχόμενο.
Για τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο: Ο Πούτιν έχει κάνει το λάθος της ζωής του δηλαδή με μια του κίνηση κατάφερε να βάλει απέναντι του όλους τους κατοίκους της Ουκρανία ασχέτως αν ήταν φιλο-ρωσοι ή αντι-ρώσοι. Κατόρθωσε να αναστήσει το ΝΑΤΟ, κατόρθωσε να ενώσει την ΕΕ, κατόρθωσε να πείσει γειτονικά του κράτη τη Σουηδία και τη Φιλανδία να σκέφτονται σοβαρά την πιθανότητα εντάξεώς τους στο ΝΑΤΟ και επίσης κατόρθωσε να ωθήσει την ΕΕ να φτιάξει κίνηση αμυντική μηχανή. Όλα αυτά με μια κίνηση χωρίς να έχει κατορθώσει να πετύχει κάποιον από τους στόχους του. Το πώς θα εξελιχθεί είναι άγνωστο γιατί όλα εξαρτώνται από τη βούληση ενός ανθρώπου που δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι είναι άγνωστο πώς σκέφτεται. Η εκτίμησή μου είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να έχει μια στρατιωτική νίκη να την παρουσιάσει στην κοινή γνώμη της χώρας του και φοβούμαι ότι την στρατιωτική νίκη την επιδιώκει στην περιοχή της Μαριουπόλεως, είναι η μοναδική πόλη που λείπει, για να ενώσει την χερσόνησο της Κριμαίας με τα ρωσικά εδάφη.
